Boşanmaya nasıl karar verilir?

PeRRieR .!.:

Bu benım 2.evlılıgım...

İlkinde artık hersey bıtmıstı aslında duygular hisler maneviyat vs vs.. ama sallantıdaydı. Pesetmekle etmemek arasında gidip geliyordum cocugum vardı çünkü ve cok kucuktu.. Sonra çok ama cok buyuk birsey oldu.... Artık bitmeliydı oylede oldu.hanı demıssınız ya artık bosanmaya karar verdım dedıgınız son noktanız neydi diye.. Bana bunu dedirten son nokta o olaydı.

Genişletmek için tıkla...

Peki ikinci evliliğinizde mutlu musunuz kıyaslama yaptığınız çok oluyor mu

Lets go .!.:

Peki ikinci evliliğinizde mutlu musunuz kıyaslama yaptığınız çok oluyor mu

Genişletmek için tıkla...

Size ozelden yazıyorum

PeRRieR .!.:

Size ozelden yazıyorum

Genişletmek için tıkla...

Yazamıyorum cunku profiliniz sınırlı :) neyse burdan devam edelim..
Tabiki ilkiyle 2.cı kıyaslama yapılamaz bıle
.. Bundada sorunlar yasadım bı zaman ama evlilik yenıydı hamilelık vardı maddi sıkıntı salgın da denk geldi vs derken psıkolojiler pert. bı sure bayagı bı hırpalandık... Ama cok sukur toparladık. Ama oburunde bu olmadı.

En büyük neden sevgi ve saygının bitmesi ben neden boşandım iki lafından biri yalan iftiracı çalışmayan insan müsveddesiyle evlenmişim

Evlat Kokusu .!.:

Herkese merhaba.
Sorum aslında burada herkesin boşanma hikayesini anlatması değil, birisine gerçekten artık boşan dediği olayı neydi?
Yada nasıl oluyor tamam artık boşanmaya karar verdim demek. Aldatma, şiddet affedilmemeli evet ama tek sebebi bunlarmı olur?
Değersizlik, sizi yönetmesi, evlilikte birçok şeyi onun planına göre yaşamak, ilgisizlik.
Hemde kadın olarak ruhumu ilgisiz hissetmek. Çok farklı iki kutup gibi olduğumu düşünüyorum artık benim doğrum ona yanlış onunki bana.
Evlendik artık ne ilgisi hergün seni seviyorum mu diycem. Ahh ah oysaki nekadar ufak şeyler mutlu eder bilmiyor ki..
Herkesin anlatamadığı paylaşamadığı şeyler olur illaki daha yazamadıklarım var.. Pes ettiğiniz noktada nasıl karar verdiniz yolun sonunun geldiğinize.
1 kızım var ömrüm Allah ayırmasın 4 yaşında onsuz asla yol çizemem, aldığım maaş 2850tl ortaokul mezunuyum mesleğim yok garson olarak çalışıyorum şu an pandemi var diye ücretsiz izindeyim martta döneceğim işime. Nafaka hayal değil olamaz zaten baya borcu var eşimin babasının üzerine olan evde oturuyoruz sigortası dahi yok şöför olarak abisinin aracında çalışıyor kazancı güzel oluyor ama elden maaş alır maaş yüksek diye sigortası yok. İşsizim der öyle bir durumda çünkü boşanmayı asla istemez düşünmez. Ona göre evlilik çalış, para kazan, yat kalk geçsin günler. Yoruldum artık mutsuzum çok çok mutsuzum yazıp yazıp siliyorum konuyu uzatıyorum diye neyi nasıl ifade edeyim okadar karışığım ki. İçimi dökmek için 2 deftere neler yazmışım geçen gün okudum da kendi halime ağladım inanın.
Nasıl o cesaret gelir kendime güvenim yok okumadım... Ahh kızım okusun istiyorum okutacağım da onu elbet çalışırım ama hep onunla 2 kişilik hayat istiyorum artık. Önünden tabağını kaldırmayan, içtiği soda şişesini, kürdanını bile benim atmamı bekleyen annesiyim gibi hissettiğim adamdan yoruldum kızlar. Evlilik bana göre değil 1kez yaşadım artık sadece kızım olsun istiyorum hayatımda yapamıyorum ben evliliği en olmaz şey bana göre evlilik. Ama kendime hiç güvenim yok nasıl üstesinden gelirim diyip katlanıyorum. Annem erkek kardeşimin çocuğuna bakıyor bir oturuyorlar bekar kız kardeşim var ev kredisi ödüyorlar onlardan beklentim yok Allah onlara kolaylık versin diyorum. Herkes mutlu sanıyor kime ne anlatayım. 2 arkadaşa fikir sordum erkek işte çayını ister suyunu ister getir nolcak bizim kocalar çok mu romantik evlenince hepsi böyle mantığı. Mesela su çay getirmek değil ama kimse anlamıyor. Eşime de üzülüyorum kızından oda ayrılmak istemez ki onun için de ayrı içim yanıyor tamam ömür boyu babası tabi ki ama her akşam görmiycek,,kızım da babasını özliycek herşeyi ayrı ayrı üzülüyorum. Bahane değil kızlar bunlar içimi kemiriyor. Karar vermesi bile zor bişey miş bu ama mutsuzum ben böyle çok çok farklıyız onunla bunu sevgili, nişanlılık dönemde hiç fark etmedim çünkü o zamanlar gözlerimin içine bakıp ne diyeceğimi anlardı saatlerce konuşurdu, hissederdim seviliyordum şimdi bana hiç vakti olmuyor, onun soğuk yapısından içimden geldiği gibi davranamıyorum kendim olamıyorum artık sırf ona ayak uyduracak biri olmak için Terapiste falan gitmez istemez öyle şeyleri kendini ifade edemez diye. İçimde dinmeyen şeyler var diner sandım ama dinmiyor.. Bunun üstesinden gelen hanımlar nasıl başladı cesaretiniz. Boşanmak için sebebiniz neydi? Ben abartıyormuyum genelde böyle mi evlilikler.

Genişletmek için tıkla...

Kendi iç sesimi okuyor gibi hissettim yazdıklarını okuyunca hemen hemen aynı duyguları hissediyoruz evliliklerde. hissettiriyorlar mesele çay getir meyve getir değil oturup o çayın yanında iki kelime konuşabilmek paylaşmaya dair bir şeyler bulabilmek istiyorus . çalışıp eve para getirince her şey tamammış gibi geliyor onlara yazık . her şeyden önce kendine değer ver kendini ön planda tut beklentilerini alt seviyede tutmaya çalış

Herşeyimi kaybettigimde...
Kapanan kapinin ardindan o kadar uzun bir süre bakakalmistim ki...
Açık kapıyı altı yıl sonra görebildim...
Siz bu kadar beklemeyin...

Evlat Kokusu .!.:

Herkese merhaba.
Sorum aslında burada herkesin boşanma hikayesini anlatması değil, birisine gerçekten artık boşan dediği olayı neydi?
Yada nasıl oluyor tamam artık boşanmaya karar verdim demek. Aldatma, şiddet affedilmemeli evet ama tek sebebi bunlarmı olur?
Değersizlik, sizi yönetmesi, evlilikte birçok şeyi onun planına göre yaşamak, ilgisizlik.
Hemde kadın olarak ruhumu ilgisiz hissetmek. Çok farklı iki kutup gibi olduğumu düşünüyorum artık benim doğrum ona yanlış onunki bana.
Evlendik artık ne ilgisi hergün seni seviyorum mu diycem. Ahh ah oysaki nekadar ufak şeyler mutlu eder bilmiyor ki..
Herkesin anlatamadığı paylaşamadığı şeyler olur illaki daha yazamadıklarım var.. Pes ettiğiniz noktada nasıl karar verdiniz yolun sonunun geldiğinize.
1 kızım var ömrüm Allah ayırmasın 4 yaşında onsuz asla yol çizemem, aldığım maaş 2850tl ortaokul mezunuyum mesleğim yok garson olarak çalışıyorum şu an pandemi var diye ücretsiz izindeyim martta döneceğim işime. Nafaka hayal değil olamaz zaten baya borcu var eşimin babasının üzerine olan evde oturuyoruz sigortası dahi yok şöför olarak abisinin aracında çalışıyor kazancı güzel oluyor ama elden maaş alır maaş yüksek diye sigortası yok. İşsizim der öyle bir durumda çünkü boşanmayı asla istemez düşünmez. Ona göre evlilik çalış, para kazan, yat kalk geçsin günler. Yoruldum artık mutsuzum çok çok mutsuzum yazıp yazıp siliyorum konuyu uzatıyorum diye neyi nasıl ifade edeyim okadar karışığım ki. İçimi dökmek için 2 deftere neler yazmışım geçen gün okudum da kendi halime ağladım inanın.
Nasıl o cesaret gelir kendime güvenim yok okumadım... Ahh kızım okusun istiyorum okutacağım da onu elbet çalışırım ama hep onunla 2 kişilik hayat istiyorum artık. Önünden tabağını kaldırmayan, içtiği soda şişesini, kürdanını bile benim atmamı bekleyen annesiyim gibi hissettiğim adamdan yoruldum kızlar. Evlilik bana göre değil 1kez yaşadım artık sadece kızım olsun istiyorum hayatımda yapamıyorum ben evliliği en olmaz şey bana göre evlilik. Ama kendime hiç güvenim yok nasıl üstesinden gelirim diyip katlanıyorum. Annem erkek kardeşimin çocuğuna bakıyor bir oturuyorlar bekar kız kardeşim var ev kredisi ödüyorlar onlardan beklentim yok Allah onlara kolaylık versin diyorum. Herkes mutlu sanıyor kime ne anlatayım. 2 arkadaşa fikir sordum erkek işte çayını ister suyunu ister getir nolcak bizim kocalar çok mu romantik evlenince hepsi böyle mantığı. Mesela su çay getirmek değil ama kimse anlamıyor. Eşime de üzülüyorum kızından oda ayrılmak istemez ki onun için de ayrı içim yanıyor tamam ömür boyu babası tabi ki ama her akşam görmiycek,,kızım da babasını özliycek herşeyi ayrı ayrı üzülüyorum. Bahane değil kızlar bunlar içimi kemiriyor. Karar vermesi bile zor bişey miş bu ama mutsuzum ben böyle çok çok farklıyız onunla bunu sevgili, nişanlılık dönemde hiç fark etmedim çünkü o zamanlar gözlerimin içine bakıp ne diyeceğimi anlardı saatlerce konuşurdu, hissederdim seviliyordum şimdi bana hiç vakti olmuyor, onun soğuk yapısından içimden geldiği gibi davranamıyorum kendim olamıyorum artık sırf ona ayak uyduracak biri olmak için Terapiste falan gitmez istemez öyle şeyleri kendini ifade edemez diye. İçimde dinmeyen şeyler var diner sandım ama dinmiyor.. Bunun üstesinden gelen hanımlar nasıl başladı cesaretiniz. Boşanmak için sebebiniz neydi? Ben abartıyormuyum genelde böyle mi evlilikler.

Genişletmek için tıkla...

Boşanmak için gözle görülür sebeplere ihtiyaç yok.
Aklınızdan geçiyorsa zaten mutsuzsunuzdur. Bunu kimseye kanıtlamak zorunda da değilsiniz.
Korkmanızı anlıyorum ama bir adım attığınızda zaten gerisi ip söküğü gibi geliyor ve bir de bakmışsınız kendi düzeninizi oluşturmuşsunuz bile.
Yakın zamanda annem boşandı oradan biliyorum bunları.
O kadar uzun süre çekti ki bu evliliği...
Evini ayırdığı anda daha önce yapmadığına pişman oldu.
Bunca sene boş yere geçti yılları değmeyecek bir insana.
Annem okul dahi okumamış bir kadın.
Nafaka almıyor.
Yıllardır çalışır.
3500 tl maaşı var.
Küçük kardeşimle kendisi birlikte gül gibi geçinip gidiyorlar.
Eskiden kendisiyle ilgilenemezdi bakmazdı kendine.
Şimdi mutluluk cildine bile vurdu inanın.
Çalışıyor kendine bakıyor spora gidiyor...
Bu hayat çok kısa ve mutsuz yerde bulunmaya değmiyor

Evlat Kokusu .!.:

Herkese merhaba.
Sorum aslında burada herkesin boşanma hikayesini anlatması değil, birisine gerçekten artık boşan dediği olayı neydi?
Yada nasıl oluyor tamam artık boşanmaya karar verdim demek. Aldatma, şiddet affedilmemeli evet ama tek sebebi bunlarmı olur?
Değersizlik, sizi yönetmesi, evlilikte birçok şeyi onun planına göre yaşamak, ilgisizlik.
Hemde kadın olarak ruhumu ilgisiz hissetmek. Çok farklı iki kutup gibi olduğumu düşünüyorum artık benim doğrum ona yanlış onunki bana.
Evlendik artık ne ilgisi hergün seni seviyorum mu diycem. Ahh ah oysaki nekadar ufak şeyler mutlu eder bilmiyor ki..
Herkesin anlatamadığı paylaşamadığı şeyler olur illaki daha yazamadıklarım var.. Pes ettiğiniz noktada nasıl karar verdiniz yolun sonunun geldiğinize.
1 kızım var ömrüm Allah ayırmasın 4 yaşında onsuz asla yol çizemem, aldığım maaş 2850tl ortaokul mezunuyum mesleğim yok garson olarak çalışıyorum şu an pandemi var diye ücretsiz izindeyim martta döneceğim işime. Nafaka hayal değil olamaz zaten baya borcu var eşimin babasının üzerine olan evde oturuyoruz sigortası dahi yok şöför olarak abisinin aracında çalışıyor kazancı güzel oluyor ama elden maaş alır maaş yüksek diye sigortası yok. İşsizim der öyle bir durumda çünkü boşanmayı asla istemez düşünmez. Ona göre evlilik çalış, para kazan, yat kalk geçsin günler. Yoruldum artık mutsuzum çok çok mutsuzum yazıp yazıp siliyorum konuyu uzatıyorum diye neyi nasıl ifade edeyim okadar karışığım ki. İçimi dökmek için 2 deftere neler yazmışım geçen gün okudum da kendi halime ağladım inanın.
Nasıl o cesaret gelir kendime güvenim yok okumadım... Ahh kızım okusun istiyorum okutacağım da onu elbet çalışırım ama hep onunla 2 kişilik hayat istiyorum artık. Önünden tabağını kaldırmayan, içtiği soda şişesini, kürdanını bile benim atmamı bekleyen annesiyim gibi hissettiğim adamdan yoruldum kızlar. Evlilik bana göre değil 1kez yaşadım artık sadece kızım olsun istiyorum hayatımda yapamıyorum ben evliliği en olmaz şey bana göre evlilik. Ama kendime hiç güvenim yok nasıl üstesinden gelirim diyip katlanıyorum. Annem erkek kardeşimin çocuğuna bakıyor bir oturuyorlar bekar kız kardeşim var ev kredisi ödüyorlar onlardan beklentim yok Allah onlara kolaylık versin diyorum. Herkes mutlu sanıyor kime ne anlatayım. 2 arkadaşa fikir sordum erkek işte çayını ister suyunu ister getir nolcak bizim kocalar çok mu romantik evlenince hepsi böyle mantığı. Mesela su çay getirmek değil ama kimse anlamıyor. Eşime de üzülüyorum kızından oda ayrılmak istemez ki onun için de ayrı içim yanıyor tamam ömür boyu babası tabi ki ama her akşam görmiycek,,kızım da babasını özliycek herşeyi ayrı ayrı üzülüyorum. Bahane değil kızlar bunlar içimi kemiriyor. Karar vermesi bile zor bişey miş bu ama mutsuzum ben böyle çok çok farklıyız onunla bunu sevgili, nişanlılık dönemde hiç fark etmedim çünkü o zamanlar gözlerimin içine bakıp ne diyeceğimi anlardı saatlerce konuşurdu, hissederdim seviliyordum şimdi bana hiç vakti olmuyor, onun soğuk yapısından içimden geldiği gibi davranamıyorum kendim olamıyorum artık sırf ona ayak uyduracak biri olmak için Terapiste falan gitmez istemez öyle şeyleri kendini ifade edemez diye. İçimde dinmeyen şeyler var diner sandım ama dinmiyor.. Bunun üstesinden gelen hanımlar nasıl başladı cesaretiniz. Boşanmak için sebebiniz neydi? Ben abartıyormuyum genelde böyle mi evlilikler.

Genişletmek için tıkla...

Hala bu bilgiye ihtiyaciniz var mi bilmiyorum ama. Eger esiniz başkasını sevdiginde ve evlendiginde iciniz hic acimayacaksa ayrilin. Benc e tam zamanı bu diye düşünüyorum

Erkek işte bizimkilerde öyle diye diye şu insan kırıntılarını biz daha çok şımartıyoruz bence Onlar bizim için kadın işte en ufacık şeyle mutlu olur,bir güleryüz göstereyim,bir seni seviyorum diyeyim diyorlar mı? Hayır Ne yapsak etsek de bu erkek ve erkek aileleri üzerine kurulu düzen yok olsa

Evlat Kokusu .!.:

Yorumları tek tek okudum teşekkür ederim. Evet konuştum onunla bikaçkez bu konuyu şu an işime odaklı olmam lazım gece gündüz gerekirse çalışmam lazım beni biraz daha idare et diyor 10yıl böyle bir zaman istiyor benden sana ayıracağım vaktim yok diyor açıkçası hedefi, hayali için. Onun hedefi hayali gerçek olsun diye çabalıyoruz ama benim içim gün be gün soğuyor farkında ama hırslarından vaz geçmiyor.

Genişletmek için tıkla...

Vakit ayırmak isteyen emin olun her türlü ayırır biz ikimizde öğretmeniz bir sürü birbirimize ayırmak için vaktimiz vardı biz hep bu vakitleri kavga ederek geçirdik bende psikolojik şiddet ekonomik şiddet fiziksel şiddet hepsini yaşadım duymadığım hakaret küfür kalmadı kendi paramı özgürce hiç harcayamadim kendi aldığımız arabaya bindirmedi bide kendini haklı görüp her kavgada 1 hafta 2 hafta keserdi sonuç şuan ailemin yanındayım e bitti artık dedim evet çok zor bir süreç evden ölü çıkmış gibi herkes üzgün ağlıyor hatta kız kardeşim bana bugün niye sabretmedin iyi sabrediyordun niye annemi babamı üzdün onların başını öne egdin dedi ama ben o adamdan kurtuldum ya bundan sonra kızımla olan hayatıma bakacağım

Derbederhayat .!.:

Vakit ayırmak isteyen emin olun her türlü ayırır biz ikimizde öğretmeniz bir sürü birbirimize ayırmak için vaktimiz vardı biz hep bu vakitleri kavga ederek geçirdik bende psikolojik şiddet ekonomik şiddet fiziksel şiddet hepsini yaşadım duymadığım hakaret küfür kalmadı kendi paramı özgürce hiç harcayamadim kendi aldığımız arabaya bindirmedi bide kendini haklı görüp her kavgada 1 hafta 2 hafta keserdi sonuç şuan ailemin yanındayım e bitti artık dedim evet çok zor bir süreç evden ölü çıkmış gibi herkes üzgün ağlıyor hatta kız kardeşim bana bugün niye sabretmedin iyi sabrediyordun niye annemi babamı üzdün onların başını öne egdin dedi ama ben o adamdan kurtuldum ya bundan sonra kızımla olan hayatıma bakacağım

Genişletmek için tıkla...

Yüzü yere eğmek ne ya, kardeşiniz çok bencilmiş. Kim üzülürse üzülsün dünyaya bir defa geliyorsunuz. Ekonomik gücünüz var. Kimsenin üzülmesine de gerek yok. Kendi yağınızda kavrulabilecek durumdasınız. Bundan sonra huzurlu günleriniz olsun inşallah

ZemheriPoyraz .!.:

Yüzü yere eğmek ne ya, kardeşiniz çok bencilmiş. Kim üzülürse üzülsün dünyaya bir defa geliyorsunuz. Ekonomik gücünüz var. Kimsenin üzülmesine de gerek yok. Kendi yağınızda kavrulabilecek durumdasınız. Bundan sonra huzurlu günleriniz olsun inşallah

Genişletmek için tıkla...

Aile ne kadar önemli değil mi sen ne karar verirsen ver arkanda durmak yerine el alem ne der derdinde.

Kızı okutmuş meslek sahibi yapmışlar ama değerli olduğunuzu manipülasyona izin vermemesi gerektiğini öğretmemisler.

Varsa yoksa kadın alttan almalı kafası.

O zaman şöyle söyleyim boşanmayın ama kocanıza annelik de etmeyin. Kendi hayatınızı yaşayın kızınızla beraber. Onu yok sayın görmezden gelin bakın nasıl affalayacak.