Merhabalar
Artık içimi dökme zamanıdır. Aslında zaman zaman konular açıp biraz deşarj olsam da, son iki sene imtihan in dozu arttı sanırım. Şimdi nasilim derseniz, bir iyi bir kötü idare ediyorum. Ama öyle ya da böyle iyi olmayı ogrenecegim.
Gelelim başıma gelenlere... Bundan bir buçuk sene önce sacmasapan bir meselede haksız bulunarak istenmeyen gelin ilan edildim. Eşimin ailesi 6 senedir sözde iyi davranışlar göstermişler, bir olayla silip attılar. Sonra beni silmeyen ama burnumdan getirmeyi de ihmal etmeyen koca bozuntusunu da silmek uzerelerken zoraki baristirildik. Ama olaylar bitmedi.
Cezalar yasaklar tehditler blöf ler tam gaz devam etti. Ve en son bir gece kendini benimle aynı odaya kilitledi ve iki yaşındaki kızımın gözü önünde üzerime yürüyüp yakama yapisti. Söylediği sözler dehsetti:
"Bu gece bu odadan ölün çıkacak."
Kesmedi enistemi arayıp ona da söyledi. Ben çığlık kıyamet ortalığı ayağa kaldırdım. 7 yaşındaki oğlum komsuyu aradı. Böylece kurtuldum. O gece gerçekten öldürecek miydi bilmiyorum. Ama şimdi anahtar sesinden bile korkuyorum.
Tabi birileri de polisi aramış, o arada bütün ailem geldi. Şikayetçi oldum. He bu arada kesinlikle boşanmak istiyordu. Iki haftadır evden kovuyor soylemedik laf birakmiyordu.
Ben de uzaklastirma istedim. Bosanacagimi söyledim. Avukatla görüştüm. Derken bu çark etti.
Ozurler, yalvarmalar, aglamalar, kesinlikle degisecegim sözleri. Aile danışmanına gitmeyi şart kostum. Kabul etti ama aynı eve girelim sonra giderim dedi. Istemedim. Derken bu arada uzaklaşma kararı çıktı. Onu karakoldan arayıp kararı bildirmisler. O da bana saldırdığı gece şikayetçi olduğumda uzaklastirma istediğimi bilmiyormus da yeni istedim sanmis da hem aile danışmanına gidelim diyirmusum hem böyle yapmışım. Uzak duraymisim ondan. Ben gerçekten çok safim ya. Salak gibi inandım degisecegine. Ama sanırım o uzaklastirma karari çıkmasın diye bana Güleryüz gösterdi. O kadar ki 7 sene hiç soylemedigi sözleri söyledi. Elimi tuttu. Avucunun sıcaklığı hala elimde. Icimi acıtıyor.
Sonra biz yine bir şekilde görüşmeye başladık. Hatta aile danışmanına gittik 4 kere. 5.sine gelmedi. Ve bir daha da gitmedik. Bu arada benim psikolojim altüst tabi. Psikiyatra başladım. Ilaç verdi. Eşimi de görmek istedi. Ona da bir kere gitti 2.ye gitmedi. Şimdi uzaklastirma süresi doldu. Eve gelmiyor. Komşuların yüzüne bakamam diyor. Zaten gelmesini de istemiyorum. Donegin teki çünkü. Güvenim sarsıldı. Saygı denen şey yıllar önce bitti. Sevgi sorguda. Ev kendimizin satayım diye tutturuyor. Aile şerhi var satamiyor. Bana öyle geliyor ki evi sattirip bosanacak. He bu arada ailesi kesinlikle bosanmamizi istiyor. Bana nefret dolular. Ne yaptıysam artık. Off. Öyle zehir zemberek şeyler yazmış ki babası benim hakkımda.
Şimdi en son iki hafta kadar önce bana boşanma davası açacağını söyledi. Iki ay önce bu evlilik bitmesin diye herşeyi yaparım diyordu. Neden dedim. Eşyalara ihtiyacım var dedi. Şaka gibi. Resmen cingenelik ediyor. Sonra da daha da sacmaladi. Ben evsiz eşyasız kalıp mecburen ona dönermisim. O yüzden yapıyormuş.
Bu arada geçen gün eve gelmiş. Siteye. Aidat ödemiş. Komşulara da arabada kalıyorum demiş. Oysa bana ev tuttum demişti. Yalan üstüne yalan orası tamam da sizce ne yapmaya çalışıyor?
Benden aile cuzdanimizin ilk sayfasının resmini istemişti vermiştim. Vize için demişti. Isı gereği yurt dışına çıkıyor sık sık. O da ayrı bir konu ilerde anlatırım. Yediği haltları. Neyse
Şimdi ses soluk yok iki haftadır. Arayıp yalvarmiyor. Kudurup hirlamiyor da. Ama iki gündür mesaj atıp oğlumun okul numarasini ve karne fotokopisini istiyor. Tabi cevap vermedim. Sizce ne yapmaya çalışıyor?
Artık cılkı çıktı bu evliliğin boşanmak farz oldu. Ama Çocuklarımın psikolojisi bozulmadan bu işin içinden çıkmanın bir yolunu arıyorum. Tabi çalışmam gerek. Son sınıfta okuyorum. Seneye okul biterse öğretmen olacağım inşallah. Ama dünya üzerime geliyor. Sirtimda tonlarca yük. Ben bugüne kadar hiç çalışmadım. 30 yaşındayım. Nasıl olacak bilmiyorum. Iki çocukla nasıl basedecegim onu da bilmiyorum. Hem içimi dökmek istedim hem de üçüncü gözlerin derin bakisina ihtiyacım var. Yol gösteren insanlara. Napcam şimdi ben????
Artık içimi dökme zamanıdır. Aslında zaman zaman konular açıp biraz deşarj olsam da, son iki sene imtihan in dozu arttı sanırım. Şimdi nasilim derseniz, bir iyi bir kötü idare ediyorum. Ama öyle ya da böyle iyi olmayı ogrenecegim.
Gelelim başıma gelenlere... Bundan bir buçuk sene önce sacmasapan bir meselede haksız bulunarak istenmeyen gelin ilan edildim. Eşimin ailesi 6 senedir sözde iyi davranışlar göstermişler, bir olayla silip attılar. Sonra beni silmeyen ama burnumdan getirmeyi de ihmal etmeyen koca bozuntusunu da silmek uzerelerken zoraki baristirildik. Ama olaylar bitmedi.
Cezalar yasaklar tehditler blöf ler tam gaz devam etti. Ve en son bir gece kendini benimle aynı odaya kilitledi ve iki yaşındaki kızımın gözü önünde üzerime yürüyüp yakama yapisti. Söylediği sözler dehsetti:
"Bu gece bu odadan ölün çıkacak."
Kesmedi enistemi arayıp ona da söyledi. Ben çığlık kıyamet ortalığı ayağa kaldırdım. 7 yaşındaki oğlum komsuyu aradı. Böylece kurtuldum. O gece gerçekten öldürecek miydi bilmiyorum. Ama şimdi anahtar sesinden bile korkuyorum.
Tabi birileri de polisi aramış, o arada bütün ailem geldi. Şikayetçi oldum. He bu arada kesinlikle boşanmak istiyordu. Iki haftadır evden kovuyor soylemedik laf birakmiyordu.
Ben de uzaklastirma istedim. Bosanacagimi söyledim. Avukatla görüştüm. Derken bu çark etti.
Ozurler, yalvarmalar, aglamalar, kesinlikle degisecegim sözleri. Aile danışmanına gitmeyi şart kostum. Kabul etti ama aynı eve girelim sonra giderim dedi. Istemedim. Derken bu arada uzaklaşma kararı çıktı. Onu karakoldan arayıp kararı bildirmisler. O da bana saldırdığı gece şikayetçi olduğumda uzaklastirma istediğimi bilmiyormus da yeni istedim sanmis da hem aile danışmanına gidelim diyirmusum hem böyle yapmışım. Uzak duraymisim ondan. Ben gerçekten çok safim ya. Salak gibi inandım degisecegine. Ama sanırım o uzaklastirma karari çıkmasın diye bana Güleryüz gösterdi. O kadar ki 7 sene hiç soylemedigi sözleri söyledi. Elimi tuttu. Avucunun sıcaklığı hala elimde. Icimi acıtıyor.
Sonra biz yine bir şekilde görüşmeye başladık. Hatta aile danışmanına gittik 4 kere. 5.sine gelmedi. Ve bir daha da gitmedik. Bu arada benim psikolojim altüst tabi. Psikiyatra başladım. Ilaç verdi. Eşimi de görmek istedi. Ona da bir kere gitti 2.ye gitmedi. Şimdi uzaklastirma süresi doldu. Eve gelmiyor. Komşuların yüzüne bakamam diyor. Zaten gelmesini de istemiyorum. Donegin teki çünkü. Güvenim sarsıldı. Saygı denen şey yıllar önce bitti. Sevgi sorguda. Ev kendimizin satayım diye tutturuyor. Aile şerhi var satamiyor. Bana öyle geliyor ki evi sattirip bosanacak. He bu arada ailesi kesinlikle bosanmamizi istiyor. Bana nefret dolular. Ne yaptıysam artık. Off. Öyle zehir zemberek şeyler yazmış ki babası benim hakkımda.
Şimdi en son iki hafta kadar önce bana boşanma davası açacağını söyledi. Iki ay önce bu evlilik bitmesin diye herşeyi yaparım diyordu. Neden dedim. Eşyalara ihtiyacım var dedi. Şaka gibi. Resmen cingenelik ediyor. Sonra da daha da sacmaladi. Ben evsiz eşyasız kalıp mecburen ona dönermisim. O yüzden yapıyormuş.
Bu arada geçen gün eve gelmiş. Siteye. Aidat ödemiş. Komşulara da arabada kalıyorum demiş. Oysa bana ev tuttum demişti. Yalan üstüne yalan orası tamam da sizce ne yapmaya çalışıyor?
Benden aile cuzdanimizin ilk sayfasının resmini istemişti vermiştim. Vize için demişti. Isı gereği yurt dışına çıkıyor sık sık. O da ayrı bir konu ilerde anlatırım. Yediği haltları. Neyse
Şimdi ses soluk yok iki haftadır. Arayıp yalvarmiyor. Kudurup hirlamiyor da. Ama iki gündür mesaj atıp oğlumun okul numarasini ve karne fotokopisini istiyor. Tabi cevap vermedim. Sizce ne yapmaya çalışıyor?
Artık cılkı çıktı bu evliliğin boşanmak farz oldu. Ama Çocuklarımın psikolojisi bozulmadan bu işin içinden çıkmanın bir yolunu arıyorum. Tabi çalışmam gerek. Son sınıfta okuyorum. Seneye okul biterse öğretmen olacağım inşallah. Ama dünya üzerime geliyor. Sirtimda tonlarca yük. Ben bugüne kadar hiç çalışmadım. 30 yaşındayım. Nasıl olacak bilmiyorum. Iki çocukla nasıl basedecegim onu da bilmiyorum. Hem içimi dökmek istedim hem de üçüncü gözlerin derin bakisina ihtiyacım var. Yol gösteren insanlara. Napcam şimdi ben????
