Boşanmış anneler , burada toplanalım, hayatı paylaşalım !

topraksu_ · 9 Mayıs 2013

gitmeyidebilirim .!.:
ne kadar zor işimiz canım gerçekten o kadar canım yanıyor ki dün parka götürdüm bebişimi bir tane çift gelmiş çocuklarını sallıyolar ben ise yalnız şimdi baba baba diyor bilinçsizce ne cevap vericem ne dicem bilmiyorum boğazım düğümleniyor (

evet gerçekten işimiz zor. ne yaparsak yapalım çocuklarımız özelliklede okula başlayınca bunun eksikliğini çok hissedecek. canım benim ya. kızımın üzülmesine dayanamam.

uhde · 9 Mayıs 2013

gitmeyidebilirim .!.:
ne kadar zor işimiz canım gerçekten o kadar canım yanıyor ki dün parka götürdüm bebişimi bir tane çift gelmiş çocuklarını sallıyolar ben ise yalnız şimdi baba baba diyor bilinçsizce ne cevap vericem ne dicem bilmiyorum boğazım düğümleniyor (

benim bebeklerim dedelerini babaları sanıyolar ona baba demeye başladılar birde ben lojmanda kalıyorum herkesin babası var yanlarında onları görüp birşeyler anlamaya başladıklarında hakkatten benimde işim çok zor olacak..
herşeye rağmen o adamdan kurtuldum ya ben bebeklerimle ilgili herşeye razıyım tek başıma üstesinden gelirim evelallahh...
çok mutlu düzgün başarılı birer çocuk olacaklar bebeklerim bunun için elimden gelenin en fazlasını yapacağım...

gitmeyidebilirim · 9 Mayıs 2013

yahsel .!.:
bu yazıyı okuyunca kendi kendime güldüm Allah hepimize hayırlı kapılar açsın inş.demek bu süreci kadınlar çok az farklarla yaşıyorlar bende sokakta parkta hastanede hatta düğünde hep elele olan yada çocuğuyla ilgilenen babaları görüp içime kapanıyorum pepee'yi izlerken bazen ağlıyorum inanırmısınız :) ama hepinize çok tşk ediyorum ve sizleri görmesemde seviyorum bana bu süreçte çok yardımcı oldunuz yalnız olmadığını bilmek güzel

Dualarım sızle....

canım bende şunu anladım erkeklerde çok az bir farkla yaşıyor bu olayları hiç birinin umrunda bile değil ve hemen başka bir hayat kurabiliyolar olan her zaman ki gibi biz kadınlara oluyor

hicbisi · 9 Mayıs 2013

gitmeyidebilirim .!.:
canım bende şunu anladım erkeklerde çok az bir farkla yaşıyor bu olayları hiç birinin umrunda bile değil ve hemen başka bir hayat kurabiliyolar olan her zaman ki gibi biz kadınlara oluyor

Bu durumda senin de bazi hatalarin olmus arkadasim. Oncelikle daha ayaklarin uzerinde duramiyorken evlenmissin, coook gencsin, ustune bir de cocuk, sonra ya annen ya biz diye rest cekmissin ki kimse ailesinden de esinden de vazgecemez. Madem senden vazgecti, okuluna odaklan, kendine is bulmaya calis. Onunde kocaman bir gelecek var.

Ve erkekler normalde once evlenmek istemezler sonra bosanmak. Bosandiktan sonrasi da bizden daha kotudur onlar icin genelde, bu nedenle hemen baskasinin arayisina girerler. Sen su an kocan istedigin gibi davranmadigi yani sana tamam ailemden vazgectim lutfen geri don demedigi icin vur patlasin cal oynasin geciriyor gunlerini gibi geliyor

tiktak06 · 10 Mayıs 2013

gitmeyidebilirim .!.:
ne kadar zor işimiz canım gerçekten o kadar canım yanıyor ki dün parka götürdüm bebişimi bir tane çift gelmiş çocuklarını sallıyolar ben ise yalnız şimdi baba baba diyor bilinçsizce ne cevap vericem ne dicem bilmiyorum boğazım düğümleniyor (

ahh ahh bende geçen sene parklardan ağlaya ağlaya geldim babalı yavruları gördükçe içim rkan ağladı ona çok kızgındım karşıma çıksa yemin ederim katil olacaktım...şimdi çocuğum 2 yaşına girmek üzere pepeenin baba şarkısına eşlik ediyor...parkta bi çocuk baba diye bağırsa benim yavrumda baba diyor

(((

vicdansız herif 15 aydır çocuğunu görmedi aramadı sormadı..kızkardeşinin çocuğu olmuş onu seviyordur...nediyim iki elim yakasında olacak...

bende babasız büyüdüm ama benim babam ölmüştü 5yaşındayken ümidimiz yoktu aslanlar gibide büyüdük valla kardeşimle...asıl babalı olupta kavgalı hır hürgürün içinde olanlar sorunlu oluyor...

adi herif bana diyorduki çocuğa acıma ALLAH böyle istedi hiçbişey olmaz...acı insanı olgunlaştırır bak sen ne kadar güçlüsün kardeşinde öyle ezilsinkki büyüsün ayakta durabilsin..ben para yollarım uzaktan izlerim zamanı gelincede karşısına çıkar yanıma alırım.... n..h alırsınnnn..

ALLAH içim biliyor ya benim yaşadğım şehirde değil doğuda şunada bişey yapamıyorum ammma varya bi yakınıma gelsin yada yakın şehirde olsun onu öyle bi dövdürücem etek giydirp facede fotosunu paylaşıcam tek HAYALİM BUUU o bunu çoktan haketti..

pisikopatlıkla alakası yok çektiplerimi bi nebze olsun hafifletecek gayette zevk duyucam bundannn bana kızmayınnn yapıcam bunu asla bu fikirden vazgeçmicemm....

gitmeyidebilirim · 10 Mayıs 2013

tiktak06 .!.:
ahh ahh bende geçen sene parklardan ağlaya ağlaya geldim babalı yavruları gördükçe içim rkan ağladı ona çok kızgındım karşıma çıksa yemin ederim katil olacaktım...şimdi çocuğum 2 yaşına girmek üzere pepeenin baba şarkısına eşlik ediyor...parkta bi çocuk baba diye bağırsa benim yavrumda baba diyor (((

vicdansız herif 15 aydır çocuğunu görmedi aramadı sormadı..kızkardeşinin çocuğu olmuş onu seviyordur...nediyim iki elim yakasında olacak...

bende babasız büyüdüm ama benim babam ölmüştü 5yaşındayken ümidimiz yoktu aslanlar gibide büyüdük valla kardeşimle...asıl babalı olupta kavgalı hır hürgürün içinde olanlar sorunlu oluyor...

adi herif bana diyorduki çocuğa acıma ALLAH böyle istedi hiçbişey olmaz...acı insanı olgunlaştırır bak sen ne kadar güçlüsün kardeşinde öyle ezilsinkki büyüsün ayakta durabilsin..ben para yollarım uzaktan izlerim zamanı gelincede karşısına çıkar yanıma alırım.... n..h alırsınnnn..

ALLAH içim biliyor ya benim yaşadğım şehirde değil doğuda şunada bişey yapamıyorum ammma varya bi yakınıma gelsin yada yakın şehirde olsun onu öyle bi dövdürücem etek giydirp facede fotosunu paylaşıcam tek HAYALİM BUUU o bunu çoktan haketti..

pisikopatlıkla alakası yok çektiplerimi bi nebze olsun hafifletecek gayette zevk duyucam bundannn bana kızmayınnn yapıcam bunu asla bu fikirden vazgeçmicemm....

canım benim neler yaşamışsın sen kıyamam ama bırak yaa ne hali varsa görsün dövmek kolay iş ama değmezki bırak Allahından bulsun Rabbim ona layığını verir boşveer biz çocuklarımızı öyle bir yetiştirecez ki dimdik ayakta durucaklar

gitmeyidebilirim · 10 Mayıs 2013

hicbisi .!.:
Bu durumda senin de bazi hatalarin olmus arkadasim. Oncelikle daha ayaklarin uzerinde duramiyorken evlenmissin, coook gencsin, ustune bir de cocuk, sonra ya annen ya biz diye rest cekmissin ki kimse ailesinden de esinden de vazgecemez. Madem senden vazgecti, okuluna odaklan, kendine is bulmaya calis. Onunde kocaman bir gelecek var.

Ve erkekler normalde once evlenmek istemezler sonra bosanmak. Bosandiktan sonrasi da bizden daha kotudur onlar icin genelde, bu nedenle hemen baskasinin arayisina girerler. Sen su an kocan istedigin gibi davranmadigi yani sana tamam ailemden vazgectim lutfen geri don demedigi icin vur patlasin cal oynasin geciriyor gunlerini gibi geliyor

evet benim hatalarım oldu haklısın ailesinden vazgeçemez diyorsun ama ben ondan daha önce yapmadığı bir şey istemedim ki evdende kaçmış aynı şehirde otelde pansiyonda kalmış evlendikten sonra değerli oldu ailesi hiç bir şekilde destek vermedikleri köstek oldukları haldee işte ben buna kızıyorum neysee olan oldu ben hatalarımdan ders aldım hayırlısı olsun ne diyim

TATOSH · 10 Mayıs 2013

kızlar ben demeyi öğreninnnnnnnnnn çok geç olmadannnn :50:

makiyato · 11 Mayıs 2013

merhaba kader arkadaşlarım ben 6 yıllık evli ve 2 erkek çocuk annesiyim.eşimle boşanma kararı aldım her ne kadar kabul etmesede.çok yalancı bir kocam var.para konusunda hep yalan söyler.ben yıllardır bu yalanları dinlemekten yoruldum.ve cuma günü karar verdim hayat böyle geçmezzzzz...ilk işim tayin istemek oldu memleketime şimdi sırada evlendikte n
sonra aldığımız tamamen benim çabalarımlaevi saatmaya....adam satmapacağıam diyor.ev benim adıma babam çok sinirli..ne yapacağım kafam karışıkk

topraksu_ · 12 Mayıs 2013

kızlar hepinizin anneler günü kutlu olsun...

justitia · 13 Mayıs 2013

makiyato .!.:
merhaba kader arkadaşlarım ben 6 yıllık evli ve 2 erkek çocuk annesiyim.eşimle boşanma kararı aldım her ne kadar kabul etmesede.çok yalancı bir kocam var.para konusunda hep yalan söyler.ben yıllardır bu yalanları dinlemekten yoruldum.ve cuma günü karar verdim hayat böyle geçmezzzzz...ilk işim tayin istemek oldu memleketime şimdi sırada evlendikte n
sonra aldığımız tamamen benim çabalarımlaevi saatmaya....adam satmapacağıam diyor.ev benim adıma babam çok sinirli..ne yapacağım kafam karışıkk

şu aşamaya geldiyseniz avukat ile görüşmüşsünüzdür; yorum yapmıyor mu? erkekler boşanma sürecinde artistlik yaparlar; eşinizin her dediğine kanmayın ,tehditlerinden çekinmeyin. her adımınızı mutlaka avukatınıza danışın...

celibon · 14 Mayıs 2013

34 haftalık hamileyim ve boşanıyoruz.allahım kabus gibi yaşadıklarım.aklımı sen koru yarabbim.

celibon · 14 Mayıs 2013

biz eşimle 5 yıl anlaştık,4 yıldır evliyiz.ilk gebeliğim düşükle sonuçlandı.çocuğumuzu çok istedik ama hamileliğimin 3. ayından itibaren hayatımı kabusa çevirmeye başladı eşim.ailemle tartıştı,küstü,beni aşağılamaya başladı,öfke kontrolü diye bişey kalmadı,eşyaları duvara çarpmaya başladı sinirlenince,hakaretler suçlamalar,olur olmaz şeylerden kavga çıkarmalar,evden kaçar gibi dışarı çıkmalar...çoğu zaman kendi alışverişimi kendim yapıp poşetlerimi taşıdım kocaman karnımla.ben öğretmenim,kendisi de subay.ikimizinde maaşımız var çok şükür.maaşları ayırdı.para pul hesabı yapmaya başladı.maddi olarak çöktüğünü söylüyordu hep.ama benim ona hiçbir yüküm yoktu.hayatında başka biri olur olmadığını bilmiyorum.bebeğimle gittiğimiz hastane masraflarını bile ben verdim kendisi oralı bile olmadı.ailemle de aramı bozdu.gerçi annem de az aramızı açmaya çalışmadı.lafın kısası,ben şu an memleketimde doğumu bekliyorum.teyzemin evinde kalıyorum.kendisi tayinimizin olduğu şehirde kaldı.4 gün önce telefonda bana çocuk doğduktan sonra boşanmak istediğini söyledi.ben çok ağladım,kendini salma bi psikolağa git ben senin psikolojinle uğraşamam dedi.gerçi bu ilk boşanma lafını telaffuz etmesi değildi.tabi ben yıkıldım.4 gündür ne aradı ne sordu.ben de aramam artık.onurum gururum var benim de.allaha şükür maaşım var kendime ve oğluma bakarım allahın izniyle.ama yeni bir hayat kurmaya inanın gücüm yok şu an.belkide hamile olduğum için güçsüz hissediyorum kendimi.bana bi fikir verin lütfen ben ne yapayım?boşanma davası açıp boşayayımmı yoksa bekleyeyimmi doğumu?

topraksu_ · 15 Mayıs 2013

celibon .!.:
biz eşimle 5 yıl anlaştık,4 yıldır evliyiz.ilk gebeliğim düşükle sonuçlandı.çocuğumuzu çok istedik ama hamileliğimin 3. ayından itibaren hayatımı kabusa çevirmeye başladı eşim.ailemle tartıştı,küstü,beni aşağılamaya başladı,öfke kontrolü diye bişey kalmadı,eşyaları duvara çarpmaya başladı sinirlenince,hakaretler suçlamalar,olur olmaz şeylerden kavga çıkarmalar,evden kaçar gibi dışarı çıkmalar...çoğu zaman kendi alışverişimi kendim yapıp poşetlerimi taşıdım kocaman karnımla.ben öğretmenim,kendisi de subay.ikimizinde maaşımız var çok şükür.maaşları ayırdı.para pul hesabı yapmaya başladı.maddi olarak çöktüğünü söylüyordu hep.ama benim ona hiçbir yüküm yoktu.hayatında başka biri olur olmadığını bilmiyorum.bebeğimle gittiğimiz hastane masraflarını bile ben verdim kendisi oralı bile olmadı.ailemle de aramı bozdu.gerçi annem de az aramızı açmaya çalışmadı.lafın kısası,ben şu an memleketimde doğumu bekliyorum.teyzemin evinde kalıyorum.kendisi tayinimizin olduğu şehirde kaldı.4 gün önce telefonda bana çocuk doğduktan sonra boşanmak istediğini söyledi.ben çok ağladım,kendini salma bi psikolağa git ben senin psikolojinle uğraşamam dedi.gerçi bu ilk boşanma lafını telaffuz etmesi değildi.tabi ben yıkıldım.4 gündür ne aradı ne sordu.ben de aramam artık.onurum gururum var benim de.allaha şükür maaşım var kendime ve oğluma bakarım allahın izniyle.ama yeni bir hayat kurmaya inanın gücüm yok şu an.belkide hamile olduğum için güçsüz hissediyorum kendimi.bana bi fikir verin lütfen ben ne yapayım?boşanma davası açıp boşayayımmı yoksa bekleyeyimmi doğumu?

hamile değildim ama doğum sonrası benimde daha kırkım çıkmadan eşim çekti gitti. zaten hamileliğimin son aylarından beri annesi kaynaklı bana trip yapıyordu benzer şeyleri bende yaşadım. beni, ailemi küçümseler, tek başına alışverişe, doktora gitmeler, doğum hazırlığı, özetle maddi manevi sıfır destek. Allah'a şükür çalışıyordum. çekti gitti 20 gün hiç aramadı ilk aramasında da dediklerimi yap yapmazsan boşanırım dedi. tabii ben hamileliğimden beri ve özellikle gittiğinden sonra sürekli ağladım, birde boşanma lafını duyunca iyice kötü oldum. ben hayatta boşanmam dedim, o dava açsada istemiyorum diyecektim. bizde 5 yıllık evliydik. bizim gerçektende hiç ciddi bir sorunumuz kavgamız olmamıştı. ve hayatımda o olmadan asla yapamayacağımı düşünüyordum. eşimi çok seviyordum.boşanma lafını ağzıma bile alamazdım kolay alan insanlarıda garipserdim. gel git böyle 6-7 ay geçtikten sonra hayatımda hiç düşünemedeiğim bir yerde buldum kendimi, düşün davayı ben açtım ve 16 nisanda boşandık. o ona olan bu sevgimi ve hassasiyetimi benim ezikliğim olarak algıladı. ne yaparsa yapsın ansıl davranırsa davransın herşeyi kabul edeceğimi ve hayatımda onu bırakamayacağımı düşündü. ama ben sadece seviyordum o kadar özverili olmam kendimden ödün verme ondandı. kızım şu an 10,5 aylık oldu. kızım 4 tane bebek kaybından sonra olmuştu. çok zor zamanlar geçirmiştim. kızımın bir aile ortamında büyümesini isterdim hep bu zamanları hayal ederdim. ama ne yapalım bular yaşanacakmış. ona acıyorum o üzülsün beni kaybettiği için. Allah'a şükür ailem hep destek oldu. baba yok ama sevgi dolu bir ortamda büyüyor. zaten bana bir desteği yoktu herşeyimiz ayrıydı, o zaman ne anlamı var hayatımda olmasının sadece konu mankenimi olacak. bir eş bir baba. o kadar mı. insan zamanla herşeye alışıyor, onsuzluğu düşünemeyen ben aylardır onsuzum, başka şehirlerdeyiz görme haber alma imkanımda yok. ben anladımki değer verdiğin birinin olmasından çok sana değer veren birinin olması daha önemli.

celibon · 15 Mayıs 2013

İşin kötüsü ailem de yanımda olmadı.zaten onunla evlenmemi istememişlerdi.oglum hakkında da nasil olsa babasına benzeyecek,ne hayır gelir ondan dediler daha doğmamış cocuğum icin.her gun kavga,her gun huzursuzluk çıkardılar evde.hep beni yargıladılar.sonunda dayanamayız teyzemin evine sığındım.simdi dogumu bekliyorum.aileden hayır yok,teyzemde kalmaya başladım,bir gun arayıp sormadılar,eşimden hayır yok.sanirim kimseden bisey beklememek lazım.daha az kırılırız beklentilerimiz dusuk olursa sanırım.inanin ne yapacağımı bilmiyorum.tek istegim kimseye minnet etmeden bebeğimi hayırlısıyla doğurup büyütmek.ama psikolojik olarak o kadar bitigimki,bu karnimdaki yavruya nasil yeterim bilmiyorum.

justitia · 15 Mayıs 2013

celibon .!.:
biz eşimle 5 yıl anlaştık,4 yıldır evliyiz.ilk gebeliğim düşükle sonuçlandı.çocuğumuzu çok istedik ama hamileliğimin 3. ayından itibaren hayatımı kabusa çevirmeye başladı eşim.ailemle tartıştı,küstü,beni aşağılamaya başladı,öfke kontrolü diye bişey kalmadı,eşyaları duvara çarpmaya başladı sinirlenince,hakaretler suçlamalar,olur olmaz şeylerden kavga çıkarmalar,evden kaçar gibi dışarı çıkmalar...çoğu zaman kendi alışverişimi kendim yapıp poşetlerimi taşıdım kocaman karnımla.ben öğretmenim,kendisi de subay.ikimizinde maaşımız var çok şükür.maaşları ayırdı.para pul hesabı yapmaya başladı.maddi olarak çöktüğünü söylüyordu hep.ama benim ona hiçbir yüküm yoktu.hayatında başka biri olur olmadığını bilmiyorum.bebeğimle gittiğimiz hastane masraflarını bile ben verdim kendisi oralı bile olmadı.ailemle de aramı bozdu.gerçi annem de az aramızı açmaya çalışmadı.lafın kısası,ben şu an memleketimde doğumu bekliyorum.teyzemin evinde kalıyorum.kendisi tayinimizin olduğu şehirde kaldı.4 gün önce telefonda bana çocuk doğduktan sonra boşanmak istediğini söyledi.ben çok ağladım,kendini salma bi psikolağa git ben senin psikolojinle uğraşamam dedi.gerçi bu ilk boşanma lafını telaffuz etmesi değildi.tabi ben yıkıldım.4 gündür ne aradı ne sordu.ben de aramam artık.onurum gururum var benim de.allaha şükür maaşım var kendime ve oğluma bakarım allahın izniyle.ama yeni bir hayat kurmaya inanın gücüm yok şu an.belkide hamile olduğum için güçsüz hissediyorum kendimi.bana bi fikir verin lütfen ben ne yapayım?boşanma davası açıp boşayayımmı yoksa bekleyeyimmi doğumu?

ya bu erkeklere ne oluyor? bizde de doğum yaptığımın ertesi günü herşey patlak verdi . temelinde problemlerimiz vardı ama boşanmayı asla düşünmemiştim, ciddi boyutta değildi. sizin önceliğiniz yavrunuz ve kendiniz olun. boşanma işlemlerini ancak kendinizi toparladıktan sonra takip edebilirsiniz. ha şimdi başlatmışsınız, ha 1 yıl sonra ne fark eder.lütfen ama lütfen psikolog ile görüşün. içinde bulunduğunuz durum zor gerçekten. hamile halinizle doktora gitmek yol çekmek zor gelebilir. ben de küçük çocuğum olduğu için hiçbiryere gidemiyorum ama telefonda görüşüyorum psikologla. dilerseniz özelden yazışabiliriz. bulunduğum yere yakınsanız yine elimden geleni yaparım

uhde · 15 Mayıs 2013

celibon .!.:
biz eşimle 5 yıl anlaştık,4 yıldır evliyiz.ilk gebeliğim düşükle sonuçlandı.çocuğumuzu çok istedik ama hamileliğimin 3. ayından itibaren hayatımı kabusa çevirmeye başladı eşim.ailemle tartıştı,küstü,beni aşağılamaya başladı,öfke kontrolü diye bişey kalmadı,eşyaları duvara çarpmaya başladı sinirlenince,hakaretler suçlamalar,olur olmaz şeylerden kavga çıkarmalar,evden kaçar gibi dışarı çıkmalar...çoğu zaman kendi alışverişimi kendim yapıp poşetlerimi taşıdım kocaman karnımla.ben öğretmenim,kendisi de subay.ikimizinde maaşımız var çok şükür.maaşları ayırdı.para pul hesabı yapmaya başladı.maddi olarak çöktüğünü söylüyordu hep.ama benim ona hiçbir yüküm yoktu.hayatında başka biri olur olmadığını bilmiyorum.bebeğimle gittiğimiz hastane masraflarını bile ben verdim kendisi oralı bile olmadı.ailemle de aramı bozdu.gerçi annem de az aramızı açmaya çalışmadı.lafın kısası,ben şu an memleketimde doğumu bekliyorum.teyzemin evinde kalıyorum.kendisi tayinimizin olduğu şehirde kaldı.4 gün önce telefonda bana çocuk doğduktan sonra boşanmak istediğini söyledi.ben çok ağladım,kendini salma bi psikolağa git ben senin psikolojinle uğraşamam dedi.gerçi bu ilk boşanma lafını telaffuz etmesi değildi.tabi ben yıkıldım.4 gündür ne aradı ne sordu.ben de aramam artık.onurum gururum var benim de.allaha şükür maaşım var kendime ve oğluma bakarım allahın izniyle.ama yeni bir hayat kurmaya inanın gücüm yok şu an.belkide hamile olduğum için güçsüz hissediyorum kendimi.bana bi fikir verin lütfen ben ne yapayım?boşanma davası açıp boşayayımmı yoksa bekleyeyimmi doğumu?

biz çalışan ekonomik özgürlüğü olan kadınların bu yaşadıklarına hiç ama hiç anlam veremiyorum doğrusu etrafımda ev hanımı olup el üstünde tutulan bir dedikleri iki olmayan kişileri görünce ne eksikliğim vardı demeden edemiyorum bazen..
bizim hatamız çalışıp güçlü olmamız mı bu mu erkeklere agır geliyor acaba bilemiyorum ki..
benimde eski eşim bebeklerim için hiçbir masraf yapmadı ne doğum için ne bebekler için hatta sizinki gibi hastanelere bile kendim gidiyodum ki benim gittim hastane bulunduğum yere 1,5 saat uzaklıktaydı arayıp ne oldu bile diye sormazdı..
evliliğim hataydı, çektiğim sıkıntıların ardından mükafatım olarak ikizlerimi verdi bana Rabbim çok şükür iyiki yanımdalar onlar ayakta durma yaşama ve hayata karşı güçlü olabilmemi sağlıyolar...

arkadaşım ekonomik özgürlüğün var çok şükür.. doğumu bekle derim ben belkide eşin hatasını anlayıp dönecektir size belkide yeniden bebeğinizle birlikte yeni bir hayat kuracaksınız neden olmasın...
baktın bebeğin doğdu adam aynı fikirde vazgeçmiyor avukat tutarsın kendin uğraşma adliye işleriyle boşanma davanı açarsın bu arada mutlaka psikoloğa git destek al hamilelik zor süreç birde ayrılık daha fazla yıpratır hem seni hemde bebeğini...
öğretmensin nerde hayatına devam etmek istiyosan orası için tayinini istersin doğum izni falan derken evinide tutarsın bakıcınıda tutarsın bakmışsın ki yeni bir hayata çoktan başlamışsın..
inan ki korkulacak bir şey değil yeni bir hayat senin ve bebeğinin mutluluğu için huzursuz bir ortamda büyütmektense ona senle birlikte mutlu bir yuvada anne sevgisiyle büyür sen yetersin bebeğine inanki ...
biz kadınlar nelerin üstesinden gelmiyoruz ki hayatta bunlarıda atlatacaksın emin ol...

eLmayRa · 15 Mayıs 2013

uhde .!.:
biz çalışan ekonomik özgürlüğü olan kadınların bu yaşadıklarına hiç ama hiç anlam veremiyorum doğrusu etrafımda ev hanımı olup el üstünde tutulan bir dedikleri iki olmayan kişileri görünce ne eksikliğim vardı demeden edemiyorum bazen..
bizim hatamız çalışıp güçlü olmamız mı bu mu erkeklere agır geliyor acaba bilemiyorum ki..
benimde eski eşim bebeklerim için hiçbir masraf yapmadı ne doğum için ne bebekler için hatta sizinki gibi hastanelere bile kendim gidiyodum ki benim gittim hastane bulunduğum yere 1,5 saat uzaklıktaydı arayıp ne oldu bile diye sormazdı..
evliliğim hataydı, çektiğim sıkıntıların ardından mükafatım olarak ikizlerimi verdi bana Rabbim çok şükür iyiki yanımdalar onlar ayakta durma yaşama ve hayata karşı güçlü olabilmemi sağlıyolar...

Şunu uzun zamandır düşünüyorum. Onları ev bark sahibi yapalım, son model arabalara binsinler, beş yıldızlı otellerde tatil yapsınlar, evleri temiz kıyafetleri ütülü olsun diye bir tarafımızı yırtıyoruz yine de yaranamıyoruz. Kimimiz şiddet görüyor, kimimiz aldatılıyor.

Sonra kuzenlerin eşlerine bakıyorum, akşama kadar evde totolarını büyütüyolar ama onlardan kıymetlisi yok.

Safir Taht · 15 Mayıs 2013

Ne yani çalışmayanların ekonomik gücü yok diye ezilmesi normal mi ?
Ev hanımının başına gelmeliydi yaşadıklarım,benim gibi çalışan iyi para kazanan, kimseye bağımlı olmayan birinin değil .Öyle mi?
Bir tek çalışan hanımlar mı eziliyor sanıyorsunuz?
Maalesef hergün en az çalışan bayanlar kadar, çalışmayan bayanlar da şiddete, hakarete, aldatılmaya maruz kalıyor.

Kadının statüsü, eğitimi sadece eyvallah etmemesine yarıyor. Adamın niyeti bozuksa çalışan ,çalışmayan farketmiyor maalesef.
Allah kimseye yaşatmasın. Herkes için en hayırlısı olsun,
Sıkıntılarınızdan bir an önce kurtulur, rahatlarsınız umarım.

celibon · 15 Mayıs 2013

justitia .!.:
ya bu erkeklere ne oluyor? bizde de doğum yaptığımın ertesi günü herşey patlak verdi . temelinde problemlerimiz vardı ama boşanmayı asla düşünmemiştim, ciddi boyutta değildi. sizin önceliğiniz yavrunuz ve kendiniz olun. boşanma işlemlerini ancak kendinizi toparladıktan sonra takip edebilirsiniz. ha şimdi başlatmışsınız, ha 1 yıl sonra ne fark eder.lütfen ama lütfen psikolog ile görüşün. içinde bulunduğunuz durum zor gerçekten. hamile halinizle doktora gitmek yol çekmek zor gelebilir. ben de küçük çocuğum olduğu için hiçbiryere gidemiyorum ama telefonda görüşüyorum psikologla. dilerseniz özelden yazışabiliriz. bulunduğum yere yakınsanız yine elimden geleni yaparım

merhaba justitia hanım.öncelikle yardıcı olmaya çalışmanız büyük incelik,allah razı olsun.ben Manisa'dayım şu an.doğum için burdayım.normalde Isparta'da yaşıyorduk.aslında dediğiniz gibi psikolojik tedaviye çok ihtiyacım var.ama maalesef gidemedim henüz.hayata küsmek istemiyorum çünkü doğacak çocuğuma yetebilen bir anne olmalıyım.çok zor durumdayım.siz hangi şehirde yaşıyorsunuz ve psikolojik tedaviyi nasıl telefondan alıyorsunuz?ücreti hesabına mı yatırıyorsunuz psikoloğun?beni bu konuda aydınlatırsanız çok sevinirim.

Boşanmış anneler , burada toplanalım, hayatı paylaşalım !

Popüler Üye

Guru

Aktif Üye

2. üyelik sebebi ile profil pasif edilmiştir.

Üye

Aktif Üye

Aktif Üye

yuvasina asik 🤲❤

hayat oğulcan larla güzel

Popüler Üye

Üye

Üye

Üye

Popüler Üye

Üye

Üye

Guru

Geçici Olarak Hesap Pasiftir !

“Bizden hüznü gideren Allah’a hamd olsun” Fatır S

Üye

Benzer Konular