ANNE,baba ....Bana yaptiklarinizi hicbir zaman unutmayacagim.ve eminim kii benim size yaptiklarimi da siz hic bir zaman unutamiyacaksiniz.bütün bu yasadiklarimiz o akilsiz kardesim bile demeye utanir oldugum insan yüzünden.peki onu bu kadar korudunuz da erkek ken o...beni neden bu kadar hem onun yüzünden magdur edip,hemde bi okadar yalniz biraktiniz?simdiiiii ben kimsemin olmadigi bir ülkedeyim...oysa ki ben önce allah a sonra size ait bir can degilmiyim.?bilirmisiniz bugün ne yaptim hastamiydim,üzgünmüydüm,agladim mi?bir kizim var benim.ve hep dua ediyorum allahima, ona haksizlik etmiyim diye.senin gibi olmaktan korkuyorum anne.kizgin ,öfkeli,tafrali,düsüncesiz,gereksizce simartan,anne gibi degil hizmetci gibi davranan,yavrum diye icten sarilip bir kere bile öpmeyen,evlat ayiran,evini toplamayi bilmeyen,sürekli beddua ve yemin eden,tutumsuz,müsrif,kocasina insan gibi davranmayan kopuk bir kadin ,ve evladini inciten bir anne olmaktan cok korkuyorum....ve allahima hep dua ediyorum öyle olmayim olacaksamda al beni yanina diye.benim yasadiklarimi kizim yasasin istemiyorum.bu hayatta sevgisinden emin oldugum tek sey o.sizden de olmayi cok isterdim ama olmadi....hayat bizi kopardi yil 2010.