Her yaşın sevme şekli Farklı aslında. Küçükken kucağa alınıp hoplatmak sevgi iken, büyüyünce sevginin Farklı ifade şekiller olabilir. Ama kadıncağız da yaşlı ve üslup bilmiyor ve o yüzden yapıyorsa sıkıntı yok. Ama size bir şeyler göstermeye çalışıyorsa o zaman hoş değil tabii
-
-
Merhaba, Kadınlar Kulübü'ne ÜCRETSİZ üye olarak yorumlar ile katkıda bulunabilir veya aklınıza takılan soruları sorabilirsiniz.
Bu durum sizi rahatsız eder mi?
- Konu Sahibi Oydar
- Başlangıç Tarihi
- 9 Aralık 2019
- 136
- 254
- 53
- 34
O kadar iyi anlıyorum ki seni.
Kayınvalidem de aynı seninki gibi, her seferinde benimkine oğluşum diyor.
Sürekli yanımda vurgulaması hoşuma gitmiyor.
Anlıyorum oğlunu çok seviyorsun ama bu kadar gözüme sokmasına ne gerek var ki?!
Doğal olmuyor.
Hele ki eşim 35 ini doldurdu.
Koca adam oldu yani yakışmıyor.
En son taşırdığı damla da misafirlikte iken herkesin ortasında söyledi.
Öyle bir oğluşum dedi ki anlatamam . Ben yokmuşum gibi....
Herkes benim yüzüme baktı.
Ardından ise uzaklardan geliyor dedi.
Sanki oğlunu alıp uzaklara götürmüşüm gibi...
Zaten arabayla semtlerine en fazla 15 dk yol alıyor.
Çalıştığımız için haftada bir mutlaka evlerine ziyarete gidiyoruz.
Benim annem ne yapsın daha da uzak da oturuyor.
Her neyse bunları detaylı anlatıyorum çünkü kötü gelin imajı vermek istemem :)
Sonuçta, kendime yapılmış saygısızlık olarak görüyorum.
Orada yalnız kaldığımı hissettim o an gözlerim doldu.
Beni de unutmaması lazım kızım diye şefkatli şeyler söyleyip dengelemesi lazım.
Açıkça eşime rahatsızlığımı ilettim. O da bana hak verdi.
Mesela, kendisini benim yerime koyması gerektiğini vurguladım.
kayınvalidemden anne şefkati görmediğimi,biraz daha bana karşı tatlı dilli olmasını ilettim.
Ve annemden de örnek verdim. Çünkü annem onun yanında kızım prensesim diye sürekli vurgulamıyor :)
O da iletmiş olmalı ki bir daha ki görüşmemizde vurgulamadı.
Bence eşine içindekini düzgün şekilde anlatabilirsin.
Düşünüyorum da ben kayınvalide olsam oğluma gelinimin yanında , sürekli oğluşum demezdim.
Çünkü gelinimi de düşünürüm. O da bir annenin kızı sonuçta...
O yokmuş gibi davranamazdım kızım yerine koyar.
Ona da güzel söz söylerdim.
Annesi yaa.neguzel oğlunu çok seviyor.abartmayin
- 23 Ekim 2014
- 9.394
- 36.122
- 548
Bir annenin çocuğunu nasıl ve ne şekilde seveceği konusunda fikir belirtmeyi bile hadsizce buluyorum. Bu çocuk 50 yaşına da gelse hala onun çocuğu. Fikrimizi kendimize saklamamız gereken konulardan biri bu bence. Bana ne bir annenin çocuğunu nasıl sevdiğinden? Bu çocuk kocam bile olsa... Annem hayatta değil ama, hayattayken mıncıklaya, mıncıklaya, ağzımı burnumu sıka sıka severdi. Bunalırdım, o zamanlar ergendim, isyan ederdim. Şimdi mumla arıyorum o günleri. Ve diyorum o beni öyle severken, biri buna laf etse, ağzına terliği yerdi. Karışmayın analara. =)) Size bir terbiyesizlik filan yapıyorsa, haddinin bildirin de, oğlunu nasıl sevdiği sorun değil yani.
- 10 Kasım 2019
- 695
- 580
- 53
Ben kendi fikrimi sundum. İster yapar ister yapmaz.İlla da tutturup engellesin engellesin demiyorum.
- 19 Nisan 2010
- 2.220
- 4.686
- 333
- 3 Eylül 2018
- 8.837
- 47.107
- 548
Ne demek istediğimi anlayan insanların olması beni çok mutlu ediyor. Millet de yazmış oğlu tabi sevecek diye sevsin evet ama benim gözüme sokmak için değl ya da beni yok sayarak değil. Eşim farkında her şeyin çünkü gerçekten kayınvalideminki göze batmayacak gibi değil kv ablası var bi gün o bile dedi bune böyle biraz dozunda sev diye ama işte söylesen olmaz ne diyeceksin.O kadar iyi anlıyorum ki seni.
Kayınvalidem de aynı seninki gibi, her seferinde benimkine oğluşum diyor.
Sürekli yanımda vurgulaması hoşuma gitmiyor.
Anlıyorum oğlunu çok seviyorsun ama bu kadar gözüme sokmasına ne gerek var ki?!
Doğal olmuyor.
Hele ki eşim 35 ini doldurdu.
Koca adam oldu yani yakışmıyor.
En son taşırdığı damla da misafirlikte iken herkesin ortasında söyledi.
Öyle bir oğluşum dedi ki anlatamam . Ben yokmuşum gibi....
Herkes benim yüzüme baktı.
Ardından ise uzaklardan geliyor dedi.
Sanki oğlunu alıp uzaklara götürmüşüm gibi...
Zaten arabayla semtlerine en fazla 15 dk yol alıyor.
Çalıştığımız için haftada bir mutlaka evlerine ziyarete gidiyoruz.
Benim annem ne yapsın daha da uzak da oturuyor.
Her neyse bunları detaylı anlatıyorum çünkü kötü gelin imajı vermek istemem :)
Sonuçta, kendime yapılmış saygısızlık olarak görüyorum.
Orada yalnız kaldığımı hissettim o an gözlerim doldu.
Beni de unutmaması lazım kızım diye şefkatli şeyler söyleyip dengelemesi lazım.
Açıkça eşime rahatsızlığımı ilettim. O da bana hak verdi.
Mesela, kendisini benim yerime koyması gerektiğini vurguladım.
kayınvalidemden anne şefkati görmediğimi,biraz daha bana karşı tatlı dilli olmasını ilettim.
Ve annemden de örnek verdim. Çünkü annem onun yanında kızım prensesim diye sürekli vurgulamıyor :)
O da iletmiş olmalı ki bir daha ki görüşmemizde vurgulamadı.
Bence eşine içindekini düzgün şekilde anlatabilirsin.
Düşünüyorum da ben kayınvalide olsam oğluma gelinimin yanında , sürekli oğluşum demezdim.
Çünkü gelinimi de düşünürüm. O da bir annenin kızı sonuçta...
O yokmuş gibi davranamazdım kızım yerine koyar.
Ona da güzel söz söylerdim.
- 31 Aralık 2019
- 394
- 485
- 18
- 44
Yani bir ilk yaşıyorumO kadar iyi anlıyorum ki seni.
Kayınvalidem de aynı seninki gibi, her seferinde benimkine oğluşum diyor.
Sürekli yanımda vurgulaması hoşuma gitmiyor.
Anlıyorum oğlunu çok seviyorsun ama bu kadar gözüme sokmasına ne gerek var ki?!
Doğal olmuyor.
Hele ki eşim 35 ini doldurdu.
Koca adam oldu yani yakışmıyor.
En son taşırdığı damla da misafirlikte iken herkesin ortasında söyledi.
Öyle bir oğluşum dedi ki anlatamam . Ben yokmuşum gibi....
Herkes benim yüzüme baktı.
Ardından ise uzaklardan geliyor dedi.
Sanki oğlunu alıp uzaklara götürmüşüm gibi...
Zaten arabayla semtlerine en fazla 15 dk yol alıyor.
Çalıştığımız için haftada bir mutlaka evlerine ziyarete gidiyoruz.
Benim annem ne yapsın daha da uzak da oturuyor.
Her neyse bunları detaylı anlatıyorum çünkü kötü gelin imajı vermek istemem :)
Sonuçta, kendime yapılmış saygısızlık olarak görüyorum.
Orada yalnız kaldığımı hissettim o an gözlerim doldu.
Beni de unutmaması lazım kızım diye şefkatli şeyler söyleyip dengelemesi lazım.
Açıkça eşime rahatsızlığımı ilettim. O da bana hak verdi.
Mesela, kendisini benim yerime koyması gerektiğini vurguladım.
kayınvalidemden anne şefkati görmediğimi,biraz daha bana karşı tatlı dilli olmasını ilettim.
Ve annemden de örnek verdim. Çünkü annem onun yanında kızım prensesim diye sürekli vurgulamıyor :)
O da iletmiş olmalı ki bir daha ki görüşmemizde vurgulamadı.
Bence eşine içindekini düzgün şekilde anlatabilirsin.
Düşünüyorum da ben kayınvalide olsam oğluma gelinimin yanında , sürekli oğluşum demezdim.
Çünkü gelinimi de düşünürüm. O da bir annenin kızı sonuçta...
O yokmuş gibi davranamazdım kızım yerine koyar.
Ona da güzel söz söylerdim.
Ilk yazdiginizda görüşlerinize katılmıyordum ama o kadar güzel devam etmişsin ki..çok doğru tespitlerin var.
Her gün arayıp bu tarz cümleler söylüyor neden kiskanayim ki koca benim bi kere aldım onların elinden bitti
- 10 Aralık 2019
- 226
- 264
- 23
Benim kayınvalidem de eşimi aynı şekilde seviyor.Hatta benim oğlumu da aynı şekilde seviyor.Ben rahatsız olmam tarzı bu demek ki kadının.
- 24 Mart 2014
- 4.741
- 5.085
- 158
Yani bi süre sonra irrite eder belki ama ikisine de bişy demm
- 10 Ekim 2014
- 32.530
- 146.225
- 798
Rahatsiz olup olmamak herkesin büyüdüğü aile yapisiyla alakali. Benim annem de beni sap sup öperdi pamugum vs diye severdi ki hala gidince öper ama öyle oturdugumuz yerde devamli dibimde durup, el ele tutuşup zirt pirt gelip gidip öpme gibi seyleri hic yapmadigi için aliskin degilim, karşimda yapilsa garipseyebilirim.
Eşinizin annesi sizden oncede boyle mi seviyordu oglunu bilemiyorum ama genelde evlenince kiymete binme durumlari oluyor o kisim bence rahatsiz edici sirf göstermelik abartinsevgi gosterileri filan...
Yapacak birsey var mi yok gibi.
Eşinizin annesi sizden oncede boyle mi seviyordu oglunu bilemiyorum ama genelde evlenince kiymete binme durumlari oluyor o kisim bence rahatsiz edici sirf göstermelik abartinsevgi gosterileri filan...
Yapacak birsey var mi yok gibi.
Sevgisizlik bütün bunlardan çok daha kötü.
İnanın keşke kv ile esimin anne oğul ilişkisi olsaydı da, böyle sevseydi.
Ayrıca ben hiç rahatsiz olmazdım.
Ama gelinim ben oğlumu severken rahatsız olsa ana baya ayar olurdum.
Evlat bu ya, insan evladını büyüdü diye istediği gibi sevmeyecekse de yani...
İnanın keşke kv ile esimin anne oğul ilişkisi olsaydı da, böyle sevseydi.
Ayrıca ben hiç rahatsiz olmazdım.
Ama gelinim ben oğlumu severken rahatsız olsa ana baya ayar olurdum.
Evlat bu ya, insan evladını büyüdü diye istediği gibi sevmeyecekse de yani...
- 31 Aralık 2017
- 6.460
- 22.146
- 348
- 28
Özellikle sosyal medyada yorumlarda falan bu yazılar çok saçma ve yapmacık geliyor bana. Gerçekte de her durumda çocuğunun yanında olan gerçekten sevgisini gösteren bir anne ise sorun etmezdim.
Kendi ailemle aramda böyle bir bağ hiç olmadı. Annemin bana anlattığına göre planlanmamış bir gebelikmiş ve alzheimer hastalığı ilerlemeye başlamadan önce bir gün benimle bir konuşma yaptı. Evlenip çocuk yaptığına ne kadar pişman olduğunu, onun hayatını nasıl mahvettiğimi anlattı bana teker teker. Hayallerinin peşinden benim yüzümden gidemediğini örnekleriyle tarihleriyle bir güzel anlattı. İşin kötüsü sanırım okula başladığım zamanlardan beri hep bunun farkındaydım. Yani benliğimin ve farkındalığımın oluşmaya başladığı zamanlardan beri. Ben hiç bir zaman kendimi annemin yaşama sebebi, onun canından bir parça gibi hissetmedim.
Bu yüzden herhangi birinin annesinin sevgi gösterileri bana aşırı saçma ve yapmacık geliyor. Erkek arkadaşımın annesi ona “oğluşum” vs dediğinde gözlerimi deviriyorum, elimde değil. Bu, hayatımdaki erkeğin annesini kıskanmak ya da onun yerini almaya çalışmak falan değil. Diğer arkadaşlarımın da anneleriyle olan ilişkilerine burun kıvırıyorum. Bu sadece benim annemden gerçek bir sevgi görmemiş olmamla alakalı bir durum. Sanki hiçbir kadın çocuğunu gerçekten sevemez, onu doğurduğu için zorunluluktan seviyor gibi davranıyormuş gibi hissediyorum. Belki sevgilimin annesiyle yüz yüze tanışınca farklı bakabilirim bu duruma. Şimdilik böyle düşünüyor, hissediyorum. Bu yüzden, evet, beni rahatsız ederdi.
Kendi ailemle aramda böyle bir bağ hiç olmadı. Annemin bana anlattığına göre planlanmamış bir gebelikmiş ve alzheimer hastalığı ilerlemeye başlamadan önce bir gün benimle bir konuşma yaptı. Evlenip çocuk yaptığına ne kadar pişman olduğunu, onun hayatını nasıl mahvettiğimi anlattı bana teker teker. Hayallerinin peşinden benim yüzümden gidemediğini örnekleriyle tarihleriyle bir güzel anlattı. İşin kötüsü sanırım okula başladığım zamanlardan beri hep bunun farkındaydım. Yani benliğimin ve farkındalığımın oluşmaya başladığı zamanlardan beri. Ben hiç bir zaman kendimi annemin yaşama sebebi, onun canından bir parça gibi hissetmedim.
Bu yüzden herhangi birinin annesinin sevgi gösterileri bana aşırı saçma ve yapmacık geliyor. Erkek arkadaşımın annesi ona “oğluşum” vs dediğinde gözlerimi deviriyorum, elimde değil. Bu, hayatımdaki erkeğin annesini kıskanmak ya da onun yerini almaya çalışmak falan değil. Diğer arkadaşlarımın da anneleriyle olan ilişkilerine burun kıvırıyorum. Bu sadece benim annemden gerçek bir sevgi görmemiş olmamla alakalı bir durum. Sanki hiçbir kadın çocuğunu gerçekten sevemez, onu doğurduğu için zorunluluktan seviyor gibi davranıyormuş gibi hissediyorum. Belki sevgilimin annesiyle yüz yüze tanışınca farklı bakabilirim bu duruma. Şimdilik böyle düşünüyor, hissediyorum. Bu yüzden, evet, beni rahatsız ederdi.
- 15 Temmuz 2016
- 8.420
- 14.076
- 248
Valla değil sevme biçimime tepki koyacak, ya da gereksiz bulacak gelini sevime sokmam.
Kendi adıma yazıyorum.
Ben oğlumu %700 ölüm riski ile doğurdum.
Hamileliğim boyunca sadece 1 yada 2 günüm sorunsuz geçti. Neler çektim neler.
Yaşadıklarımı olay içinde kaldırdım doğumumu yaptım, tam 4 ay iyileşemedim.
Şu an yaşadıklarımı kaldıramıyorum. Tedavi görmeyi düşünüyorum. O günler aklıma geldikçe kafayı yemek üzereyim.
Eşim tekrar çocuk istedi. Doguramam dedim. Bu konuşmanın üzerine doktora götürdük oğlumu gittiğimiz doktor yoğun bakım bebek doktoruymus doğum yaptığım hastanede herkes hikayemi biliyor. Doktora anlatmışlar bende rahatsızlıklarımı anlattım. Nasıl dogurdun nasıl göze aldın sen kesinlikle doğum yapacak insan değilsin. Bir daha asla doğurma ölürsün dedi.
Ve bana en çok çok çok koyan ve aklıma oynatmama ramak kaldıran olay, bı çok ameliyat geçirdim gebe kalabilmek için...
Neyse doğumdan sonra ameliyatım devam etti. Sezeryan doğum yaptım. Ve rahmim bağırsağıma yapışmış. Sıyırarak zor ayırdılar. Ve bana perinatoloji doktoru normal doğur diyordu. Ben nerde normal doğum çığlık atıyordum artık son günlerimde.
Ve rahmimin bağırsağıma yapıştığı bilmiyorduk. Ben normal dogursaydim. Bebegim ve ben ölürdük.
Şimdi size bunları neden yazdım.
Ben bu kadar şeyler çekmişken oğlumu istediğim gibi seveyim. Bu da kimseyi ilgilendirmesin bı zahmet....
Herkesin benim gibi travmatik hikayesi olmaya bilir ama bı anne evladını istediği gibi sevsin.
Kendi adıma yazıyorum.
Ben oğlumu %700 ölüm riski ile doğurdum.
Hamileliğim boyunca sadece 1 yada 2 günüm sorunsuz geçti. Neler çektim neler.
Yaşadıklarımı olay içinde kaldırdım doğumumu yaptım, tam 4 ay iyileşemedim.
Şu an yaşadıklarımı kaldıramıyorum. Tedavi görmeyi düşünüyorum. O günler aklıma geldikçe kafayı yemek üzereyim.
Eşim tekrar çocuk istedi. Doguramam dedim. Bu konuşmanın üzerine doktora götürdük oğlumu gittiğimiz doktor yoğun bakım bebek doktoruymus doğum yaptığım hastanede herkes hikayemi biliyor. Doktora anlatmışlar bende rahatsızlıklarımı anlattım. Nasıl dogurdun nasıl göze aldın sen kesinlikle doğum yapacak insan değilsin. Bir daha asla doğurma ölürsün dedi.
Ve bana en çok çok çok koyan ve aklıma oynatmama ramak kaldıran olay, bı çok ameliyat geçirdim gebe kalabilmek için...
Neyse doğumdan sonra ameliyatım devam etti. Sezeryan doğum yaptım. Ve rahmim bağırsağıma yapışmış. Sıyırarak zor ayırdılar. Ve bana perinatoloji doktoru normal doğur diyordu. Ben nerde normal doğum çığlık atıyordum artık son günlerimde.
Ve rahmimin bağırsağıma yapıştığı bilmiyorduk. Ben normal dogursaydim. Bebegim ve ben ölürdük.
Şimdi size bunları neden yazdım.
Ben bu kadar şeyler çekmişken oğlumu istediğim gibi seveyim. Bu da kimseyi ilgilendirmesin bı zahmet....
Herkesin benim gibi travmatik hikayesi olmaya bilir ama bı anne evladını istediği gibi sevsin.
Allah evladınızla sizi birbirinize bağışlasın
Ben sizin yaşadığınız zorluklarin yarısını bile çekmedim.
Ama yine de zor geçiyor hamileliklerim.
Sürekli kusması, halsizligi, çarpıntısı..
Ama 9 ay yine sayılı gün.
Asıl iş sonra başlıyor.
Hastalığı ennn fenası..
Ateslense, ağlasa, düşse ciğeri kopuyor insanın.
30 olsun, 50 olsun..
Ne fark eder ki..
Yaşı büyüyünce hiç yaşanmamış gibi olmuyor ki o bebeklik hâlleri..
Ha ama konu sahibi dese ki, annelik yapmıyor, yapmamış ama laf da seviyor, o zaman itici gelmesini anlarım.
Ama gerçekten seviyorsa anlayamam, hak da vermem.
Kadın çocuğuna çok düşkün demek ki ne var bunda. Nesi tuhafınıza gitti anlamadım. Ben nişanlıyım benim kayinvalidem de oğluna çok düşkün sürekli sevgi sözcükleri kullanıyo şimdiye kadar hiç senin gibi düşünmedim. Annesi sonuçta abartıyosun
- 30 Eylül 2016
- 1.184
- 1.600
- 133
Benzer Konular
