arkadaşlar iyi geceler,ben 14 yıllık evliyim,çocuğum yok.severek evlendik 4 yılda nişanlılık dönemimiz var.
sorun aşırı derecede, sorumsuz bencil olması ve tabiiki ailesi.evde hiçbirşeyle ilgilenmiyor,bir sorun çıktığında kesinlikle ilgilenmiyor hatta ona söylediğimde sorun çıktığından daha fazla canımı sıkıyor.Hasta olduğum zaman(grip gibi) hiçbirşekilde ilgilenmiyor hatta yine mi hasta oldun diyor yüzünü asarak,ama kendisi en ufacık hasta olsun nasıl ilgi bekliyor ki nasıl ilgileniyorum,bu hep böyle sürdü.ben öğretmenim,oda öğretmen.Herzaman "hadi çocuğum yok tek sorumluluğum bu olsun "dedim ve katlandım ama artık dayanamıyorum.
Ailesi deseniz bizi mahfetti.Annesi ayrı,babası ayrı.hiç bir zaman manevi olarak bile faydaları olmadığı halde hep zararları oldu.aynı şehirde değiliz.o kadar vicdansız bir annesi varkı,eğer ben hastalanmış yatakta yatıyorsam ve yemeğe yardımcı olmamışsam evdeki herkesi sofraya çağırıyor ama bana seslenmiyor yani o yemekten hasta halimle beni men ediyor ve yüz surat asık oluyor,sanki ben masusdan hastalanmışım gibi davranıyorum,gerçi sabaha kadar ciğerlerim çıkacak şekilde öksürüyorum ve ateşleniyorum bunları görüp ve duyupta nasıl oralı olmaz anlayamıyorum ve malesef eşim bu durumda da oralı olmuyor,doğal olarak hasta halimle sinirleniyorum ve gidelim diyorum ve o bana"amma mızmızlandın" diyor.ve aha neler neler...
babası deseniz adama para vermekten iflağımız kurudu,battı daha doğrusu batırdı dükkanı,borç üstüne borç.2 sene önce eşim kardeşiyle beraber onu kurtarmak için kredi çektiler ve bana danışmadan,çok kızdım o zaman çünkü ne yaptığı belli değil o paraların nereye gittiği belli değil,ama yine sineye çektim,2 yıldır ödüyoruz krediyi,ve buna rağmen hala kös kös dünyaları ben yarattım şeklinde geziyor etrafta ve çok ata erkil.artık değil onları görmek seslerini bile duymaya tahamülüm yok.
sadece sorun ailesi olsaydı halledilebilirdi ama eşimin böyle olmasına dayanamıyorum artık.
sorun aşırı derecede, sorumsuz bencil olması ve tabiiki ailesi.evde hiçbirşeyle ilgilenmiyor,bir sorun çıktığında kesinlikle ilgilenmiyor hatta ona söylediğimde sorun çıktığından daha fazla canımı sıkıyor.Hasta olduğum zaman(grip gibi) hiçbirşekilde ilgilenmiyor hatta yine mi hasta oldun diyor yüzünü asarak,ama kendisi en ufacık hasta olsun nasıl ilgi bekliyor ki nasıl ilgileniyorum,bu hep böyle sürdü.ben öğretmenim,oda öğretmen.Herzaman "hadi çocuğum yok tek sorumluluğum bu olsun "dedim ve katlandım ama artık dayanamıyorum.
Ailesi deseniz bizi mahfetti.Annesi ayrı,babası ayrı.hiç bir zaman manevi olarak bile faydaları olmadığı halde hep zararları oldu.aynı şehirde değiliz.o kadar vicdansız bir annesi varkı,eğer ben hastalanmış yatakta yatıyorsam ve yemeğe yardımcı olmamışsam evdeki herkesi sofraya çağırıyor ama bana seslenmiyor yani o yemekten hasta halimle beni men ediyor ve yüz surat asık oluyor,sanki ben masusdan hastalanmışım gibi davranıyorum,gerçi sabaha kadar ciğerlerim çıkacak şekilde öksürüyorum ve ateşleniyorum bunları görüp ve duyupta nasıl oralı olmaz anlayamıyorum ve malesef eşim bu durumda da oralı olmuyor,doğal olarak hasta halimle sinirleniyorum ve gidelim diyorum ve o bana"amma mızmızlandın" diyor.ve aha neler neler...
babası deseniz adama para vermekten iflağımız kurudu,battı daha doğrusu batırdı dükkanı,borç üstüne borç.2 sene önce eşim kardeşiyle beraber onu kurtarmak için kredi çektiler ve bana danışmadan,çok kızdım o zaman çünkü ne yaptığı belli değil o paraların nereye gittiği belli değil,ama yine sineye çektim,2 yıldır ödüyoruz krediyi,ve buna rağmen hala kös kös dünyaları ben yarattım şeklinde geziyor etrafta ve çok ata erkil.artık değil onları görmek seslerini bile duymaya tahamülüm yok.
sadece sorun ailesi olsaydı halledilebilirdi ama eşimin böyle olmasına dayanamıyorum artık.
tabii karar senin canım hakkında hayırlısını diliyorum
