bozulan psikolojim yüzünden yanlış karar almaktan korkuyorum

mellifluous

Geçici Olarak Hesap Pasiftir !
tek ayak cezası
Kayıtlı Üye
25 Mayıs 2018
748
366
33
Öncelikle uzun bir yazı olabilir bunu belirteyim sonuna kadar okursanız çok az da olsa yol gösterirseniz bana teşekkür ederim.
Beni biliyosunuzdur bu sene üniversite sınavına gireceğim. Bu zamana kadar cidden bir çok sıkıntım oldu ama emek verdim gerçekten çok yoruldum, bazı zamanlar çok zar zor da olsa çabaladım.
Şu sıralar ise ders çalışmayı ciddi ölçüde azalttım hatta bıraktım. Yazın ders çalışmaya başlayan ben bu süreçte gelen bıkkınlık, virüs gibi etkenlerden ötürü toparlanamadım. Günün tamamını salmak ciddi bir kayıp bunu da biliyorum.

Virüs,okulların, dershanelerin ve kütüphanelerin kapanması, getirilen kısıtlamalar,gündemin yoğunluğundan dolayı oluşan stres,kafamın sürekli başka şeylere gitmesi başka şeylerle meşgul olmam, sınavın ertelenmesinden ve konuların azalmasından dolayı oluşan rehavet şu aralar ne ararsanız hepsi bende var.

En çok da sağlığımdan endişeliyim. Zaten anksiyetesi çok olan bi insanım, neredeyse nefes bile alamıcak duruma geliyorum çoğu zaman. Gerçi en son dışarı 20 gün önce falan çıktım herhalde birşeyim olsa ateşim çıkardı diye düşünüyorum, ya da ailem semptom gösterirdi , ama o kadar evhamlıyım ki bunu yenemiyorum. Sürekli aklımda bir korku, kendimi her an dinleyip belirti var mı diye yokluyorum, var gibi hissedince dünyam kararıyor.

Bugün deneme olduk ve netlerimin düştüğünü gördüm. Ama işin garip yani yine çalışamadım. Üstteki sebepler kafamı yine meşgul etti ve kitabın kapağını bile açmadım. Acaba diyorum seneye mi sınava girsem? Hem o zaman gündemin konusu illaki değişir, okullar da mecbur açılır, öyle öyle temiz kafayla çalışırım. Şu aralar tek yaptığım evham yapmak, kafamda kurmak ve ağlama krizlerine girmek. Tabi bir yandan da yanlış düşünüyosam eğer bunu duymaya ihtiyacım var. Öğretmenimle bu düşüncemi paylaşacağım ama telefonda söyleyeceğim ona. Size de sormak istedim sizce nasıl bir yol çizmeliyim ben?
 
Yanlış düşünüyorsunuz. Seneye ne olacağımızı bilemiyoruz. Evet virüs belki gündeminizde olmayacak ama bambaşka şeyler yine gündeminizi sorun edecek. Zor bir süreç ama oturup çalışmaktan başka yapacağınız bir durum yok. Siz çalışsanızda çalışmasanızda zaman geçecek demi? O halde neden bu süreci çalışmayarak geçireceksiniz? Çok çalışın elinizden geleni yapın. İstediğiniz gibi bir sonuç alamazsanız seneye yine çalışırsınız. Ama daha yolun ortasındayken ben bu yolu devam edeceğim ama buradan devam etmek yerine başladığım yere geri gideceğim baştan başlayacağım demek sizce mantıklı mı? Siz yazın başlamışsınız yolun yarısını bile geçmişsiniz, devam edin. Seneye tekrardan girme mevzusunu kafanızdan atın mümkünse. Onu sınav sonucuna göre düşünürsünüz.
 
Ozaman yarin ölecegimizi düsünerek hepten herseyi salalim..
Olmaz ki öyle. Üsenme bence. Nekadar cabuk sinavlarini gecersen okadar cabuk is hayatina atilir ve kendi ayaklarinin üzerinde durursun.

Hayat devam ediyor ..
 
Yanlış düşünüyorsunuz. Seneye ne olacağımızı bilemiyoruz. Evet virüs belki gündeminizde olmayacak ama bambaşka şeyler yine gündeminizi sorun edecek. Zor bir süreç ama oturup çalışmaktan başka yapacağınız bir durum yok. Siz çalışsanızda çalışmasanızda zaman geçecek demi? O halde neden bu süreci çalışmayarak geçireceksiniz? Çok çalışın elinizden geleni yapın. İstediğiniz gibi bir sonuç alamazsanız seneye yine çalışırsınız. Ama daha yolun ortasındayken ben bu yolu devam edeceğim ama buradan devam etmek yerine başladığım yere geri gideceğim baştan başlayacağım demek sizce mantıklı mı? Siz yazın başlamışsınız yolun yarısını bile geçmişsiniz, devam edin. Seneye tekrardan girme mevzusunu kafanızdan atın mümkünse. Onu sınav sonucuna göre düşünürsünüz.

Şöyle diyeyim evet seneye de sıkıntılar olabilir ama en azından gündelik yaşantımıza döneriz diye düşünüyorum sonuçta bu nereye kadar böyle gidecek ki? Bir şekilde okula gidip gelirim eski düzenime dönerim kendimi toplarım. Ama şu aralar hem az kaldı herkes bana fark attı gibi geliyo, hem de psikolojik olarak çok yıprandım kafam inanılmaz dolu. Napıcam inanım bilmiyorum ya.
 
Çalıştıkça calisasi geliyor insanın
Yedikce yiyesi
Yattikca yatasi
Okudukça okuyasi
Bdv de takıldıkca takilasi 😄

Tembellik yapmak için bahaneler yaratmayin. Hepimiz geçtik o dönemlerden, kimisin aşk acısı depreşir, kimi birden mutfağa dadanir, yeterki calisamamak için sözde sebep olsun.

Seneye de neden geçen sene denemedim diye pisman olursunuz, hevesiniz kaçar. Sadece sınava odaklanin, sorgulamayin. Korona da bahane, çünkü tüm rakipleriniz aynı kosullarda hazırlanıyor sonuçta
 
Genelde son zamanlarda çoğu kişi bırakıyor çalışmayı. Pes etmeyin düzenli çalışmaya çalışın. Elinizden geleni yapin
Çalışsam da artık olmazmış gibi geliyor. Gerçi çalışmayıp napıcaksın derseniz boş boş yatıp dizi falan izliyorum genelde.
 
Çalıştıkça calisasi geliyor insanın
Yedikce yiyesi
Yattikca yatasi
Okudukça okuyasi
Bdv de takıldıkca takilasi 😄

Tembellik yapmak için bahaneler yaratmayin. Hepimiz geçtik o dönemlerden, kimisin aşk acısı depreşir, kimi birden mutfağa dadanir, yeterki calisamamak için sözde sebep olsun.

Seneye de neden geçen sene denemedim diye pisman olursunuz, hevesiniz kaçar. Sadece sınava odaklanin, sorgulamayin. Korona da bahane, çünkü tüm rakipleriniz aynı kosullarda hazırlanıyor sonuçta
Ama şöyle bir şey var eminim çoğu stresli değildir sallamıyodur çok. Ben de senelerdir devam eden bir evham var aşamıyorum bunu. Anksiyete aşırı etkiliyor hayatımı. Sürekli kuruntu yapıyorum. Seneye eski düzenimize dönersek bir şeyler yapabileceğime inanıyorum. Şuan tek düşündüğüm kendi kendime senaryolar yazmak
 
Çalışsam da artık olmazmış gibi geliyor. Gerçi çalışmayıp napıcaksın derseniz boş boş yatıp dizi falan izliyorum genelde.
Bu çalışmamaya sebep olan yazdığınız durumların hepsi bahane. Hiçbirinin elle tutulur bir yanı yok. Virüs varsa tüm sınava gireceklere var, okul yoksa İnternet var, dünya kadar konu anlatımı soru çözümü var. Siz vicdan azabı çekmemek için sürekli bunları düşünüyorsunuz kendinize bahane uyduruyorsunuz. Yaptıklarınızın açıklaması sadece bu.
 
Kız döverim seni!! Bu dönem artık maratondasın, en güzel çalışacağın, tekrarları yapacağın, atak yapacağın dönem. Her sabah sınava gider gibi hazırlanıp, kıyafet giyip masaya oturup deneme sınavı çözeceksin!!! Geçmiş yıllara yönelik sınavı oturup sınav gibi çözeceksin!! Olur mu öyle bırakmak? Nasıl bir anlayış bu? Kızdım vallahi!!
Seneye girmek ne demek? Seneye de başka bahane bulursun. Herkes senin gibi. Deli gibi kimse 30 gün çalışmıyor. Ara veriyorsun, hızlanıyorsun. Biraz aralarda meditasyon yap, pozitif videolar izle. Meditasyon, konsantrasyon arttırıcı müzikler var, onları dinle. Elimden gelenin en iyisini yapacağım diyeceksin.
Şu sıralar ise ders çalışmayı ciddi ölçüde azalttım hatta bıraktım. Yazın ders çalışmaya başlayan ben bu süreçte gelen bıkkınlık, virüs gibi etkenlerden ötürü toparlanamadım.

Bu denilir mi? Hadi canım hadi ... Hemen otur çalışmaya. Olumsuz düşünce geldiğinde kendi kendine olabilir “şu an “ bu testi yapacağım. Bunu sonra düşünürüm diyeceksin. Hep hayalinde her şey pozitif ve kendini üniversitede düşün. Bahanen yok!! İnsanlar hastaneden çıkıp sınava giriyor.
 
Çalıştıkça calisasi geliyor insanın
Yedikce yiyesi
Yattikca yatasi
Okudukça okuyasi
Bdv de takıldıkca takilasi 😄

Tembellik yapmak için bahaneler yaratmayin. Hepimiz geçtik o dönemlerden, kimisin aşk acısı depreşir, kimi birden mutfağa dadanir, yeterki calisamamak için sözde sebep olsun.

Seneye de neden geçen sene denemedim diye pisman olursunuz, hevesiniz kaçar. Sadece sınava odaklanin, sorgulamayin. Korona da bahane, çünkü tüm rakipleriniz aynı kosullarda hazırlanıyor sonuçta
Aynen öyle. Bizde o yollardan geçtik Çoluk çocuk bahanesi bunlar. Hele biri sadece aşk acısı odakliydi
 
Şöyle diyeyim evet seneye de sıkıntılar olabilir ama en azından gündelik yaşantımıza döneriz diye düşünüyorum sonuçta bu nereye kadar böyle gidecek ki? Bir şekilde okula gidip gelirim eski düzenime dönerim kendimi toplarım. Ama şu aralar hem az kaldı herkes bana fark attı gibi geliyo, hem de psikolojik olarak çok yıprandım kafam inanılmaz dolu. Napıcam inanım bilmiyorum ya.
Demek istediğim şu umarım yaşamazsınız ama seneye sizi psikolojik olarak etkileyecek bir olayı yaşamama garantiniz var mı? Kimsenin yok. Seneye ne olacağımızı bilmiyoruz. Ülke gündemi değil ama birey olarak gündeminiz belki yine stresli olacak. Yani bir garantisi yok bu işin. Ayrıca mezuna kalma psikolojisi de ayrı bir dert. Tamam mezuna kalmanız gerekirse evet kalın ama en azından bilgi birikiminiz olmuş şekilde kalın. Herkes size fark atmadı. Önemli olan birkaç konu çıkarılmak durumunda kalındı. Ayrıca şuan diğer öğrencilerin büyük bir kısmı da benzer durumda. Onlar içinde gündem virüs, onların da zamanı az kaldı. Anlıyorum hem gündem, hem sınav stresi insanı yıpratıyor. Ama bu mücadele ruhunu kazanmazsanız ileride de çok zorlanırsınız. Hem çalışmazsanız psikolojik olarak daha çok yıpranadabilirsiniz, vicdanen kendinizi rahat hissetmeyeceksiniz belki de.
 
Ama şöyle bir şey var eminim çoğu stresli değildir sallamıyodur çok. Ben de senelerdir devam eden bir evham var aşamıyorum bunu. Anksiyete aşırı etkiliyor hayatımı. Sürekli kuruntu yapıyorum. Seneye eski düzenimize dönersek bir şeyler yapabileceğime inanıyorum. Şuan tek düşündüğüm kendi kendime senaryolar yazmak
Ama bak biraz oluruna bırakıp denemekten ne gibi kaybın olurki? Hem sınav deneyimi olur, sonuçtan memnun kalmazsan bi dahaki sene yine denersin.
Hayır okula ara verip bir sene Küba da yasicam deseydin, durma git derdim. Evde oturup Esra Erol mu seyredicen? Ben yaptım sen yapma, psikolojim 30 puan aşağı düştü.:D
 
Kız ben sana burada 3500 tane yol gosterdım
Açtığın konuların bir kısmı eski sevgilinin yeni sevgilisi mi varmış ne adapte olamıyordun sana o zaman derslerine bak evladım demiştim

alakası gelebilir ama önemli olan nitelikli
Çalışmak
Şimdi içinde sen yine de çabala her şey fifty fifty hayatta
Hem de şanslısın bak virüs sayesınde bazı konulardan muafsınız kendine gel

12 gunde ben 4000 sayfa çalıştım ama nasıl hedefe kilitlendim mantıklı baksan asla geçemezdim ama özverılı olmak gerekıyor
 
Öncelikle uzun bir yazı olabilir bunu belirteyim sonuna kadar okursanız çok az da olsa yol gösterirseniz bana teşekkür ederim.
Beni biliyosunuzdur bu sene üniversite sınavına gireceğim. Bu zamana kadar cidden bir çok sıkıntım oldu ama emek verdim gerçekten çok yoruldum, bazı zamanlar çok zar zor da olsa çabaladım.
Şu sıralar ise ders çalışmayı ciddi ölçüde azalttım hatta bıraktım. Yazın ders çalışmaya başlayan ben bu süreçte gelen bıkkınlık, virüs gibi etkenlerden ötürü toparlanamadım. Günün tamamını salmak ciddi bir kayıp bunu da biliyorum.

Virüs,okulların, dershanelerin ve kütüphanelerin kapanması, getirilen kısıtlamalar,gündemin yoğunluğundan dolayı oluşan stres,kafamın sürekli başka şeylere gitmesi başka şeylerle meşgul olmam, sınavın ertelenmesinden ve konuların azalmasından dolayı oluşan rehavet şu aralar ne ararsanız hepsi bende var.

En çok da sağlığımdan endişeliyim. Zaten anksiyetesi çok olan bi insanım, neredeyse nefes bile alamıcak duruma geliyorum çoğu zaman. Gerçi en son dışarı 20 gün önce falan çıktım herhalde birşeyim olsa ateşim çıkardı diye düşünüyorum, ya da ailem semptom gösterirdi , ama o kadar evhamlıyım ki bunu yenemiyorum. Sürekli aklımda bir korku, kendimi her an dinleyip belirti var mı diye yokluyorum, var gibi hissedince dünyam kararıyor.

Bugün deneme olduk ve netlerimin düştüğünü gördüm. Ama işin garip yani yine çalışamadım. Üstteki sebepler kafamı yine meşgul etti ve kitabın kapağını bile açmadım. Acaba diyorum seneye mi sınava girsem? Hem o zaman gündemin konusu illaki değişir, okullar da mecbur açılır, öyle öyle temiz kafayla çalışırım. Şu aralar tek yaptığım evham yapmak, kafamda kurmak ve ağlama krizlerine girmek. Tabi bir yandan da yanlış düşünüyosam eğer bunu duymaya ihtiyacım var. Öğretmenimle bu düşüncemi paylaşacağım ama telefonda söyleyeceğim ona. Size de sormak istedim sizce nasıl bir yol çizmeliyim ben?
Psikolog yada psikiyatriden yardm alsanız
 
Öncelikle uzun bir yazı olabilir bunu belirteyim sonuna kadar okursanız çok az da olsa yol gösterirseniz bana teşekkür ederim.
Beni biliyosunuzdur bu sene üniversite sınavına gireceğim. Bu zamana kadar cidden bir çok sıkıntım oldu ama emek verdim gerçekten çok yoruldum, bazı zamanlar çok zar zor da olsa çabaladım.
Şu sıralar ise ders çalışmayı ciddi ölçüde azalttım hatta bıraktım. Yazın ders çalışmaya başlayan ben bu süreçte gelen bıkkınlık, virüs gibi etkenlerden ötürü toparlanamadım. Günün tamamını salmak ciddi bir kayıp bunu da biliyorum.

Virüs,okulların, dershanelerin ve kütüphanelerin kapanması, getirilen kısıtlamalar,gündemin yoğunluğundan dolayı oluşan stres,kafamın sürekli başka şeylere gitmesi başka şeylerle meşgul olmam, sınavın ertelenmesinden ve konuların azalmasından dolayı oluşan rehavet şu aralar ne ararsanız hepsi bende var.

En çok da sağlığımdan endişeliyim. Zaten anksiyetesi çok olan bi insanım, neredeyse nefes bile alamıcak duruma geliyorum çoğu zaman. Gerçi en son dışarı 20 gün önce falan çıktım herhalde birşeyim olsa ateşim çıkardı diye düşünüyorum, ya da ailem semptom gösterirdi , ama o kadar evhamlıyım ki bunu yenemiyorum. Sürekli aklımda bir korku, kendimi her an dinleyip belirti var mı diye yokluyorum, var gibi hissedince dünyam kararıyor.

Bugün deneme olduk ve netlerimin düştüğünü gördüm. Ama işin garip yani yine çalışamadım. Üstteki sebepler kafamı yine meşgul etti ve kitabın kapağını bile açmadım. Acaba diyorum seneye mi sınava girsem? Hem o zaman gündemin konusu illaki değişir, okullar da mecbur açılır, öyle öyle temiz kafayla çalışırım. Şu aralar tek yaptığım evham yapmak, kafamda kurmak ve ağlama krizlerine girmek. Tabi bir yandan da yanlış düşünüyosam eğer bunu duymaya ihtiyacım var. Öğretmenimle bu düşüncemi paylaşacağım ama telefonda söyleyeceğim ona. Size de sormak istedim sizce nasıl bir yol çizmeliyim ben?
Kendine gelip derslerine sarıl.Her sey gecip bitecek sen bu geçişte ayni noktada kalma.Tabi ki olmazsa seneye hazirlanirsin ama hayata 1 yil geç başlama.Azimli ol gitmek istediğin şehrin üniversitenin bölümün resimlerine bak araştır bilgi edin.Kendini hheyecanlandir gaz ver😊
 
ablalarım tek tek yanıt veremedim çok özür dilerim inşallah hepiniz bu yorumu görürsünüz. valla çok haklısınız ama bakın sizin dediğiniz kadar basit değil. aşırı bir kaygı bozukluğu yaşıyorum gelemiyorum üstesinden elim kolum bağlı. yani benimki ya virüs var çalışmıcam ben rahatlığı değil. kaygım sürükledi beni bu noktaya. yoksa halimden şikayet ettiğim zamanlar olsa da düşe kalka çalışıyodum. şuan yaşadığım bambaşka bir boyut ve bu anksiyetem sakinleşmedikçe, evham kurmayı bırakmadıkça bu döngüden çıkamayacağım. bunu da biliyorum ama kontrolü sağlayamıyorum işte, böyle olunca da sınavı geri plana itiyorum..
 
Çalışsam da artık olmazmış gibi geliyor. Gerçi çalışmayıp napıcaksın derseniz boş boş yatıp dizi falan izliyorum genelde.
E konuların azalmış. çalışsamda artık olmazmış gibi geliyor ne demek? Bu seneyi iyi değerlendirirsen rahat edersin seneye dövünürsün konular azken niye çalışmadım diye
 
Sinava daha cok var simdiden asilin derslerinize . Bu sene korona seneye ne olacağı belli olmaz . 2 seneniz mi gitsin . En kötü ihtimalle yapabileceginizin en fazlasını yaparsınız içinize sinmezse seneye tekrar hazirlanirsiniz .
 
Back
X