canım sana gerçekten çok üzüldüm.çünkü iyi nietli ve saf davranmışsın.bu nedenle bu olayları yaşıyorsun.En önemli problem eşin ne yazık ki.Sen eşini çok seviyor ve düşünüyorsun.Ailesiyle kötü olmasını istemiyorsun, telefonu açmadığında merak ediyorsun, kavga edince bile neredeyse kendinide suçlu görüyorsun.Ama eşin seni ve bebeğini bu kadar düşünüyor mu acaba!!Senin bebekli halinle alışkın olmadığın bir kültürde ne sıkıntı çektiğini düşünüyor mu?Para pul bahane!Erkek olmak demek aptal kıskançlıklar yapmak bağırmak çağırmak demek değil ki.Sahip çıkmak, karısını ezdirmemek demek, o bulsun bir çaresini.Çarede basit kendi annenlerde kalacaksın.Desin ki ailesine benim karım benim istediğim yerde kalır annesinin yanında daha rahat orada kalacak.Bebeği var anne sizin işinizi yapamaz...Bu kadar ve bu çok basit...Ne erkekler ne kocalar var karısını çocuğunu ezdirmiyor.Canım bir de benim aklıma bir şey geliyor.Eşin çok kıskanç mıdır?Ailenin yanında serbest olacağını falan mı düşünüyor!Birazda asker eşlerinin işi zordur gibi gelir bana sanki biraz baskıcı ve dediğim dedik olurlar gibi geliyor.Tabi bilemiyorum öyle olmayadabilir.Ama bu sorunu eşin çözmeli.Sen sadece ona bu işin çaresini bul yoksa annemin evine otururum kim darılırsa darılsn de resti çek!benim annemlerde alınıyor falan de yani o biraz çözüm arasın canım.Neyse umarım herşey çözüme kavuşur.Bebeğini ve kendini düşün önce sonra başklarını.Sen kendini düşünmezsen kimse seni düşünmez.