Ben çok alttan aldım ama doğumdan sonra patlak verdi.çok sinirlerim bozulunca ayrılmak istediğimi söyledim ama sinirlerim geçince onsuz yapamayacağımı söyledim.hiç çekilir bir hayat değildi aslında. Ben bu adama olan sevgimden dolayı katlanmaya çalışıyordum.o da destek olmayı bırakın köstek oluyordu.bir tanıdığımız vardı, eiyle açık olarak evlenmişti..evlendikten sonra, adam tarikata girmişti ve eşininde kapanmasını istemişti, kadın razı olmadı ve boşandılar. 10 yıl ayrı kaldılar, ikiside evlenmemişti..veee 10 yıl sonra barışıp evlendiler tekrar. yani şunu demek istiyorum, boşanmadan sonrada ne olacağı belli değil. sen her halinle iyi olmaya, anlayışlı olmaya devam etki, hatalarını anlar o şekilde. ve bellimi olur sizde birgün barışırsınız, ama senin duruşun davranışların çok önemli bu noktada. belki evliykenden bile daha iyi anlaşabilirsiniz...neden bilmiyorum sizle konuşurken, bu işin devamı gelecek gibi hissediyorum...zaman geçipte, sinirler yatışınca eminimki daha farklı düşünecek her iki tarafta. şu an olaylar sıcak ve çevreden bir sürü yorum alıyorsunuzdur, sizi kışkırtacak...
Son yaşadığımız olayda gururundan öfkesinden taviz vermedi ailesi akrabaları da kışkırtınca bu iş bitti.Resmi olarakta Boşandık dini olarak boşadı beni.geri dönüşü olmayan bir yol. artık bir daha bir araya gelmemizin ihtimali bile yok.
Ben 10 ay babamın evine bekledim emin olun bir kere annemin ağzından bu olayla ilgili bir yorum bile duymadım.sadece dua etti. hatta benim konuşmama bile müsaade etmiyordu
Babam onların söylediği birçok olumsuz şeyi bana söylememişti belki dönmek istemem diye
Ailem hep karşı taraftan orta yolu bulmalarını bekledi.askerde aklı başına gelir diye bekledi.
Biz evliyken iletişim kuramıyorduk ki. Boşanınca tamamen bitirdik zaten.rehberimde kayıtlı bile değil