• Merhaba, Kadınlar Kulübü'ne ÜCRETSİZ üye olarak yorumlar ile katkıda bulunabilir veya aklınıza takılan soruları sorabilirsiniz.

bu tuhaflık başka kimde var?

uumutsuzz

sıraya dizdin bizi zaman.
Kayıtlı Üye
16 Ağustos 2012
280
9
68
İstanbul
ya arkadaşlar size belki saçma gelebilir ama ben ne misafir olmaktan ne de misafir ağırlamaktan hiç hoşlanmıyorum. ne gideyim biri bana hizmet etsin, ne millet bana gelsin ben hizmet edeyim. ama arkadaşlarımla dışarda buluşmayı severim.

bi tuhaf huyum daha var. evde temizlik ve iş yaparken birinin beni izlemesi tüylerimi diken diken ediyo. yemek yapıp ev ahalisinin önüne koymak istemiyorum. yadırgamayın elimde olmayan bi huy bu. sanki onlara yaranmak için, hoş görünmek için yemek yapıyorum gibi gözüktüğümü hissediyorum. ya tam tasvir edemedim durumu. tuhaf hissediyorum kendimi işte. irite oluyorum birinin yanında iş yapmaktan.. nolur yadırgamayın elimde olan bi durum değil. nasıl başa çıkabilirim bu durumla..
acaba daha önce bu işleri hiç yapmazdım, daha yeni yeni yapmak zorunda olduğum için midir?

not:bekarım.babam ve kardeşlerimle yaşıyorum.

burada bi arkadaş sayesinde hissettiğim şeyi biraz da olsa tanımlayabildim: "hizmetçilik"
etrafımdakiler beni öyle görmese de ben niyeyse iş yaparken kendimi böle hissediyorum sanırım :(
 
Son düzenleme:
misafir konusu yemek ve temizlikte birilerinin bakması konusu ve bundan rahatsız olmak deyince aklıma biraz çekingenlik geldi yani belki alakası yoktur aama ablam da böyle olduğu için böyle düşündüm çekingenlikle alakalı olabilir mi?
 
Misafirlik konusunda bir şey diyemeyeceğim canım kişiden kişiye değişebilir. Ama bende birinin önünde temizlik yemek gibi şeyler yapamam, ya bana laf ederse, eksik, açık bulursa diye. Kahve bile yapmaktan çekiniyorum ya köpüklü yapamazsam diye o kadar stresliyim.
Belki yeni başladığın için sıkıntı yaşıyorsundur canım. Sana tavsiyem yalnızken sanki yanında birileri varmış gibi düşün ya da yanında biri varken o yokmuş gibi düşünmeye çalış. Takıntı halinde sıkıntılıysan bence psikolojik destek alsan iyi olur...
 
misafir konusu yemek ve temizlikte birilerinin bakması konusu ve bundan rahatsız olmak deyince aklıma biraz çekingenlik geldi yani belki alakası yoktur aama ablam da böyle olduğu için böyle düşündüm çekingenlikle alakalı olabilir mi?

evet önceden pek fazla yapmadığım için belki utanıyor olabilirim ama aileme karşı neden böleyim? yani sanki yemek ve temizlik yapıyor olmam onlara lütufta bulunuyormuşum gibi hissettiriyo bana. halbuki ablalarıyım ben onların.. tabi ki yapmalıyım.
neden böle hissediyorum ya?

bi de misafirliği neden sevmiyorum acaba?
 
Misafirlik deyince hani arkadaş ortamı gibi değil gerici olabiliyor bazen bence bi çok kişi rahat değildir aşırı olmadıkça sorun olduğnu sanmıyorum sevmemen de normal bence kendine bu kadar dert etmemelisin ve yemek konusunda da böyle sonuçta yeni başladıysan biraz tedirginlik hissedebilirsin biraz kişiliğinle alakalıdır ama aşırı değilse bunlar normal şeyler bence canım
 
Misafirlik konusunda bir şey diyemeyeceğim canım kişiden kişiye değişebilir. Ama bende birinin önünde temizlik yemek gibi şeyler yapamam, ya bana laf ederse, eksik, açık bulursa diye. Kahve bile yapmaktan çekiniyorum ya köpüklü yapamazsam diye o kadar stresliyim.
Belki yeni başladığın için sıkıntı yaşıyorsundur canım. Sana tavsiyem yalnızken sanki yanında birileri varmış gibi düşün ya da yanında biri varken o yokmuş gibi düşünmeye çalış. Takıntı halinde sıkıntılıysan bence psikolojik destek alsan iyi olur...

haklısın canım da hislerimi tam anlamıyla anlatamıyorum. çünkü hissiyatım ilk kez karşılaştığım bişi. hiçbişiyle mukayese edemiyorum o yüzden tasvir ederken zorlanıyorum. hani bişi yapıyorum ya evde mesela, "bakın işte sizin için yapıyorum, sizin için çabalıyorum" gibi hissettiiriyomuşum gibi hisssediyorum sanki..
ay çok acayip ya. anlatamıyorum da ne hissettiğimi. ne biçim dert bu ya :(
 
çocukluğumdan beri misafirliğe gitmeyi de sevmem bana gelinmesini de, 8 yıllık evliyim yeni de değil, ama en yakınım bile olsa kimsenin önünde iş yapamam, aynı zamanda evime gelen insanların da sofra kurmaya, kaldırmaya yardım etmesinden, mutfağımda bişeyler yapmasından hoşlanmam. evime gelen misafirlere genelde dışardan yemek söylerim, ikramlarımı hazır alırım (mutfakla aram iyidir aslında, döktürürüm ama başkasına yapmak geriyor beni)
kayınvalidem ve annemin evi de dahil gittiğim hiçbir evde hiçbir şeye dokunmam, sofra hazır olunca oturup yemeğimi yiyip kalkarım, alıştılar bu hallerime. ne mutfağıma girilmesinden hoşlanıyorum ne de başkasının mutfağına girmekten.
biraz rahatına düşkün bir insanım, misafirler rahatımı bozuyor, geriliyorum :51:
 
Seninki çok daha farklı bişey sanırım canım inşallah burda seni anlayan birileri çıkar ama bence aşırı şekilde dert ettiysen psikolojik yardım alabilirsin ama seni ne kadar etkilediğine bağlı bu tabi
 
çocukluğumdan beri misafirliğe gitmeyi de sevmem bana gelinmesini de, 8 yıllık evliyim yeni de değil, ama en yakınım bile olsa kimsenin önünde iş yapamam, aynı zamanda evime gelen insanların da sofra kurmaya, kaldırmaya yardım etmesinden, mutfağımda bişeyler yapmasından hoşlanmam. evime gelen misafirlere genelde dışardan yemek söylerim, ikramlarımı hazır alırım (mutfakla aram iyidir aslında, döktürürüm ama başkasına yapmak geriyor beni)
kayınvalidem ve annemin evi de dahil gittiğim hiçbir evde hiçbir şeye dokunmam, sofra hazır olunca oturup yemeğimi yiyip kalkarım, alıştılar bu hallerime. ne mutfağıma girilmesinden hoşlanıyorum ne de başkasının mutfağına girmekten.
biraz rahatına düşkün bir insanım, misafirler rahatımı bozuyor, geriliyorum :51:

çok benziyoruz canım. peki evlenince eşine yemek yapmak falan? nasıl hissettin iş yaparken yemek yaparken sofra kurup onun önüne koyarken. ay sanki lütuf yapıyormuşum gibi rahatsız oluyorum ya.:(
 
çok benziyoruz canım. peki evlenince eşine yemek yapmak falan? nasıl hissettin iş yaparken yemek yaparken sofra kurup onun önüne koyarken. ay sanki lütuf yapıyormuşum gibi rahatsız oluyorum ya.:(

eşimin önüne yemek yapıp koymak gibi olmadı benimki hiç, işten gelir birlikte yemek yapar birlikte yer birlikte kaldırırdık hep, şu an çalışmıyorum ama yine birlikte kurup kaldırıyoruz, mutfağımı paylaşmaktan gocunmadığım tek insan o zaten :1:
ama şu var mesela evi hep o süpürür ben silerim, ben silerken durup izlerse rahatsız olurum, o esnada başka bişeyle uğraşması bana bakmaması lazım. bilgisayar oyunu oynarken izlenmekten de hoşlanmıyorum mesela :51:
hasta bile olsa o otururken iş yapamam, hizmetçi gibi hissediyorum o zaman kendimi, ya birlikte yapıcaz ya o yokken yapıcam. böyle cinsim işte :51:
 
Ne misafirliğe giderim ne de geleni severim.Ergenlik döneminde ilk zamanlar asilik sinir filan daha belirgindi şimdi daha sakinim gerçi.Evde de iş yaptırmaz annem bana şöyle bir hamaratlığım da yok yani.yaşım 19 daha ama arada geliyor böyle misafirler yok bir kahveni içeyim yok bir çayını içelim kızım.Yapmıyorum yapamıyorum. :16:
 
Son düzenleme:
Ben de hiç sevmem. Misafir olmayı da misafir ağırlamayı da. Hiç de beceremem. Samimiyetsiz davranırım istem dışı. Yalnızlığı daha çok seviyorum.
 
eşimin önüne yemek yapıp koymak gibi olmadı benimki hiç, işten gelir birlikte yemek yapar birlikte yer birlikte kaldırırdık hep, şu an çalışmıyorum ama yine birlikte kurup kaldırıyoruz, mutfağımı paylaşmaktan gocunmadığım tek insan o zaten :1:
ama şu var mesela evi hep o süpürür ben silerim, ben silerken durup izlerse rahatsız olurum, o esnada başka bişeyle uğraşması bana bakmaması lazım. bilgisayar oyunu oynarken izlenmekten de hoşlanmıyorum mesela :51:
hasta bile olsa o otururken iş yapamam, hizmetçi gibi hissediyorum o zaman kendimi, ya birlikte yapıcaz ya o yokken yapıcam. böyle cinsim işte :51:

ben de cinsim o zaman :) ama yalnız olmadığıma sevindim bu konuda :)
sen ne güzel iş yapan birine denk gelmişsin.. ben nasıl bulcam öle birini :)
son cümlene şiddetle katılıyorum. o "hizmetçilik" hissi mi acaba beni de rahatsız eden ?
ama yıllarca analarımız nenelerimiz gocunmadan her işi herkesin önünde rahat rahat yapmışlar. gerçi neler hissettiklerini bilmiyoruz ama..
biz niye böleyiz acep?
 
misafirin yakınlığın göre değişir bence :) yakın arkadaşların veya teyzenler kuzenlerin gelse mutlu olursun yoksa ben de huzursuz oluyorum. evde yemek yapmaktan utanman tuhaf hissetmen de yeni yeni başladığın içindir bence :) değişik yemek tarifleri araştır internetten yada pasta börek öyle şeyler yapınca insan mutlu oluyo alışmaya başlıyor :D evde kimse yokken yap mesela öyle öyle alışırsın inş :) ben de bişey yaparken mutfakta biri olursa rahatsız oluyorum ritmim bozuluyor :27:
 
haklısın canım da hislerimi tam anlamıyla anlatamıyorum. çünkü hissiyatım ilk kez karşılaştığım bişi. hiçbişiyle mukayese edemiyorum o yüzden tasvir ederken zorlanıyorum. hani bişi yapıyorum ya evde mesela, "bakın işte sizin için yapıyorum, sizin için çabalıyorum" gibi hissettiiriyomuşum gibi hisssediyorum sanki..
ay çok acayip ya. anlatamıyorum da ne hissettiğimi. ne biçim dert bu ya :(

Daha yeni yeni yaptığın için onlar için bir şeyler yaptığını göstermeye çalışıyorsun haklı olarak. Küçük yaştaki bir çocuğu düşün eline bir tabak verip masaya koy dediğinde ve onu başarıyla yaptığında herkes "Aferin kızımaa..." diyor ve çocuk özgüven kazanıyor, yapabildiğini, becerebildiğini tastikletmiş oluyor. Sende daha küçük bir çocuk gibisin bu konuda o yüzden emeğine karşılık güzel bir söz bekliyor olabilirsin. Eminim ailen de seni anlayışla karşılıyordur.
 
ben de cinsim o zaman :) ama yalnız olmadığıma sevindim bu konuda :)
sen ne güzel iş yapan birine denk gelmişsin.. ben nasıl bulcam öle birini :)
son cümlene şiddetle katılıyorum. o "hizmetçilik" hissi mi acaba beni de rahatsız eden ?
ama yıllarca analarımız nenelerimiz gocunmadan her işi herkesin önünde rahat rahat yapmışlar. gerçi neler hissettiklerini bilmiyoruz ama..
biz niye böleyiz acep?

bana annem hiç iş yaptırmazdı bekarken, teyzelerim falan da bu nasıl kadın olacak, nasıl evlenecek diye bıdıbıdı konuşurlardı, kalk çay koy, koca kızsın yan gelip yatıyorsun der sinir ederlerdi beni :36:
ona tepki olarak böyle olmuş olabilirim. bilinçaltı nelere kadir :52:
sonuç olarak evime gelen misafire bir tepsi çay götürmek bile strese sokuyor beni
ama bu bahsettiğim akrabalarım ya da çok yakın hissetmediğim arkadaş/tanıdıklar,komşular için geçerli, yakın arkadaşlarım gelsin otursun bi pizza söyleyip yiyelim, üstüne kahvelerimizi içelim ona her gün olsa hayır demem :1:
 
Daha yeni yeni yaptığın için onlar için bir şeyler yaptığını göstermeye çalışıyorsun haklı olarak. Küçük yaştaki bir çocuğu düşün eline bir tabak verip masaya koy dediğinde ve onu başarıyla yaptığında herkes "Aferin kızımaa..." diyor ve çocuk özgüven kazanıyor, yapabildiğini, becerebildiğini tastikletmiş oluyor. Sende daha küçük bir çocuk gibisin bu konuda o yüzden emeğine karşılık güzel bir söz bekliyor olabilirsin. Eminim ailen de seni anlayışla karşılıyordur.

aslında birşeyler yaptığımı göstermeye çalışmak değil niyetim. niyetim her abla gibi ev işleri ve yemek yapmak. ama bunları "işte size yapıyorum, sizin için yapıyorum, görün." diye yapıyor gibi görünmekten rahatsız oluyorum. içimdeki düşüncelere hakim olamıyorum. halbuki belki onlar beni öyle görmüyor. ama iç sesime hakim olamıyorum :(
 
bana annem hiç iş yaptırmazdı bekarken, teyzelerim falan da bu nasıl kadın olacak, nasıl evlenecek diye bıdıbıdı konuşurlardı, kalk çay koy, koca kızsın yan gelip yatıyorsun der sinir ederlerdi beni :36:
ona tepki olarak böyle olmuş olabilirim. bilinçaltı nelere kadir :52:
sonuç olarak evime gelen misafire bir tepsi çay götürmek bile strese sokuyor beni
ama bu bahsettiğim akrabalarım ya da çok yakın hissetmediğim arkadaş/tanıdıklar,komşular için geçerli, yakın arkadaşlarım gelsin otursun bi pizza söyleyip yiyelim, üstüne kahvelerimizi içelim ona her gün olsa hayır demem :1:

ben de hiç iş yapmazdım önceden. aynı şeyleri bana da derlerdi. bilinçaltıma mı yerleşti acaba dersin?
ben herkese karşı böleyim :( acaba tembel miyim dicem ama ben de misafirlikte bana hizmet edilmesinden hoşlanmam.
ben senden de cinsim sanırım :)
 
aslında birşeyler yaptığımı göstermeye çalışmak değil niyetim. niyetim her abla gibi ev işleri ve yemek yapmak. ama bunları "işte size yapıyorum, sizin için yapıyorum, görün." diye yapıyor gibi görünmekten rahatsız oluyorum. içimdeki düşüncelere hakim olamıyorum. halbuki belki onlar beni öyle görmüyor. ama iç sesime hakim olamıyorum :(

dediğim gibi daha yeni başladığın için zaman içinde bu durumdan kurtulursun. Sadece biraz sabret canım. Geçer.
 
misafirin yakınlığın göre değişir bence :) yakın arkadaşların veya teyzenler kuzenlerin gelse mutlu olursun yoksa ben de huzursuz oluyorum. evde yemek yapmaktan utanman tuhaf hissetmen de yeni yeni başladığın içindir bence :) değişik yemek tarifleri araştır internetten yada pasta börek öyle şeyler yapınca insan mutlu oluyo alışmaya başlıyor :D evde kimse yokken yap mesela öyle öyle alışırsın inş :) ben de bişey yaparken mutfakta biri olursa rahatsız oluyorum ritmim bozuluyor :27:

hiçbi akrabamı sevmediğim için hiçbiriyle görüşmüyorum. ama bikaç yakın arkadaşım var onları çok severim ama gene de onlara misafirliğe gitmek isteemem. ama bi kafede onlarla saatlerce oturup sohbet edebilirim, zaman geçirebilirim.
 
Back
X