Bu durumla nasıl başedebilirim?

Bir süredir canımı sıkan ve beni düşündüren bir derdim var. Yakında işe başlayacağım ve kayınvalidemle kayınpederim de oğluma bakmak için bize gelecekler. Allah razı olsun, herkesin yapacağı bir şey değil. Yalnız ortada şöyle bir sorun var ki, kayınvalidem de kayınpederim de çocuklarının her şeylerine karışmaya alışmışlar. O şekilde yetiştirmişler ve hala da öyle davranıyorlar. Benim ailemse bizi tamamen farklı yetiştirdi, hiç bişeyimize karışmadılar, her türlü kararımızı hep kendimiz verdik vs.. Biraz ondan, biraz da karakter olarak işime karışılmasından hiç hoşlanmam. Şimdi sorun şu ki, onlarla bir arada olduğumuz zamanlarda görüyorum ki oğlum konusunda da her şeye karışıp bana şöyle yap, böyle yap diye direktif vermeye çalışıyolar. Kayınvalidem o kadar değil ama özellikle kayınpederimin karışmadığı konu yok, oğlumun yemesinden, uykusuna, altının değişimine kadar. Eften püften şeyleri önemsemiyorum ama çocuğun yetiştirilmesiyle ilgili konusularda da kendi düşüncesi konusunda ısrarcı oluyor. Sonuçta ben de çocuğumu kendi benimsediğim doğrultuda yetiştirmek istiyorum. İyi niyetli olduklarını biliyorum ama dediğim gibi bu durum hoşuma gitmiyor. .
Kayınvalidem de bambaşka bi alem, hiç bir şeye karışmıyormuş gibi görünüp alttan alttan kendi istediğini yapmaya çalışıyor. En basiti, geçen gün istemediğimi bildiği halde, çocuğu parka götürmeye çalıştı. Penceren görmesem bahçe kapısından çıktığını, götürecekti de. Neden götürmesini istemediğimi de şöyle açıklayayım, kendisi fiziksel özelliklerinden dolayı çocuğa pek mukayyet olamıyor. Evde bile düşürüp düşürüp, 'ben tutana kadar düştü' diye şakaya vuruyor mesela. Dışarda hiç sahip çıkamayacağını düşünüyorum. Oğlum yeni yeni yürümeye başladığı için her fırsatta hızla yola doğru koşuyor. Araba çarpsa Allah korusun, 'tutamadım çarptı' der herhalde bu sefer de..
Neyse biraz dertleşmek, biraz da fikirlerinizi öğrenmek için açtım bu konuyu. Çocuğa bakmak gibi çok büyük bi fedakarlık yaptıkları için, herşeye boyun eğmek zorunda mıyım sizce? (Bu arada Allah nasip ederse iki sene bakacaklar, sonra kreşe vereceğiz)

Bence hiçte çocuğunuza bakıyorlar diye herşeye karışmak kendi tarzlarına göre yetiştirmek gibi bir hakları yok. Bakıcı aldınız varsayalım o zaman o da mı kendine göre yetiştirecek. Onun çocukları başkaydı onlar çocuklarını istediği gibi yetiştirmiş ama bu sizin çocuğunuz ve siz farklı bir ailesiniz elbette gelişen şartlara göre siz de kendinize göre yetiştireceksiniz. Bence güzel bir dille söyleyin onun annesinin siz olduğunu ve istediği şeylerin dışına çıkmaması gerektiklerini söyleyin ama önce bu konuyu eşinizle konuşun sonra gidip söylerler eşiniz neden böyle birşey dediğinizi anlasın. Hatta eşinizle birlikte konuşun ailesiyle nasıl istiyorsanız öyle yetişmesini istediğinizi söyleyin yoksa başa çıkamazsınız.

bizimkilerde öyledr herşeye karışırlar ama ben mantıklı bulmadığım birşeyi bana yaptırmaya çalışıyorsa onu kırmadan hayır öyle değil böyle demeyi öğrendim bence sende söylemelisin yoksa sonu gelmiyor

kayınpederimle bir şeyi oturup konuşmanın pek imkanı yok, aşırı derecede sabit fikirli bir insan ve kendi düşüncesini sesini yükselterek kabul ettirmeye çalışıyor çoğunlukla
kaınvalidem de 'aa olur mu hiç öyle şey, sen haklısın tabi ki' falan filan diyip sonra bildiğini okumaya çalışıyor malesef

Cocuğun kreş yasında değil anladığım kadarıyla.

Valla ben senin yerinde olsaydım Allah'a sığınıp, güvenilir bakıcı arayışına girer, bütün eve kamera dosetip, gerekirse bakıcının basına da bir bakıcı dikip kreş yası gelene kadar idare ederdim. Olmadı ücretsiz izin alırdım.

Kaynanayla kayınpederle iyiyken kötü olduguna değmez. Hele yipranan sinirlere hiç değmez.

haklısın canım anlıyorum seni ozaman sende oturup konuşmadan anlatmesela sen bişey yaparken onu öyle yapma böyle yap dediğinde sen eylemine devam et duymazlıktan gel yorumda yapma bakalım ozaman ne diyecekler

cerebrum77 .!.:

Cocuğun kreş yasında değil anladığım kadarıyla.

Valla ben senin yerinde olsaydım Allah'a sığınıp, güvenilir bakıcı arayışına girer, bütün eve kamera dosetip, gerekirse bakıcının basına da bir bakıcı dikip kreş yası gelene kadar idare ederdim. Olmadı ücretsiz izin alırdım.

Kaynanayla kayınpederle iyiyken kötü olduguna değmez. Hele yipranan sinirlere hiç değmez.

Genişletmek için tıkla...

birlikte geçirdiğimiz kısa zaman dilimlerinde bile sinirlerim oldukça yıprandı. beni zor günler bekliyor.
bakıcı konusuna da eşim pek sıcak bakmıyor malesef.

O ZAMAN cocugunuza sız bakacaksınız dıyecek bısey yok

YenidenDogdum .!.:

O ZAMAN cocugunuza sız bakacaksınız dıyecek bısey yok

Genişletmek için tıkla...

çalışmak zorundayım

chess .!.:

şimdiden böyleyse, yarın çocuğuna bakmaya başladıklarında neler neler olur, acaba ben böyle istiyorum diye ısrar mı etsen, biraz arsızlığa mı vursan, bakıcı bul demek istiyorum ama diyemiyorum

Genişletmek için tıkla...

çok gerginliğe de gelebilen bi insan değilim, herhalde kendi kendimi yiyip durcam iki sene.

yaşlı insanlar çok kırılgan olurlar.onlara hayır demekte zorlanırsınız.daha sonrasında eşinizlede aranız bozulur.bence geç olmadan başka bi çözüm bulun.

ben kısa bi gebelik geçirdim sonra bebişim karnımda öldü.ama o zamanlar çalısıyordum ve aglıyordum ben cocugumdan ayrı kalamam iş e falan gidemem her anını görmek onla olmak istiyorum diye biraz da kıskancım hatta aşırı diyim.elimde dğil dert sahibi oluyorum ancak.şu an ise düşüncem kendimizi iyice toparlayana kadar çocuk sahibi olmamak ve tekrardan korunuyorum çünkü bi süre sonra evime çekilicem eninde sonunda çalışmıcam.işte o zaman hep bebeğimle olacağım.sana da gelince arkadaslarında dediği gibi iyiyken kötü olma eşini bakıcı meselesine ikna et bence de canım.

hem eşini ikna etmek kaynana ve kayınbabayla konusmaktan daha kolay olur diye düşünüyorum.

chess .!.:

işte canım benim demek istediğim o değildi, gerilim falan olmıcak, gayet rahat olcaksın, öyle söyliceksin küsmeden etmeden rahatça kendini ifade etcekçin, bunu istiyorum bunu istemiyorum söyliceksin, böylece tam senin istediğin gibi olmasada bi ara yol bulunur

Genişletmek için tıkla...

bunu denicem, umarım bir orta yol bulup anlaşabiliriz.

MonalisaSmile .!.:

çok gerginliğe de gelebilen bi insan değilim, herhalde kendi kendimi yiyip durcam iki sene.

Genişletmek için tıkla...

2 sene çok uzun bir süreçmiş Mona,gerçekten çok yıpratıcı olur.İnsan kendi anne babasıyla yeri geliyor anlaşamıyor.

Özellikle ilk çocukta büyükler çok fazla müdehaleci oluyor.B u konuyu başka türlü halledemiyeceksen eğer,kafayı takmamayı öğreneceksin.Bırak karışsınlar,sende tamam deyip bildiğini yap.

bir yıl kayınvalidenler baksa bir yıl bakıcı baksa..valla her bakıcı bir oluyor benim annemde bakıcılık yaptı .. ve bakıcısı olduğu çocuğun ailesiyle hala görüşüyor o kadar özlüyorki o çocuğu

parkon .!.:

2 sene çok uzun bir süreçmiş Mona,gerçekten çok yıpratıcı olur.İnsan kendi anne babasıyla yeri geliyor anlaşamıyor.

Özellikle ilk çocukta büyükler çok fazla müdehaleci oluyor.B u konuyu başka türlü halledemiyeceksen eğer,kafayı takmamayı öğreneceksin.Bırak karışsınlar,sende tamam deyip bildiğini yap.

Genişletmek için tıkla...

en güzeli böyle yapmak. gerçi ben ne dersem diyim bütün gün zaten çocukla yalnız olacaklar. zaten bildiklerini okuyacaklar. bana çok söz düşmeyecek. umarım bu 2 seneyi kazasız belasız atlatabiliriz.