boşanmış hanımlar lütfen bakabilirmi?

K

krizantem_siyah

Aktif Üye
Kayıtlı Üye
15 Kasım 2011
59
0
36
Kütahya
Belki hatırlarsınız yazmıştım eşimle anlaşamıyoruz ama boşamıyorda adı altında ..
KARARSIZLIK beni mahvediyor ölmekten beter özgüven eksikliğimi yaşıyorum bilemiyorum ama boşanan arkadaşlarımdan rica ediyorum yazarmısınız lütfen nasıl cesaret edip gidip dava açmalıyım kararsızlığımın tek nedeni 3 yaşındaki oğlum başka bi sebebim yok kısaca eşim ilgisiz sevgisiz saygısız kadınlığımı asla hissetmediğim bi adamın yanındayım evde asla 2 kelime konuşamıyoruz bile artık son buldu herşey ..
ama karar veremiyorum bunlar boşanmak için çok yeterli değilmi oğluma üzülüyorum sadece desteklerinize ve fikrinize ihtiyacım var___
 

Canım hakkında hayırlısı ne ise o olur inşallah öncelikle.Ben 17 aylık evliyim 10 ay eşimin yanında kaldım çocuğum yok.Eşimle ilk başlarda iyiydik ama sonra şiddetli kavgalar hakaretler nedeniyle aynı evde 2 yabancı olduk diyebilirim.Ben sadece onun yemeğini ütüsünü çamaşır yani ev işlerini hallediyordum.Birşey sorarsam cvp verir asla konuşmazdı.Gece yarılarına kadar pc başında olurdu.Son 5 ay cinsel anlamda benimle olmadı.Neden bukadar uzaklaştın dediğimdede sevmiyorum seni dedi.Nitekim 10. ayın sonnda hakaretleri şiddetleri devam ettiği için ve bir gece yine bana şiddet uyguladığı için artık bende dayanamadım oda göndermek istedi ve gece 1 de ailemin yanına gönderdi.Ve 7 aydırda ne kendisi nede ailesi aramadılar.Ben boşanma davasını açtım eşyalarımı aldırdım kendiside boşanmayı bakul etti sadece tazminat ve nafakada uzlaşamıyoruz.Daha ilk celsemiz görülmedi.Canım bende çok isteyerek dava açmadım ama karşımdaki erkek beni istemiyorsa hergeçen gün uzaklaşıyorsa napabilirimki.Adama zorla kendimi kabullendiremem.Bu süreç gerçekten zor ama yapacak bişey yok tatlım.
 

canım senin durumun dahada felaketmiş hemen boşa zaten iyiki bebişin yok yoksa inan çok daha zor olurdu..bende şiddet yok aksine ben ona diyorum seni istemiyorum diye fakat boşamıyor diger yazdığın tüm konularda aynı şeyleri yaşıyoruz çıkmazdayım adım atamıyorum her gecen düşünce içerisinde sebepsiz ağlamalarla geçiyor.soğudum artık zorlasamda sevemiyorum nefret etme noktasındayım ama bunu isteyen kendisiydi çok hassas bi kadınım ama asla karşımda bu hassasiyeti hissedemedim sana bol şans canım inşallah uzlaşırsınız hakkın neyse al unutmaki senden sonraki kıyamadığın ne varsa teker teker çöpe atar maddi manevi kendini garantiye al bence :)körler topallar birbirlerini ağırlar hesabı olduk iyi günler canım .))
 

peki bir evlilik danışmanına gitmeyi denediniz mi?
altında çok başka sebepler olabilir?
 
krizantem_siyah .!.:
bana sordunuz sanırım ...eşim kabul etmiyor çok dik tavırları var o hayır diyorsa ısrar edemezsin oyüzden bende artık istemiyorum..
Genişletmek için tıkla...

peki bunları eşinizle konuştuğunuzda tavrı nasıl?
bunları normal mi görüyor?
yoksa problemin farkında ama sünger çekmek işine mi geliyor?
yani sizin bu kadar rahatsız oldğunuzun farkında mı?
çünkü erkekler ne kadar boşanacağım deseniz de bazen durumun ciddiyetini fark edemiyor.
 

çok denedim konuşuyoruzz ama hep tartışma hali normal olduğunu düşünüyor..
 
krizantem_siyah .!.:
çok denedim konuşuyoruzz ama hep tartışma hali normal olduğunu düşünüyor..
Genişletmek için tıkla...

tamamen aynı şeyleri yaşıyoruz tek derdim bebeğim 6 aylık çalışıyorum ben zaten diyorumki kreş parasını ver gideyim ailemin yanına ben diğer ihtiyaçlarını karşılarım kızımın diyorum ben veremem o kadar parayı diyor...ne konuşabiliyoruz ne anlaşabiliyoruz ...cesaret edemiyorum kızımla birlikte kimseye yük olmak istemiyorum o yüzden ne yapacağımı şaşırdım...bende eşime evlilik terapistine gidelim dedim zamanında ama aynı senin eşin gibi dinlemedi...şimdi gitseekkkkkkkkkkkkkk bbbbbbbooooooooooşşşş iş işten geçti...çünkü ben onu hayatımda istemiyorum artık !!!!
 
Çocuğun alışması için küçükken boşanmak bence daha iyi boşanmadan yana değilimm ama seni çok iyi anlayabiliyorum..ben şimdi boşanmaya kalksaydım büyük oğlumun psikolojisi daha çok bozulurdu diye düşünüyorum..
 
canım benim ben de yılını bile getiremeyip boşananan birisiyim.ilk zamanlarda kendini resmen uçurumdan yere düşmüş gibi hissediyosun. hayal kırıklıkları öfke hep nedenler keşkeler ama sonra zamanla alışıyosun inan.önünde kocaman bi hayat olduğunu görüyosunnn ve iiiyi ki ayrılmışsım diyosun.unutma bu dünyada senden daha değerlisi yok ...hakkında hayırlısı olsun...
 
canim ben 13 ay esimle beraber kaldim, sonra beni babama aldirdi (!) ve su an bosanma ve nafaka davasini actim. Konum burda daha mevcut, ilk bastan dünyam göcmüstü.
Hayat bitmisti benim icin, ama simdi iyiki diyorum. Iyiki bu adam beni birakmis, ben herhalde hic cesaret edemezdim ama ömrüm mahvoldu ki daha yasim 23 ve mimarim.
Su an ailemle yasiyorum, cok mutluyum. Sakin korkma, cekinme, direk git davayi ac canim. Ailen sana destek cikarsa daha iyi olur ama ilk etapta sen bu adamdan kurtul.
Ilerde sende oh beee, iyiki diceksin eminim.
 

kesinlikle öyle o gemi çoktan kalktı limandan okunmuş kitap gibi çevir çevir bildiklerin yani sil baştan okunmuyorda ...seninde allah yardımcın olsun canım seni en iyi ben anlarım heralde ...olmuyorsa olmuyor ama cesaret işte...
 

canım geçmiş olsun sanada...ne şanslısınki seni ailen desteklemiş benim anne ve babamda ayrı ve doğal olsrak bi destekte göremiyorum aile kavramım ne yazıkki yok ve ben bunu yaratayım dedim bende başarılı olamadım..çok güzel bi mesleğin var ve bebğin yok sanırım sen dahada şanslısın benim tek derdim oğlum rabbim emin kılsada bei bu düşünceden biran önce bitse bu işkencem ..
 
evet deneyim sahibi annelerde bunu öneriyor zaman geçiyor kaygılarımda peşi sıra benimle ne yapacağım bilemiyorum yorgunum...
 
evet deneyim sahibi annelerde bunu öneriyor zaman geçiyor kaygılarımda peşi sıra benimle ne yapacağım bilemiyorum yorgunum...
 
Enine boyuna düşünüp arkadaşım kararını verip avukat tutmana bile gerek yok dilekçeni verip dava gününü alıcaksın anladığım kadarıyla sen kafanda bitirmişsin çocuğunun huzursuz ortamda bilinçaltına işliyor ileriki yaşlarda içine kapanık psikolojisi bozuluyor (
hayırlısı Allah yardımcın olsun
 
Ayni kaderi paylasiyoruz eminim bizim gibi cok kadin var ... Bende 4 yildir evliyim 3 yasinda kizim var son bir bucuk senedir evli olmak eziyete dondu benim icin.Sevmiyorum sevilmiyorum o halde bu evde ne isim var ? En son tartismamizda ayrilmayi konustuk ama is ciddiye binince hic yanasmiyo .. Zaten ruh hastasi uyuz bi adam kimbilir nelerin hesabini yapiyor.. Cok sogudum. İliskiye girmek eziyet gibiydi 2 aydir ayni yataktayiz ama ayri yorganlarda yatiyoruz .. Boyle olmasi bi nebze daha iyi benim icin.. Ayrilmak istiyorum ama nasil olacak sonrasi neler getirecek cok korkuyorum..ilk engelim kizim sonrasi meslegim olmadigi icin ne is yapacagim. Ailemin yanina asla donemem. Kendi ayaklarimin uzerinde durmaliyim..
 
Evet zaman geçtikçe çocuklar büyüdükçe ister istemez evlatlar arada kalıyor ne kadar anne baba hayır biz bişey yapmıyoruz desede iki tarafta evlatlarının üzerine düşüp baban naptı öyle mi dedi böyle mi dedi diye biliyorlar.. Belki onların acısı bizden daha fazla ama arada kalmak emin olun bi evlat için daha zor.. Ben 21 yaşındayım annem babam ben üç yaşındayken ayrılma kararı almışlar ama ben varım diye annem evine dönmüş ve 2. çocuk olmuş kardeşim gelmiş dünyaya ve 21 sene evlilikler oldu işte 2 sene önce ayrılmaya karar verdiler tekrar ve hala boşanamadılar daha yeni mahkeme açıldı sayılır 2 senedir ayrı yaşıyorlar annem ananemde babam evinde bizimle birlikte yaşıyor. ilk dava bile görülmedi bazen anne babaların boşanması evlatları yanlışa sürükleyebiliyor şahsen ben evleniyim yuvamı kuruyım kiminle olursa olsun sadece kurtuluyum dediğim günleri biliyorum anne baba sürekli anneniin yanındasın babanın yanındasın diyip seni baskı altında tutuyor halbuki ikisinin de yeri ayrı ama ikiside onlara haklısın dememizi istiyor çünkü yaş 21 olmuş akıl sır eriyor düşüncem mantıklı çocuk küçük olunca hem anne baba ayrı olduğunu daha çabuk idraak eder hemde bu durumu benimser.. Ben 21 yaşındayım hala benimseyemedim 2 senedir. Hakkınızda Allah hayırlısını versin annesi babası ayrılma arifesinde olan bi evlat olarak size düşüncelerimi belirtmek istedim beni yanlış anlamazsanız sevinirim.. Sizinde evladınız var. Belkide ilerdeki düşüncelerini eğer boşanmayıp ertelerseniz neler düşündüğünü öğrenmek istersiniz diye düşündüm....
 

bu dışardan bile bu kadar belli olan bi durum evet çok iyi söylediniz kafamda bitti çoktaan hemde adliyeye gidip dava açmam gerekiyor heralde ama boşanmak istemiyor eşim bende kardeşimle bir ec tutup yaşamak istiyorum boşamazsada boşamasın oğlum için diyorum ama kendi tezimi yine ben çürütüyorum çocuğum bu evde dahada yorgun gürültüden..
 

canımm içim ağrıyor bunları duyunca malesef benim anne ve babamda ayrılar 6 yaşındaydım ozaman hatırlamıyorum bile bunu anne oldum evlendim ve yeni yeni dahada sıcak bir acı olarak yaşıyorum ama evliliğimede sırf bu sebeplerden dolayı bile tahammül edemiyorum bak ertelediler ne oldu yine bitti biten bitiyor er yada geç bu durumda oland çocuklara oluyor bunları düşündükçe otur diyorum kendime ama hayatım söndü mahvoldum sevgiye aç herşeyden tüm ilgi ve evlilik adına yaşanabilecek ne varsa herşeyden uzak karın tokluğuna sırf oğlum için sabretmekten yoruldum bilemiyorum ....sakın bi hata yapıpta yanlış evliliğe saplanma dahada canın yanar '''şahsen ben evleniyim yuvamı kuruyım kiminle olursa olsun sadece kurtuluyum dediğim günleri biliyorum '''demişsin SAKIN sakın derim ne olur !!!
okulun varsa onu ilerlet ilk önce mesleğin olsun sonrası zaten olacak olan şeyler bi ablan gibi yazmak istedim bende 25 yaşındayım bak ne haldeyim hayatım mahvoldu
 
Cevap yazabilmek için giriş yapmalı veya kayıt olmalısınız.
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…