- Konu Sahibi eSmerimSin
- #21
Çok üzüldüm adınıza . Hatta gözlerim doldu.
Kimseniz yok belki şuan eşiniz ve iş arkadaşlarınızdan başka ama bir de ALLAH var. Ona sığının, bol bol dua edin.
Bir annenin çocuğunu kovması, mezarıma bile gelme demesi ... Gerçekten çok yaralayıcı.
Bir annenin, evladının kalbini dinlemesine bu kadar düşman kesilmesi.
Bilmiyorum. Ben sizin yerinizde olsam her hafta düzenli mektup yazar gönderirdim .
Hiçbir şey yazamasam bile.
Anne seni çok özledim. Yazar gönderirdim. Ay çok üzüldüm Ya Rabbim. Tam da dinlediğim şarkıya bak;
[video=youtube_share;MI1OSOhsWIs]http://youtu.be/MI1OSOhsWIs[/video]
Ağlıyorum valla şuanda. Çok üzüldüm. Bence dediğimi yap. Büyüklük sende kalsın. Her hafta mektup at.
Ana yüreği bu kadar kolay vazgeçebilir mi yavrusundan ? Ne bileyim anne değilim ama, düşünsene ilk kucağına aldığın gün bebeğini, misss gibi kokusu, İlk adımları, hasta olduğunda bile nasıl deli tavuk gibi olduğunu insanın. Bilmiyorum.
Et tırnaktan ayrılmaz. Ayrılmıyor. Bence daha pes etmek için çok erken![]()
bende agliyorum suan

bazen pismanlik kapliyor beynimi, keske gitmeseydim, keske kirsaydim dizimi ayrilmasaydim dizinin dibinden ama ozamanda benim icin secilen biri ile hayatimi paylasmak zorunda kalip belkide ömrüm boyunca nefret edecektim ailemden..
ben düsündümkü ben bir bireyim, bu benim hayatim, ailemi vs. secemiyorum ama hayatimi kendim sekillendirebilirim buna hakkim var diye düsündüm ama o kadar toz pembe degilmis bazi seyler..böyle kapinin önüne koyuveriyolar iste insani.. sansliyim en azindan Mario hic birakmadi elimi..insallah bu saatden sonrada birakmaz, yoksa hepten yikilirim, ozaman ailemin mecazi degilde gercek anlamda ölmüs bir kizlari olur.
annem beni ilk göz agrim diye severdi ama cabuk öldürdü beni...mektup isini bilmiyorum düsüncem..ama o mahalleye adim ne Zaman tekrar atarim bilmiyorum
