Merhabalar, 25 yasında un. mezunuyum.Ama o kadar yalnız kaldım ki şu hayatta, artık tutunmak için sebepler arar oldum kendime. Hayatım nasıl bu hale geldi buraya nasıl savurdu beni anlayamıyorum.
3 yıl önce annemi kaybettim ani bir sekilde. 3 yıldır tek basıma yasıyorum. Calısmıyorum suan gönlüme göre bir is bulamadığım için. Annemin maasını alıyorum. Kendime ait evim ve aracım var. Maddi konuda bir düşkünlüğüm yok kimseye çok şükür.. annem ile babam ben cok kücükken bosandıkları ve uzak bir sehirde yasadıgı için görüşmüyorum babam ile. ayda bir kere falan arar konusur kapatırız o kadar, onun kendi ailesi var..
Bense o kadar bosluktayım ki, hiç bir şeyden korkmayan cesur ben artık her şeyden korkar oldum. ya evde basıma bisey gelir de ölürsem kimsenin haberi olmayacak mı? hırsız girerse napacağım? kötü bi hastalığa yakalanırsam nolucak? bu düşünceler beni bir yıldır sürekli kemiriyor. Tüm bu süreçte yanımda olan erkek arkadasım ile de 1 yıl önce ayrılmıstık, ihanet nedeni ile. Beni bu hayatta annemden sonra hiç bişey acıtamaz ama bu da son damla olmuştu.
Arkadaslar benim gibi olan var mı? ben artık bu hayata nasıl ve neresinden tutunacağımı bilmiyorum. Sabah kalktığımda bazen keşke uyanmasaydım dediğim oluyor. Kendime olan inancım vs.. hiç bişey kalmadı. Ne olur bana destek olun. Kendi hayatımla napacağımı bilmiyorum artık.