- 22 Kasım 2014
- 3.147
- 3.141
- 248
- 31
- Konu Sahibi kurk mantolu madonna
- #1
Merhabalar herkese. Bu konu, belki de biriktirdiklerimin bir patlaması ama daha fazla dayanamicam.
Sorun annem. Bugüne kadar baskıcı tavırları, hiç gözüme batmasa da hatta hoşuma gitse de artık sorguladigimdan mıdır nedir, yoruyor artık beni.
Birşey yapmaya kalkissam, sen yapma beceremezsin, milletin yanında "anca oturur bunlar, hicbirsey yapmazlar" serzenisleri beni çok yordu. Halbuki elimden geleni yapiyorum ben. Hicbir zaman doğru düzgün bir anne kız ilişkimiz olmadı. Yere dustugunde bir annenin yavrusu uzulur dimi, benim annem dustum diye bana vururdu bir de. Hic unutmam, küçükken 12 yaşlarında falan dayimlara gitmiştik, dönüşte eve bırakmıştı dayim bizi anneme sarildim ozledim seni dedim. Ne yaptı, beni itti ayıptır dedi. Ya nesi ayıp beee!? Diyemedim, aklim basmamisti ama bak Madonna unutmadı. Annem oldum olası hep evi süslerdi, evin perde koltuk hiçbir eksiği olmazdı. Mükemmel yapardı evi. Ama ya çocukları? Bizim üzerimizde doğru düzgün giysiler olmazdı, kuzenlerimize ozenirdik hep, çünkü bize birşey almazdi. Varsa yoksa hep evi süsleme derdi vardı.
Ve, can alıcı nokta elimizde harçlık var atiyorum bir kısmını serzenişte bulunarak isterdi. Yani zorlama yok fakat, hani azcik beni gor derdi. İki kuruş harçlığım varsa, bir kısmını ona verdim hep. Vermezsem kusuyordu. Küçükken de böyleydi, bize verilen bayram harcligina el koyar, bize birşey almaz varsa yoksa hep eve hep eve.
Ve karar verdim, suan üni son sınıf muh ogrencisiyim, kesinlikle burda bu şehirde kalmayacağım. Çünkü annemin baskıları sonucu, kendi ayaklarimin üstünde duramiyorum ve çalışma hayatım burda olursa yine duramayacagim. Allah'in izniyle, kendime başka bir şehirde hayat kurmak istiyorum uzak olmak istiyorum.
Konuyu neden açtım diye sorcak olursanız; gorunuste bir sorun yok dimi. Haline sukret diyorsunuz. Ama bana yasattıklarını, hissettiklerimi gordunuz mu..
Ben boyle bir anne olmayacağım, söz verdim kendime. Yeri gelince otoriter bir anne, yeri gelince arkadaş ama sevgisini gösteren, sakinmayan, gücenmeyen..
Siz de böyle anne olmayın olur mu?
Sorun annem. Bugüne kadar baskıcı tavırları, hiç gözüme batmasa da hatta hoşuma gitse de artık sorguladigimdan mıdır nedir, yoruyor artık beni.
Birşey yapmaya kalkissam, sen yapma beceremezsin, milletin yanında "anca oturur bunlar, hicbirsey yapmazlar" serzenisleri beni çok yordu. Halbuki elimden geleni yapiyorum ben. Hicbir zaman doğru düzgün bir anne kız ilişkimiz olmadı. Yere dustugunde bir annenin yavrusu uzulur dimi, benim annem dustum diye bana vururdu bir de. Hic unutmam, küçükken 12 yaşlarında falan dayimlara gitmiştik, dönüşte eve bırakmıştı dayim bizi anneme sarildim ozledim seni dedim. Ne yaptı, beni itti ayıptır dedi. Ya nesi ayıp beee!? Diyemedim, aklim basmamisti ama bak Madonna unutmadı. Annem oldum olası hep evi süslerdi, evin perde koltuk hiçbir eksiği olmazdı. Mükemmel yapardı evi. Ama ya çocukları? Bizim üzerimizde doğru düzgün giysiler olmazdı, kuzenlerimize ozenirdik hep, çünkü bize birşey almazdi. Varsa yoksa hep evi süsleme derdi vardı.
Ve, can alıcı nokta elimizde harçlık var atiyorum bir kısmını serzenişte bulunarak isterdi. Yani zorlama yok fakat, hani azcik beni gor derdi. İki kuruş harçlığım varsa, bir kısmını ona verdim hep. Vermezsem kusuyordu. Küçükken de böyleydi, bize verilen bayram harcligina el koyar, bize birşey almaz varsa yoksa hep eve hep eve.
Ve karar verdim, suan üni son sınıf muh ogrencisiyim, kesinlikle burda bu şehirde kalmayacağım. Çünkü annemin baskıları sonucu, kendi ayaklarimin üstünde duramiyorum ve çalışma hayatım burda olursa yine duramayacagim. Allah'in izniyle, kendime başka bir şehirde hayat kurmak istiyorum uzak olmak istiyorum.
Konuyu neden açtım diye sorcak olursanız; gorunuste bir sorun yok dimi. Haline sukret diyorsunuz. Ama bana yasattıklarını, hissettiklerimi gordunuz mu..
Ben boyle bir anne olmayacağım, söz verdim kendime. Yeri gelince otoriter bir anne, yeri gelince arkadaş ama sevgisini gösteren, sakinmayan, gücenmeyen..
Siz de böyle anne olmayın olur mu?