Kaç yaşındaydınız boşandıklarında.
Annemle babam evi ayırdıklarında 10 yaşındaydım, ablam da 13 ,resmî boşanmaları ise ben 15 yaşındayken oldu. Ama o 5 sene bir ayrıl, bir barış durumu vardı ve çok kötüydü ki babam kötü bir insan değildi. Annemi aldatıyordu sürekli biz de biliyorduk. Annem saklamaya çalışsa da herşeyi anlıyorduk.
Ben bu tip iddalı ve genellemeye dayalı cümlelerini doğru bulmadım sözkonusu kişinin.
derin sularda
Benim içinde bulunduğum durum malum.şöyle ki hiçkimsenin kim olursa olsun sözleri beni etkilemez normalde.ama zaten günlerdir haftalardır kafamda aynı düşüncelerle dolaşıyorum.şu aşamda asla boşanma kararımı sorgulamıyorum.o konuda netim.ama suçluluk duygusu beni esir alıyor resmen kıvrandırıyor.kafamdaki bu düşünceyi tetikleyecek her söz her düşünce bende aynı etkiyi yaratıyor.yani ben bunu kafamda bitirmeliyim.şu an sizin yazdıklarınız ve diğer bütün bayanların yazdıkları bana çok iyi geldi.ama etkisi saat sabahın 5 ine kadar sürüyor.sonra 5 te uyanıyorum.ve aynı yılan orda beynimin içinde .çocukların seni suçlayacak sen kötü bir annesin.onları güzel sıcak bir yuvadan mahrum ettin.diyor bana.
Kafanızda çeşitli düşüncelerin olması, çocuklarınızı düşünerek zaman zaman suçluluk hissetmeniz gayet normal.
Biliyorum adamın ne mal olduğunu ama ben öyle köşeye sıkıştımki mahallenin delisi gelse bana boşanma hata yapıyorsun çocukların iflah olmaz artık dese yine üzüleceğim.
Benim psikologlara güvenim sarsıldı.zamanında çok gittim fayda görmedim.şimdi bir sürü psikoloji kitabı aldım onları okuyorum evde.sizin var mı tavsiyeniz kitap olarak.
İçinde yobazliķ barindiran bir dr dr degildir.
Bakın bu da bir genelleme.
