• Merhaba, Kadınlar Kulübü'ne ÜCRETSİZ üye olarak yorumlar ile katkıda bulunabilir veya aklınıza takılan soruları sorabilirsiniz.

Boşanma psikolojisi

Durum
Mesaj gönderimine kapalı.

Firarperesst

Smaçör Hanım "7" ✋
tek ayak cezası
Kayıtlı Üye
6 Ağustos 2020
343
277
18
Merhaba arkadaşlar boşanma aşamasındayım ve çok yalnızım buraya yazıp bu yollardan geçen birilerinin bana yardım etmesini rica ediyorum. Daha evliliğimin bir yılı dolmadı ve o kadar ezildim o kadar çok şiddete mazur kaldım ki şu an ayrılma kararı almama rağmen toparlanamıyorum bana yapılan haksızlıklar eşimin beni sürekli evden kovması benim sürekli kendimden vermem çok zoruma gidiyor düşündükçe ve engel olamıyorum buna. İlahi adalete çok güvenirim asla şaşmaz bilirim ama sabırsızlanıyorum. Eşimin beni dövüp evden kovmasına rağmen hala yüzsüzce hayatına devam edebilmesi canımı acıtıyor özür beklemiyorum artık istemiyorumda sevmiyorum da ama zamanında onu sevmiş güvenmiş olmam beni çok üzüyor kendime yediremiyorum. Bende devam ediyorum sözde ama içim çok acıyo yaşadıklarımı düşününce ve şu an adapte olmam gereken bir sınav var kendimi toparlamam lazım güçsüz biri değilim normalde şu durumda olduğuma hala inanamıyorum. Ailem istemedi onu ama evlendim hiç hak etmediğim muameleyle karşılaştım sürekli bu ev benim diyerek beni evden kovdu yediremiyorum. Verilmiş sadakam varmış kurtuldum diyorum ama gururuma yedremiyorum o hakaretleri ve sürekli suçlanışlarımı...
 
Merhaba arkadaşlar boşanma aşamasındayım ve çok yalnızım buraya yazıp bu yollardan geçen birilerinin bana yardım etmesini rica ediyorum. Daha evliliğimin bir yılı dolmadı ve o kadar ezildim o kadar çok şiddete mazur kaldım ki şu an ayrılma kararı almama rağmen toparlanamıyorum bana yapılan haksızlıklar eşimin beni sürekli evden kovması benim sürekli kendimden vermem çok zoruma gidiyor düşündükçe ve engel olamıyorum buna. İlahi adalete çok güvenirim asla şaşmaz bilirim ama sabırsızlanıyorum. Eşimin beni dövüp evden kovmasına rağmen hala yüzsüzce hayatına devam edebilmesi canımı acıtıyor özür beklemiyorum artık istemiyorumda sevmiyorum da ama zamanında onu sevmiş güvenmiş olmam beni çok üzüyor kendime yediremiyorum. Bende devam ediyorum sözde ama içim çok acıyo yaşadıklarımı düşününce ve şu an adapte olmam gereken bir sınav var kendimi toparlamam lazım güçsüz biri değilim normalde şu durumda olduğuma hala inanamıyorum. Ailem istemedi onu ama evlendim hiç hak etmediğim muameleyle karşılaştım sürekli bu ev benim diyerek beni evden kovdu yediremiyorum. Verilmiş sadakam varmış kurtuldum diyorum ama gururuma yedremiyorum o hakaretleri ve sürekli suçlanışlarımı...
[/QUOTE

bence Uzun yıllar evliliğe emek harcamadan eşinizin size gerçek yüzünü göstermesine sevinin her insanın başına gelebilir hayatta yanlış kararlar alınabilir boşanmak kötü bir şey değil Kendinizi yalnız hissetme sebebiniz ailenizin şuan arkanızda olmaması mı yoksa boşanma aşamasında olmanız mı ? Sizin durumunuzdan çok çok zor ve kötü durumda olan senelerce bu duruma katlanmak zorunda olan dayakta yese boşanamayan insanlar var bence boşverin gençliğimizi heba etmeden çok doğru karar almışsınız Allah yardımcınız olsun
 
Teşekkür ederim cevap verdiğiniz ve desteğiniz için. Ailem arkamda sağolsunlar ama bende öyle bi düşünce oluştu ki her an herkesten kötü muamele görebilirim ailemde kovabilir beni evden böyle bişi olmaz biliyorum ama o psikolojiden çıkamıyorum. Kendi evimde aylarca hizmezçi ve köle muamelesi görünce bu durumum normal geliyor aslında anormal biliyorum. Boşanıyo olmamıza inanamıyorum hala şoktayım çnkü çok güvenmiştim inanmıştım hatta bi tek ona güvendim ben. Kimseye açmazdım içimi bi ona açtım yaptıklarını kaldıramıyorum. Anlattığım acılarımla bile dalga geçen aşağılık biriydi ve hala yanılmış olduğuma inanamıyorum
 
Teşekkür ederim cevap verdiğiniz ve desteğiniz için. Ailem arkamda sağolsunlar ama bende öyle bi düşünce oluştu ki her an herkesten kötü muamele görebilirim ailemde kovabilir beni evden böyle bişi olmaz biliyorum ama o psikolojiden çıkamıyorum. Kendi evimde aylarca hizmezçi ve köle muamelesi görünce bu durumum normal geliyor aslında anormal biliyorum. Boşanıyo olmamıza inanamıyorum hala şoktayım çnkü çok güvenmiştim inanmıştım hatta bi tek ona güvendim ben. Kimseye açmazdım içimi bi ona açtım yaptıklarını kaldıramıyorum. Anlattığım acılarımla bile dalga geçen aşağılık biriydi ve hala yanılmış olduğuma inanamıyorum

Aileniz arkanızda ise çok sevindim gerçekten çok şanslısınız şükredin boşanmayı eşiniz mi istiyor siz mi onu tam anlayamadım
 
Aileniz arkanızda ise çok sevindim gerçekten çok şanslısınız şükredin boşanmayı eşiniz mi istiyor siz mi onu tam anlayamadım
Ben istiyordum ilk başta annemin evine geldim sonra geri döndüm ailesi beni suçlu psikolojisne soktuğu için. Yuvamdır gideyim dedim sonra her kavgada annenin evine git demeye başladı zaten şiddt vardı boyutu arttı. Doğum günümde beni döverek evden attı ve bende darp raporu aldım boşanma aşamasındayım şu an daha açmadım avukatlarla görüşüyorum
 
Ben istiyordum ilk başta annemin evine geldim sonra geri döndüm ailesi beni suçlu psikolojisne soktuğu için. Yuvamdır gideyim dedim sonra her kavgada annenin evine git demeye başladı zaten şiddt vardı boyutu arttı. Doğum günümde beni döverek evden attı ve bende darp raporu aldım boşanma aşamasındayım şu an daha açmadım avukatlarla görüşüyorum

Üzücü ve zor bir durum ama lütfen bence kararınızın arkasında durun yuvam evi diye diye kadınlar senelerce köle gibi yaşıyor boşanıp kendinize çok daha gzüel bir hayat kurabilirsiniz
 
Üzücü ve zor bir durum ama lütfen bence kararınızın arkasında durun yuvam evi diye diye kadınlar senelerce köle gibi yaşıyor boşanıp kendinize çok daha gzüel bir hayat kurabilirsiniz
Çok kararlıyım onu artık sevmiyorum ama şu psikolojidende kurtulamıyorum işte.. hak etmedim çnkü... Ve anlatamıyorum etrafımdaki kimseye içime atıyorum öyle alışmışım buraya yazayım dedim. Teşekkür ederim desteğiniz için umarım kendimi bi an önce toparlarım
 
Çok kararlıyım onu artık sevmiyorum ama şu psikolojidende kurtulamıyorum işte.. hak etmedim çnkü... Ve anlatamıyorum etrafımdaki kimseye içime atıyorum öyle alışmışım buraya yazayım dedim. Teşekkür ederim desteğiniz için umarım kendimi bi an önce toparlarım
Şuan bu düşünce de olmanız çok normal geçeçek zamana ihtiyacınız var rica ederim inşallah kısa zaman da boşanırsınız
 
Benim yaptığımı yap. Boşan ama öyle böyle değil. Tamamen yok say. Asla muhatap olma. Yalvar yakar yada tahrik içerikli mesajlarına cevap dahi verme. Hayır demek için bile muhatap alma. Öyle biri hiç var olmamış gibi davran. Sonra da sınava gir ve atan. Ben boşandıktan sonra İstanbulun en iyi devlet üniversitelerinden birinden mezun olup sonra da devlete öğretmen olarak atanmıştım. Üstelik özel dersler verip para kazanarak. Sadece odaklan. Kadınların sırf kafalarındaki sisten, buluttan, karmaşadan kurtulamadıkları için hayatlarını heba etmeleri çok trajik gelir. Sınavına odaklan.
 
Çok kararlıyım onu artık sevmiyorum ama şu psikolojidende kurtulamıyorum işte.. hak etmedim çnkü... Ve anlatamıyorum etrafımdaki kimseye içime atıyorum öyle alışmışım buraya yazayım dedim. Teşekkür ederim desteğiniz için umarım kendimi bi an önce toparlarım
Çocuk yokken bitir bak samimi söylüyorum kararının arkadında dur ve bitir şu an sana acı veriyor ama sonra hafifleyeceksin kuş gibi
 
Aynı yoldan geçtim, ben de resmen kaçarak kurtuldum bir psikopat anakuzusundan. Ben anne evine geleli yaklaşık 6 ay oldu sanırım. Tabi dava süreci işliyor. Dilekçeler tamamlandı. Duruşma günü bekliyorum malum adli tatildeyiz.
Herşeyden önce üzülme desem de üzüleceksin biliyorum. İlk günler anneme ve babama ağlıyordum, "gelip, size pişman gibi konuşacaklar, sizi kandıracaklar beni onlarla gönderirseniz sizi de terkeder giderim, kadın sığınma evine giderim gerekirse" diye. Her fırsatta söylüyordum ama nasıl psikolojim bozuk nasıl çökmüştüm. Ilımlılardı, ne çektiğimi bilmiyorlardı. Sonra karşı taraftaki ş..... sz bir kere bile aramayıp, yine her zamanki gibi anasını babasını aratınca; babam bu kızla siz mi evlisiniz oğlunuz mu? dedi. O sırada o adi telefonu anasının elinden alıp, Gevşek gevşek "anneme itaat etti mi de arayacağım kızınızı" deyince babam sinirlendi. Anlattım herşeyi ama herşeyi.
Yazdıkları dilekçeleri de okuyunca bizimkiler anladı nasıl ş..siz olduklarını çünkü yalanlar iftiralar havada uçuyor.
Ara sıra anası benim sülalemden teyzemi arıyor, amcamı arıyor, iftira yalan çirkeflik tam gaz yani. En sonunda da utanmadan gelip alalım tamam derseniz demişler. Şaka gibi, yüzlerinin astarı mı kalın. Yüzsüzler mi bilemiyorsun. Bizimkiler de "e bizim kız madem o kadar kötü, ne halta gelip alalım diye diye arayıp duruyorsunuz."deyince ses seda yok tabi.

Ben bir kere bile muhattap olmadım, hani biri yazmış ya hayır demeye bile tenezzül etmedim. Ne kadar ortak tanıdık, akraba, arkadaş bilmem ne varsa iletişimi kestim.
Psikolojik yardım alıyorum. Resim yapıyorum. Bu boşanma aşaması evre evreymiş anladım. İlk evre çıktığım cehenneme geri döneceğim korkusu, ikinci evre yalan ve iftiraları duyup kahrolma, üçüncü sürekli başına gelenleri düşünüp düşünüp nedenini sorgulama, dördüncü de ben nasıl bu ş... sizi tanıyamadım ah aptal kafam evresi (benim maruz kaldığım kendisini mükemmel gizlemiş) ben şu an dördüncüdeyim. Hatta dün konu açtım.
Kızlar burada çok yardım ediyorlar.
Kendimi bırakma, yolun sonunda ışık olduğunu söylediler bana da. Yürüyorum.
Vazgeçmek yok.

Ve inşallah ilahi adalet vardır.
 
Psikolojik yardim alin imkaniniz varsa. Zamanla aciniz hafifleyecektir. Uzulmeniz cok normal sonucta insanin evlenirken hayalleri oluyor
 
Aynı yoldan geçtim, ben de resmen kaçarak kurtuldum bir psikopat anakuzusundan. Ben anne evine geleli yaklaşık 6 ay oldu sanırım. Tabi dava süreci işliyor. Dilekçeler tamamlandı. Duruşma günü bekliyorum malum adli tatildeyiz.
Herşeyden önce üzülme desem de üzüleceksin biliyorum. İlk günler anneme ve babama ağlıyordum, "gelip, size pişman gibi konuşacaklar, sizi kandıracaklar beni onlarla gönderirseniz sizi de terkeder giderim, kadın sığınma evine giderim gerekirse" diye. Her fırsatta söylüyordum ama nasıl psikolojim bozuk nasıl çökmüştüm. Ilımlılardı, ne çektiğimi bilmiyorlardı. Sonra karşı taraftaki ş..... sz bir kere bile aramayıp, yine her zamanki gibi anasını babasını aratınca; babam bu kızla siz mi evlisiniz oğlunuz mu? dedi. O sırada o adi telefonu anasının elinden alıp, Gevşek gevşek "anneme itaat etti mi de arayacağım kızınızı" deyince babam sinirlendi. Anlattım herşeyi ama herşeyi.
Yazdıkları dilekçeleri de okuyunca bizimkiler anladı nasıl ş..siz olduklarını çünkü yalanlar iftiralar havada uçuyor.
Ara sıra anası benim sülalemden teyzemi arıyor, amcamı arıyor, iftira yalan çirkeflik tam gaz yani. En sonunda da utanmadan gelip alalım tamam derseniz demişler. Şaka gibi, yüzlerinin astarı mı kalın. Yüzsüzler mi bilemiyorsun. Bizimkiler de "e bizim kız madem o kadar kötü, ne halta gelip alalım diye diye arayıp duruyorsunuz."deyince ses seda yok tabi.

Ben bir kere bile muhattap olmadım, hani biri yazmış ya hayır demeye bile tenezzül etmedim. Ne kadar ortak tanıdık, akraba, arkadaş bilmem ne varsa iletişimi kestim.
Psikolojik yardım alıyorum. Resim yapıyorum. Bu boşanma aşaması evre evreymiş anladım. İlk evre çıktığım cehenneme geri döneceğim korkusu, ikinci evre yalan ve iftiraları duyup kahrolma, üçüncü sürekli başına gelenleri düşünüp düşünüp nedenini sorgulama, dördüncü de ben nasıl bu ş... sizi tanıyamadım ah aptal kafam evresi (benim maruz kaldığım kendisini mükemmel gizlemiş) ben şu an dördüncüdeyim. Hatta dün konu açtım.
Kızlar burada çok yardım ediyorlar.
Kendimi bırakma, yolun sonunda ışık olduğunu söylediler bana da. Yürüyorum.
Vazgeçmek yok.

Ve inşallah ilahi adalet vardır.
Çok teşekkür ederim çok iyisin hemen hemen aynı şeyleri yaşıyoruz şu an umarım hakkımızda en iyisi hayırlısı olur ve edenler tek tek hepsini bulur bu bizim içimizi soğutur yalanlar iftiralar en çok üzen oluyor malesef hepsi çıksın bi an önce sonuçta bi genç kızın hayali masumiyeti söz konusu avukatın yanından geliyorum şimdi kök söktürecek gibi bakalım...
 
Psikolojik yardim alin imkaniniz varsa. Zamanla aciniz hafifleyecektir. Uzulmeniz cok normal sonucta insanin evlenirken hayalleri oluyor
Biraz daha bekleyim geçmezse gitmeyi düşünüyorum aslında mahkemede psikolojik olarak iyi olduğumun aksini iddia edelerse benim için sıkıntı olabilirmiş avukatım söyledi
 
Benim yaptığımı yap. Boşan ama öyle böyle değil. Tamamen yok say. Asla muhatap olma. Yalvar yakar yada tahrik içerikli mesajlarına cevap dahi verme. Hayır demek için bile muhatap alma. Öyle biri hiç var olmamış gibi davran. Sonra da sınava gir ve atan. Ben boşandıktan sonra İstanbulun en iyi devlet üniversitelerinden birinden mezun olup sonra da devlete öğretmen olarak atanmıştım. Üstelik özel dersler verip para kazanarak. Sadece odaklan. Kadınların sırf kafalarındaki sisten, buluttan, karmaşadan kurtulamadıkları için hayatlarını heba etmeleri çok trajik gelir. Sınavına odaklan.
Şu an tek idolüm sizsiniz çok teşekkür ederim 😊umarım kazanırım o sınavı ve düzene girer hayatım.
 
Atlaticaksin atlaticaksin atlaticaksin. Hem de öyle bir atlaticaksin ki resmen küllerinden dogacaksin. Zamana ihtiyacin var arkadasim, bir sürü sey yasamissin, hazmetmek kolay mi? Yeter ki o sahisla iletisime gecme, bicak gibi kes at herseyi
 
Durum
Mesaj gönderimine kapalı.
Back
X