Lisede aşık olduğum ve asla unutamadığım adamdı o. Beni aldattı ve bütün bağlarımız kopmuştu. Yıllarca unutamadım, hayatımda başkası olmasına rağmen. Sonra sosyal medyadan buldum ekledim. Konuştuk dertleştik. Buluştuk. Seneler önce bana karşı nötr olan ama yanından ayırmak istemeyen tavrı yine aynıydı. Güzel bir gün geçirdik beraber. Ve hiçbirşey olmamış gibi hayatlarımıza geri döndük. Bir kız arkadaşı vardı. Onu çok sevdiğini biliyordum. Ama bana mesaj atmaktan da geri kalmıyordu arada.
Seneler sonra tekrar aşık oldum. Yeni bir hayat kurdum. Derken yine beni yanında istediğini söylüyordu. Seneler önce beraber gitmeyi hayal kurduğumuz bir İstanbul günlüğümüz vardı. Gel beraber İstanbulu gezelim, hayalimizi gerçekleştirelim diyordu. Hayatımda ilk defa ona hayır dedim. Bulunduğun şehire gelicem bana vakit ayırırmısın diye sordu, hayır dedim. Ben aşık oldum hayatımda biris var dedim. Tamam dedi anlayışla karşıladı.
Bir zaman sonra sosyal medyadan bir baktım kız arkadaşını ailesi ile tanıştırdığı sıralarda kız onu aldatmış ve ayrılmışlar. O an ona ettiğim beddua aklıma geldi. ''Dilerim sen de en mutlu olduğun bir anda yıkılırsın. paramparça olursun'' demiştim. Ama niyeyse hiç sevinemedim. Sürekli acı çektiğini hem durum güncellemeleri, hem de dinlediği müziklerinde belli ediyor. Tıpkı bir zamanlarki ben gibi.. Çok üzlüyorum ve ona yazmak istiyorum. Derdini paylaşmak istiyorum. Ama eski erkek arkadaşım sonuçta. O yüzden geri duruyorum. Fakat niye üzüldüğüme anlam veremiyorum yine de. Ona karşı hiçbirşey hissetmediğime eminim. Merhamet mi ettim acaba empati mi yaptım bilmiyorum. Kimse acı çekmesin ya, Allahım herkesin yanındfa olsun inşallah..
Seneler sonra tekrar aşık oldum. Yeni bir hayat kurdum. Derken yine beni yanında istediğini söylüyordu. Seneler önce beraber gitmeyi hayal kurduğumuz bir İstanbul günlüğümüz vardı. Gel beraber İstanbulu gezelim, hayalimizi gerçekleştirelim diyordu. Hayatımda ilk defa ona hayır dedim. Bulunduğun şehire gelicem bana vakit ayırırmısın diye sordu, hayır dedim. Ben aşık oldum hayatımda biris var dedim. Tamam dedi anlayışla karşıladı.
Bir zaman sonra sosyal medyadan bir baktım kız arkadaşını ailesi ile tanıştırdığı sıralarda kız onu aldatmış ve ayrılmışlar. O an ona ettiğim beddua aklıma geldi. ''Dilerim sen de en mutlu olduğun bir anda yıkılırsın. paramparça olursun'' demiştim. Ama niyeyse hiç sevinemedim. Sürekli acı çektiğini hem durum güncellemeleri, hem de dinlediği müziklerinde belli ediyor. Tıpkı bir zamanlarki ben gibi.. Çok üzlüyorum ve ona yazmak istiyorum. Derdini paylaşmak istiyorum. Ama eski erkek arkadaşım sonuçta. O yüzden geri duruyorum. Fakat niye üzüldüğüme anlam veremiyorum yine de. Ona karşı hiçbirşey hissetmediğime eminim. Merhamet mi ettim acaba empati mi yaptım bilmiyorum. Kimse acı çekmesin ya, Allahım herkesin yanındfa olsun inşallah..
(
