- 28 Mart 2012
- 837
- 714
- 123
- Konu Sahibi sersemsinem
-
- #1
Bi evlilik dusunun duygusal manada;
Baslangicindan cocugunuz olana kadar kusursuz giden, istisnasiz, herkonuda.
Çocugunuz olduktan sonra cok guvendiginiz ilerisiminizin kopmaya basladigi,
Is saatleri sebebiyle zaman ayiramayan, ilgilenemeyen, sorgulamayan bi es..
Ve gecen zaman icinde sohbet, muhabbet, paylasmak, dertlesmek kavramlarini tamamen yitirmis, kavga bile etmeyen bi cift.
Hee ama sevişen, sadece sevişen hatta sevişerek anlaşan barışan bi adam.
Simdi yine bi evlilik dusunun, maddi manada;
Evlendiginden beri hatta is hayatina atildigi gunden beri cok calisan ama hep yanlis isler, yanlis tercihler yapan,
Bu yuzden surekli borc ödemis, kendini ve ailesini zan altinda birakmis, ellerinde avuclarinda ne varsa basaramadigi islerin zararina yamamiş, ama bir turlu bi baltaya sap olamamis bi adam.
Ticari zekasinin sifir oldugu, ama bunu kabullenmek istemeyen, herkesin yalvarmalarina karsin israrla is acip hep borcla kapatan, buna ragmen ticaretten vazgecmeyen,
Evlilik suresince sayisiz is degistirip, taki birikim ne varsa bu ugurda tuketmis, simdi yine borclanarak hem kendi hem de cocuklarinin hayatini gelecegini tuketmeye devam eden, ama herseye ragmen cocuk kadar temiz duru oldugunu bildigim kalbiyle "bu sefer tutacak askim" diyen fakat tutmayacagindan adim gibi emin oldugum ama israrlarima tamamen kulaklarini kapamis bi adam.
Calissamda, kemerleri iyice siksamda, yiyip icip gezmesemde yillardir yakami birakmayan borclar.. elde avucta kalan bi araba var o da vergi borcundan dolayi hacizli satilamiyor (iyiki de satilamiyor)
Simdi son kez bi evlilik dusunun, aile babaligi acisindan;
Aslinda cocuklarina cok duskun ama calisma saatleri yuzunden eve dogru duzgun gelmeyen, izin yapamayan, zaman ayiramayan bi baba..
Dugun, cenaze, bayram, ziyaret, piknik akliniza ne gelirse yalniz gittigim ya da ailemle katildigim evli ama eşsiz bi kadın.
Evin ve cocuklarin tum yukunun sizde oldugu, zaman zaman faturalar odenmediginden elektriksiz susuz kaldiginiz, sustugunuz sustugunuz, sabrettiginiz sabrettiginiz, bi evlilik.
Hicbizaman bitmeyecegini bildiginiz, ama acaba biter mi ki diye umut ettiginiz borclar.
Herseye ragmen, insan olarak dunya iyisi, elinde avucunda (olsa) yolunuza sermeye can atan, ama sevmeyi, ilgilenmeyi, sarmayi sevismekten ibaret sanan bi eş.. (ilk zamanlar böyle değildi)
Bu eş bosanir mi?
Yoksa sırf sevdiğiniz için, yada boşanma ertesi orta yaşlı hanım ablaların "aldatma içki kumar yok bla bla" gibi laflarını çekmemek için yillarca evliliginize verdiginiz şansa ragmen duzelmeyen bazi seylere hala katlanmaya devam mi etmeli?
Mesajlarınıza cevap veremeyebilirim, şimdidien affola.
Baslangicindan cocugunuz olana kadar kusursuz giden, istisnasiz, herkonuda.
Çocugunuz olduktan sonra cok guvendiginiz ilerisiminizin kopmaya basladigi,
Is saatleri sebebiyle zaman ayiramayan, ilgilenemeyen, sorgulamayan bi es..
Ve gecen zaman icinde sohbet, muhabbet, paylasmak, dertlesmek kavramlarini tamamen yitirmis, kavga bile etmeyen bi cift.
Hee ama sevişen, sadece sevişen hatta sevişerek anlaşan barışan bi adam.
Simdi yine bi evlilik dusunun, maddi manada;
Evlendiginden beri hatta is hayatina atildigi gunden beri cok calisan ama hep yanlis isler, yanlis tercihler yapan,
Bu yuzden surekli borc ödemis, kendini ve ailesini zan altinda birakmis, ellerinde avuclarinda ne varsa basaramadigi islerin zararina yamamiş, ama bir turlu bi baltaya sap olamamis bi adam.
Ticari zekasinin sifir oldugu, ama bunu kabullenmek istemeyen, herkesin yalvarmalarina karsin israrla is acip hep borcla kapatan, buna ragmen ticaretten vazgecmeyen,
Evlilik suresince sayisiz is degistirip, taki birikim ne varsa bu ugurda tuketmis, simdi yine borclanarak hem kendi hem de cocuklarinin hayatini gelecegini tuketmeye devam eden, ama herseye ragmen cocuk kadar temiz duru oldugunu bildigim kalbiyle "bu sefer tutacak askim" diyen fakat tutmayacagindan adim gibi emin oldugum ama israrlarima tamamen kulaklarini kapamis bi adam.
Calissamda, kemerleri iyice siksamda, yiyip icip gezmesemde yillardir yakami birakmayan borclar.. elde avucta kalan bi araba var o da vergi borcundan dolayi hacizli satilamiyor (iyiki de satilamiyor)
Simdi son kez bi evlilik dusunun, aile babaligi acisindan;
Aslinda cocuklarina cok duskun ama calisma saatleri yuzunden eve dogru duzgun gelmeyen, izin yapamayan, zaman ayiramayan bi baba..
Dugun, cenaze, bayram, ziyaret, piknik akliniza ne gelirse yalniz gittigim ya da ailemle katildigim evli ama eşsiz bi kadın.
Evin ve cocuklarin tum yukunun sizde oldugu, zaman zaman faturalar odenmediginden elektriksiz susuz kaldiginiz, sustugunuz sustugunuz, sabrettiginiz sabrettiginiz, bi evlilik.
Hicbizaman bitmeyecegini bildiginiz, ama acaba biter mi ki diye umut ettiginiz borclar.
Herseye ragmen, insan olarak dunya iyisi, elinde avucunda (olsa) yolunuza sermeye can atan, ama sevmeyi, ilgilenmeyi, sarmayi sevismekten ibaret sanan bi eş.. (ilk zamanlar böyle değildi)
Bu eş bosanir mi?
Yoksa sırf sevdiğiniz için, yada boşanma ertesi orta yaşlı hanım ablaların "aldatma içki kumar yok bla bla" gibi laflarını çekmemek için yillarca evliliginize verdiginiz şansa ragmen duzelmeyen bazi seylere hala katlanmaya devam mi etmeli?
Mesajlarınıza cevap veremeyebilirim, şimdidien affola.