birkaç gün önce yazmıştım 9 aydır peşimdeydi ama konularımı kuayanlar bilirler,kötü biten bir nişanlılık yaşadığım için hep kaçtım ondan.uzak durdum.sonu olmayacağını düşündüm.ama son 2 aydır grşryoruz boşluktanmı,onun ilgisindenmi bilemiyorum bağlandım ona bu sürede.kendimden herşeyden bağımsız bağlandım..bana evlilikten benimle nişanlanmak istediğinden bahsetti.hiç beklemediğim bieşeyle geldi bana ve dünyalar benim oldu.inandım sevildiğime.bu kez olucak dedim.konuştuk ve ya hep ya hiç dedik,iki sevgili değil,nişanlı çift olmaya karar verdik.geçtiğimiz hafta ailesine bahsetti.1 ay içinde nişan yaparız diyen inan anneiyle konuşunca tam ters kararlar aldı..mart nisan ayına kadar flört yaşıyacakmışız ve mart nisanda istemeye geliceklermiş.duyduğumda şok oldum.7 -8 ay onrasından bahsediyordu bana.şaka gibiydi..bende kedisine o kadar uzun zaman bekleyemeyeceğimi ve umutuz baktığımı söyledim.çünkü benim ailem nişanlılık yaşamış kızlarına,8 ay sevgili olmaya nasıl müsade edebilirki..adı olmadan..bugün yine görüştük ve camiye gittik dua ettik,elilik adına konuşmalarını ciddiye almadım karamsar davrandım ve tabii bozuldu buna.camiden çıkışta ise,kapanmamı istediği için eşarp aldı birkaç tane.çünkü yuvamızı kurmadan kapanacağım konusunda anlaşmıştık..son an beni eve bırakmadan annesi aradığını gördük hemde 10 defadan fazla..benimle olduğunuda bildiği halde.tabii ben anneinin aramalarını görünce bzuldum.belliki kadın beni istemiyor.ayrılırkende bana aldığı eşarpla almadım ve ben eşin olucaksam zamanı gelince alırım,şimdilik sende kalsın dedim.ayrıldığımız saatten iitibaren ise saatler geçti ama ne o aradı nede ben..yani ben 7-8 ay boyunca segili olarak görüşmeyeceğimi,bu kadar süre beklemeyeceğimi başka nasıl anlatabilirdimki..çok üzülüyorum çünkü onun ilgisi sevgiisine öylesine alıştımki,ama belkide bu mutluluk bana çok fazlaydı..üzülüyorum ama mantıklı davrandığımı düşünüyorum.paylaşmak anlatmak ve sizlerinde fikirlerini almak istedim.ya hep ya hiç dedim çünkü bu süre kıa bir zaman değil..yorumlarınıza ihtiyacım var çok üzgünüm..