Siz ne zaman ayrıldınız? Bende sizin kırılan kalbinizden öpüyorum.Farkli bir şehre taşındım. İlk zamanlar çevremin desteği olmadı. Zaman içinde o şerefsizin gerçek yüzünü göstermesiyle ailem yanimda durmaya destek olmaya başladı.
O zamanlar yeni işimde çok mutluydum. Yeni hayatim bana huzur veriyordu. Zincirlerimden kopmuş özsaygımı korumuş hissediyor ve kendime şefkatle yaklaşıyordum.
Zaman içinde hayatın genel streslerini yaşadıkça ona olan öfkemi de hatırlar oldum. Ara ara saçma sebeplerle bana ulaşması yüzünden tepetaklak olduğum oldu.
Zaman zaman ona beddualar ediyorum. Öfkemi gizleyemiyorum. Kimi zaman da hiç aklima gelmiyor.
Şu anki hayatim bazen çok mutlu ediyor beni, bazen yerlerdeyim. Her mutsuzluğumun sebebi suçlusu oymuş gibi geliyor. Oyle degil tabii ama hayattaki en büyük öfkem ona. Bir gün geçmesini diliyorum.
Sana her şey geçecek iyi olacaksın diyemiyorum henüz. Biliyorum bunu ama diyemiyorum. Çünkü benim adima her sey henüz geçmedi. Kendi yasamadigim deneyimi sana beylik laflarla soyleyemem.
Benim de bu süreçte en ağırıma giden bunları haketmedigimi düşünmem. Burada az çok tanıyanlar yeni tanıştığım insanlar hep benzer şeyler söyler. Sana nasil yapıldı bu, asla haketmiyorsun diye ama her yaşadığımızı hakettiğimiz için yaşamıyoruz. Öğreneceğimiz dersler oluyor. Dilerim bizim gençliğimizden çalanlar bedel ödemeye başlamışlardır.
Sana sevgimi gönderiyorum ve kırılan kalbinden öpüyorum.
Boşanma yaşamadım ama şunu söyleyebilirim ki “geçecek” acını üzüntünü yaşa ve bitir. Yeni bir hayat kurma şansın var güzel değerlendirMerhabalar. Konularımı bilenler vardır.
Boşanma sonrası süreç benim için sancılı geçmeye başladı. Çünkü yaşadığım 3.5 senelik evliliğin bırakmış olduğu psikolojik travmalara ek bir de yaşanması gereken yas süreci .. Tüm düzenimin , yaşadığım şehrin , iş hayatımın değişmesi … Aile yanına dönmek . Hepsine alışmaya çalışıyorum. Uyku düzenim bozuldu, işe adapte olmaya çalışıyorum. Sürekli olarak nedenler , niçinler … Onu özlemiyorum ama ben bunları mı hakettim düşüncesi beni çok yoruyor. Nasıl böyle yanlış kararlar aldım hayatım nasıl bu hale geldi gibi …
Daha önce boşananlardan yorum istiyorum. Nasıl geçiyor bu süreç ? Neler yaptınız ? Yeni hayatınızı nasıl kurdunuz ? Adaptasyon sizin içinde sancılı oldu mu ?
7 8 ay oluyor benimki. Sizin kurtuldugunuz daha bosanirken belliymiş. Ben bir de iyilikle ayrıldım. Buraya konu açtım iyi bir arkadaşımı kaybettim diye. Gerçek yüzü sonradan çıktı. Keşke ikiyüzlü olmasaydı. Elbet geçecek. Yeni insanlar tanıyacağız seveceğiz sevileceğiz. Birisi deger vermedi diye bunu haketmiyor değiliz.Siz ne zaman ayrıldınız? Bende sizin kırılan kalbinizden öpüyorum.
Zamana ihtiyacımız var biliyorum . Genelde bu süreci böyle yaşamamızın sebebi de iyi niyetli olmamız. Haketmediğimiz şeyleri yaşamış olmak . Ben de kendimi olan saygımı kaybettiğim bir evlilikten çıktım . İçinde küfür , hakaret , bazen şiddet olan bir evlilik . Bunlar ruhumu paramparça etti . Toparlamaya çalıştığım şeyler bunlar . Tüm hayallerimin koca bir hayal kırıklığına dönüşmesi … Ama geçecek . Biliyorum . Bir gün bunları atlatmış olacağız .
6 ay önce boşandım,evi ben almıştım zaten ben ve çocuklar evde kaldık o gitti..Çocuklar her hastalandığında sıkıntılı yaşadığım her süreçte ona beddualar ediyordum bunu zaman zaman ona mesajla da iletiyordum bikaç barışma hamlesi oldu ama istemedim,iletişimin sıfır olması bu süreci daha kolay geçirmede etkili o yüzden çocuğu olmadan bosananlar daha şanslı..duygusal bir boşluk oluyor onu da arkadaşlarınla zamna geçirerek egleneceğin aktiviteler sosyalleşerek azaltabilirsin..Benim fikrim bu süreçte olanlar evde yalnız kalmasin arkadaşları ile hep bir plan program yapsın kurs murs ne bulursa gitsin..Onun dışında aile evine dönmekte sıkıntılı bence kendiniz ayrı yasayabiliyorsaniz bunu yapın...Merhabalar. Konularımı bilenler vardır.
Boşanma sonrası süreç benim için sancılı geçmeye başladı. Çünkü yaşadığım 3.5 senelik evliliğin bırakmış olduğu psikolojik travmalara ek bir de yaşanması gereken yas süreci .. Tüm düzenimin , yaşadığım şehrin , iş hayatımın değişmesi … Aile yanına dönmek . Hepsine alışmaya çalışıyorum. Uyku düzenim bozuldu, işe adapte olmaya çalışıyorum. Sürekli olarak nedenler , niçinler … Onu özlemiyorum ama ben bunları mı hakettim düşüncesi beni çok yoruyor. Nasıl böyle yanlış kararlar aldım hayatım nasıl bu hale geldi gibi …
Daha önce boşananlardan yorum istiyorum. Nasıl geçiyor bu süreç ? Neler yaptınız ? Yeni hayatınızı nasıl kurdunuz ? Adaptasyon sizin içinde sancılı oldu mu ?
Ya evet iletişim de kalmak zorunda olmak mahvediyor ya sanki her seferinde baştan basliyormusum gibi oluyor siz nasıl idare ediyorsunuz bende evimdeyim kızımla ,o gitti6 ay önce boşandım,evi ben almıştım zaten ben ve çocuklar evde kaldık o gitti..Çocuklar her hastalandığında sıkıntılı yaşadığım her süreçte ona beddualar ediyordum bunu zaman zaman ona mesajla da iletiyordum bikaç barışma hamlesi oldu ama istemedim,iletişimin sıfır olması bu süreci daha kolay geçirmede etkili o yüzden çocuğu olmadan bosananlar daha şanslı..duygusal bir boşluk oluyor onu da arkadaşlarınla zamna geçirerek egleneceğin aktiviteler sosyalleşerek azaltabilirsin..Benim fikrim bu süreçte olanlar evde yalnız kalmasin arkadaşları ile hep bir plan program yapsın kurs murs ne bulursa gitsin..Onun dışında aile evine dönmekte sıkıntılı bence kendiniz ayrı yasayabiliyorsaniz bunu yapın...
Mümkün mertebe iletişimi kısıtlı tutarak,barışma hamlesi olan dönemde daha kötüydüm mesela...Beyin netlik seviyor ya bitti kafa karıştırılması vücudun dengesini bozuyorYa evet iletişim de kalmak zorunda olmak mahvediyor ya sanki her seferinde baştan basliyormusum gibi oluyor siz nasıl idare ediyorsunuz bende evimdeyim kızımla ,o gitti
Kesinlikle,ben nasıl basedecegimi bilemiyorum aslında çok iyiydi 1 aydır herşeye ket vurmustum minimum iletişim vardi geçen gün geldi kızımla ilgili konuşmak istiyorum dedi dengem şaştı ya yük gibi artık gerçekten birde ne yapmaya çalıştığını da anlamıyorum hani kontrolüm altında ol tarzı abuk subuk bir yaklaşımı var kafayı yicemMümkün mertebe iletişimi kısıtlı tutarak,barışma hamlesi olan dönemde daha kötüydüm mesela...Beyin netlik seviyor ya bitti kafa karıştırılması vücudun dengesini bozuyor
7 8 ay oluyor benimki. Sizin kurtuldugunuz daha bosanirken belliymiş. Ben bir de iyilikle ayrıldım. Buraya konu açtım iyi bir arkadaşımı kaybettim diye. Gerçek yüzü sonradan çıktı. Keşke ikiyüzlü olmasaydı. Elbet geçecek. Yeni insanlar tanıyacağız seveceğiz sevileceğiz. Birisi deger vermedi diye bunu haketmiyor
Benim evliliğim evlilik değildi ya . Bir gram huzur bulamadım . Kendinden , ailesinden .. Beni çok sevdiğini söyleyen adamın evliliğin 1. Ayında beni nişanlıyken aldattığını öğrendim . Telefonunda bir mesaj vardı nişanlılık dönemine ait . Nasıl silmemiş bilmiyorum7 8 ay oluyor benimki. Sizin kurtuldugunuz daha bosanirken belliymiş. Ben bir de iyilikle ayrıldım. Buraya konu açtım iyi bir arkadaşımı kaybettim diye. Gerçek yüzü sonradan çıktı. Keşke ikiyüzlü olmasaydı. Elbet geçecek. Yeni insanlar tanıyacağız seveceğiz sevileceğiz. Birisi deger vermedi diye bunu haketmiyor değiliz.Bir kız . Veryansın ediyor . Madem nişanlısın benle neden konuştun ? Bana neden hayatımın kadını olur musun dedin felan … Tabi inkar etti . Ben değildim arkadaşımdı . Telefonu bozuktu benden yazmıştı felan … Ne yeminler ne gözyaşları …. O arkadaşı bile bendim o değildi dedi . İkna etmek için. Ama benim kalbim bir türlü inanmadı . Uzunca bir süre bunun travmasını yaşadım. Bir insan nasıl olur da arkadaşına telefonunu verir mesajlaştırır ? Buna ek bir kaç ay sonra da fake hesabını yakaladım .profilde bunun fotoğrafı var. Yine nişan döneminde açılmış konuşulmuş birileriyle. Ona da ben değildim arkadaşımındı dedi . O arkadaşını eve bile getirdi . Benimdi yenge onun hesabı değildi diye yalvardı çocuk . Aklımla çok oynadılar . Düşünüyorum .
Dilerim en kısa zamanda bu gel git yaşatan duyguları atlatırız . İyi oluruz.Henüz boşanmadım. Aynı evde değiliz üç aydır. Boşanma davamız açıldı. Dilekçeleşme dönemi yeni bitti, dava gününü bekliyorum. Uzun yıllardır boşanmaya çalışıyordum ancak bazen araba kullanırken bir hüzün basıyor, bir bakıyorum onu hatırlatan bir şarkı çıkmış radyoda. Hemen bir halay havası, roman havası falan açıyorum veya Batesmotelpro’nun, Grup Vitamin’in şarkıları vb. Yani beni neşelendirecek herhangi bir şey. Yeni hayatıma ve düzenime iyice alışana kadar(2-3 yıl belki) böyle devam edecek. Ağlamak bile istemiyorum artık. Akacak gözyaşlarıma acıyorum. Evliyken çok ağladım sanırım
Düşünmek istemiyorum bende ama uykumda bile hesaplaşma içindeyim onlarla . Kaliteli uyku uyuyamıyorum, beynim uyandığımda kaldığı yerden devam ediyor. Onların bana yaşattığı haksızlıklar karşısında.. Zamana ihtiyacım olduğunu biliyorum. Hepimizin var . 3-5 günde unutulacak bir şey yaşamadık .Bencede düşünmeden yaşamak, duymamak ama bende boşandım aynı sizin gibi birde bende eskiye karşı aşırı kin var. Herhalde zamanla iyilesecegiz. Yada doğru kişi karsimiza çıkacak ve unutturacak.
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?