bu beden toprak mi olucak ?

Çok ölüm gördüm, annem, babam, teyzem, anneannem, dedem, arkadaşlarım.......
En açık ve net görebileceğiniz yer Cerrahpaşa onkoloji servisidir
Ölmek için yalvaran insanlar tanıdım
Annesinin karnından kanserli doğan bebekler
15-16 yaşında daha hiç yaşamamış çocuklar yanımda öldüler
Artık onu da yaşayayım, şunu da göreyim diye koşmuyorum bende ki etkisi bu oldu
Yaşamayı kovalamaktan vazgeçin daha huzurlu olursunuz
 
Panik atak olabilir misin? Eğer öyle isen ilaç tedavisi ve terapi almadan geçmesi mucize.
 
son bikac aydir gencligimi doya doya yasamak arzusu varr icimde.26 yasindayim..18 lik hallerimi daha dun gibi hatirlarken suanda 26 olduguma inanamiyorum nereye gidiyorum ben diyorum bu beden yillar gectikce degisiyor bi 10 sene sonra bu beden bambaska olucak belkide toprak olucK diyorum ve hayati hizli hizli yasamak istiyorum..ya 1 senem kaldiysa deyip o an aklimdan gecen mumkun olan seyi kalkik yapiyorum cocugumi alip taa nerelere gidiyorum...agzimda hep vakit az omur bitiyor zaman doluyor hadi cabuk laflari var...esim biyere gitmemi istemediginde istemsizce aglama krizlerine giriyorum isyan ediuorum sen nediyorsun zaman doluyor ölücez zaten ben senin keyfin icin gitmeyim evde ölu mu mu bekleyim diyorum o da saolsun gonderiyor bu tabiki de bahane degil asla cunku eskiden tamam der gitmszdim hic rasiz olmazdim ama simdi hep bi acelem var ...ellerime vucuduma yuzume dokunuyorum bu sicak beden birgun buz gibi cenaze mi olucak diyorum ..kendimi ölü gibi hissediyorum...şuan icimde firtinalar kopuyor 10 isi birden yapasim var dunyayi gezesim var...evde durdukca vakit kaybettigimi dusunuyorum...esim bazen isten geliyo napiyosun canim dediginde napim bu salonda ölümu bekliyorum bak birgunumuz daha gecti diyorum...eskiden evde durmaya bayilan ben simdi sabah kizimla kalkiuoruz kahvaltiyi yapiyoruz mutfagi yatagimi topluyorum dogruuuu carsiya..evlere sigamiyorum ...ben napicam.bu duyguyla.nasil baş edicem..psikolog demeyin ilac kullananamm sadece konusarak seanslarada gidemem hic maddi durum yok ..nasil yenmeliyim bu ölum duygusunu...
kısa zamanda sanırım bır yakınınızı kaybettiniz.bnada oldu hayat kısa dünyayay birdaha gelmıcem yasamam lazım herseyi görmem almam lazım içimde kalmasın durumları ve hala var.hayat kısa ölecegizz.ben babamla ikizimi kaybettım onlardan sonra gram takmıyorum bırseyi sadece bırgun ölecegım dıyorum.yasındanda kaynaklanabılır 30 yasa gelıyosun bu bir atlatıs yaşı sacında beyaz veya cıldınde bır kırısık grdüysen bundanda dolayı olabılıyor.korkulcak bırsey yok sadece saglıgına dıkkat et gül eglen kahkaha at aklına ölum her an getrme
 
Ruh sağlığınız iyi değil.
Maneviyatınızı güçlendirin.
Ayrıca bu ruh sağlığı ile çocuğunuzu nasıl etkilediğinizi de düşünün bence!
Onlar o kadar mıknatıs gibiler ki, her ruh halinizi çekerler...
 
Çok ölüm gördüm, annem, babam, teyzem, anneannem, dedem, arkadaşlarım.......
En açık ve net görebileceğiniz yer Cerrahpaşa onkoloji servisidir
Ölmek için yalvaran insanlar tanıdım
Annesinin karnından kanserli doğan bebekler
15-16 yaşında daha hiç yaşamamış çocuklar yanımda öldüler
Artık onu da yaşayayım, şunu da göreyim diye koşmuyorum bende ki etkisi bu oldu
Yaşamayı kovalamaktan vazgeçin daha huzurlu olursunuz
Yazdıklarınız beni çok etkiledi hayatta ne dertler var bunu en iyi onkoloji servislerinde görebiliriz. Başınız sağolsun.
 
Arkadaşım önemli olan bu dünyada sevdiklerinle beraber güzel zamanlar geçirmek.. İmkanın varsa tabi gezmelisin, yeni yerler keşfetmelisin ama bu demek değilki böyle yaşarsan mutlu olursun, dünyanın kuralı bu.. Önemli olan bir evin içinde bile ömrünü geçirsen evladınla, eşinle, sevdiklerinle birlikte güzel anılar biriktirmek.. Mutlu olmak.. Huzurlu olmak..

Bir köyde doğup o köyün ilçesini dahi görmeden ölenler var. Şimdi onlar yaşamadı mı? İlla yaşamak demek gezip tozmak mı demek.. Hayata geliş amacımız bu mu yani? Bu dünyalık istekler sadece ömrümüzün bazı anlarını doldurmak için yapılan eylemler.. Eminim çarşıya, pazara gittiğinde mutlu olarak dönmüyorsundur evine. Buna sanki mecburmuşsun gibi yapıyorsun.. Belki evinde işini yapıp evladınla güzel zaman geçirmeye çabalasan o çarşıya gitmekten daha güzel hisler yaşatacak sana.. Eşinle, çoluğunla çocuğunla pazar kahvaltısı yapıp o anın tadını çıkarmak boş dolanmaktan eminim daha iyi gelecek sana.

Bu dünyada sadece insan değil ne kadar canlı varsa ölecek bu sadece senin başına gelecek bir olay değil.. Bak hergün kaç tane şehit haberleri duyuyoruz.. Kim bilir hangi evde ne acılar yaşanıyor şuan da.. Daha bir bebek dünyaya gelmeden anne karnında melek oluyor.. Hayatın kanunu bu.. Önemli olan bu dünyaya geliş amacımızı iyi kavrayıp ona göre davranmak..

*''Her nefis ölümü tadacaktır. Sonunda bize döneceksiniz.'' (Anbuket Suresi, 57. Ayeti)
*Şüphesiz Biz Allah’tan Geldik ve Şüphesiz Dönüşümüz O’nadır.'' (Bakaras Suresi, 156.ayet)
(...)
 
Artık maalesef ülkece o kadar çok ölüm görüyoruz ki belki de bunun etkisi altındasınızdır.
 
Ya bende senin gibiyim dicem ama degilim. Okadar asiri ölümü düsünme elbetde herkes ölecek toprak olacak. Senin ruh sagligin pek yerinde mi? Gercekten bir doktora görünsen iyi olacak
 
Valla benimde hiç durasım yok sürekli gezsem tozsam keske
Şaka bi yana bu konuları fazla düşünmek iyi değil sırf bubyüzden aklını kaybeden insanlar var yardım alın lütfen
Toprak mı olucak bu beden kısmına gelince tabi ki öyle ama yerin altına gömülmek beni hep korkutmuştur keske gömülmeseydik ne bileyim böyle dolap gibi bişeyin içine koysalarmış kilitli
 
Ölüm,cenaze,ceset fotoğraflarından çok korkardım. Korkumun üzerine gittim. Şimdi terörist leşlerinin fotoğraflarına rahat rahat bakabiliyorum. Artık korkmuyorum.
 
İnsan hayatta başına neler geleceğini asla bilemez. Yaşamımızda tek bildiğimiz ve garanti olan şey ölümdür. Malesef biz ölüme hiç ama hiç hazırlıklı değiliz.
Fazla da takmamak lazım bu konuları.
 
Biyere çektiğim yok senin laflarına karşılık diyorum madem ölüp gidicez neden diyet yapıyorsun :KK51:
Konu açıyorsun istediğim yere yazarım senin konun değilmiydi annesi ölenler neler hissetti gibi saçma sapan bir konu vardı :KK14:


Şükür yaşlı ama mutluyum dr luk durumun anlasan iyi olur :KK66:
yakinlarini sevdiklerini kaybetmek tarzi bi konuydu sadece anne ne alaka çwkiyosun iste allah...aman neyse sevmiyorum yorumlarini cok dalga gecer gibisin. anlayamassin ben
 
yakinlarini sevdiklerini kaybetmek tarzi bi konuydu sadece anne ne alaka çwkiyosun iste allah...aman neyse sevmiyorum yorumlarini cok dalga gecer gibisin. anlayamassin ben
Ay niye sevmiyorsun ya :KK42::KK42: bide keşke Türkçe yazabilsen ondan mı anlaşamıyoruz acaba o_O
 
'Ozellilkle anne babasi olenlere soruyorum'
Bu da o konunun ilk cümlesi :KK14:
 
Ya ara ara bu bende de oluyor
tam o kadar derin değil ama bazen herşeye çok geç ksldım ne yapsam kardır diye bir hale bürünuyorum da...sonra tembel ben aman sonra yaparım diyorum :D:D
 
ben de sık sık ölumu dusunurum
kımın ne zaman toprak olacagı bellı deıl
ama öleceğim dıye hayatı hızlı yasayayım kendımı dısarı atayım falan dıye dusunmem
 
son bikac aydir gencligimi doya doya yasamak arzusu varr icimde.26 yasindayim..18 lik hallerimi daha dun gibi hatirlarken suanda 26 olduguma inanamiyorum nereye gidiyorum ben diyorum bu beden yillar gectikce degisiyor bi 10 sene sonra bu beden bambaska olucak belkide toprak olucK diyorum ve hayati hizli hizli yasamak istiyorum..ya 1 senem kaldiysa deyip o an aklimdan gecen mumkun olan seyi kalkik yapiyorum cocugumi alip taa nerelere gidiyorum...agzimda hep vakit az omur bitiyor zaman doluyor hadi cabuk laflari var...esim biyere gitmemi istemediginde istemsizce aglama krizlerine giriyorum isyan ediuorum sen nediyorsun zaman doluyor ölücez zaten ben senin keyfin icin gitmeyim evde ölu mu mu bekleyim diyorum o da saolsun gonderiyor bu tabiki de bahane degil asla cunku eskiden tamam der gitmszdim hic rasiz olmazdim ama simdi hep bi acelem var ...ellerime vucuduma yuzume dokunuyorum bu sicak beden birgun buz gibi cenaze mi olucak diyorum ..kendimi ölü gibi hissediyorum...şuan icimde firtinalar kopuyor 10 isi birden yapasim var dunyayi gezesim var...evde durdukca vakit kaybettigimi dusunuyorum...esim bazen isten geliyo napiyosun canim dediginde napim bu salonda ölümu bekliyorum bak birgunumuz daha gecti diyorum...eskiden evde durmaya bayilan ben simdi sabah kizimla kalkiuoruz kahvaltiyi yapiyoruz mutfagi yatagimi topluyorum dogruuuu carsiya..evlere sigamiyorum ...ben napicam.bu duyguyla.nasil baş edicem..psikolog demeyin ilac kullananamm sadece konusarak seanslarada gidemem hic maddi durum yok ..nasil yenmeliyim bu ölum duygusunu...
değişik bir ruh halindesin.
neden bu hislere kapıldın?
son zamanlarda yaşadığın bir kayıp vs. mi var?
doğum kadar ölümü de doğal karşılamamız gerek ki üstesinden gelebilelim.
annem vefat etti.
pek ço pek çok şeyi sorguladım halen de sorgularım.
ancak kendimi doğum da ölüm de hayatın bir gerçeği diyerek hep teskin ederim.
tabi inancım gereği de ecel olgusuna inancım sonsuz.
bu da beni ölümle ilgili dipsiz kuyulara dalmaktan koruyor bir nebze.
kendini bu derece kötü hissediyorsan bir uzmandan yardım almalısın ama demeyin demişsin gerçi de.
 
Bi keresinde evde kimse yokken boğazımda bal kaldı ölüyodum ya öksürmeye bile nefesim yoktu aha gidiyorum dedim o refleksle kendimi yolmuşum gerdanımı falan. Demek ki yiyecek ekmeğim varmış ki bi anda çok az nefes alabildim az az derken nefes alabildim güçlükle. O an anladım ki ölümle burun burunayız her an.

Ha o saatten sonra dedim ki bundan sonra hiçbir şeyi takmıcam hayatımı yaşıcam hayat kısa vs.
1 gün sonra yine herşeyi kafaya takmaya başladım. Evde oturmaya devam ettim. :işsiz:
 
Yok canım ölü görünce geçmiyor ama ölümle yüzleşiyorsun kabulleniyorsun sonra da hayatın kanunu olsun istiyorsun doğumdan bir gün önce ölen iki küçücük bedeni kefen içinde o soğuk dolaplara koymadan aldım kucağıma sarıldım sıcacıktilar buz gibi dolaba koydum çıktım. 19 yaşında manken gibi bir genç kızı koydum o dolaplara ölümün de sıralı olmasını istiyorsun. ben ölümden değil toprağın altına konulmaktan çok korkardım. ama bomboş bir beden hiçbişey hissetmeyeceğimi farkettim orda .

ağlattınız.
 
Back
X