Selamlar kızlar. Derdim en yakın dostumun bana karşı tavrı. 29 yasında, öğretmenim. Arkadaşımda 29 yaşında mühendis. İkimizde çalışıyoruz. Çocukluk arkadaşım kendisi. Bizim çok güzel bir dostluğumuz vardı. Dı diyorum çünkü son 8 aydır iletişimimiz çok bozuk durumda. Ben geçen ekim ayında biriyle tanıştım ve nişanlandık. Çok şükür çok mutluyum onunla. Arkadaşımın hayatında kimse yok 2 yıldır. Bu durumu kafasına çok takıyor. Benim sevgilim olduğu için onu dinlemediğimi vakit ayırmadığımı söylüyor. Halbu ki daha geçen hafta onun evinde kaldım çok güzel geçmişti. Nişanlım aradığında morali bozuluyor benden uzaklaşıyor. Sen benim ruh halimi anlayamazsın diyor. Bana karşı hep hırçın davranıyor. Yalnızlıktan bunaldığını biliyorum ama artık zoruma gidiyor benimde. Arkadaşım benim mutluluğumla mutlu olmuyor mu kızlar? Nişan sürecimi nişanlımla geçen güzel anılarımı hiç birini anlatıp paylaşamıyorum. Sonra da bana evlenenler arkadaşlarını siliyormuş doğru demek ki diyor. Bana bir yol gösterir misiniz? O kadar seviyorum ki arkadaşımı kaybetmek istemiyorum. Benim üzüntüm nişanlımla da problemlere yol açmaya başladı. Çünkü arkadaşımla tartışınca ona yansıtıyorum. Ne yapalım ayrılalım mı istiyor diye ona karşı doldu artık o da. Lütfen bi yol gösterin bana kızlar. Ne yapabilirim?
Ya bi arkadas kötü gün dostu herzaman olur iyi gununde yaninda mi ona bakacan demisti dusunuyorunda hakliymis
Bi arkadasim vardi zannederdim ki benim inun iyiligini istedigim gibi oda benim iyiligimi istiyir bi tanidigim iş gorusmesi ayarlamista bana iyi bi kurumda o gorusmeden sonra bi kere o kurumla ilgili adres olarak bisey soruldu falan bende yerini soykedim nerden biliyorsun is gorusmesi icin gittim denistim bi bozulmjstu
Sonra bi yerde biriyke karsilastik bi kobjstuk falan nerden tanusiyorsunuz dedi bende o kurunda gorusmeye gittigimde tanistik dedim
Ooo masallah sende ordan hic cıkmiyoesun fakan dedi bozulmus bi sekilde o zaman anladim ki aslinda o yerle baglantili olmamdan iyi bi ise gitmemden aslinda rahatsiz okacak biritmus
Baska bi arkadadim vardi ne zaman moralim bozulsa arasam konusurdu teselli verirsi ama iyi bisey icin arasam o kadar heveslenme yakinda bozulur cok kendini kaptirma
Mesela stajimin son gununde benim icin bi calisan kahvalti hazirlamis baska bi arkadas disarda yenege falan davet etti bunlari anlatinca ahhh canım sende kendini bi halt zannettin degil mi dedi daha biyke bi sueu sey
Ne zaman ozguvenimi toparlasam biz hep boyle kalicaz bizim hayatimiz bu cok heveskwnme gibi yorumlari vardi
Mesels stajimdaki insanlari falan cok sevdim orayi falan onlarinda beni sevdigini dusundugumden soz ettim yine gel sıkildıkca ugra kendini unutturna dediklerinden soz ettim
Ben senin yerinde olsam hic gitkezdim sonucta sen onlar icin sıradan bi insansin falan gibi laflar sokmalar
Belki hakli oldugu seyler vardi ama insan hep mi insanin mutlu anlarina kotu yorumlar yapar
Arkadasinin gercek dost olup olmadigindan emin ol derim
Ben gercek arkadasin insanin mutlulugunu kıskanacagini dusunmuyorum evet imrenebilir ama imrenmr ve kiskanma arasinda ucurum var
