Boşanmanın eşiğindeyim hamilelikten şüpheleniyorum

Prensesininbircikannesi

Popüler Üye
Kayıtlı Üye
25 Ağustos 2016
364
740
103
Arkadaşlar merhabalar.. Psikolojim berbat durumda eşimle hiç alışık olmadığımız bi şekilde kavga ettik ve 4 yıllık evliliğimizde ilk defa bu kadar yüz göz olduk. Mevzu kayınvalidemin bizim taşınacağımız şehire kendisinin de taşınmak istemesi ve hatta komşu olmak istemesi. Eşime istemediğimi söyledim ufak bi tartışma oldu konu kapandı. Bu gün farklı bi mevzudan tartıştık eşim haksız olduğunu bildiği için konuyu kaynanamın komşuluğunu istemediğime getirdi ve durduk yere "ben nerdeysem sende ordasın annem komşumuz olursa paşa paşa bakacaksın, ha bakmam dersen de defolur gidersin" dedi. Dört yıllık evliyiz ilk defa bu kadar aşağılık laflar etti hala şoktayım bu Adama ne oldu? Hıçkıra hıçkıra ağladım seninle evlendiğine bin pişmanım evlendiğim güne lanet olsun dedim. Tırnaklarının ucuna kadar tiksiniyorum senden soğudum dedim. Hazmedemiyorum kaldıramıyorum ben böyle laflara alışık değilim. Hala ağlıyorum nefret ediyorum ve boşanmak istiyorum. Bir kızım var yakın Zamanda da ikinciyi düşünüyorduk ve korunmayı bırakmıştık bir aydır. İki gün geciktim idrar testi yaptım negatif. Ama erken olduğu için belli olmuyor mudur acaba bilmiyorum. Tek bildiğim bu adamı artık yakınımda evimde hayatımda istemediğim. Bana bi akıl verin nolurrr.....
 
Hemen git kan testi yaptır bide bosancak kadar abartı bişey görmedim ben sakınce konuşun

Benim eşim şimdiye kadar ağzına hakaret içeren tek bir laf almış Adam değil Canım 4 yıllık evliyiz ortada bişey yokken defolup gidersin tarzı konuşacak bi Adam hiç değil. Ben ailemde çevremde asla böyle laflara maruz kalmadım alışık değilim buz gibi soğudum adamdan. Kan testini en yakın Zamanda yapıcam canım teşekkürler
 
Eşin haddini aşmış.bakmak zorunda değilsin.ama sanırım o da sinir anıyla böyle konuşmuş olabilir.

Kaynanam bakıma muhtaç biri değil Can'ım öyle olsa eşimin söylemesini bile beklemem bakarım. Kaynanamın bakıma muhtaç yakınımvar sırf ona bakmamak için tayin olacağımız ile gelip komşumuz olmak istemesi ağırıma gidiyor. Üstelik evimde huzurum kalmıyor her şeye giydiğime kadar karışıyor. Evini yurdunu memleketini bırakır gelirse eşimle yalnız başımıza bi yemeğe bile gidemeyiz. Sorun o da değil bunlar çözülmeyecek şeyler değildi ama defolup gidersin tarzı konuşmalar beni tiksindirdi. Asla tarzı değildi böyle laflar beni lafla bile incitmekten korkardı ne oldu bu adama bilmiyorum çıldıracam.
 
Muhtemelen annesi ve senin aranda sıkışmış hissetti kendini.annesine laf edemediğinden sana patladı.hoş değil elbette ancak hemen boşanma fikrini getirme aklına.ama tavrını koy kesinlikle.eşin de annesinin lafiyla mı hareket ediyor.annesinin sana ve ailenize müdahale hakkı olmadığını anlamalı eşin.bu noktada iş eşine düşüyor.eger bu dengeyi saglayamiyorsa o zaman sert yaptırımlar uygularsin.
 

Canım dengeyi filan sağlayamaz benim eşim evlendiğimiz günden beri hep annesini alttan alan ben oldum hep yumuşak başlı oldum ama artık yeter. Çalışıyorum yoksa onun bu lafından sonra bir dk durmazdım yanında ama elim mahkum pazartesi mesai var. Ne yapıcam bu Adamın burnundan Nasıl getiricem bilmiyorum
 
Bence eşin sinir anıyla söylemiş şöyle düşün senin annen yanınıza taşınmak isteseydi nasıl düşünürdün oda istemeseydi sinirlenseydi.Sinirliyken olur böyle şeyler defol demiş sadece hadi direk farklı edepsiz hakaretler olsaydı daha kötü olurdu.Ben boşanmalık birşey şahsen görmedim elbette haklısın ama annesini direk istemediğini söylenişsin onun yerine aynı binada yapamicağını söyleseydin birkaç sokak farklı yerlerde oturursun...

Bu kadar uzatılmaya değmez hiçbir sorununuzda ypkmuş kaynananın taşınması dışında
 
aklında bitirmişsin cnm sen otur sakin düşün hemen boşanmak deme sakin düşün kafan rahat öyle karar ver duygularından emin ol

Beni sevdiğini biliyorum canım tartışırken seninle evlendiğime bin pişmanım evlendiğim güne lanet olsun nefret ediyorum senden dedim ama hiç cevap vermedi. Kendi duygularımı şuan bilmiyorum o kadar öfkeliyim ki yüzüne bile bakmak istemiyorum. Dün yatağa gelmedi odada uyudu hiç yapmadığı şeyler yapıyor. Defolup gidersin lafı kulaklarımda çınlıyor hazmedemiyorum. Beklicem bakalım neler olacak ama asla konuşmayacam inceldiği yerden kopsun
 
hakkınızda hayırlısı olsun cnm valla ne dym sakin kafa tekrar konuşun
 

Canım anlatamadığım ben 4 yıllık evliyim kocam daha doğru dürüst adımla bile hitap etmedi bana. Aşkım Canım bitanem diye seslenirdi göklere çıkardı bi anda tepetaklak yere fırlattı. En korktuğum şey aramızda saygının bitmesiydi. Şimdiye kadar ona saygısızlık edecek tek laf etmedim. Onun daha ortada hiç bişey yokken "bakmak zorundasın yoksa defolup gidersin" demesi beni öldürdü. Bu lafını yutarsam daha ağır şeyler söylemeye alışmasından korkuyorum. Ben bu muameleye alışık değilim ve bunu hakedecek bişey yapmadım. Tiksiniyorum ondan ve çok öfkeliyim
 
Yutmanı gerektirmiyor barışman ama boşanmanı hiç gerektirmiyor bak sen diyosun 4 yıldır hem canımlı cicimli seni seviyor belliki sen annesini istemediğini söylemişsin oda sinirli anında o şekilde söylemiş sende evlilikten pişman olduğunu felan söylemişsin o zaman oda bunu kaldıramadığını söylese..

Aşırı büyük bir durum yok eşine bu lafını yedirirsin sakince konuşur halledersin kaynanan sana fenalıkmı yapıyorda istemiyorsun ?
 


Canım bilmiyorum belki büyütüyor olabilirim ama dünden beri ağlıyorum gece uyuyamadım hiç bişey yiyemiyorum psikolojim berbat durumda kocamın değişmeye başlaması beni çok korkutuyor.
Kaynanam dışarıdan aşırı iyi ilgili biri gibi görünür özellikle de eşimin yanında ama yalnızken asla değil. Bana zerre kadar kıymet vermez hiç bir konuda görüşümü almaz kaba tabirle it yerine koymaz beni. En basitinden bi ara bize geldi giderken eşime beni ve çocuğumu da götürmek istediğini söylemiş eşim izin vermemiş ama benim haberim yok. Bana gelmek ister misin diye bile sormaz çünkü benim ne düşündüğüm önemli değil. Farklı şehirlerde yaşıyoruz, doğum yapmama bir kaç ay kala herkese gidip onun evinde doğum yapacağımı ve kalacağımı söylemiş. Bana sormadı bile. Evim var barkım var neden başka şehirdeki kaynanamın evinde doğum yapayım. Anneme gitmemi problem etti. Kocam giydiğime gittiğim yere karışmadı o karıştı. Abimin düğünü oldu kınaya gelmedi düğüne geldi yedi içti takı bile takmadı çıkıp gitti. Sürekli laf sokmaları, evime geldiğinde tek bir bardağı bile kaldırmaması hiç yardım etmemesi, beni oğlunun kölesi gibi görmesi..Daha neler var... Ayrı şehirlerde olmamıza rağmen herşeyime yetişiyor komşu olmayı düşünmek bile istemiyorum. Kaldı ki ben bunların hepsini sineye çekerim ama kocamın o saygısız kelimelerini hazmedemiyorum
 
Bak kendin diyorsun eşin bunu bilmiyor çünkü yanında çok iyi sende aynısı ol eşin bilmediği için bu şekilde olmuş demekki...


Daha fazla büyütme boşanmalık birşey yok, eşine aynı binada olmaz çok yakın olursa bir sorun elbet çıkar , anneni istemediğim den değil diyerek konuşun bence.

Benim eşim annemi istemese bende patlarım sinirle çünkü en iyi çözüm tatlı dik
 
mevzu anne olunca eşlerin testesteronu tavan yapıyor.. " bir anam var inada sahip çıkamayacakmıyım " diýip gereksiz erkeklik isptina giriyorlar. de bunun da sorumlusu yine hemcinslerimiz. ogullarımıza kendini erdirme, pısırık olma, evde senin sözün geçsin diye ültimatom lar la büyüttüğünü icin..
kendi kayinvalidemden biliyorum.. eşime şöyle çok der" benim oğullarım adam degil ki ben sizi böyle mi yetiştirdim, karılarınızın ağzına bakıp duruyorsunuz" diye.. . yani böyle konuşan kaynanalar olduğu sürece bu adamların erkeklik ispti bitmez.
yinede çok büyütülecek bir durum değil in anki.
mesela benim kaynanayla eşim bu teklifi yaptı bizim mahalleden ev tutalım bir elim üstünde olsun anne dedi. annesi yazıklar olsun sana beni bir evine sigdiramiyorsun diye dünyanın lafını yedi.
beterin beteri var haline şükret:)
 


Benimki annesini istememe değil kaynanama çok saygılıyım. Ayrı şehirlerde olmamıza rağmen çok sık gelir ama asla bunu problem etmem ve güler yüzümü de eksik etmem haketmese de. Eşimle konuştuk canım yani daha doğrusu ben yanına gittim oturdum niyetim problemlerimizi çözmekti çözülmeyecekse de beni böyle kırmaya devam edecekse boşanalım diyecektim. Yanına oturdum "neden buraya oturdun" dedi gülerek. Bende Can'ım öyle istedi dedim. Sonra konuşmama fırsat bırakmadan elimi tuttu sarıldı uzun uzun özür diledi. Benimle evlendiğine pişman mısın dedi. İçine oturmuş öyle söylemem. Bende "bu ana kadar pişmandım hala da pişmanlığım tam gitmiş değil" dedim. Özürler diledi affetmemi istedi. Barıştık gibi ama hala içim soğumuş değil. Söyledikleri aklıma geldikçe deliriyorum. Sadece şunu anladım ki boşanmaya karar vermek buna cesaret etmek çok zormuş. Allah boşananlara özellikle de çocuğu olup boşanma eşiğinde olanlara yardım etsin. Teşekkürler yorumların ve alakan için canım
 
Çok sevindim barışmanıza inşallah birdaha aranızda sorunolmaz
 
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…