• Merhaba, Kadınlar Kulübü'ne ÜCRETSİZ üye olarak yorumlar ile katkıda bulunabilir veya aklınıza takılan soruları sorabilirsiniz.

Bu hep böyle mi olacak

YalnizKralice

Üye
Kayıtlı Üye
27 Haziran 2024
61
80
8
37
Merhaba
Boşanma aşamasındayım.iki yıldır ayrı evlerdeyiz.küçük bir şehirde yaşıyorum.herkesin gözü üzerimde yalnız yaşayan bir kadın olarak.hayatımda kimseyi istemiyorum.hayatımda bir erkek istemiyorum.yalnız yaşıyorum ailem başka şehirde tayin alıp gidebilirim ama oğlumu babasından ayırmak yada oğlumu babasına bırakıp başka şehre gitmek de istemiyorum yani yapamıyorum bunu bu şehre hapsolmuş gibiyim.
kadınlı erkekli herkesin gözü benim hayatımda gibi hissediyorum zaten boşanma davamız çekişmeli aramızdaki olaylar küçük yer olduğu için ister istemez duyuluyor herkesin dedikodu malzemesi oluyor zaten insanlar bu şehirde dedikodudan besleniyor
Bu şekilde sıkışmış göz hapsinde milletin dedikodu malzemesi olarak yaşamak çok canımı sıkıyor
Tek başıma bir yandan boşanma bir yandan iş hayatı bir yandan oğluma ayırabildiğim kadar vakit ayırma bir yandan herkesin göz hapsinde olma hem maddi manevi sorunlar hiç kimseden destek almadan bunlarla başa çıkma canımı çok yakıyor beni çok üzüyor bu zorlu yolları tek başıma çıkmak beni mahvediyor
 
Üstelik ortamlara girip çıkmadığım için bir erkek arayışında olmadığım için boşanma davası açıp hakkımı aradığım için erkek düşmanı ilan edilmiş durumdayım bildiğiniz erkekler bana karşı egolarını sarstığım için erkek düşmanı diyip tavır alıyorlar
 
Neden herkesin gözü sizin üzerinde olsun ki? Bence siz öyle hissediyorsunuz. Ayrıca çocuğu babasından ayırmayayım diye böyle hissettiğiniz bir yerde yaşamanız ne kadar mantıklı? Bence tayin isteyip gitmelisiniz bu kadar rahatsız oluyorsanız. Babalık yapacak adam arada mesafe varken de yapar,yapmayacak olan burnunun dibinde de olsa yapmaz diye düşünüyorum
 
Merhaba
Boşanma aşamasındayım.iki yıldır ayrı evlerdeyiz.küçük bir şehirde yaşıyorum.herkesin gözü üzerimde yalnız yaşayan bir kadın olarak.hayatımda kimseyi istemiyorum.hayatımda bir erkek istemiyorum.yalnız yaşıyorum ailem başka şehirde tayin alıp gidebilirim ama oğlumu babasından ayırmak yada oğlumu babasına bırakıp başka şehre gitmek de istemiyorum yani yapamıyorum bunu bu şehre hapsolmuş gibiyim.
kadınlı erkekli herkesin gözü benim hayatımda gibi hissediyorum zaten boşanma davamız çekişmeli aramızdaki olaylar küçük yer olduğu için ister istemez duyuluyor herkesin dedikodu malzemesi oluyor zaten insanlar bu şehirde dedikodudan besleniyor
Bu şekilde sıkışmış göz hapsinde milletin dedikodu malzemesi olarak yaşamak çok canımı sıkıyor
Tek başıma bir yandan boşanma bir yandan iş hayatı bir yandan oğluma ayırabildiğim kadar vakit ayırma bir yandan herkesin göz hapsinde olma hem maddi manevi sorunlar hiç kimseden destek almadan bunlarla başa çıkma canımı çok yakıyor beni çok üzüyor bu zorlu yolları tek başıma çıkmak beni mahvediyor
algıda seçicilik yoksa bu hayat teşkalesinde kimse sizi hayatının odak noktası yapmaz.
 
Ne zamana kadar orada yaşayabilirsiniz?
Evet oğlunuzun babasına yakın olması iyi bir şey ama bu sebeple de küçük bir yerde, istemediğiniz halde sıkışıp kalmak da size haksızlık. Ben burada annenin rahatını da önemli buluyorum açıkçası.
Bu süreçte ve sonrasında ailemin yanında, daha rahat hissedeceğim bir yerde yaşamayı tercih ederdim.
Tüm gözlerin üzerinizde olma kısmı sizin öyle zannetmenizden kaynaklanabilir ama öyle ya da böyle rahat değilsiniz orada.
 
Son düzenleme:
Bu şehirden gidememe sebebim oğlumun babasına yakın olması birde ailemle ilişkilerim çok sıkı değil çalışan bir kadın olarak başka şehirde oğluma tek başıma yetebilir miyim bilmiyorum burda en azından ben yetemezsem babası alır diye bir güvencem var.
 
Bu şehirden gidememe sebebim oğlumun babasına yakın olması birde ailemle ilişkilerim çok sıkı değil çalışan bir kadın olarak başka şehirde oğluma tek başıma yetebilir miyim bilmiyorum burda en azından ben yetemezsem babası alır diye bir güvencem var.
Ailenizin de yanına gitmek istemiyorsanız, başka bir şehirde çocukla tamamen yalnız kalmanız da doğru bir karar olmaz tabi.
Dava süreci de sizin sinirlerinizi bozduğu için böyle hissediyor olabilirsiniz. Sonuçlandığında rahatlarsın belki.
 
Merhaba
Boşanma aşamasındayım.iki yıldır ayrı evlerdeyiz.küçük bir şehirde yaşıyorum.herkesin gözü üzerimde yalnız yaşayan bir kadın olarak.hayatımda kimseyi istemiyorum.hayatımda bir erkek istemiyorum.yalnız yaşıyorum ailem başka şehirde tayin alıp gidebilirim ama oğlumu babasından ayırmak yada oğlumu babasına bırakıp başka şehre gitmek de istemiyorum yani yapamıyorum bunu bu şehre hapsolmuş gibiyim.
kadınlı erkekli herkesin gözü benim hayatımda gibi hissediyorum zaten boşanma davamız çekişmeli aramızdaki olaylar küçük yer olduğu için ister istemez duyuluyor herkesin dedikodu malzemesi oluyor zaten insanlar bu şehirde dedikodudan besleniyor
Bu şekilde sıkışmış göz hapsinde milletin dedikodu malzemesi olarak yaşamak çok canımı sıkıyor
Tek başıma bir yandan boşanma bir yandan iş hayatı bir yandan oğluma ayırabildiğim kadar vakit ayırma bir yandan herkesin göz hapsinde olma hem maddi manevi sorunlar hiç kimseden destek almadan bunlarla başa çıkma canımı çok yakıyor beni çok üzüyor bu zorlu yolları tek başıma çıkmak beni mahvediyor
Canım benim gerçekten seni çok iyi anlıyorum malesef insanlar hep böyle olacak hatta sürekli daha fazla burunlarını sokmak isteyecekler başka şehire de gitsen bu defa ordaki insanlar hayatını sormaya seni rahatsız etmeye çalışacak kolay değil biliyorum ama etkilenmemek için biraz daha mesafe koyup özellikle sohbet ettiğin kişiler varsa bir süre bu konulardan bahsetmek istemiyorum deyip hiçbir konuya cevap verme hakkında em hayırlısı olsun
 
Siirt yada Batman'da iseniz tayin isteyin gidin. Herşey zamanla rayına oturur
Gidersem çocuğum aylarca beni ya da babasını görmeyecek iki hafta sonra babamı özledim diye ağlayacak ama ben de bu şehirde mutsuzum çocuğumu bırakıp gitmeye de vicdanım el vermiyor
Çocuğumu götürsem tek başıma bakabilecek miyim
Eş kişisiyle ve onun ailesiyle de aynı şehirde yaşamak istemiyorum
 
Merhaba
Boşanma aşamasındayım.iki yıldır ayrı evlerdeyiz.küçük bir şehirde yaşıyorum.herkesin gözü üzerimde yalnız yaşayan bir kadın olarak.hayatımda kimseyi istemiyorum.hayatımda bir erkek istemiyorum.yalnız yaşıyorum ailem başka şehirde tayin alıp gidebilirim ama oğlumu babasından ayırmak yada oğlumu babasına bırakıp başka şehre gitmek de istemiyorum yani yapamıyorum bunu bu şehre hapsolmuş gibiyim.
kadınlı erkekli herkesin gözü benim hayatımda gibi hissediyorum zaten boşanma davamız çekişmeli aramızdaki olaylar küçük yer olduğu için ister istemez duyuluyor herkesin dedikodu malzemesi oluyor zaten insanlar bu şehirde dedikodudan besleniyor
Bu şekilde sıkışmış göz hapsinde milletin dedikodu malzemesi olarak yaşamak çok canımı sıkıyor
Tek başıma bir yandan boşanma bir yandan iş hayatı bir yandan oğluma ayırabildiğim kadar vakit ayırma bir yandan herkesin göz hapsinde olma hem maddi manevi sorunlar hiç kimseden destek almadan bunlarla başa çıkma canımı çok yakıyor beni çok üzüyor bu zorlu yolları tek başıma çıkmak beni mahvediyor
Köyde kasabada değilseniz bu devirde böyle durumlar olduğunu düşünmüyorum.size öyle geliyordur.herkes kendi derdinde valla bu devirde.
 
Merhaba
Boşanma aşamasındayım.iki yıldır ayrı evlerdeyiz.küçük bir şehirde yaşıyorum.herkesin gözü üzerimde yalnız yaşayan bir kadın olarak.hayatımda kimseyi istemiyorum.hayatımda bir erkek istemiyorum.yalnız yaşıyorum ailem başka şehirde tayin alıp gidebilirim ama oğlumu babasından ayırmak yada oğlumu babasına bırakıp başka şehre gitmek de istemiyorum yani yapamıyorum bunu bu şehre hapsolmuş gibiyim.
kadınlı erkekli herkesin gözü benim hayatımda gibi hissediyorum zaten boşanma davamız çekişmeli aramızdaki olaylar küçük yer olduğu için ister istemez duyuluyor herkesin dedikodu malzemesi oluyor zaten insanlar bu şehirde dedikodudan besleniyor
Bu şekilde sıkışmış göz hapsinde milletin dedikodu malzemesi olarak yaşamak çok canımı sıkıyor
Tek başıma bir yandan boşanma bir yandan iş hayatı bir yandan oğluma ayırabildiğim kadar vakit ayırma bir yandan herkesin göz hapsinde olma hem maddi manevi sorunlar hiç kimseden destek almadan bunlarla başa çıkma canımı çok yakıyor beni çok üzüyor bu zorlu yolları tek başıma çıkmak beni mahvediyor
Bulunduğum yerde evimin perdesinin dahi neden kapalı olduğuna dair dedikodular dönüyor ki küçük bir yerde yaşamıyorum. Oturduğum mahallede ev hanımları çoğunlukta ve en önemli işleri kocalarını işe, çocuklarını okula gönderdikten sonra başkalarını perde arkasından izleyip dedikodu yapmak. O nedenle bu tarz insanlar her yerde var. Moralinizi bozmak yerine hayatınızı yaşayın. Başkalarına göre şekil almayın, duygu durumunuz değişmesin. Bekarlar da izleniyor, evliler de , boşanmışlar da .
 
Merhaba
Boşanma aşamasındayım.iki yıldır ayrı evlerdeyiz.küçük bir şehirde yaşıyorum.herkesin gözü üzerimde yalnız yaşayan bir kadın olarak.hayatımda kimseyi istemiyorum.hayatımda bir erkek istemiyorum.yalnız yaşıyorum ailem başka şehirde tayin alıp gidebilirim ama oğlumu babasından ayırmak yada oğlumu babasına bırakıp başka şehre gitmek de istemiyorum yani yapamıyorum bunu bu şehre hapsolmuş gibiyim.
kadınlı erkekli herkesin gözü benim hayatımda gibi hissediyorum zaten boşanma davamız çekişmeli aramızdaki olaylar küçük yer olduğu için ister istemez duyuluyor herkesin dedikodu malzemesi oluyor zaten insanlar bu şehirde dedikodudan besleniyor
Bu şekilde sıkışmış göz hapsinde milletin dedikodu malzemesi olarak yaşamak çok canımı sıkıyor
Tek başıma bir yandan boşanma bir yandan iş hayatı bir yandan oğluma ayırabildiğim kadar vakit ayırma bir yandan herkesin göz hapsinde olma hem maddi manevi sorunlar hiç kimseden destek almadan bunlarla başa çıkma canımı çok yakıyor beni çok üzüyor bu zorlu yolları tek başıma çıkmak beni mahvediyor
Normalde aynı ilde olun derim ebeveyn olarak. Ama çok dedikodu varsa da çocuğunuzu alıp yakın bir ile gidebilirsiniz. Onun dışında tek yaşayan kadın olmada ne var anlamadım. O kısmı biraz kişisel alinganliginiz diye düşünüyorum. Önce siz kendinizi garipsemeyi bırakın . Etrafa b.k yemek duser
 
O şehire yakın, 1-2 saatlik mesafesi olan başka bir ile tayin isteseniz? Hem babasından ayırmış olmazsınız hem de çok uzaklaşmadan o şehirden ve ortamdan uzaklaşmış olursunuz. Ailenizin olduğu şehire gitmenize gerek yok ki. Zaten aranız da çok iyide değilmiş.
Siz o şehirde yapamayacaksınız belli ki. Sizin mutsuzluğunuz da çocuğunuza yansıyacaktır ister istemez.
 
Back
X