Şu hayatta ölüm acısı da dahil azalmayan acı görmedim ben. Inançlı biri olduğum için 'nasibimde olsaydı, yanımda olurdu' diye düşündüm hep. Demek ki sizin hayatınız eşiniz ile devam etmeyecekmiş, ilk sevgiliniz olması çokta önemli değil...
Psikolog ile seanslariniza devam edin, sosyallessin kurslara vs katılın. Is bulmaya çalışın, inanın o bile size o kadar iyi gelecek ki.
Bir süre sonra bunları ben mi yasadim diyeceginiz zamanlar gelecek. Mesela ben 'birlikte yaşlanırız' dediğim adamın sesini bile hatırlamıyorum şu an.