Böyle bir aile.

Çok benzerini bende yaşadım bu olayların..Gerçi halâ yaşıyorum...Artık annemden ümidi kestim.Aslında keseli yıllar oluyor ama şu son 3 senedir artık eminim...Eğer evde kendinizi yalnız hissediyorsanız saçma gelebilir ama kuş alabilirsiniz.Benim kuşum var.Anneme vereceğim sevgiyi ona veriyorum.Şu zamana kadar hiç canımı yakmadı o küçücük ağzı diliyle...Sonrası zaten Allah kerim...Evden ayrılmak isterseniz ayrılır kendi yolunuza bakarsınız..
 
Canim cocuklugum berbat gecti hatta bazen sorarim kendi kendime ben nasil yetistirdim kendimi diye..aynisi annem artik bende konusmuyorum ne kadr omurleri kaldi ki diyerek kendimi ofkemi frenlemeye calisiyorum..kendini yipratma guzel bir yuva kuracagini ve ayni hatalari yapmayacagini ne kadr iyi anne olacagini dusun..
 
Ergen gibi sevgi beklemekmi? olması gereken anne kız beklentisi fazlamı sizce.Eğer hayatınızda baskı denilen şeyle karşılaşmamışsanız anlayamazsınız.Lisedeyken evde haksız yere dayak yiyen biriydim nasıl olurda okulda özgüvenli bi tutum sergilerim.? Herşeyi ailemdenmi bekliyorum sence.Bugüne kadar ne verdilerki onlardan beklentim olsun! Benim istediğim insan yerine koyulmak.Bu eksikliği gidermek.Üni.den sonra sosyal hayatımda yok çünkü babam en yakın şehre arkadaşımı görmeye bile izin vermeyen biri.Bu durumda olsan ne yapardın?
Ailemi değiştiremeyeceğim için şikayet etmek ve kendimi daha fazla üzmek yerine kendi ayaklarımın üstünde durmaya çalışırdım..Sana da tavsiye ederim.Söylemeye çalıştığım bu ..
 
Can'ım benim,benim de yaşadıklarım seninkinden pek farklı değil,çok dua et senin içindeki sevgi boşluğunu dolduracak eşin ve çocukların olsun,herkesin imtihanı farklı,etrafıma bakıyorum anne ve babadan çok şımartılarak ve sevilerek büyüyenler eşleriyle hiç Mutlu değiller,ben ailemden görmediğim Sevgi'yi eşimden gördüm çok şükür,ama çok dua ettim ve halada ediyorum...
 
o nesil çok hayat zorluluğu çekti
şimdiki gibi ellerinde ne para nede olanak vardı , sanırım ruhende bunun etkileri olmuştur , sen şuan rahat hayat yaşıyorsun ama hayat anneni yıpratmış belli ki zamanındada profesyonel ruh yardımı alamayınca izleri kalıyor
 
Söylediklerin doğru evet.27 yaşında olsanda sana 10 yaşında bi kız gibi davranan konuşma hakkı dahi vermeyen, bi konuda fikrini söyleyince aptal ilan edildiğin bir ailede kanıksıyorsun bu durumu.Üniversitedeyken böyle değildim.mezun olduktan sonra herşey geriye gitti.Benim kendi hayatımı kurarken onlara danışmama gibi bir lüksüm yok.İki saat uzaklıkta bi arkadaşımı ziyarete gideyim desem bile izin vermeyen bir aile.Bütün hayatımı onların isteklerine göre yaşamışım.Kötü evlat olmamak adına.Çok pişmanım.


Seni cok iyi anliyorum ve universite bittikten sonra eve geri donmek adeta senin demenle geriye gitmek berbat birsey, bazi aileler sanki sen 4-5 sene baska sehirde kendi basina yasamamissin gibieve donunce cocuk gibi davraniyorlar. Neyse tum bunlardan kurtulmanin tek yolu o sinavi kazanmak oldugunu biliyorsun, bende disini sikmalisin kendini o hayattan kurtarmak icin.
 
Back
X