Sevdiğim insanın yaptığı şey hoş değildi, ama benim tepkim çok ağır geldi. Aslında pek güvenmiyorum bahsettiğim kuzenime; hani dost görünümlü, ama yeri gelince dedikodunu ilk yapan türden. Çok hassas bi anımda bize gelip, o halde görünce; hem de en mantıklı düşünemediğim anda, uyuverdim işte. Hata ettim.
Sevdiğim insana güveniyorum, seviyorum da kızınca çıkıyorum raydan. Ah ah, kendimi frenleyemiyorum. Haklısın canım ya, gönlünü almalıyım. Çünkü onu incittiğim halde bana açıklama yaptı durdu. İçim rahat değil hiç. :/ Kendime çok kızgınım, böyle durumlarda kendime de çok kızıyorum.
Ayrı şehirlerdeyiz, görüşme imkanım yok. Sence nası alabilirim gönlünü??? :) Azıcık ucundan ipucu verebilcen mi :))