Okurken üzüldüm. Anladığım kadarıyla bütün kabalığı ve hadsizliği geçmişteki mevzunuz ile alakalı. Bizler anlattığınız kadarını biliriz anlattığınız kadarınca yorum yaparız elbette yaşayan sizsiniz.Anlattığınıza bakılırsa sevgi saygı diye bir şey kalmamış ve eşiniz eğer bir destek almazsa düzelecek gibi değil. Bence kendinizi iyice toparlayıp konuşmaya hazırlayın kendisiyle konuşun bu duruma artık tahammül edemediğinizi ortak bir yol çare bulmanız gerektiğini söyleyin.Baktınız kabul etmiyor ayakları üzerinde duran bir kadınsınız yolunuzu ayırdığınızda onun eksikliğini duyacağınızı sanmıyorum.Çocuğunuz elbette önemlidir düşünmek zorundasınız ama şunu unutmayın siz varsanız çocuğunuz var siz sağlıklı huzurlu bir yaşam sürebiliyorsanız ona verimli olabilirsiniz. Bu anlattığınız şartlar pek sağlıklı gözükmüyor.Umarım en kısa zamanda sizin için hayırlı kararı verirsiniz.