Boşluktayım

Durum
Mesaj gönderimine kapalı.

ElifMavi

Geçici Olarak Hesap Pasiftir !
tek ayak cezası
Kayıtlı Üye
23 Temmuz 2019
630
-616
98
Üniversiteden mezun olalı 3 sene oldu. Benim atanmak gibi bir umudum yok. Kpss çalışıyorum ancak yarım yamalak her gün odamda ağlaya ağlaya. Havanda su dövmekten başka bir şey değil. Atanmak mümkün değil artık. Kendi hayatımı nasıl kurucam bilmiyorum. Bir yandan Ailevi sorunlar diğer yandan her gün evde olduğum için bunalıma girmeler amaçsız olmalar. Evlenmek istesem hayatımda hiç kimsenin olmayışı. Sosyal hayat yok sevgili yok arkadaş yok dertleşecek kimse yok. Bazen aldığım nefesten dahi vazgeçmek isteyişim. kendi içimde mutsuz oluşum beni kimsenin anlamayişi yardım etmemesi. Tüm bunlar içinde bunalımlı halden nasıl kurtulurum bilmiyorum
 
Depresyona doğru yol alıyorsunuz bunu kendinize yapmayın. Evet şu an kpss sonu gözükmeyen bir şey ama bu sonsuza kadar olacak bir şey değil. Başka sektörlere bakın, kendinize iş kurun belki elinizin yetenekli olduğu başka alanlar vardır. Hayat tamamen kpss memurluktan ibaret değil. O eskide kaldı artık. Evde durmayın çıkın gezin arkadaş edinin kurslara gidin hobiler deneyin. Kitap okuyun. Yaz geliyor havalar ısınmaya başladı çıkın gezin yürüyüş yapın. Biliyorum yıllarca emek çekip üniversite okuduk kolay değildi kazanması okuması dertti ama tek bi yerde durmak iyi olmaz. Kesinlikle başka işlere yönelin.

*edit imla hatası düzelttim
 
Kpss yerine ozelde calissaniz. Haftasonlari kursa ya da spora gidin. Turla gezilere katilin. Bunlar sosyallesmenizi bunalimli halden kurtulmanizi saglar
B planlarım var ancak kpss sınavının geçmesini bekliyorum
 
Yeni bir kariyer planlaması yap ayrıca evlenince noluyo? Evlilik statü göstergesi değil git chatgbt ye yaz örnek bir kariyer planlaması yapsın kendine göre özelleştir bir yerden başla ayağa kalk
Bu ülkede nasıl bir kariyer planlaması yapılabilir
 
Aslında ailem beni anlasa bunalıma girmeyeceğim. Kardeş var ama boşu boşuna. Hiçbir işe yaramıyorlar ben onlardan maddi destek değil manevi destek bekliyorum . Kendi hayatımı kurayım yok sayicam onları
 
Bu ülkede nasıl bir kariyer planlaması yapılabilir
Başka ülkede yap sen de? Benim de cebimde beş kurul yoktu öğretmendim günde 8 saat çalıştım 2 saat etüt yaptım akşamları özel ders verdim bir sene para topladım yurtdışında mastera gittim ailemin haberi yoktu vizem gelene kadar. Kimseden beş kurul almadım kimse de yol göstermemişti. Senin yerinde olsaydım da sana söylediğimi yapardım. Ama sen bana sürekli mızmızlanan bir imaj hissettirdin. Senin gibiler için bende tavsiye yok. Dizlerini yere vura vura ağlayarak nereye kadar? O ülkede memnun değilsen oturup göç planı yap. Ama bir yerden başlamak gerekir!
 
B planım var ancak ne kadar ise yarar bilmiyorum. Kpss sınavı geçsin. Güvenlik kursuna yazilicam. Sonra bir iş bulurum. Bir kaç yıl çalışırım tabi bu zaman zarfında sosyal medyada aktif olucam içeriklerim var ancak kpss yüzünden ertelemek zorunda kaldım. Her şeyi erteliyorum kpss yüzünden. Aileme kalsa benim kpss den başka şansım yok . Ablam demişti işe yaramazlar işte. Sanki tek kurtulusum kpss mis gibi
 
Destek olacak kimse yok yardım edecek kimse yok özgüven yok para yok tecrübe yok . Kısaca yok yok tek başıma ne yapabilirim. Hadi diyelim ki param var ailem izin vermez yurtdışına gitmeye.
 
Yeni bir kariyer planlaması yap ayrıca evlenince noluyo? Evlilik statü göstergesi değil git chatgbt ye yaz örnek bir kariyer planlaması yapsın kendine göre özelleştir bir yerden başla ayağa kalk
Evlenince en azından sırtımı dayayacak bir olur yalnızlıktan bir nebze olsun kurtulurum
 
Gençlik hayatın en güzel dönemi olmakla beraber bu “ne olacağım”, “ne yapacağım” buhranı pek çoğumuzun keyif almasına engel oluyor.

Yaş ilerledikçe insan herşeyin olacağına varacağını kanıksıyor. Daha kaderci, kabullenici oldum ben mesela. Olanla mutlu oluyorum. Olmayana uzun süre takılmıyorum.

Kpss olmayacaksa özelde iş arayın. Kpss zaten pek çok insan için olmuyor. Farklı bir yola gitmek, alternatif üretmek çözüm getirebilir.
 
Bak ben vize nasıl başvurulur bile bilmiyorum dil de yok.
 
Destek olacak kimse yok yardım edecek kimse yok özgüven yok para yok tecrübe yok . Kısaca yok yok tek başıma ne yapabilirim. Hadi diyelim ki param var ailem izin vermez yurtdışına gitmeye.
Canım benim bende de para yoktu aile konusunu hiç anlatmayayım ben de aileden yana yüzü gülmeyenlerdenim anla. Ama süpermem gelip hayatını kurtaramaz. Atanamıyorsan kendi alanından başka alandan gir başka işlere bak olmayacak bir ihtimali zorlamak yerine yeni kapılar bul. İmkansız diye bir şey yok benim için öyleydi ama insan emek verince bir yerden bir kapı açılıyor.
 
Kpss yerine ozelde calissaniz. Haftasonlari kursa ya da spora gidin. Turla gezilere katilin. Bunlar sosyallesmenizi bunalimli halden kurtulmanizi saglar
Kpss den sonra ücretli öğretmenlik için başvuru yapıcam ancak orda bile torpil geçiyor
 
Durum
Mesaj gönderimine kapalı.
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…