• Merhaba, Kadınlar Kulübü'ne ÜCRETSİZ üye olarak yorumlar ile katkıda bulunabilir veya aklınıza takılan soruları sorabilirsiniz.

Böyle bir baba figürü

Ay ben deliriyorum cidden ben asla babam gibi değilim hırslıyım mücadele ederim. 21 yaşımda hiç bilmediğim işte çalışıp meslek öğrenip 90 bin tl lik borcu kendim ödedim sorumluluk aldım. 50 küsür yaşındaki adam hala çekiniyor. Ya batarım ya çıkarım diyor. 3 ayda ödedim borcu bitirdim işte beğenmiyor bu yaştan sonra kahvede mi çalışcam şunu yapcam bunu mu yapıcam. Ya yapanların senden aşağı ne yanı var. Ben bu egoya sinirleniyorum kendini yüksekte görmeye deliriyorum yani kimsin sen. Padişahın oğlu musun diyesim geliyor
Benim de öyle bir arkadaşım var, iş beğenmezdi, satış danışmanlığı yapmıştı yıllar önce 20 li yaşlarında, çok zor artık yapamam derdi, mutlaka zordur, her iş zor..Başka iş bak derdim, iş mi var derdi. Kurumsal yer olsa çalışacaktı çünkü kendini basit olarak tanımladığı işlere yakıştıramıyordu. Ama işte iş güç sahibi olmadı, bir ara bir işyerine girmişti bir medya şirketinde sonra saçma bir nedenle çıktı (hoşlandığı çocuk başkasıyla ilgileniyormuş, sinirle basmış çıkmış işyerinden) çok nitelikli bir iş değildi belki ama sonra farklı fırsatlar çıkabilirdi, bir de iş beğenmemek nedir, herkes çok daha iyi bir işi olsun ister, iş beğenmeyip ilerde emekli olma fırsatını da kaçırdı, hep evde olduğu için sosyal hayatı da kısıtlı oldu, sevgili, eş olayları da gelişmedi. Hepsi bir şekilde sosyal hayatta var olmayla doğrudan veya dolaylı yoldan ilintili..21 yaşında çalışıp, borç ödemişsin mesela, takdir ettim 👍
 
Benim de öyle bir arkadaşım var, iş beğenmezdi, satış danışmanlığı yapmıştı yıllar önce 20 li yaşlarında, çok zor artık yapamam derdi, mutlaka zordur, her iş zor..Başka iş bak derdim, iş mi var derdi. Kurumsal yer olsa çalışacaktı çünkü kendini basit olarak tanımladığı işlere yakıştıramıyordu. Ama işte iş güç sahibi olmadı, bir ara bir işyerine girmişti bir medya şirketinde sonra saçma bir nedenle çıktı (hoşlandığı çocuk başkasıyla ilgileniyormuş, sinirle basmış çıkmış işyerinden) çok nitelikli bir iş değildi belki ama sonra farklı fırsatlar çıkabilirdi, bir de iş beğenmemek nedir, herkes çok daha iyi bir işi olsun ister, iş beğenmeyip ilerde emekli olma fırsatını da kaçırdı, hep evde olduğu için sosyal hayatı da kısıtlı oldu, sevgili, eş olayları da gelişmedi. Hepsi bir şekilde sosyal hayatta var olmayla doğrudan veya dolaylı yoldan ilintili..21 yaşında çalışıp, borç ödemişsin mesela, takdir ettim 👍
Teşekkür ederim öncelikle annem kanser olduğunda kredi çekmiştik o stresle acıyla fırında çalışmıştım ekmek fiyatlarını bilmezken neler çekmiştim her gece ağlıyordum. Babam o zaman diyordu asgari ücretle işte çalışılır mı ben o işi yapamam leş gibi bir iş her gün ayrılim diye bekliyordu. Cidden bana diyordu ben yapmam diyordu. Ben şaşırdım bu kim ki böyle diyor diye. Sanki önceden asgari ücretle çalışmıyormuş gibi. O zamanlar daha rahattım sanki kendime ait param vardı. Kpss olmasa yeniden giricem. Sadece babam değil başkası da bana böyle dese dellenirim babam dediğinde daha da sinirleniyorum çok yakınımda çünkü ve bağımı koparamıyorum. Küçük evi beğenmiyor ya yani delirmemek elde değil. Bu insna değiştirmeye çalışmakta değil babamın terbiyesizliğine tepki vermek
 
Hayatımı bılip bilmeden fütursuzca laf eden insana terbiye falan göstermem. Karşı taraf ezici şekilde konuşunca saygu duymam. Terbiyemden konuşmuyoruz bu sizi ilgilendirmez. "Gerçek" Hayatta bundan dolayı eksiklik duysam her şeyi yazdığım gibi terbiye nasıl edinilir diye başlık açardım onun altına yorum yapmıyorsunuz 🤣🤣 senin sorun etmediğin şeyi ben edebilirim bu neden size bu kadar gario geliyor da saldırıyorsunuz? Açtığım konu sana uymuyorsa yorum yapmazsın anamı babamı şikayet edip etmemekte bana kalır demi ama
Ezici mi pardon sen bi terapi alsan iyi olur
Saldırdığım yeri bi alıntılar mısın
 
Ezici mi pardon sen bi terapi alsan iyi olur
Saldırdığım yeri bi alıntılar mısın
Saldırıyorsunuz tabi önceden beri size göre annemi babamı kötülüyorum bunu bildiğiniz halde hala yorum yapıyorsunuz. Yorum yaparken düzgünce anlamadan yorumlar yapıyorsunuz. Çokta iyi bir olay değil yaptığınız. Benim durumumdan hoşlanmıyorsanız size tersse muhatap olmayın bu kadar basit. Size yorum yapın diye yalvarmıyorum ki? Hala yok terapi al şöyle böyle size göre sıkıntısı olan biriyle de muhatap olmayın yani🤣 benim için kayıp ya da üzüntü olmaz :) peşin hüküm vererek neyin ne olduğunu anlamadan yorum yapıyorsunuz ben cevap verince ben ruh hastası oluyorum ne alaaaa ya 🤣
 
Saldırıyorsunuz tabi önceden beri size göre annemi babamı kötülüyorum bunu bildiğiniz halde hala yorum yapıyorsunuz. Yorum yaparken düzgünce anlamadan yorumlar yapıyorsunuz. Çokta iyi bir olay değil yaptığınız. Benim durumumdan hoşlanmıyorsanız size tersse muhatap olmayın bu kadar basit. Size yorum yapın diye yalvarmıyorum ki? Hala yok terapi al şöyle böyle size göre sıkıntısı olan biriyle de muhatap olmayın yani🤣 benim için kayıp ya da üzüntü olmaz :) peşin hüküm vererek neyin ne olduğunu anlamadan yorum yapıyorsunuz ben cevap verince ben ruh hastası oluyorum ne alaaaa ya 🤣
Gerçekten yardım almalısın . o kadar öfke dolusun ki daha yazdığım cümlede kendını değiştir bırak onlar değişmez dediğimi anlayamayan birisin . Neyse cidden seviye aşırı yerlerde sen anne babanın dertleriyle devam yavrum ! Haydi selametle
 
Annem babam boşanınca babam turizmde çalişmak için başka şehre gitmişti. Biz annemle anneanemin yanına yerleştik. 6 ay orada çalışıp 6 ay yaşadığımız şehre geliyor. Ve oda babasının yani dedemin evinde kalıyor. Fakat ikisi hiç anlaşamaz kavga eder dururlar hatta dedem bazen babamı evden kovar ikisi de geçimsiz insanlar. Babam da buraya gelince sürekli şikayet eder bu olayları. 3 senedir başka şehirde çalışıyor dediğine göre maaşı da iyi asla kendine ev almadı. Bu sene alıcam dedi araştırma yapıyorum diyor ama sanki cesareti yok. Bana 1+1 ev lazım diyor ama şurada ev var ordan al diyorum yok o evler merkeze uzak yok 35 m2 vs diyor. Ama lafta tek istediğim ev diyor. Ama görünürde düşük çaplı bir şeyde istemiyor. 3 senedir dediğim gibi başka yerde çalışıyor ve orada lojmanda nasıl bunca zaman kendine ev almayı düşünmez? Ne zaman babayla kavga ediyor ev alası Geliyor birde evde beğenmiyor sanki ne parası varsa. Birikimim var diyor ama kendine güvenmiyor sanki. Ben bunları dinlediğimde hem ona kızıyorum hem üzülüyorum. Bir insan neden kendi hayatını önceden kurmaz? Yani bu adam annemle evliyken de böyleydi. Para yedirmezdi param yok derdi. Hadi o zaman okey yoktu diyelim ee şimdi tek kişisin arada bana harçlık gönderiyorsun bu. Yani babam yüzünden çok strese giriyorum. Tek hakkım olsa babamı değiştirmek isterdim. Baba figürü bana sinir stres yapıyor. Bu durumda ne yapabilirim? Yani strese giriyorum anlattıklarından dolayı. Adamın evinin olmaması bile ders çalışırken aklıma geliyor. Neden hiçbir şeye cesaret edemiyor anlamıyorum
Bakın öncelikle şunu unutmayın: Siz babanızın ebeveyni değilsiniz anlatabiliyor muyum, farkında değilsiniz ama haddinden fazla ebeveynlik yapıyorsunuz babanıza zihninizde. Bu cok gereksiz ve yanlis.
Yani aslında şimdi düz mantıkla bakarsak babanız haklı.. ev dediğiniz ha deyince alınmaz ki, yeri önemli büyüklüğü önemli vs vs. Bugün değilse bir sene sonra alır ama çok daha kullanışlı ve dilediği yerde olan bir ev olur mesela. Adam sokakta değil. Öyle ya da böyle bir yerlerde barınıyor.
Üzülmenizi anlıyorum, kafanıza takmanızıda anlıyorum ama bunun bu ölçü olmasi asla doğru değil ve size zarar veriyor. Bu gidişle bu duyguyla ve endiseyle başedemeyip babanıza tabiri caizse çatarsınız. O da sana ne, cok düşünüyorsan madem sen bana ev al der ve haklı olur. Bu sefer de dersiniz ki insanları düşünmeye de değmiyor.

Karşıdaki insanı değiştiremiyorsanız kendiniz değişeceksiniz. Yani bu konuyu bu kadar kafaya takmanız asla doğru değil. Derslerinize odaklanın öncelikle. Bu düşünce tarzınızı değiştirin. Merhametin fazlasida bize zarar verir.

Cok şükür babanızda sokakta da değil yani dedenizle kavga ediyorsa ve bundan çok rahatsizsa ve buna ragmen bir an önce evde almıyorsa lütfen sürekli size şikayet etmesin. Bunu ona tatlı bir dille söyleyin; zaten çok üzülüyorum duyup durmak istemiyorum, lütfen bu kadar rahatsızsan bence bir an önce ev al gibi söyleyebilirsiniz. Ama ondan sonrası bence sizi bağlamıyor ne yapacağına kendi karar versin babaniz.
 
Ben sanki annemi babamı kurtaracak bir insanmışım gibi geliyor hep. Küçükkende babamla annem tartışırdı ben annemi sakinleştirip ona annelik yapardım hala da ben akıl veririm. Sanki ben onların yapamadıklarını yapmak için dünyaya gelmişim cidden böyle. Asla umursamaz olamıyorum kendimi baskı altında hissediyorum. Bana zarar vermiyor ama üzülüyorum başını sokacak yeri yok diye. Sonrada babamın düşüncelerini dinleyince ondan tiksiniyorum. Evi ben önemsemiyorum ben zaten atansam yolumu çizerim ama bu zamana kadar niye bir şeyler yapamıyor anlamıyorum. 50 küsür yaşında hala hayatını kuramamış birde üstüne ego yapıyor o evler şöyle böyle diye. Yani neden cidden? Hiç kendine güveni yok annemle birlikteyken de böyleydi ayrıldı yine böyle. Hiçbir adım atmıyor hayata karşı duruyor sadece soruyorum arıyorum diyor eyleme geçme yok. Ben asla böyle değilim ihtiyacım varsa alırım bir şekilde küçükte olsa adam merkeze uzak diyor çıldırcam. Ya da küçük diyor ev buldu da birde seçiyor.
Siz zaten ebeveynler açısından anladığım kadarıyla şanssız bir çocukmuşsunuz. Siz fark etmeden onlara ebeveynlik yapmaya mecbur kalmissiniz onlar da bunu fark etmeden dibine kadar kullandilar belki.

Zaten bu haksızlik barindiran durum ile buyumussunuz. O zaman cocuktunuz ama artik bir yetiskinsiniz.
Simdi sizin artık bir yetişkin gibi davranmanız ve kendini de sahip çıkmanız gerekiyor.
Siz bu gerginlikle, bu duygularla (çünkü zihninizde bilinçaltınızda bunların baskısı olacak) gittiğiniz her yerde huzur bulamazsınız. Kurduğunuz arkadaşlıklara da bu yansır, çünkü dert yanmaya başlarsınız haddinden fazla. Buyuk ihtimalle yarın bir gün evlendiğinizde bu evliliğinize bile son derece zarar verir.

Peki siz şimdi küçüklüğünüzde size doğru bir anne babalık yapamamlıklarından dolayı sizin anlattıklarınızdan yola çıkarak bunu söylüyorum çok zarara uğramış bir insan olmanızı hala devam ettirmekmi istiyorsunuz.
Bunun ömrünüzün kalan kısmında da böyle devam etmesine izin verecek misiniz yoksa artık hayır ben artık olması gerektiği gibi düşüneceğim ve annem babamı haddinden fazla kafama takmayacağım zaten aldığım zarar yeter, ben bundan sonra kendinme sahip çıkacağım mı diyeceksiniz. Yoksa yarın bir gün çocuklarınız da eşinizle arkadaşlarınız da sizden uzaklaşacaklar, şikayetçi olacaklar
 
Annem babam boşanınca babam turizmde çalişmak için başka şehre gitmişti. Biz annemle anneanemin yanına yerleştik. 6 ay orada çalışıp 6 ay yaşadığımız şehre geliyor. Ve oda babasının yani dedemin evinde kalıyor. Fakat ikisi hiç anlaşamaz kavga eder dururlar hatta dedem bazen babamı evden kovar ikisi de geçimsiz insanlar. Babam da buraya gelince sürekli şikayet eder bu olayları. 3 senedir başka şehirde çalışıyor dediğine göre maaşı da iyi asla kendine ev almadı. Bu sene alıcam dedi araştırma yapıyorum diyor ama sanki cesareti yok. Bana 1+1 ev lazım diyor ama şurada ev var ordan al diyorum yok o evler merkeze uzak yok 35 m2 vs diyor. Ama lafta tek istediğim ev diyor. Ama görünürde düşük çaplı bir şeyde istemiyor. 3 senedir dediğim gibi başka yerde çalışıyor ve orada lojmanda nasıl bunca zaman kendine ev almayı düşünmez? Ne zaman babayla kavga ediyor ev alası Geliyor birde evde beğenmiyor sanki ne parası varsa. Birikimim var diyor ama kendine güvenmiyor sanki. Ben bunları dinlediğimde hem ona kızıyorum hem üzülüyorum. Bir insan neden kendi hayatını önceden kurmaz? Yani bu adam annemle evliyken de böyleydi. Para yedirmezdi param yok derdi. Hadi o zaman okey yoktu diyelim ee şimdi tek kişisin arada bana harçlık gönderiyorsun bu. Yani babam yüzünden çok strese giriyorum. Tek hakkım olsa babamı değiştirmek isterdim. Baba figürü bana sinir stres yapıyor. Bu durumda ne yapabilirim? Yani strese giriyorum anlattıklarından dolayı. Adamın evinin olmaması bile ders çalışırken aklıma geliyor. Neden hiçbir şeye cesaret edemiyor anlamıyorum
Sizinki yine iyimiş,bizimkilere biz ev aldık..o yüzden çok kasma düşünme kendi hayatına bak arada teşvik edersin alması için,aslında kasma desem de yarın öbür gün evi olmasa kiramı öde diye senden bekleyecek belki o yüzden motive et ev resimleri at bak ilerde yakalandığında ne yapacaksın diye aklına gir
 
Evet cesaret işi babama göre. Emekliliği var gittiği yerde lojmanda para ödemeden kalıyor. Yediği önünde yemediği arkasında. Üstüne oturarak para kazanıyor. Bana arada gönderdiği 2 bin lira pardon da bu kadar olanağı olmayıp neler yapan insanlar var. Memlekete gelince kışın ek işe girse girdiği işi beğenmez. Elinde mesleği de yok kahveye gir dediğimizde orayı da beğenmiyor çalışanların canı yok mu? Hep gözü yüksekte ama yaptığı şey yok elde var sıfır. Paran yoksa yok gibi yaşarsın var gibi değil. Bu düşünceleri ben babamdan almadım da kendim öğrendim. Kaç ay orada kalıyor yeri gelince 200 bin liram var vs diyor niye ödeyemiyor? Annesinin babasının yanında bu adam kaç senedir , ödediği faturalara yardım etmek. Pardon da niye alamasın? Madem alamıyor yanında oturduğu dedeme de boyun eğip sabır gösterecek o zaman demi ama? Benim babamın derdi ev almak değil lüks takılmak. Şuradan ev al dediğimde uzak diyor evler küçük diyor. Dışarda kalan hangi insanın verilen Evi seçtiğini ya da burnu kalkıklık yaptığınu gördünüz siz? Dinimizde bile diyır demi abartıya kaçmayın vs diye. Hem evi yok hem parası yok üstune bide ev seçiyor. Bu nasıl iş? Nasıl sinirlenmiceksin?
Ne kadar birikmişi varmış, lüks yaşıyor derken?

aslında seni yoran ev alması yâda almaması değil. sana anlatması… bunun önüne geçerseniz rahatlarsınız.

KPSS çalışıyorsun anladığım, bu yoran konuları bırakın, KPSS ciddi bir iş. Annen de babanda böyleyse ikisi ile de sakince konuşun. Derslere odaklanmak istediğinizi, dert dinleyemeyeceğinizi anlatın.
 
Teşekkür ederim öncelikle annem kanser olduğunda kredi çekmiştik o stresle acıyla fırında çalışmıştım ekmek fiyatlarını bilmezken neler çekmiştim her gece ağlıyordum. Babam o zaman diyordu asgari ücretle işte çalışılır mı ben o işi yapamam leş gibi bir iş her gün ayrılim diye bekliyordu. Cidden bana diyordu ben yapmam diyordu. Ben şaşırdım bu kim ki böyle diyor diye. Sanki önceden asgari ücretle çalışmıyormuş gibi. O zamanlar daha rahattım sanki kendime ait param vardı. Kpss olmasa yeniden giricem. Sadece babam değil başkası da bana böyle dese dellenirim babam dediğinde daha da sinirleniyorum çok yakınımda çünkü ve bağımı koparamıyorum. Küçük evi beğenmiyor ya yani delirmemek elde değil. Bu insna değiştirmeye çalışmakta değil babamın terbiyesizliğine tepki vermek
Siz hastalık için borç ödemeye çalışıp didinirken nasıl sözler onlar..Aksine size destek olması gerekirken. Madem öyle akıl değil para verseydi. 21 yaşında bir genc kıza asgari maaş dışında ne kadar verecekler fırında.. Babanızda aşağılık kompleksi olabilir mi? Bu arada gerçekten buna bir çözüm yok canım, kendi haline bırak, ne istiyorsa onu yapsın ki öyle de olacak..
 
Dedem de zor birisi onlar da sıkıntılı. Ben bu egoyu yüksek şeyler istemesini anlamıyorum. Eve ihtiyacım olsa metresi ne bakmam yani hele zor durumdaysam. Ben bundan nasıl dünyaya gelmişim bilmiyorum çok ilginç ben hayatta hep cesaretliydim ya. Böyle bir babam olmasına karşı. Sürekli arkasında kimse yok diye laf ediyor babam şöyle böyle. Yani sende benim arkamda yoksun adam gibi. Umursamaz olamıyorum cidden akluma geliyor dedem gelirse kovarsa ne yapacak vs. Yani bu zamana kadar kendine bir şey yapmaması normal mi? Hocamla konuştum haber bekliyorum üniversite için
Senin hayatın daha güzel olur inşallah babana rağmen. Düşünüp üzme kendini böyle insanlar değişmez
 
Back
X