Boşanma sonrası yeni ilişki

Sorun çocuğu ile ilgilenmesi değil ben mi anlatamıyorum ki...Sorun çocuğunun her dediğine evet demesi...Yani bu doğru değil kaldı ki pedegoglar bile bunu savunuyor..Bir çocuğun her dediğine evet demek onu özgüvenli bir çocuk yapmıyor..Tam tersi doyumsuz hale getiriyor.Gece yarısı tabletim çatladı yarın bana tablet al diyen çocuğa ertesi gün tablet almak doğru değildir.Ya da bunu dayatmasının doğru olmadığı söylenmelidir..En başta annesi buna izin vermemeli diye düşünüyorum...Çocuklar yakın yaşta ve bir çocuk daha düşünmüyoruz..Zaten gelecek için henüz 1 1.5 yıl zaman alır düzen kurmamız.O zamana kadar ne olur bilemiyorum hiç...
evet haklısınız çocuğun her dediğini yapmak doğru değil ama
1- görüştüğünüz kişi yeni mi boşandı, o çocuk boşanma travması yaşıyor olabilir mi ?
2- ilgili bir baba olması güzel değil mi ? umursamaz bir adam olsa daha mı güzel olurdu ?
3- siz eski eşinizin kızlarınıza yaptığı babalık ile görüştüğünüz kişinin babalığını kıyaslamayın lütfen
belki eski eşiniz ilgisiz bir babaydı yada otoriter vs. herneyse karşınızdakinden de böyle davranmasını beklemeyin
4- bekarsınız tabiki hayatınızda görüştüğünüz birileri olacak ama şuan için acele karar vermeyin lütfen hem sizin hem onun çocuğu boşanmış olmanızı henüz idrak edemiyorlar yeni bir düzene nasıl alışacaklar
 
Çocuk okula hindi isteyemez hanımefendi isterse de hayır der neden olmayacağını anlatır..O anlatmazsa okulda şimdi oldukları gibi ters bir cevapla reddedilirler..Yani ben kabul etsem toplum etmiyor anlayacağınız..Çocuğun istemesi değil babasının bir yetişkin olarak herşeyi kabul etmesi sorun zaten...Babası da alamıyor anlayacağınız çünkü absürt birşey olduğunu bilen okul kabul etmedi bana gerek kalmadı...
Ben terbiyesini eleştirmiyorum zaten çocuk bu tarz sorunları yüzünden psikiyatri tedavisi görüyor çünkü okuldada aynı sorunları yaşıyor...Ayrıca erkek arkadaşımın ailesi de çok kez bunu eleştirmiş yardımcı olmak istemiş ama annesi reddetmiş...
çocuğun tedavi gördüğünü en başta yazmış olsaydınız yorumlarda daha farklı olurdu
aslında burda sorun çocuk değil onu yetiştiren anne babada galiba
eş adayınız düşünce yapısını değiştirmediği sürece sürekli sorun yaşayacaksınız gibi görünüyor
siz adamı değiştirmeye çalışarak kendinizi boşa yorduğunuzla kalırsınız
evlenmek zorunda mısınız, 1-2 yıl tanıma aşamasında kalın
çocuk için gerçekten üzüldüm :KK12:
 
Çocuğumuzun birtek hasta olursamı yanında olmalıyız? Anne-babalık bumudur gerçekten?
Evet eğer benim çocuğum baba gitme ödev yapalım, oyun oynayalım, kitap okuyalım veya herneyse işte onu diyorsa, eşimde gitmeyecek (Veya 1-2 saat geç gidecek) bukadar basit. Çocuk planını yaparken bunları düşündük biz. Madem dünyaya getirdik onların sorumluluğu bizim önceliğimiz. Tabiki eşimin sosyal çevreside olsun benimde var tabii, ama çocuklarımdan önemli değil hiç biri. Gerekirse arkadaşlar ile olan planımızı iptalda ederim veya ertelerim ki eminim hepimizin çocuklardan dolayı gidemedimiz veya geç gittiğimiz yerler olmuştur.
Çocuklarım birtek hasta olduğunda bana ihtiyaç duymuyorlar çünkü. Bu çocuğu her dediğine evet demek değildir. Amaa sen koca çocuk oldun, her istediğini yapamam demek bu durum için çok saçma.
10 yaşındaki çocuk mahkeme bana babamı haftada 3 den fazla göremessin diye bir karar verdi diye düşünmez. Nezaman görmek isterse ozaman görmek ister yani.
Anne-baba boşandı diye adam çocuğudamı boşadı. Kusura bakma oğlum bu hafta 3 gün görüştük, sen kotanı doldurdun artık haftaya görüşürüz mü diyecek. Siz boşansanız bunu çocuğunuza reva görürsünüz sanırım.
Tam aksine boşanmayı çocuk için kolaylaştırmak için bak her istediğinde yanına geliyorum,bana ihtiyaç duyduğunda yanındayım mesaji vermek bu süreci daha kolay atlatması için faydalı olacaktır.
Konusahibinin kendi çocukları sabah baba akşam anneyle görüşebiliyorlar saat, gün gözetmeden. Neden sevgilisinin çocuğunun aynı hakkı yok. O neden mahkeme kararına uymak zorunda? Kendi kızları boşanmayı kolay atlatmışlar, belkide tam bu nedenden dolayı. Anne-babamız istediğimiz zaman yanımızda bizim için değişen birşey olmadı diye düşünmüş olabilirler. Ama diğer çocuk bunu yapamaz çünkü babası sosyalleşmesi gerekiyor. Oldu.
Ha biryerde konu sahibi her istediğini alıyor, akşam tableti bozulsa sabah yenisi alınıyor tarzı birşey yazmış. Bu tabiki doğru bir davranış değil. Ama buda adam ve kadının sorunu. Onlar çocuklarını öyle alıştırmışlar demekki çocukda çok rahat bir şekilde isteyebiliyor.
Gerçi o bazı çocuklarda var. Benim kızımda çok rahat isteyebiliyor bu tarz şeyler, bu yüzü biz ona hiç vermedik ama o buna hakkı olduğunu düşünüyor. Alırım, almam veya yapıp, yapmamak bize kalmış. Bununla ilgili dışardan müdahaleyi ben kabul etmem şahsen.
Çocuğumuzun birtek hasta olursamı yanında olmalıyız? Anne-babalık bumudur gerçekten?
Evet eğer benim çocuğum baba gitme ödev yapalım, oyun oynayalım, kitap okuyalım veya herneyse işte onu diyorsa, eşimde gitmeyecek (Veya 1-2 saat geç gidecek) bukadar basit. Çocuk planını yaparken bunları düşündük biz. Madem dünyaya getirdik onların sorumluluğu bizim önceliğimiz. Tabiki eşimin sosyal çevreside olsun benimde var tabii, ama çocuklarımdan önemli değil hiç biri. Gerekirse arkadaşlar ile olan planımızı iptalda ederim veya ertelerim ki eminim hepimizin çocuklardan dolayı gidemedimiz veya geç gittiğimiz yerler olmuştur.
Çocuklarım birtek hasta olduğunda bana ihtiyaç duymuyorlar çünkü. Bu çocuğu her dediğine evet demek değildir. Amaa sen koca çocuk oldun, her istediğini yapamam demek bu durum için çok saçma.
10 yaşındaki çocuk mahkeme bana babamı haftada 3 den fazla göremessin diye bir karar verdi diye düşünmez. Nezaman görmek isterse ozaman görmek ister yani.
Anne-baba boşandı diye adam çocuğudamı boşadı. Kusura bakma oğlum bu hafta 3 gün görüştük, sen kotanı doldurdun artık haftaya görüşürüz mü diyecek. Siz boşansanız bunu çocuğunuza reva görürsünüz sanırım.
Tam aksine boşanmayı çocuk için kolaylaştırmak için bak her istediğinde yanına geliyorum,bana ihtiyaç duyduğunda yanındayım mesaji vermek bu süreci daha kolay atlatması için faydalı olacaktır.
Konusahibinin kendi çocukları sabah baba akşam anneyle görüşebiliyorlar saat, gün gözetmeden. Neden sevgilisinin çocuğunun aynı hakkı yok. O neden mahkeme kararına uymak zorunda? Kendi kızları boşanmayı kolay atlatmışlar, belkide tam bu nedenden dolayı. Anne-babamız istediğimiz zaman yanımızda bizim için değişen birşey olmadı diye düşünmüş olabilirler. Ama diğer çocuk bunu yapamaz çünkü babası sosyalleşmesi gerekiyor. Oldu.
Ha biryerde konu sahibi her istediğini alıyor, akşam tableti bozulsa sabah yenisi alınıyor tarzı birşey yazmış. Bu tabiki doğru bir davranış değil. Ama buda adam ve kadının sorunu. Onlar çocuklarını öyle alıştırmışlar demekki çocukda çok rahat bir şekilde isteyebiliyor.
Gerçi o bazı çocuklarda var. Benim kızımda çok rahat isteyebiliyor bu tarz şeyler, bu yüzü biz ona hiç vermedik ama o buna hakkı olduğunu düşünüyor. Alırım, almam veya yapıp, yapmamak bize kalmış. Bununla ilgili dışardan müdahaleyi ben kabul etmem şahsen.

Ben mesela spora giderim. Acil birsey yoksa ben sporu iptal etmem. Cünkü kendime ayirdigim zaman. Cünkü enerjimi o sekilde kaybediyorum ve benimde nefes almaya ihtiyacim var. Cocugum henüz ödev yapma yasina gelmedi fakat öyle bir durum olsa, ben sporu iptal etmem yada geç gitmem.

Neticede babasi var, o hal eder. Beraber baska bir gün kararlastiririz ve o gün kizimin ödevini yaparim.

Bunlar kurallardir. Bir çoçugun kurallara ihtiyaci var çünkü bu kurallar ile dünyaya anlam veriyor. Hele bosanma zamaninda daha çok ihtiyaci var. Bir tanidigim anlatmisti, anne babasi bosandiginda sizin mantiginizdan yola çikmislar. Baba sikça ziyaret eder, sikça "aile günleri" olur ve aktiviteler olurdu,.. Kadin güzel fakat kafa karastirici ve hüzünlü oldugunu anlatiyordu. Madem herkes geçiniyor, niye bosandilar? Oda bu tür olaylarda kurallarin önemini anlatiyordu.

Yani baba burda çok basit "bak oglum annen orda, oda seni çok güzel yardim eder. Yarin yada x günü gelirim ve beraber tekrar gözden geçiririz, söz." diyebilirdi. Bu ödev istegi ne kadar o çoçugun istegi belli degil. Yani çoçuk dedigim gibi aklindan "babayi çagirirsam, kim bilir annem ile babam tekrar beraber olurlar" fikri belirleyebilir. Yahut anneside bu fikri benimsemis olabilir.

Cocuguna "hayir" demek, çoçugunu 2inci plana atmak degil. Bu konuda mesela konu sahibini 1inci plana atmak degil. Iste diyorum ya, Türkler kurala, disipline öcü gibi bakiyor çünkü ilkokulda, lisede çok yanlis sekilde uygulandi. Geçmiste anne babalar çok yanlis bir sekilde uyguladi. Dogru yerde dogru kurallar çoçugu korur.
 
Ben mesela spora giderim. Acil birsey yoksa ben sporu iptal etmem. Cünkü kendime ayirdigim zaman. Cünkü enerjimi o sekilde kaybediyorum ve benimde nefes almaya ihtiyacim var. Cocugum henüz ödev yapma yasina gelmedi fakat öyle bir durum olsa, ben sporu iptal etmem yada geç gitmem.

Neticede babasi var, o hal eder. Beraber baska bir gün kararlastiririz ve o gün kizimin ödevini yaparim.

Bunlar kurallardir. Bir çoçugun kurallara ihtiyaci var çünkü bu kurallar ile dünyaya anlam veriyor. Hele bosanma zamaninda daha çok ihtiyaci var. Bir tanidigim anlatmisti, anne babasi bosandiginda sizin mantiginizdan yola çikmislar. Baba sikça ziyaret eder, sikça "aile günleri" olur ve aktiviteler olurdu,.. Kadin güzel fakat kafa karastirici ve hüzünlü oldugunu anlatiyordu. Madem herkes geçiniyor, niye bosandilar? Oda bu tür olaylarda kurallarin önemini anlatiyordu.

Yani baba burda çok basit "bak oglum annen orda, oda seni çok güzel yardim eder. Yarin yada x günü gelirim ve beraber tekrar gözden geçiririz, söz." diyebilirdi. Bu ödev istegi ne kadar o çoçugun istegi belli degil. Yani çoçuk dedigim gibi aklindan "babayi çagirirsam, kim bilir annem ile babam tekrar beraber olurlar" fikri belirleyebilir. Yahut anneside bu fikri benimsemis olabilir.

Cocuguna "hayir" demek, çoçugunu 2inci plana atmak degil. Bu konuda mesela konu sahibini 1inci plana atmak degil. Iste diyorum ya, Türkler kurala, disipline öcü gibi bakiyor çünkü ilkokulda, lisede çok yanlis sekilde uygulandi. Geçmiste anne babalar çok yanlis bir sekilde uyguladi. Dogru yerde dogru kurallar çoçugu korur.

Ben de spora gidiyorum, eşimde gidiyor
Günlerim var
Ayda 1 kez gece kız kıza eğlenmeye giderim, eşimde arkadaşları ile başka bir akşam çıkar vs vs.
Yaşiyoruz hepimiz, çocuklarımız var diye öldmedik
Ama yinede önceliğimiz onlar bizim. Bize ihtiyaçları olduklarında yanlarında oluruz. Gerekirse eğlenceye gitmeyebilirim, veya eşim o akşam çıkmaz. Bunlar sorun değil. Sizinki farklı olabilir. Herkes farklı yaşayabilir ben yadırgamam.
Evimizin ve çocuklarımızın kuralları belli. Kurallar konusunda hiç esnek değilimdir. Ama bunları burda sizinle uzun uzun konuşmaya gerek görmüyorum. Konumuz bu değil çünkü. .
Türkler kurala disipline karşı demişsiniz olabilir, ama beni ve ailemi kapsamaz çünkü ben almanyada doğdum, büyüdüğüm. Eşim ise amerikada. Benim çok katı kurallarım vardır, eşim bana Alman patentli der abartığımı düşünür bazen çünkü.
Konuya dönecek olursak, kadının adama dönmek istediğini nerden çıkardınız. Ben öyle birşey okumadım. Belkide onun hayatındada yeni biri var, ve sevgilisi ile rahat buluşabilmek için oğlunun ödevlerini babası ile yapmasını uygun buluyor. Bilemeyiz.
 
Ben de spora gidiyorum, eşimde gidiyor
Günlerim var
Ayda 1 kez gece kız kıza eğlenmeye giderim, eşimde arkadaşları ile başka bir akşam çıkar vs vs.
Yaşiyoruz hepimiz, çocuklarımız var diye öldmedik
Ama yinede önceliğimiz onlar bizim. Bize ihtiyaçları olduklarında yanlarında oluruz. Gerekirse eğlenceye gitmeyebilirim, veya eşim o akşam çıkmaz. Bunlar sorun değil. Sizinki farklı olabilir. Herkes farklı yaşayabilir ben yadırgamam.
Evimizin ve çocuklarımızın kuralları belli. Kurallar konusunda hiç esnek değilimdir. Ama bunları burda sizinle uzun uzun konuşmaya gerek görmüyorum. Konumuz bu değil çünkü. .
Türkler kurala disipline karşı demişsiniz olabilir, ama beni ve ailemi kapsamaz çünkü ben almanyada doğdum, büyüdüğüm. Eşim ise amerikada. Benim çok katı kurallarım vardır, eşim bana Alman patentli der abartığımı düşünür bazen çünkü.
Konuya dönecek olursak, kadının adama dönmek istediğini nerden çıkardınız. Ben öyle birşey okumadım. Belkide onun hayatındada yeni biri var, ve sevgilisi ile rahat buluşabilmek için oğlunun ödevlerini babası ile yapmasını uygun buluyor. Bilemeyiz.

Evet kizim hasta ise, acil bir durum var ise bende sporumu iptal ederim. Acil bir durum yok ise, iptal etmem

Ancak dedigim gibi, burda acil bir durum yok. Cocuk babasini hiç görmezse, hakli olabilirsin fakat zaten yeterici kadar görüyor. Cocugun her istegi her anda verilmez. Hani bir çesit kriz olsa, yine buna acil durum derim ki degil. Ödev.

Ödev pekala anne tarafindan yapilabilir. Anne durumu güzel bir sekilde, kirmadan, çoçuga izah edebilir. Yani annenin çoçuga bu konuda babayi aramasina izin vermeside, anne üzerine birseyler söylüyor.

Yani kadinin sevgilisi ile rahat bulusmasi için, konu sahibimi ödün versin kendi iliskisinden?

Ve bende yurtdisinda dogup büyüdüm, bu sitedeki okuduklarimdan yola çikarsak, çoçuklara pek kural uygulanmiyor. 10 yasindaki çoçuga bile süt çoçugu deniliyor. 2 yasi kres için halen erken bulanlar var,.. Hele bu konuda konu sahibini tanimadan etmeden millet neler diyor, sirf sevgilisi ile bulusmak istiyor diye.
 
Sizi anlıyorum, çocuğun anne/babayı vicdan ve merhamet duygularını kullanarak, yönetmesinden rahatsızsınız. Ve evet bunu keşfeden bir çocuk yada ergen bu durumu sıklıkla kullanacaktır.

Benimde çocuklarım var, ihtiyaçları olduğu her an yanlarında olmaya çalışırım. Ama bireysel planlarıma yada mecburi işlerim olduğunda saygı göstermeleri gerekir. "Siz ne derseniz o" yaklaşımıyla benmerkezci ve bencil yetişkinler olurlar zaten. Dünya onların etrafında dönmüyor (belki anne baba evinde bir miktar öyle) gerçek hayatla baş başa kalıp, nazını kaprisini çekeni bulamayınca hayal kırıklığı yaşarlar. Hatta daha uzun vadede sağlıklı bir evlilikleri olmaz.

Kızım ilkokul çağlarındaydı sanırım, sohbet ederken anne babası boşanmış bir arkadaşından bahsetti. Çocuk resmen anne/babayı parmağında oynatıyordu. İstediklerini aldırabilmek için ağladığından, boşandıkları için ona kıyamadıklarından, nasıl duygu sömürüsü yaptığından bahsetmiş kızıma. Öyle ballandırmış ki, kızım, "sizde boşansanıza" bile demişti:KK48: Max 10 yaşında yoktular ben hayret etmiştim duyduklarıma.

Bir kaç üye gibi art niyetli olduğunuzu düşünmüyorum. Aynı evde yaşadığınızı varsayarsak, bir kişi yerine herkesin yada çoğunluğun istek ve taleplerine göre hareket etmek gerekir, ki sorun yaşanmasın. Bunları eş adayınızla konuşmalısınız, çocuğa ebeveynlik yapmakla, çocuğa hayır demeden sevildiğini hissettirmek apayrı şeyler.
 
Ben benim gibi çocuğu olan bir adamla beraber olsam söyle düşünürdüm,ben acaba çocuklarımın bana ihtiyacı olduğu zaman sevgilimi tercih edermiydim...tabiki hayır Sevgili bulurum ama evladımı bulamam.Sizde annesinin evlatlarınız ile aranıza bir baskasi girsin sizi zora soksun ister miydiniz.Bence sevgiliniz sizinle buluşmaya karar verdiğinde önce oğlunu arayıp hal hatır sorsun,ortamı bir yoklasin.Ama sanki aranızda bir sorun olacak bu oğlu ,daha doğrusu sorun yapmaya devam edecekmissiniz gibi geliyor
Valla bu dünyada evladinda garantisi yok. Evladimi bulamam diye bir sey yok. Evlendikten sonra anne babasini evine bile almayan evlatlar gördüm ben. O anneyi avutan yine kendi kocasiydi.
 
Sizi anlıyorum, çocuğun anne/babayı vicdan ve merhamet duygularını kullanarak, yönetmesinden rahatsızsınız. Ve evet bunu keşfeden bir çocuk yada ergen bu durumu sıklıkla kullanacaktır.

Benimde çocuklarım var, ihtiyaçları olduğu her an yanlarında olmaya çalışırım. Ama bireysel planlarıma yada mecburi işlerim olduğunda saygı göstermeleri gerekir. "Siz ne derseniz o" yaklaşımıyla benmerkezci ve bencil yetişkinler olurlar zaten. Dünya onların etrafında dönmüyor (belki anne baba evinde bir miktar öyle) gerçek hayatla baş başa kalıp, nazını kaprisini çekeni bulamayınca hayal kırıklığı yaşarlar. Hatta daha uzun vadede sağlıklı bir evlilikleri olmaz.

Kızım ilkokul çağlarındaydı sanırım, sohbet ederken anne babası boşanmış bir arkadaşından bahsetti. Çocuk resmen anne/babayı parmağında oynatıyordu. İstediklerini aldırabilmek için ağladığından, boşandıkları için ona kıyamadıklarından, nasıl duygu sömürüsü yaptığından bahsetmiş kızıma. Öyle ballandırmış ki, kızım, "sizde boşansanıza" bile demişti:KK48: Max 10 yaşında yoktular ben hayret etmiştim duyduklarıma.

Bir kaç üye gibi art niyetli olduğunuzu düşünmüyorum. Aynı evde yaşadığınızı varsayarsak, bir kişi yerine herkesin yada çoğunluğun istek ve taleplerine göre hareket etmek gerekir, ki sorun yaşanmasın. Bunları eş adayınızla konuşmalısınız, çocuğa ebeveynlik yapmakla, çocuğa hayır demeden sevildiğini hissettirmek apayrı şeyler.
Bu yorumun altına daha da denilecek hiçbir şey yok altına imzamı atıyorum bu yorumun.
 
Evlenirseniz sizin 2 kızınız sürekli sizin eşinizle olacak ve ilgi de bekleyecekler. Bunu düşündünüz mü? yani siz hoşgörülü olacaksınız ki ondan da talep edebilesiniz. Haftanın 3 günü görüşmek fazla değil kaldı ki baba ödevimi senle yapmak istiyorum dediğinde olmaz vaktim yok derse üzülmeyecek mi o çocuk bunun ne terbiyesi çocuk terbiyesizişk mi yapıyor babasıyla zaman geçirmek istemekle? sanki size saygısızlık yapıyor. Sizin çocuklarınızda babasından talep etse ama eski eşiniz sırf hayatında biri var diye eri çevirse hoşunuza gider mi biraz empati yapın. Bunları bilerek kabul ediyorsunuz o da sizin çocuklarınızı kabul edecek sonuçta o oğlundan ayrı olacak ama kızlarınız o evde sürekli o kişiyle yaşayacak çocuğun haksızlık değil mi
 
Valla bu dünyada evladinda garantisi yok. Evladimi bulamam diye bir sey yok. Evlendikten sonra anne babasini evine bile almayan evlatlar gördüm ben. O anneyi avutan yine kendi kocasiydi.
Gelecekte ne yasayacagimizin garantisi yok.Ama yaşadığımız andan bahsediyorsak kusura bakmayın ama kendi doğurduğum çocuğun yeni bulduğum sevgiliden daha çok ihtiyacı var bana şuan.Rabbim evlat da dahil herşeyin hayırlısını versin.Gelecege hayırlı bir insan olarak yetiştirmek benim görevim,o yüzden falancanin çocuğu ailesine şunu yapmış benimki de yapar mı, kötü davranır mi diye düşünmeden yetiştiriyoruz değil mi?En azından ben öyle düşünüyorum.O yüzden de bayanın yerinde olsam ne başkasının çocuğunu sorun ederim ne de evlatlarimi sorun ettiririm
 
Hanfendi açıkça yazmış; kendisini desteklemeyen yorumlara cevap bile vermediğini....Sadece hanfendiye hak verip gaza getirecekler yorum yapsın. Karşıt görüşleri kale bile almadığını yazmış kendisi...

Zaten bu yaklaşımından da belli de bence bu evliliği yürütemezsin
 
Sizi açıkçası bencil buldum, şimdiden eski eşten olan çocuğa takilmissin ki ilkokul çağında ise sevgi şefkat sabırla çok da güzel eğitip ablalik yaparsın, ben lisedeki öğrencilerim de bile anne babası ayrılana ayrı özen gösterip yeri gelince hatalı davranışlarını buyutmuyorum.
Mutluluk bakış açınızda büyütmeyin kafanizda bu mevzuyu. Birazcık anlayışla mutlu olabilirsiniz bence
 
Back
X