hayır tabiki fedakarlık yapmak zorunda değilsin,çocuk senin,onlar babanne-dede.
benim kayınvalidem de iyidir,kızımı çok sever,beni de sever
bizim evlerimizin arası arabayla 10 dk,2 de bekar kaynım var,etti 4 nüfus.
kv kışın bizim evimiz sıcak diye gelip rahat etmek istiyor ama ben rahat edemem diye eşime bıt bıt yapıyorum sürekli
ben keyfime düşkünümdür,işten gelince ayaklarımı uzatıp dinlenmek isterim.şortla,atletle gezmek isterim.uzanıp tv izlemek isterim.
kayınpederim ve kayınlarımla bu mümkün değil.
böyle olunca da mutsuz olurum,eşime sararım,kavga çıkar.çok çok iyi biliyorum.
aynı isteklerin bütün çalışan bayanların da sorunu olduğunu düşünüyorum.
bunlardan vazgeçmek fedakarlık değil bana göre,insani ihtiyaçlar.
biz iyi olalım ki bebeklerimize mutlu mutlu bakalım öyle değil mi
sizin durumunuz nasıl tam bilmiyorum ama bizimki çok gereksiz bir durum,yapılacak başka bir şey olmasa bir nebze hak verebilirim
kvalideme ama bu şartlarda asla.bir de bana kimse sormuyor
eşimle konuşunca aynı eşinizin cümleleriyle cevap verdi bana,ama hiç inandırıcı gelmedi.çünkü benim eşim annesine 'ayıp olmasın'
diye,sırf istedi diye kızımı annesin kucağında arabanın ön koltuğunda yolculuğa çıkarmış insan.
duyunca deliye döndüm,düşünün bu kadar hayati bir konuda '5 dklık yol napıyım annem heves etti' diyor.
yani benim durumum fena,inşallah siz üstesinden gelirsiniz.
