- Konu Sahibi duvarklima
- #941
Kesinlikle büyüdüğünde daha zor olur. Çocuğunuz babasına daha da bağlanmadan ayrılın, o pek anlamaz zaten şu an.
Bu arada anlamadım niye mecburiyetten cinsellik yaşıyorsunuz?
-
Merhaba, Kadınlar Kulübü'ne ÜCRETSİZ üye olarak yorumlar ile katkıda bulunabilir veya aklınıza takılan soruları sorabilirsiniz.
Boşanmış anneler , burada toplanalım, hayatı paylaşalım !
- Konu Sahibi duvarklima
- Başlangıç Tarihi
Kesinlikle büyüdüğünde daha zor olur. Çocuğunuz babasına daha da bağlanmadan ayrılın, o pek anlamaz zaten şu an.
Bu arada anlamadım niye mecburiyetten cinsellik yaşıyorsunuz?
- 11 Ocak 2009
- 6.219
- 118
- 688
- 40
- Konu Sahibi duvarklima
- #942
Neden mecburiyet hala eşim. Ve ayda yılda bir de olsa istiyor hep Hayır diyip kaçıyorum ama bazende kaçamiyorum Zaten 2 3 ayda anca. Mecburiyeti bu
- Konu Sahibi duvarklima
- #943
Eşiniz de olsa beraber olmak zorunda değilsiniz, seks kölesi değilsiniz siz onun. Size zorla bir şey yaparsa tecavüze girer bu.
Biliyorum böyle söylemesi kolay ama bunu bilin istedim. Umarım bir an önce kurtulursunuz sıkıntılarınızdan...
- 11 Ocak 2009
- 6.219
- 118
- 688
- 40
- Konu Sahibi duvarklima
- #944
Evet tecavüzden farksız zaten cnm.
- 27 Eylül 2012
- 2.646
- 841
- 198
- Konu Sahibi duvarklima
- #945
Ben de aranıza katılacağım Ekim ayında babaevınde yaşama kısmını nasıl atlattınız ne kadar sürdü fikirleri beklyıorummmm
- Konu Sahibi duvarklima
- #946
Benimde hiç yolunda gitmeyen bir evliliğim var. Boşanma cesaretini gosteren annelerı tebrık edıyorum. 6 yıllık evlıyım 7 aylık bı kızım var.aslına bakarsanız iyi de bi işim var. Maddî kaygım cok yok ama boşanmaya cesaretım yok henüz. Esıme olab saygım sevgım tamamen bıtmıs,durumda. Esım bana karşı son,derece saygısız.. Kufurbaz. Anneme babama bıle kufredıyor. arkalarından tabı. Sinirle soyluyorum dıyor. benı sureklı asagılayarak konusuyor bende altında kalmıyorum tabı. bende laf saydırıyorum. Esımı dısardan goren bırı cok sakın cok efendi dıyor. Iyı bır işi var.aslına bakarsanız evine de baglı bırısı. Sıgara içmez içki içmez. Ama galıba sadece bunlar da yeterlı olnuyormuş bı evlılıgın surmesınde.. Beni,kavgalar sırasında dovdugu bole oldu. :-( Sırf kızım baba sevgısı gorsun dıye evlılıgımı devam ettırmeye,calışıyorum. Boşanmayı aslında cok istiyorum ama bir turlu cesaret edemıyorum. Eşime de dedım senden boşancam dıye... İktir git dio umurunda bile degılım. Geçmişimde yasadıgım ılışkılerı anlatmıştım. Daha dogrusu anlatmak zorunda kalmıştım sureklı onları yuzume vuruyor. Ahlaksız bı kadın oldugumu bosanınca da rahat davranıs sergıleyecegımı soyleyerek beni incitmeye calışıyor. Eminim o da beni zerre kadar sevmiyor. Kıyafetlerime karışıyor herseyımı kısıtlıyor. Bende ailemin bilebulunmadıgı bı tane arkadaşımın dahı olmadıgı bu koskoca sehirde sırf kızım babasız kalmasın dıye surduruyorum bu evlılıgı.. Adına evlılık denirse. Keske bende sızın kadar cesaretlı olabılsem.. Evlılıgın içinde neler yasadıgımı vır ben bılıyorum. Dısardan bakanlar ıse bıze gıpta ıle,bakıyor. Eşim evıne cocuguna baglı. Maddî sıkıntı yok. Hersey tozpembe.. Bosansak herkes soka gırer yanı adam kendinı o kadar guzel saklıyor. Caresızım mutsuzum huzursuzum. Uzun oldu kusura bakmayın
- 8 Mayıs 2014
- 1.560
- 1.388
- 163
- Konu Sahibi duvarklima
- #947
Benimki de böyle işte. Dışardan bakıldığında Dr Jekyll, evde Mr Hyde. Liseden arkadaşımla aynı şehirdeyiz. Gidip gelirken biraz bahsettim sorunlarımızdan. İnanmadı bana, "abartıyor olmayasın" dedi. Sonra bir gece bizde kaldı. Eşimin gerçek yüzünü gördü. "Allah yardımcın olsun, kocan bir canavar" dedi. Bir daha da arayıp sormadı, telefonlarıma cevap vermiyordu. Geçen gün boşanıcam, şahidim olur musun? dedim, "hayır, beni bulaştırma, sizin ailevi meseleniz" gibisinden laflarla kapattı suratıma teli.
Benimki çocuğun velayetini ve maddi birikimlerimizi ona vermem karşılığında yanaşıyor ancak boşanmaya. Her ikisini de vermeyeceğim için, çekişmeli olacak ve tanık arıyorum bu yüzden. Toplumumuzda bu kadar "bana dokunmayan yılan" hesabı güden varken, gerçek halini bilseler ne olur ki ...
- Konu Sahibi duvarklima
- #948
Senin o arkadaşım dedıgın de kısılıksızın tekıymıs kusura bakma da.. O gun ne oldu peki? Bızde de durum aynı dıyorsun ya sızde sorunlar ne? Cok buyuk bı cıkmazdayım bende. Ne yapıcam bılmıyorum hergun aglıyorum benı mutlaka aglatcak bıseyler buluo
- Konu Sahibi duvarklima
- #949
Haa unutmadan net konusmadık ama benımkı her turlu bosanmaya acık. Aılesınden cekındıgı ıcın benım davayı acmamı bekluyor.ben bı gırısımde bulunursam ok dıcek. Ama kendisı,teklıf etmıyor. Cocugum 7 aylık oldugu ıcın velayet otomatıkman bende onda da sorun yok. Sadece benım cesaretım yok. Aslında o kadar ters ınsanlarız kı.. Ben gezmeyı tozmayı seviyorum o evde oturmayı sevıyor. Tatıle bıle benım zorumla gıdıyoruz. Iste tek artısı kotu hıc bı alışkanlığı yok evıne baglı. :-( ama benim gram sevgım yok ılışkı bıle ıstemıyorum onun zoruyla oluyor
- 8 Mayıs 2014
- 1.560
- 1.388
- 163
- Konu Sahibi duvarklima
- #950
Zaten birazcık iyi tarafı için kocaman kötü taraflarını çekiyoruz. Benimkinin de sürekli aşağılamaları, itip kakmaları, en çok koyan da çocuğa karşı sık sık bir iki tokat atması. Sonra da hiçbir şey olmamış gibi hadi yemeğe gidelimler. Ailesi desen ayrı bir hikaye. Arkadaş bizdeyken yan odaya çağırdı çocuğu dövdü, beni tartakladı ve avaz avaz hakaretler etti. Sebebi de çocuk üstüne biraz süt dökmüştü. Odanın kapısı açık kalmış, kız holde gözgöze geldik. Herşeyi duydu gördü yani. "Sen geçimsizliğimizi kanıtlayacak bir insan bul, ben de gül gibi geçindiğimizi söyleyecek yüz insan bulurum" diyor.
En çok koyan da ben bekarken bu arkadaş boşanmışdı. Hergün telle arardım destek için, sıkıştığında kredi çektim verdim, faizini de kendi cebimden ödedim. Kardeşim gibidir helali hoş olsun demiştim. İlk başta gördü diye utandım, yerin dibine girdim. Sonraki tavırlarını görünce Allahından bul dedim artık.
- Konu Sahibi duvarklima
- #951
Boşver sen o arkadaşını. Benım gozumde 5 para etmezmiş. Gercek dostun degılmış senin. Benım bebegım henuz kucuk esımın bı siddet gırısımı olmadı ama buyuyınce nolur bende kestıremıyorum. Beni o kadar seven adam bana bıle defalarca el kaldırdıysa kızına haylı haylı kaldırır. Benım esımde senınkı gıbı aynı yanı bunlar. Sureklı asagılayarak konusur benle. Hıc bırsey olmamış gıbı de davranır aynen.. Ben cok sosyal bırıydım ama benı o kadar kısıtladı kı bı tane dogru duZgun arkadaşım kalmadı. Kımseyle buluşmama ızın vetmıyor. Buluştugumuzda herkesin hesabını benım odedıgımı dusunuyor. Bı kac kez odemışımdır dogru ama her zaman degıl. Yerı gelır arkadaşımda benımkını oder ben aramam boyle seylerı. Ama esım cok paracı. Paraya acaip tamah edıyor. Mesela bı arkadasıma oturmaya gıdıcem dımı? Gıderken boş gıdılmez ya hanı. Pasta vs.. Ona bıle karışır. Almamı ıstemez. Bu arada bende calışıyorum onun kadar da para kazanıyorum ama paranın yuzunu bıle goremiyorum. Butun amacı parayı bırıktırmek ev arsa vs almak. Yurtdısına tatıle gıdıcek ımkanımız var asla lafını bıle,actırmaz. Heves ederım guzel kıyafetlere alamam. Ya pahalıdır yada dız ustu askılı dıye gıydırmez aldırmaz. Aklıma bı suru sry gelıyor da sayfalar,almaz..
- 14 Eylül 2014
- 1
- 1
- 3
- 35
- Konu Sahibi duvarklima
- #952
Mrb kizlar araniza yeni katildm konu hala guncel Mi bilmiyorum ama bende yasiyor olduklarimi sizinle paylasmak isterim.
- 23 Ağustos 2012
- 52.678
- En iyi cevaplar
- 1
- 246.141
- 898
- Konu Sahibi duvarklima
- #953
Ama bu nedir, evlenirken e bu herif bu kadar cimri miydi?
- Konu Sahibi duvarklima
- #954
Anlat lutfen. Derdını paylaşmadan rahatlayamıyorsun cunku.
- Konu Sahibi duvarklima
- #955
Hayır tabıkı bu kadar degıldı. Evıne hıc bıseyı esirgemez ama malesef bazı konularda benı cok gerıyor
- 20 Haziran 2011
- 82
- 46
- 98
- Konu Sahibi duvarklima
- #956
Kizlar ben 11 mayistq yazmisim buraya ben bosqnali tam 1 yil 2 ay oldu ve cokk mutkuyum.bosanmak zor saniyordum ve 10 sn bosqndimmm..kizlar sakin cocuklar icin evliliği yuruteyim demeyin.kendinizi yipratmayin.cocuklar sizinle. ...emin okun bencocuklarim cok mmutluyum.beni kurtaran allah sizide kurtarsin
- Konu Sahibi duvarklima
- #957
Merhaba..boşanmış anneler olarak cok cesuruz ve güçlüyuz.bi cok insanin cesaret edip yapamadigini yaptik.ne de guzel yaptik:))ama yasam mucadele o kadar zorki..bi de cocuk varsa.hersey zorlasiyor.bi cogumuz bu sorunlari tek başına gogusluyor.benim fikrim neden boşanmış annelerayni evde oturmuyor.bu bicogumuz icin biraz daha yasami kolaylastirmak olmazmi.maddi manevi olarak yani.benimle ayni dusunceye sahip olanlariniz mutlaka vardir.bence artilari eksilerinden daha fazla olur.bi düşünün derim.
- 23 Kasım 2014
- 21
- 6
- 38
- 41
- Konu Sahibi duvarklima
- #958
Merhaba hanımlar
bende bosanmayı düsünüyorum daha dogrusu ayrılmayı düsünüyorum cünkü resmi nikahım yok dini nikahı evliyim. 5 senedir evliyim esimLe evliligimizin basından beri sorunlarımız var. Basta ailem karsıydı cünkü kocam benden yasa buyuk oldugu icin bide eşimin ailesi toplumda pek degeri olan bi aile olmadıgından. Eşimin babası ruhhastasi ve anne tarafından ruhhastalariyla olan bi ailesi var. Eşimin kendisinden kücük olan erkek kardeside ruhhastasi. Ben bu evliligime yaptığımda ailemi dinlemedim inanmadım cünkü o Fransada kalıyordu bende almanyada neyseki herseye ragmen onunla kacarak evlendim . Evliligime ilk haftasında sorunlar yaşadım hatta dugun gecesinde gerdege girmedık cünkü eve geldıgımızde benım kendi dügünümde baska erkeklere baktığımı söyledi ve sonra buna benzer bı cok sey yaşadım evliligimde balkona cıkma pencereden dışarıya bakma şöyle yürü böyle yürüme gıbı seyler yapıyordu ve üstünde siddet uyguluyordu gece cıkıp sabahlara kadar eve gelmiyordu. üstünde benden cocuk istiyordu tabiki bende bu evliligime sürdürmeyecegimi bildigim icin cocuk yapmak istemiyordum. Ailemede bişey söylıyemiyordum cünkü kaçtım evlendim diye kimse benimlen konusmuyordu. Sonra yavas yavas cesaretimi toplayıp birgun bu evliligimi bitirecegimi biliyordum ve o aralar kullandığım dogum kontrol haplarımı esim herseferinde alıp cöpe atıyordu birkac ihmaldensonra hamile kaldim. Ve bu benim icin dünyanın sonuydu hic istemediğim bi anda istemediğim bi insanla dünyaya cocuk getirecektim,kendisine istemediğim söylemiştim ve onun yüzünden hamile kaldigımı söyledim. Daha 7 haftalık hamileydim oda bi gece sarhos eve gelip evde ne kadar ilac varsa hepsini önüme atıp bunları iceceksin dedi eger bu bebeği istemiyorsan dedi. Bende kendisinden korkmustum odaya kilitlendim oda ne yapıp edıp kapıyı bisekilde actı odaya girip bu seferde bogmaya calıstı korkumdan kendisine tamam istiyorum bebegı deyip beni rahat bıraktı. bunu üzerine bide beni zorlan yatağa götürdü o gece aglayarak sabahladım ve sabah olunca o evden cıkar cıkmaz evi terk edıp aileme döndüm. Kararım cocugu aldırmaktı ama sonra bebegimin ultrasondaki hareketlerini görünce dayanamadım dogurmak istedim buseferde ailem karsi cıktı eger aldırmazsan kocan geri dön dıye baski ettiler o an sırf cocugum icin geri dönecektim ama kocam olacak serefsiz de annesiyle kimi tanıyor kimi görüyorsa beni etrafa kendilerını haklı cıkarmak icin beni hırsız dıye anlatıyordu niye cünkü evden ayrılırken dügün takılarımi yanıma almıştım. Bunlarda görünce duyunca kimsenin bebegimin düşünmediğini görmüştüm. Ailemin karsısında çaresiz yenik düştüm istemeden o bebeği aldırdım. Sonra büyük bi bunalım pismanlik yalnızlık yasadim. Hayattan kopmustum normal düşünemiyordum kaybettigim o bebek beni hayattan ali koymuştu sanki gözümün önünde büyüp oynayan konuşan cocugumu öldürmüstüm ve affetmedim kendimi. O bunalım sürecinde eski eşim benimlen irtibata geçti artık normal düşünemiyordum oda bana artık değişeceğini demişti ve benimlen tekrar barışma istedigini söylemesiyle kendimi kandirdım. Ben sadece o kaybettigim bebegimi kavusma hayalıyle bikezdaha aileme karsi cıkıp bariştım. İnanınkı gercekten o dönemde öyle bir ruhhalim vardiki sanki geri dönsem bebeğim geri gelecekti. Etrafta yeni dogan cocuk gördüğümde katlanamıyordum ölmek istiyordum. Onunla biraraya gelmek tabıkı büyük bi hataydı ama iş işten gecti artık ailem beni tamamen silmişti. Biraraya geldikten sonra artık eski sorunların üstüne yenileri eklenmişti. Buseferde bana katil damgası yapıstırmişti artık yaşayan bir ruh gibiydim kac kez ölmeyi denedim. Sonra yine hamile kalmıştım busefer istiyordum sanki beni daha iyi hissettirecekti. Cocuk olduktan sonra artık bazı seyler degişmişti artık mutsuzlugumu düsenemiyor sadece cocuk üzerine odaklanmıştım ve esim de artık siddetli taraflarını bıraktı ama halen saygısız ve ilgisiz bende zaten sevmiyorum ve güvenmiyorumda. Eşim cok cahil simdi cocuk büyüdü 3 yasinda artık oynamak ilgi istiyor ve eşim tahammülsüz biri oldugu için cocugun suratına hep bır tokat yapıştırıyor ve gecende cocugu ayağı p
nın altına alıp tekmeledı artık dayanamıyorum cocugumu böyle davranmasına hem cocuga hıcbişeyde ögretmiyor. Hafta sonları 1-2 saat sanki köpeğini cıkarirmiş gibi dışarıya salar. Sizce böyle bir babadan Hayır gelirmi? Artık kendim için bişeyler beklemekten vazgeçtim ama sizce böyle bir ortamda cocuk saglikli yetiştirilirmie? Biliyorum ben cok hatalıyım böyle bir insanın yanına geri döndüğüm için ama olan oldu simdi önüme bakma zorundayım cocugun babasından ayrılması daha sağlıklı degilmi? Tecrübelerini ihtiyacim var siz nasıl atlattınız böyle durumları?yazılarımda yanlışlık varsa Özür dilerim. Lütfen yardım edin....
bende bosanmayı düsünüyorum daha dogrusu ayrılmayı düsünüyorum cünkü resmi nikahım yok dini nikahı evliyim. 5 senedir evliyim esimLe evliligimizin basından beri sorunlarımız var. Basta ailem karsıydı cünkü kocam benden yasa buyuk oldugu icin bide eşimin ailesi toplumda pek degeri olan bi aile olmadıgından. Eşimin babası ruhhastasi ve anne tarafından ruhhastalariyla olan bi ailesi var. Eşimin kendisinden kücük olan erkek kardeside ruhhastasi. Ben bu evliligime yaptığımda ailemi dinlemedim inanmadım cünkü o Fransada kalıyordu bende almanyada neyseki herseye ragmen onunla kacarak evlendim . Evliligime ilk haftasında sorunlar yaşadım hatta dugun gecesinde gerdege girmedık cünkü eve geldıgımızde benım kendi dügünümde baska erkeklere baktığımı söyledi ve sonra buna benzer bı cok sey yaşadım evliligimde balkona cıkma pencereden dışarıya bakma şöyle yürü böyle yürüme gıbı seyler yapıyordu ve üstünde siddet uyguluyordu gece cıkıp sabahlara kadar eve gelmiyordu. üstünde benden cocuk istiyordu tabiki bende bu evliligime sürdürmeyecegimi bildigim icin cocuk yapmak istemiyordum. Ailemede bişey söylıyemiyordum cünkü kaçtım evlendim diye kimse benimlen konusmuyordu. Sonra yavas yavas cesaretimi toplayıp birgun bu evliligimi bitirecegimi biliyordum ve o aralar kullandığım dogum kontrol haplarımı esim herseferinde alıp cöpe atıyordu birkac ihmaldensonra hamile kaldim. Ve bu benim icin dünyanın sonuydu hic istemediğim bi anda istemediğim bi insanla dünyaya cocuk getirecektim,kendisine istemediğim söylemiştim ve onun yüzünden hamile kaldigımı söyledim. Daha 7 haftalık hamileydim oda bi gece sarhos eve gelip evde ne kadar ilac varsa hepsini önüme atıp bunları iceceksin dedi eger bu bebeği istemiyorsan dedi. Bende kendisinden korkmustum odaya kilitlendim oda ne yapıp edıp kapıyı bisekilde actı odaya girip bu seferde bogmaya calıstı korkumdan kendisine tamam istiyorum bebegı deyip beni rahat bıraktı. bunu üzerine bide beni zorlan yatağa götürdü o gece aglayarak sabahladım ve sabah olunca o evden cıkar cıkmaz evi terk edıp aileme döndüm. Kararım cocugu aldırmaktı ama sonra bebegimin ultrasondaki hareketlerini görünce dayanamadım dogurmak istedim buseferde ailem karsi cıktı eger aldırmazsan kocan geri dön dıye baski ettiler o an sırf cocugum icin geri dönecektim ama kocam olacak serefsiz de annesiyle kimi tanıyor kimi görüyorsa beni etrafa kendilerını haklı cıkarmak icin beni hırsız dıye anlatıyordu niye cünkü evden ayrılırken dügün takılarımi yanıma almıştım. Bunlarda görünce duyunca kimsenin bebegimin düşünmediğini görmüştüm. Ailemin karsısında çaresiz yenik düştüm istemeden o bebeği aldırdım. Sonra büyük bi bunalım pismanlik yalnızlık yasadim. Hayattan kopmustum normal düşünemiyordum kaybettigim o bebek beni hayattan ali koymuştu sanki gözümün önünde büyüp oynayan konuşan cocugumu öldürmüstüm ve affetmedim kendimi. O bunalım sürecinde eski eşim benimlen irtibata geçti artık normal düşünemiyordum oda bana artık değişeceğini demişti ve benimlen tekrar barışma istedigini söylemesiyle kendimi kandirdım. Ben sadece o kaybettigim bebegimi kavusma hayalıyle bikezdaha aileme karsi cıkıp bariştım. İnanınkı gercekten o dönemde öyle bir ruhhalim vardiki sanki geri dönsem bebeğim geri gelecekti. Etrafta yeni dogan cocuk gördüğümde katlanamıyordum ölmek istiyordum. Onunla biraraya gelmek tabıkı büyük bi hataydı ama iş işten gecti artık ailem beni tamamen silmişti. Biraraya geldikten sonra artık eski sorunların üstüne yenileri eklenmişti. Buseferde bana katil damgası yapıstırmişti artık yaşayan bir ruh gibiydim kac kez ölmeyi denedim. Sonra yine hamile kalmıştım busefer istiyordum sanki beni daha iyi hissettirecekti. Cocuk olduktan sonra artık bazı seyler degişmişti artık mutsuzlugumu düsenemiyor sadece cocuk üzerine odaklanmıştım ve esim de artık siddetli taraflarını bıraktı ama halen saygısız ve ilgisiz bende zaten sevmiyorum ve güvenmiyorumda. Eşim cok cahil simdi cocuk büyüdü 3 yasinda artık oynamak ilgi istiyor ve eşim tahammülsüz biri oldugu için cocugun suratına hep bır tokat yapıştırıyor ve gecende cocugu ayağı p
nın altına alıp tekmeledı artık dayanamıyorum cocugumu böyle davranmasına hem cocuga hıcbişeyde ögretmiyor. Hafta sonları 1-2 saat sanki köpeğini cıkarirmiş gibi dışarıya salar. Sizce böyle bir babadan Hayır gelirmi? Artık kendim için bişeyler beklemekten vazgeçtim ama sizce böyle bir ortamda cocuk saglikli yetiştirilirmie? Biliyorum ben cok hatalıyım böyle bir insanın yanına geri döndüğüm için ama olan oldu simdi önüme bakma zorundayım cocugun babasından ayrılması daha sağlıklı degilmi? Tecrübelerini ihtiyacim var siz nasıl atlattınız böyle durumları?yazılarımda yanlışlık varsa Özür dilerim. Lütfen yardım edin....
- 3 Ekim 2014
- 68
- 13
- 13
- 41
- Konu Sahibi duvarklima
- #959
slm hayat kolay girmiyo düzene malesef helekii anlayışlı bir ailen veya bir işin yoksa madii yetecek kadar bende ikiside yoktuu 5 yıl ayrı kaldım çok az gelip giden bir adam 2ay üst üsteliyosa 3ay yok şimdii yenii evliili ğimdeyim oğlumun alışması zor oldu ama oldu hayat kadınlara çok zor allah yardımcımız olsun arkadaşlar
- 23 Kasım 2014
- 21
- 6
- 38
- 41
- Konu Sahibi duvarklima
- #960
Benim Ailem bana basta vermediği desteği şimdi veriyor şükür. Seninde içinde cok sevindim kendine yeni bir hayat kurmuşsun insallah oğlunda zamanla alışir. Ne yazık hayat hepimizi adil degil. Ben almanyaya dönersem devletin bana verecegi yardımlardan faydalanacam taki hersey düzene girerde cocugumu da kreje verirsem insallah calisirim. Ama büyük konusmayım kendimi baska bir erkekle göremem istesemde cocugumu tahammül edemiyecek bir adamın sıkıntısınada katlanamam. inşallah senin esin sorun cıkarmıyordur canım. Buzamanda kimseye güven olmuyor bütün erkekler bazı vaadlerde bulunur sonra iş değişir
Benzer Konular
