- Konu Sahibi zaman_zaman
- #61
seni anlayabiliyorum. eşinin ailesi nekadar iyi olursa olsun sen eşinle yanlız kalmak istiyorsun. başbaşa olayım diyorsun. tam evliliğine adapte olamamışken bebek bekliyorsun. gelmesinede az kalmış. ama kendini boşyere yıpratıyorsun. bak anlayışlı insanlarmış. kendini rahatlat. bebek için gelecekler tabi onlar eşinin ailesi. kendi ailenden ve eşinin ailesinden uzak olmak, başka şehirde yaşamak zor. muhakkak özleyenleriniz olacak. gelecekler. zaaman gelecek siz gelmelerini isteyeceksiniz...
sürekli sizden hamile olmanıza rağmen iş bekleselerdi. üstüne üstlük de eziyet etselerdi sana. daha mı mutlu olurdunuz. haline şükret. eşinin rahatsızlığıda varmış. daha çok hastalanırsa stresten mutlu olamazsınız unutma. eşinin babasının yardımına ihtiyacı olduğunu sık sık hatırlat kendine.
aah beni ne kadar iyi anlamışsın arkadaşım. teşekkür ederim. her konunun artısını eksisini düşünüyorum tabiiki artılar çoğunlukta. özellikle başkalarının hayatlarıyla kıyasladığımda kendi halime, eşimin ailesine şükrediyorum. korkumda tam senin söylediğin aslında. eşimin babasını yollarsam eşiminde rahatsızlığı azarsa mutlu olamayacağım galiba. pürüzsüz bi hayat beklemek anlamsız belki de. herkesin sınavı farklı..