Eylül_pınar daha önceki konuyu açtığında uzun uzun dertleşmiştik, konuşmuştuk. O kadar aklı başında, o kadar güçlüydün ki. Hatta aynı günlerde konu açan başka arkadaşlara senin konunu örnek göstermiştim. Bence konunu açıp bir daha okumanda fayda var.
Eşin değişti mi değişmedi bilemem? Ama senin yaşadıkların değişmedi ki? Ameliyatın için kılını kıpırdatmadığı günler, sekiz aylık hamileyken dövdüğü günler belki geride kaldı. Ama o olayların yarası acısı geride kaldı mı? Yüzüne bakınca ne hissediyorsun?
Hadi onu geçtim, şimdi birkez boşanmaya kalkıp boşanamazsan ve eşin eski haline dönerse (ki bence büyük ihtimal) çok daha raydan çıkacak. Çünkü bilecek ki iş ne noktaya gelirse gelsin, eylül_pınar bırakıp da gidemez, kahrını her zaman çeker.
Vazgeçme bu noktadan sonra. Bu kadar acının üzerine sağlıklı bir evlilik kurulmaz. Kızını düşünüyorsun biliyorum, ama emin ol huzur daha çok lazım ona. Hazır mama yerine pirinç unu muhallebi yerse pek birşey kaybetmez ama mutsuz anne babanın yanında büyürse çok şey kayberder.
Umarım sen de diğer konulardaki arkadaşlar gibi bu çileye, aşağılanmaya eyvallah diyenlerden olmazsın.
lmaz:
