Boşanmak istiyorum cesaret edemiyorum

1.5 yıldır evliyim,eşimle kavgalarımız daha balayında başladı.İlk ayımızı annesi ile birlikte geçirdik,evde kavga eksik olmadı.bir ay sonra başbaşa kaldık ama sorunlarımız yine bitmedi..Eşim kirayı ödemek için bir hafta çalışıyor geri kalan zamanında da öğleden sonraya kadar uyuyup günü bitiriyor.gece sabaha kadar oturup sabaha karşı yatıyor.Eş olarak hiçbir sorumluluğunu yerine getirmiyor.evde pijamaları ile oturup kalkıyor ben ise günlük kıyafetlerimleyim kazara benim kıyafetim ona değse değme kirlendi diyor bana.6 aydır da yan yana uyuyoruz ama kardeş gibiyiz.pandemi nedeniyle çocuğu olmasından korkuyormuş.Boşanmak istiyorum ama cesaret edemiyorum.beni sevdiğinden de emin olamıyorum.Aramızda duygusal hiçbir bağ kalmadı.Ben nasıl böyle bir hata yaptım,nasıl bile bile evlendim kendime kızıyorum.
Sevgi?
Bacım koşarak kaç uyuyan adamdan hayır gelmez.
Bunun milyon örneğini gördüm.
Değişeceğine vs asla inanma.
Can çıkar huy çıkmaz
Neyinden korkuyorsun ortada çocuk yok yaşanmış yıllar yok.
Boşa gitsin
 
Sanırım 33 ayda sadece 6 kere birlikte olmuşuzdur (hamilelik ve oğlum doğduktan bu güne kadar ki süre). Zaten 2 aydır annemle babamla yaşıyoruz da. Zaten gitmek istemiyordu pandemi başlayınca bahanesi oldu.

Ne deyim, siz en doğrusunu bilirsiniz, hissedersiniz.
Demekki ümidiniz bitmiş.
Bu konu çok su götürür.
Yani çözülebilir miydi çözülemezmiydi buna siz karar verirsiniz.
Yavrunuzla bi Ömür mutluluklar dilerim 🧡
 
Peki sizi bu ilişkide tutan nedir?
Bakın ben klasik boşancılardan değilim.
Bir evliliği bitirmek çok zor.
Ama sizi tutan şey ne tam olarak?
Çok önemli bi gerekçeniz olmalı eşinizden yana.
10 yılı aşkın süredir birlikteydik.Hasta olduğumda bana ilaç yetiştiren,mutsuz olduğumda yanıma gelen,sevdiğim bir yemek varsa onu yürüyerek sırf ben seviyorum diye bana getiren,sınav günlerimde erkenden kalkıp beni sınava götüren,iş çıkışı kursa gittiğimde geç oldu acıkmışımdır diye bana yiyecek birşey getirip beni eve bırakan,bekarken annesiyle yaşıyordu sırf annenle yaşamam dediğim için kabul eden adamdı.Bu yüzden birazda vicdan yapıyorum.Şimdi neolduda böyle oldu?
 
10 yılı aşkın süredir birlikteydik.Hasta olduğumda bana ilaç yetiştiren,mutsuz olduğumda yanıma gelen,sevdiğim bir yemek varsa onu yürüyerek sırf ben seviyorum diye bana getiren,sınav günlerimde erkenden kalkıp beni sınava götüren,iş çıkışı kursa gittiğimde geç oldu acıkmışımdır diye bana yiyecek birşey getirip beni eve bırakan,bekarken annesiyle yaşıyordu sırf annenle yaşamam dediğim için kabul eden adamdı.Bu yüzden birazda vicdan yapıyorum.Şimdi neolduda böyle oldu?

Anladım.
Vefa duygusu o halde.
Ya da ümidiniz var bugünlerin geçeceğine dair.
Olabilir, gerçekten adamın psikolojisi bozuk çünkü.
Ve bu tedaviyle atlatılacak birşey.
Peki siz var mısınız böyle bir fedakarlığa?
Öyleyse ilk iş acil terapi.
 
terapiyi kabul etse son ümit kırıntılarınında yok olduğunu yada gerçekten birşeylerin düzelebileceğini görmek için fedakarlık yapardım
 
terapiyi kabul etse son ümit kırıntılarınında yok olduğunu yada gerçekten birşeylerin düzelebileceğini görmek için fedakarlık yapardım

Ozaman şuan tüm gayretinizi buna harcayın.
Terapi konusuna.
Ve deyin "Ben evliliğim için elimden gelen herşeyi yapmış olup ondan sonra boşanmak istiyorum.
İlerde pişman olmamak için herşeyi yaptığımdan emin olcam.
Terapiye başlayalım o süreç de olmazsa karar verelim".
 
1.5 yıldır evliyim,eşimle kavgalarımız daha balayında başladı.İlk ayımızı annesi ile birlikte geçirdik,evde kavga eksik olmadı.bir ay sonra başbaşa kaldık ama sorunlarımız yine bitmedi..Eşim kirayı ödemek için bir hafta çalışıyor geri kalan zamanında da öğleden sonraya kadar uyuyup günü bitiriyor.gece sabaha kadar oturup sabaha karşı yatıyor.Eş olarak hiçbir sorumluluğunu yerine getirmiyor.evde pijamaları ile oturup kalkıyor ben ise günlük kıyafetlerimleyim kazara benim kıyafetim ona değse değme kirlendi diyor bana.6 aydır da yan yana uyuyoruz ama kardeş gibiyiz.pandemi nedeniyle çocuğu olmasından korkuyormuş.Boşanmak istiyorum ama cesaret edemiyorum.beni sevdiğinden de emin olamıyorum.Aramızda duygusal hiçbir bağ kalmadı.Ben nasıl böyle bir hata yaptım,nasıl bile bile evlendim kendime kızıyorum.
Pandemide spermler kendi uçupmu giriyo rahme hahahaha korunursanız hamilelik de olmaz değme kirlendi demesi ayrı bişey
 
Back
X