- 29 Mayıs 2016
- 4.622
- 5.328
- 88
- Konu Sahibi KarincaKadin
-
- #1
Ben de söyleyemezdim.Merhaba arkadaşlar
Benim bir kızım var. Boşandım . Eski esimle boşandıktan sonra hiç bir sıkıntı yaşamadık. Gayet iyi giden bir iliskimiz var eski eşler olarak. Çocuğumuz için görüşüyoruz . Buraya kadar herşey normal ama kızımla bugün konuşurken bana okulda bosandigimizi söylemediğini söyledi . Söylemek zorunda mi kesinlikle değil ama bu konuyla alakalı kendisini baskı altında hissettiğini farkettim. Neden diye sorduğumda öyle istedim dedi.
Bu uzman yardımı alacağım kadar ciddi bir sıkıntı mi? Bir süre böyle bırakayım mi? Bilemedim.
Dipnot: babası ile görüşüyor. Boşanmış en ideal çiftsiniz demisti bir psikolog arkadaşım. Ayrıca kendimde çocuk gelisimciyim ama riske atmak istemiyorum. Terzi kendi sokugunu dikemez karışık hissettim kendimi bu sözden sonra . Ama uzman uzman doktor doktorda gezdirmek istemiyorum. Yanı anladiginiz üzere beynim çorba.
uzun süre ben de söylemedim ve babasızlık acısı asla hissetmedim hiç gormedığım halde ama çevre aynen sizin gibi aaaa aslında uzulmelısın kesin uzuluyorsundur u yeterince hıssettırdıler.30 yıl once boyleeydi hala mı böyle ya yazık bu ulkeyeBen de söyleyemezdim.
Çok zalimdi arkadaşlar ve hatta öğretmenler bile. Öğretmenim sınıfta onun babası yok diye söyleyince herkesin bana bakışı sonucu kalp krizine benzer bir şey yaşadığımı hatırlıyorum. Ölseydim gam yemezdim o an.
Bilmemesi gereken ne kadar kişi varsa söylüyorlardı aşağılayarak. Veremliymişim gibi.
Ben suç işlemişim gibi.
Ki ömrümün hiçbir saniyesinde babasızlık hissetmedim, iyi ki yok dedim hatta ama, çevreden gelen tepkiler...
Birazcık anlatabilmişimdir umarım.
Ben de söyleyemezdim.
Çok zalimdi arkadaşlar ve hatta öğretmenler bile. Öğretmenim sınıfta onun babası yok diye söyleyince herkesin bana bakışı sonucu kalp krizine benzer bir şey yaşadığımı hatırlıyorum. Ölseydim gam yemezdim o an.
Bilmemesi gereken ne kadar kişi varsa söylüyorlardı aşağılayarak. Veremliymişim gibi.
Ben suç işlemişim gibi.
Ki ömrümün hiçbir saniyesinde babasızlık hissetmedim, iyi ki yok dedim hatta ama, çevreden gelen tepkiler...
Birazcık anlatabilmişimdir umarım.
Canim babası yok denecek gibi değil bizim durum. Gosteri etkinlik falan filan tarzı her yere birlikte katılabilen iki insaniz. Yaşlarımız küçük değil belki bunun verdiği bir olgunluk var aramızda. Evet ama öğretmenin on yargısı çok düşündürdü beni.Ben de söyleyemezdim.
Çok zalimdi arkadaşlar ve hatta öğretmenler bile. Öğretmenim sınıfta onun babası yok diye söyleyince herkesin bana bakışı sonucu kalp krizine benzer bir şey yaşadığımı hatırlıyorum. Ölseydim gam yemezdim o an.
Bilmemesi gereken ne kadar kişi varsa söylüyorlardı aşağılayarak. Veremliymişim gibi.
Ben suç işlemişim gibi.
Ki ömrümün hiçbir saniyesinde babasızlık hissetmedim, iyi ki yok dedim hatta ama, çevreden gelen tepkiler...
Birazcık anlatabilmişimdir umarım.
Işte bu. Öğretmen dediki boşanınca çocuk kitap okumaya başladı . Oysa alakası yok kızım hep kitap okuyordu ama o farketmedi sanırım.uzun süre ben de söylemedim ve babasızlık acısı asla hissetmedim hiç gormedığım halde ama çevre aynen sizin gibi aaaa aslında uzulmelısın kesin uzuluyorsundur u yeterince hıssettırdıler.30 yıl once boyleeydi hala mı böyle ya yazık bu ulkeye
Ön yargı olarak değildi. Bir konu vardı tam hatırlamıyorum. Toplantı mı yoksa maddi konularla alakalı mı emin değilim. Kendinehas'ın babası yok diye söylemişti sınıfa. Ama çok gereksiz olduğunu o kafamla bile anlamıştım. Pozitif ayrımcılık gibi bir düşüncesi bile olabilir ama bende oluşturduğu travma çirkindi.Canim babası yok denecek gibi değil bizim durum. Gosteri etkinlik falan filan tarzı her yere birlikte katılabilen iki insaniz. Yaşlarımız küçük değil belki bunun verdiği bir olgunluk var aramızda. Evet ama öğretmenin on yargısı çok düşündürdü beni.
Ogretmeni neden onyargili yaklasti?Tabi tabi anlattım canim . Dedim yavrum bu saklanacak birşey değil. Zaten öğretmende biliyor ama öğretmeni çok on yargılı yaklaşmıştı. Belki onun tepkisinden dolayı saklamak istedi.
bin yıldır insanlar boşanıyor ya saçma saçma düşünceler.Sanki boşanmamış aileler de herkes çok mutlu .çoğunda fiziksel ya da psıkolojık şiddet ekonomik sıkıntı değersizleştırılen çocuklar alkol kavga ne ararsan var .baba evde olmayınca mı mutsuz olacağız laffffIşte bu. Öğretmen dediki boşanınca çocuk kitap okumaya başladı . Oysa alakası yok kızım hep kitap okuyordu ama o farketmedi sanırım.
Canim ben hiç saklamadım kızımdan hep anlattım. Biz seni çok seviyoruz ama kârı koca olarak anlaşamadık. Ama arkadaş olduk gibi.Icime oturdu. Ogluma ana sinifindaki arkadaslari cok sormustu annen hep burada, baban nerede diye. Asla cevap vermez ve oradan uzaklsirdi. Muhtemelen ayni seyleri hissetmissiniz.
Konu sahibi, ben ogretmenin onyargisini anlayamadim?
Canim ben hiç saklamadım kızımdan hep anlattım. Biz seni çok seviyoruz ama kârı koca olarak anlaşamadık. Ama arkadaş olduk gibi.
Öğretmenin ön yargısı şundan kaynaklanıyor sanırım boşandık ama çok şükür sonradan sonraya bir düzen tutturduk öğretmen bizi tanıdığında o düzen oturmuştu böyle olunca o neden bosandigimizi anlamadı sanırım. Yanı cidden bende bu on yargıyı anlayamadım .
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?