- 7 Ocak 2016
- 10.357
- 49.970
- 598
Ben laf sokmadım, anneme söylerken geldi ben ona bile söylemiyordum. Tek başımıza olsa bu kadar büyütmezdi ama annem olunca hemen değişiyor ama bunu kaçıncı yapıyor, annemin yanında çok değişiyor
Çocuk yattıktan sonra gelmiş bana konuşuyor ne yaptığının bile farkında değil,çocuğun önünde hani belli etmicektik deyince çok sinir ettin napim deyince, bendr sana çok sinir oluyorum ama çocuk etkilenmesin diye sesimi çıkarmıyorum ama sen sinir oldum deyip herşeyi hem annemin yanında hem çocuğumun yanında belli ediyorsun dedim
Hala kendini haklı görünce dayanamadım, gittim. Ben nasıl sinirlendiğimi belli etmiyorsam oda belli etmşcek öyle bir dünya yok
Ama bizim çocuğumuz asla düzelmez böyle olursa ve ben erkenden kanser olurum bu stresle
‘Laf sokmak gibi bir niyetim yoktu asla’ sizin kendi cümleniz. Ben orasını bilemem yanınızda yoktum sizin anlattıklarınız üzerinden yorum yapabilirim ancak. Kaç yıllık eşiniz hep bunu yapıyorsa artık her seferinde aynı şey için kavga etmekten yorulmadınız mı? Sinirlendiğinizi belli etmediğiniz halinizle yatağı ayırmış haliniz aynı farkında mısınız? Çocuğun önünde veya başka yerde kavga etmek istemiyorsanız susar kavga etmezsiniz. Sizin çabanız sadece üste çıkmak, haklı olmak üzerine. Cümlelerinizden tahammülünüz kalmadığı o kadar belli ki. Çocuğu zaten hasta eden sizsiniz. Siz ve eşiniz. Karşı tarafı suçlayarak kendi payınızı yok sayamazsınız.