Merhabalar,
Aşağıya okumak isteyen olursa eski konumun linkini bırakacağım. Görünüşte sorunsuz ilerleyen ama eşimin beni uzun senelerdir ihmal ettiği bir evliliğim var. Cinsel birlikteliğimiz yok, en son konuyu açtıktan sonra onu baştan çıkardım ve seviştik yaklaşık bir ay olmuştur ama gerisi gelmedi. Yoğun çalışıyor (it sektöründe) bazen vardiyalı gibi oluyor mesela 22:00'da iş bilgisayarını bıraktı diyelim 22:01'de hemen oyun bilgisayarı açılıyor. Evden çalışıyor ve eğer ev işi vs yapmayacaksak (bu konuda çok paylaşımcı) hemen o bilgisayar açılıyor. İlk senelerimiz böyle değildi, haftasonu yemekleri birlikte yapardık güle oynaya. Sabahları arkamdan gelir sarılır öperdi, beraber duş alırdık. Nolduysa pandemide oldu.
Her neyse görünürde örnek çiftiz ama ben kendi içimde çok yalnızım. Üstelik depresyon ve anksiyete yaşıyorum. Durumumu asla sormadı, maddi olarak üzerine düşeni yaptı kenara çekildi. Ben üç senedir işsizim iş bulamıyorum. İstediklerim alınır, kuaför param vs verilir ama o saçlar bir koklanmaz bir güzel olmuş denmez.
Ben şartlarımı ayarlayıp boşanmak istiyorum. Şu an sadece bu düşünce kafama düşmüş durumda. Böyle bir şey onu şoka sokar çünkü ona göre bir sorunumuz yok. Ben ev arkasaşı değil koca istiyorum o 40 ben 45'iz bakımlı, güzel ve libidosu yüksek bir kadınım. Bu kadar ilgisizlik ayrıca sohbet etmek de yok ortak yapılan şeyler sadece ev işi kedi bakımı vs.
Eşimle bu noktaya gelirsek, boşanmayı kabul etmeme durumu olabilir mi? Avukat arkadaşlar varsa yardımcı olabilirler mi bana?Ortak bir mülk yok, onun kendi mülkleri var önceden alınan. Bir tek motor var. Ederi 400.000 civarında. Bana yoksulluk nafakası bağlanır mı? Ya da tazminat hakkım var mı? Kafam çok karışık, hadi cinselliği geçtim diyelim 45 yaşında azma diyelim ama bu adam ben kendimi öldürücem dediğimde napim diyen birisi.
Hatta geçenlerde bu imada bir post attım depresyonun beni çok yorduğuna dair. Arkadaşlarımızın hepsi meraklamıp sordu beni o da görmüş akşam eve gelip neyin var demedi. Gönderimi gördün mü dedim gördüm napim dedi geçti.
Karışık olduysa özür dilerim ama bunları mahkemede nasıl ispatlarım? Manevi tazminat alabilir miyim?
Konum:
Herkese merhaba, öncelikle çok uzun olacak peşinen okuyanlardan özür dilerim. On senelik evliyim, çocuğumuz yok çok sevdiğimiz sokaktan sahiplendiğimiz çocuklarımız var. İkinci evliliğim olduğu için çok büyük kaygılarla, korkularla evlendim ama sevgi ve anlayışıyla beni iyileştirdi. Onunka tanıştığımda 30'larımın başındaydım hayatımın yeniden başladığını hissettim. Evim her zaman en huzur bulduğum yer oldu eşimi de çok sevdim. Onun da beni sevdiğini hep hissettim (ya da hissediyordum)
Bu pembe tabloyu geçersek konuya girmek isterim. Eşim çok ketum, konuşmaz, derdinden söz etmez ancak bir...