Boşanmanın çocuklar üzerindeki etkisi

Selamlar,

5 senelik evliyim, 1,5 yaşında kızım var. Boşanmayı düşünüyoruz. Eşim de ben de çünkü anlaşamıyoruz. İşin kötü yanı pskilojik şiddet de var, yani eşim bağırıp çağıran biri sürekli. Dolayısı ile şimdiden çocuğu korkutuyor. Ben de bu şekilde devam etmek istemiyorum ama boşanınca daha mı iyi olacak daha mı kötü olur bilemiyorum
tabi ki tek düşündüğüm kızım. haftalardır babasız büyüyen çocukları araştırıyorum net bir bilgiye ulaşamadım.

Boşanmış anneler aramızda mutlaka vardır. Siz ne diyorsunuz boşanma sonrası çocuğunuz nasıl etkilendi yaşı kaçtı ? Sizce elimi çabuk mu tutmalıyım çocuk ne zaman olayları anlamaya başlar ? Çocuk ne zaman etrafında konuşulanları anlıyor ? Şu anda benimki dünyadan birhaber ...dAHA fazla bekleyerek ona daha çok zararlı mı olur ?

Çpocuğum boşanırsam sorunlu olur diye korkuyorum. Bana yol gösterin sizler neler yaşadınız ? Allahım ne kadar zormuş , tek olsan al ceketini çık ama çocukla öyle olmuyor. Sadece boşanmış anneler değil

annesi babası ufakken boşanmış olanlar da fikir belirtirlerse sevinirim. Hayatlarında iz kaldı mı ? Boşanmış anne baba çocuğu olmak nasıl bir duygu ? Benim hiçbir fikrim yok annem babam birlikteydi..

Eğer şiddet de varsa hiç düşünmenize gerek yokboşanmanız için.
Çocuğun ilk 6 yılı hele de 4 yılı çok önemli.
Kendinizi o çocuğun yerine koyun karar veremiyorsanız..
Siz babanız annenizi döverken görseniz, mutsuz bir anneyle yaşasaydınız ne hissederseniz o da bunları hissedecek.
Çocuğunuz olmasa da kendinizi ne kadar iyi hissedebilirsiniz. Ezik bir kadın olarak yaşamayın. Saygı duyulmayan bir eş olmayın.
Güçlü bir anne olun

ben değil ama eşimin ağabeyi boşandı .boşandıklarında kızları 7 yaşındaydı ve o da evdeki bütün kavgaları şiddeti her şeyi gördü.bir sene annesinde kaldı sonra baba ve babaanneyle yaşamak istedi.annesinden değilde ananesi ve dedesinden uzaklaşmak istedi.şuan 2 senedir babayla yaşıyor.çocuğun psikolojisini sorarsan 3 sene oldu ayrıldıkları ama hala birleşin diyor çocuk.okulda sorunları var dersleri kötü .uyum sorunu var,sorunlu yani ama bunda anne ve babasını rolü büyük hala arada tlf da da olsa kavga ediyorlar birtürlü orta yolu bulup konuşmayı beceremediler.yani demek istediğim eğer evliğiniz size ve çocuğunuza zarar veriyorsa ayrılınçocuğunuz stresli bir ortamda büyüyeceğine huzurlu bir ortamda büyüsün ve unutmayınki ayrılsanız bile lütfen birbirinizle çocuk için dialoğunuzu sağlıklı tutunn..

burda yazanları okuyup kafayı yememek elde değil

Bence şiddet ve hakaret dolu sözlerle dolu bir evde büyüyen çocuk ,yanlız annesinde veya babasında büyüyerek ama ilgisi ve alakasını çocuğundan esirgemeden bunu ona hissettirerek büyümesi daha sağlıklı diye düşünüyorum.çocuklar büyüdükce kabıullenmesi dahada güç olabilir diye düşünüyorum.önemli olan çocuğun anlayacağı dilden olanları ona anlatabilmek .çocuklarda psikolojik sorunlar istemesekde olacak önemli olan en asgari şekilde ve kısa sürede atlatabilmek.boşanırken önce çocuğumuzun psikolojisini sonra kendimizi ezdirmeden sağlıklı bir karar alabilmekte.

ikinci evliliğim ve ilkinden ayrıldığımızda kızım 3 yaşındaydı babası zaten sevgi göstermediği için kızım pekde aramadı hatta ayrıldıktan sonra görmek için geldiği zaman bile ben onu sevmiyorum diyodu ve korkuyodu tabi. kızım 6 yaşndayken ikinci evliliğimi yaptım ve çok mutluyum. kızımda babasını (üvey) çok seviyor. biyolojik babasının vermediği emeği o verdi kızıma kzm şu an 13 yaşında ve kafasına taktığı tek şey bylojik babasının soyadını taşıması dört gözle 18 yaşını bkliyor yavrum soyadını değiştirebilmek için. onun dışında kızım gayet mutlu. kızıma bazı öz babaların bile yapamıcağı kadar iyi bir baba oldu bu yüzden eşime minnettarım.

senin adına çok mutlu oldum vuslatcım.benimde 13 yaşında bir kızım var ve bende senin yaşadıklarının henüz başındayım hayatının sorunsuz devam etmesi kızın ve senin için çok güzel darısı benim başıma :))

ilksen28 .!.:

senin adına çok mutlu oldum vuslatcım.benimde 13 yaşında bir kızım var ve bende senin yaşadıklarının henüz başındayım hayatının sorunsuz devam etmesi kızın ve senin için çok güzel darısı benim başıma :))

Genişletmek için tıkla...

saol canım. bu mutluluğu o kadar geç yakaladımki ikinci evliliğime kadar çocukluğumda dahil mutluluk huzur çok uzaktı bana.
ama Allah'ım bir kapıyı kaparsa diğerini açıyor. çok şükür geçde olsa mutluluğu yakaladım. Umarım senin içinde herşey çok güzel olur
canım. RABBİM YAR VE YARDIMCIN OLSUN (AMİN).

vuslat79 .!.:

ikinci evliliğim ve ilkinden ayrıldığımızda kızım 3 yaşındaydı babası zaten sevgi göstermediği için kızım pekde aramadı hatta ayrıldıktan sonra görmek için geldiği zaman bile ben onu sevmiyorum diyodu ve korkuyodu tabi. kızım 6 yaşndayken ikinci evliliğimi yaptım ve çok mutluyum. kızımda babasını (üvey) çok seviyor. biyolojik babasının vermediği emeği o verdi kızıma kzm şu an 13 yaşında ve kafasına taktığı tek şey bylojik babasının soyadını taşıması dört gözle 18 yaşını bkliyor yavrum soyadını değiştirebilmek için. onun dışında kızım gayet mutlu. kızıma bazı öz babaların bile yapamıcağı kadar iyi bir baba oldu bu yüzden eşime minnettarım.

Genişletmek için tıkla...

Artık velayet annedeyse çocuk annenin soyadını alabiliyor. Gerçi sizin soyadınız değişti ama belki babasının soyadını istemiyorsa...