benim sorumlarımla ilgili hemen hemen tüm forumları okudum, o kadar şaşırdım ki benimle aynı sorunlarıaynı kaderi
paylaşan insanların oldugunu görünce...
offf offf nasıl anlatsam nerden başlasam..
eşimle severek evlendik bundan 8 ay önce ancak acaip bir siniri vardı nişanlıykende. evliliğimdede sanki 100 ile çarpmışsın devam ediyodu hemen herşeye bağırıyodu ama ne bağırma hiçbişey isteyemezdim şuraya cıksak desem yorgunum uykum var gidemem sen git gez diyodu en ufak bişeye hep bağırdıgı için korkar olmuştum onunla konusmaya. bide ortada sorunlu eşiyle boşanmış oldugu için benim eşimi kendi kocası gören devamlı arayan(günde en az 9-10) ve benden nefret eden bir kayınvalide vardı.
ondan kayınvalide diye bile bahsetmek istemiyorum canımı cok yaktı oğluyla bir olup
küçücük kızla uğraştı durdular.
en son şiddet gördüm ki ailemin nazlı biricik kızlarına yaptı bunu acımadan...ve küfürler...belki vücudumdaki morluklar iyileşti ama kalbimdeki o sözler...beni hiç karısı olarak görmemiş...cinselliği bile yüzüme vurarak ''yaptım şimdide atıyorum''dedi tabi bunları küfürle soyledi yazmaya elim varmıyor...kararımı verdim ailem artık yanımda maddi sıkıntım yok ona muhtaç diilim ama içim yanıyor resmen annesiyle aldattı beni.
iki adım ötesindeki karısıyla iletişim kuracagına her 45 50 dkda bir annesini aradı bağımlı kocam.. ben hiç arama demiyodum asla günde 2-3 defa konus ama gecenin bi vaktide evliliğimize saygısı olsun aramasın sende arama dedim.
buna diyen ben miyim??işte bu noktaya geldim...bundan sonraki yaşantımda karşılaşacagım sıkıntılar ve zoruluklar neler acaba neler yaşarım ne yapmalıyım?? bu kararı almak cok zordu cünkü yaşadığımız şehirde cok gözönündeyiz babam cok sayılıp sevilir en cok onun başını yere eğecegim için üzülüyorum ama daha fazla dayamadım...doğru kararı vermişmiyim bu yaşadıklarımı yaşayıp da katlananlar var mı aranızda
((((