Bu yolun sonu nereye çıkar..? son durumum

çözüm illa ayrılmak değil senin gibi çok bu şekilde istekleri bitmeyen insanlarla yaşayanlar var. Bende aynıydım ama bir yerde tahammül bitiyor ve çözümü tek ayrılmakta değil insan neden yuvamı bozayım diyor sanki tekrar evlenince daha mı düzgün olacak...
benim hayat mottom huzur vermeyene huzur vermem
o yüzden değişim sizin içinizde olacak. Bana huzur vermeyene huzur vermem deyip Allah tan başka kimseye boyun eğmezseniz özgürlüğünüzü ele alırsınız. siz değişmezseniz bitmez insanların eleştirileri beklentileri😔
sizin belkide yanınızda olan merhametini hissettiğiniz bi eşiniz vardı..ben bunun bile eksikliğini hissediyorum.Eşim yanımda olsa bana biraz güç verseydi bende göze alırdım belki..ama üzgünüm çocuğum olsa bu sefer torunumuzu bize göstermiyor haftada bir zor görüyoruz diye söylenecekler.Yani bunun sonu yok..Eşime güvenimi kaybettiğim an, beni her canı istediğinde nasıl yapayalnız bıraktığını gördüğümden beri yüzleşiyorum kendimle.Malesef bu yolda yalnızım...Bazen eşimin gelip sarılması bi iki yakın davranmasıyla teselli etmişim kendimi.Oysa en başından beri bana yabancı gibi davranan, babasının aldığı evde rahat rahat oturan gelin moduna koyan o..meselâ her ay adet olduğumda biraz sancılı ağır geçse ne var yani kaç milyon kadın hasta oluyor bi senmi böylesin demişti bana.orda bile şevkatini hissedemedim.Hep hata kusur bende.ama hep..... aralarda gördüğüm sevgi kırıntılarına kanmışım anlayacağınız.Gerçek sevgi böyle değildir biliyorum.Gerçekten seven bi adam eşini ailesinin karşısına alıp benim düştüğüm duruma asla düşürmez.
 
Bu işin çözümü net tavırlar.
Sizin şu koşullarda bile hala karşınızda ki insanları memnun etme çabanızı anlayamadım.
Birçok evlilikte özellikle aile mevzuları mesele olabiliyor, bizde de çok oldu.
Ama ben net tavrımı koyduğumda herkes zamanla susmayı öğrendi.
Neredeyse hergün aramamı bekleyip, eşime gelin bizi aramıyor diyen insanlarla , şuan ay da 1 belki havadan sudan arayıp konuşur olduk.
Her bayram her tatil zorundasınız köye geleceksiniz diyen insanlar, artık gittiğimde geldiğin için teşekkür ederiz diyen insanlar haline geldiler.
Kolay mı oldu olmadı, ama tavırlar istekler net olmalı, eşiniz böyle kabul etmiyor mu, baksın yoluna bir zahmet.
Başkalarını memnun edip, kendinizi bu kadar unutmaya hakkınız yok.
 
Sizi yorumlarınızdan tanıyorum kendini yetiştirmiş güzel insansınız. İlk gençliğinizde siz de yaşamışsınız, düzgün insanların böyle saçma sapan ilişkilerle uğraşmak durumunda kalması ne kadar üzücü. Memlekette yaşını başını almış koca koca insanlar niye böyle ruh hastası ya. Sizin hatalarınızı yaşınızın küçüklüğüne tecrübesizliğinize verip yol yordam göstermeleri gerekirken siz onları idare etmek zorunda kalmışsınız. Ben böyle insanları şeklen büyüyüp kocaman olmuş ama hala çiğ, olgunlaşmamış ham meyvelere benzetiyorum. Kekremsi oluyorlar, tat vermiyorlar ama kocamanlar ve hayatımızda yer kaplıyorlar.
Çok teşekkür ederim o sizin bakışınızın güzelliği.
Kötülüğün yaşı, cinsiyeti olmuyor malesef. Ülkemizde gelinlere olan bakış açısıda malum. Küçükten ezeceksin baş kaldırmayı öğrenmesin mantığıyla ağırlıklarını! kurmaya çalışıyorlar sözde. Maymun gözünü açıp güç dengesi değiştiğinde merhamet bekliyorlar bu seferde.
 
sizin belkide yanınızda olan merhametini hissettiğiniz bi eşiniz vardı..ben bunun bile eksikliğini hissediyorum.Eşim yanımda olsa bana biraz güç verseydi bende göze alırdım belki..ama üzgünüm çocuğum olsa bu sefer torunumuzu bize göstermiyor haftada bir zor görüyoruz diye söylenecekler.Yani bunun sonu yok..Eşime güvenimi kaybettiğim an, beni her canı istediğinde nasıl yapayalnız bıraktığını gördüğümden beri yüzleşiyorum kendimle.Malesef bu yolda yalnızım...Bazen eşimin gelip sarılması bi iki yakın davranmasıyla teselli etmişim kendimi.Oysa en başından beri bana yabancı gibi davranan, babasının aldığı evde rahat rahat oturan gelin moduna koyan o..meselâ her ay adet olduğumda biraz sancılı ağır geçse ne var yani kaç milyon kadın hasta oluyor bi senmi böylesin demişti bana.orda bile şevkatini hissedemedim.Hep hata kusur bende.ama hep..... aralarda gördüğüm sevgi kırıntılarına kanmışım anlayacağınız.Gerçek sevgi böyle değildir biliyorum.Gerçekten seven bi adam eşini ailesinin karşısına alıp benim düştüğüm duruma asla düşürmez.
inan arkamda olan bir eşim yoktu. o da aynı her eve girişinde annesine gittim mi ilgilendim mi diye araştıran bir karakterdi.

Ben her böyle araştırmasında aynı şenin hisettiklerini hissedip sen beni değil aileni seviyorsun hep gittim mi diye araştırıryprsun huzur vermiyorsun diye hep kavgalar ettim şu an hiç birşey diyemiyor yani ben değiştim en ufak birşey diyecek olsa eski ben yok artık diyorum çünkü kimse kendine tek kelime ettirmiyor ama gelin sürekli eleştirirliyor

Kimse ile küsme herkese saygını koru ama yine istediğin gibi yaşa şartlama şu günler gideceğim diye sonra o günler de stres yapıyor işin varsa işim vardı sonra gelirirm de tartışmaya asla girme aile de tabi lazım hayatta sonra alışıyorlar.
Tek başına güçlü hissettiğin, kendine değer verdiğin kendi isteklerin doğrultusunda yaşadığın an senin için huzur bulacak ama o aşamaya gelene kadar insanları alıştırana kadar tabiki de bazı huzursuzluklar olacak kendi içinde...
 
dinlediği hocalar öyle diyormuş:) çocuk 6-7 yaşına geldimi babada kalmalıymış..
O hoca, ailesi mi?
Durup dururken ne alaka? Demek bu boşanma konusu aile içinde konuşuldu, doğmamış çocuğunuzun kimde kalacağına karar verdiler. Bu aileden çocuk falan yapmayın. Bebeği anneden koparacak vicdansız kötü insanlar
 
Siz sadece karşı tatafa bağlı eşimi kv vs mutlu ediyim yaranayım beni şunun eşinden daha çok sevsinler gibi davranıyorsunuz. Yani ben mi anlayamıyorum eşiniz annesi ile ileri geri konuşacak üstüne birde demediğini bırakmayıp sizi ağlatacak ve siz hala sakin tavırlarla konuşacaksınız. Bilmiyorum ama evliliğime burnunu sokanın burnunu koparırım. Eşim de annesinin eteğinden ayrılmıyorsa onlarla yaşar. Biz eşimin ailesiyle aynı bahçede yaşayıp hafta bir görsem yüzlerini ne ala derlerdi düşünün artık. Ev işi yapmak gidip hizmet etmek dursun görmüyordum bile neredeyse. Biraz dişli olmak lazım belki de. Sus pus olmak işe yaramıyor daha çok eziyorlar. Hakkınızı savunun.
 
Son konumu bilenler bilir devamında yaşadıklarımı anlatmak istiyorum sizlere..

Eşim ailesine gidip dolduruşa geldikten sonra bana hiç olmadık sözler etmişti..Haftanın 3 günü gittiğim ailesine neden ben olmadan tek hiç gitmedin diye hesap sormuştu benden.. bu konuyu kayınvalidemle konuşma kararı aldım belki size göre çocukça gelecek ama sürekli onların baskısı altında eşimden sözler işitmek çok ağrıma gidiyordu artık..
Her cuma aradığım gibi aradım hal hatır sorduktan sonra anne ben senle bişey konuşucam deyip konuya girdim..O akşam size geldikten sonra bana bunları söyledi siz bişey konuştunuzmu dedimm hayır biz bişey konuşmadık dedi başta..Sonra ben detay verince itiraf edip (eşimin adı x olsun) X o akşam bize gelince baktım morali bozuk sordum bende neyin var oğlum..oda demişki matemin takıntılarından bıktım..tedavi olması gerekiyor bu böyle gitmez..:) Önce şaşırdım tabii ama sonra keşke sorsaydınız anne ne takıntım varmış bende size anlatırdım dedim..başka hiçbişey demedi deyip inkar etti kayınvalidem... Ben konuyu uzaklık mevzusuna getirince ''-evet kızım sen bize geldin gelmedin demiyorum ama bizim içimize girmedinnn....hep eşinle geldin eşinle gittin...ben seni farklı beklerdim..teyzeye bile girip çıkmadın..'' (eşimin teyzesinden bahsediyor bana 2 araç uzaklıkta oturan 50 yaşlarında bi kadınla arkadaşlık etmemi beklemişler..ki ben eşimin teyzesini her cuma ararım oğlu evlendiğinde evine pastalar yapıp götürmekten tutun, gelinin ailesiyle tanışmasına kadar tüm özel şeylerinde yanlarında oldum..hep hizmetlerini yaptım.. ama bunlar yetmemiş.. görümcemi artık söylemiyor bile:)bende dedimki anne zaten haftanın 2-3 günü geldiğim bi yere bi günde tek gidiyim demeye gerek görmedim..ben bu kadarını yapabiliyorum sizin beklentinizin altında kalmış gibi cümleler kurdum..oda benim beklentim falan yok..diyerek o uçsuz bucaksız beklentilerini inkar etti..

Onlara göre bi eve gelin gelince evin tüm işini yapar kapı cam siler.misafir ağırlar.hep iç içe olurlar..Tabii benim haftanın 2-3 günü gidip orda hizmet etmem tencere tavalarına kadar yıkayıp her detayı düşünmem pek umurlarında olmamış..Her gittiğimde her hareketimin gözetlenmeside cabası..farkedersinizya hani birileri sürekli sizin davranışlarınızı gözetler..gülüşünüzden nasıl yürüdüğünüze kadar hep bi göz hapsi altında olduğunuzu düşünün.Bu arada bu konuşma tartışma havasında geçmiyor..içindekileri dökme gibi düşünün..Bi ara şunu dediğimi hatırlıyorum -Anne neden X beni dayısının geliniyle kıyaslıyor..siz o aileyle küssünüz görmüyor bile nasıl olurda o evin kızı gibi davranıyor sen uzaksın diyebilir...yine biz bişey demedik kendi farketmiştir dedi bana.:) Halbuki benim yanımda defalarca o kızı övüp yanımda eşim varken bunu yaptılar.İşte o kız çok iyi gelin sabahtan kalkar gelir kv. desine akşama kadar orda durur.çok iyidir çoook.. Tabii eşimde bunları duya duya sonunda bana pat diye herşeyi söyledi.

Takıntılı ve baskıcı olan eşim benim takıntılı olduğumu söylemiş ailesine.Kv ise kızım ben sizin kötü olmanızı istemem ama sen git doktora o zaman.takıntılı değilsende belki faydasını görürsünüz diye ekliyor..ve ben eşimin takıntılarından evde yaptığı baskılardan bahsedince haaayırr o öyle yapmaz.o önceden öyle değildi gibi savunmaya geçti.Bana çok iyi evlattır gibi laflar etti.bende iyi bi evlat olabilir ama evlilikte çok baskıcı davranıyor dedim..Bana bigün bile nakit paraya ihtiyacın varmı veriyim demeyen eşim annesinin cüzdanına para koyuyormuş:) pek düşünceli evlattır.yaklaşık 1 saat konuştuk.Konuşma sırasında kaynımın sesini duydum arkadan muhtemelen söylediklerimi duydu ve bana saydırıyordu arkadan..bende anne konuştuklarımız aramızda kalsın.kaynımın yada başkasının bilmesini istemiyorum dedim.oda yok onlar bilmez hiçbişey demezler diye savunmaya geçti fakat o günden sonra kaynım bana karşı 180 derece değişmiş vaziyette saygısız bi ifadeyle konuşuyor.Çünkü telefonda kayınvalidemle konuşmamdan rahatsız olduğunu düşünüyorum..Birde kaynımın kızarkadaşı olmadan önce ve sonraki hali inanılmaz farklı..Eşimin ailesi sürekli insanları kıyaslayan tipler işte o ondan güzel o ondan kısa veya uzun...o ondan zengin vs..bir sürü detay.ve o kızla ilgili konuşurkende benimle kıyasladıklarına eminim.Kaynım malesef daha soğuk davranıyor bu mevzulardan sonra anlamsız bi şekilde.

Ne tesadüfki annesiyle konuştuktan sonra eşim aradı ve sakin sakin konuşup akşam yemeğe çıkalımmı dedi bana konuşuruz hem..Sanki 2 gün önce bana bağıran hakaret eden o adam değil başkası..tamam dedim gittik.bana iyi kibar davranıyor gülüyor vs...bende sanki 2 gün önce o gözyaşları dökmemişçesine gülüyorum...
Bu olayın üstünden 1,5 ay geçti nerdeyse..Biliyorum bu yolun sonu yok..Eşimin ailesinin beklentileri hiç bitmeyecek ve ana kuzusu eşim her fırsatta beni harcayacak.Kayınvalidemi aradığımda soğuk soğuk teli açıp iyiyim oturuyomdeyip bana sen nasılsın diye bile sormuyor..sesinden anlıyorum.Soğuk gelinmişim ben yine aptal gibi samimi bi sesle napıyosunuz şu nasıl bu nasıl diye soruyorum..Eskiden 2-3 gün aramasam oooo hiç aramıyorsun derlerdi.şimdi alıştılar artık demiyorlar.Eşimse görümcem ve çocuklarına bağımlı olarak hayatını geçiriyor.Bazen günde 2 kez kamerayla görüşüp çocukları görüyor..Yeğenlerini sevmesi sorun değil asla ama 35 yaşına gelmiş bi adamın çocuk sorumluluğundan kaçıp eşini bir kalemde harcayıp başka şeylerle avunduğunu görüyorum..Arada bana ahh bekar olsaydım keşke ne rahattım bee gibi laflar ediyor.

Kendimi kırmızı odadaki boncuğa benzetiyorum bazen iki kişilik yalnızlığımda...hatta boncuğun eşi tarafından nasıl yalnız hissettirildiği sahneleri izlerken ağlamıştım bunu gören eşime tanıdık geliyormu sana bu sahneler dedim..oda anlamış olacakki gel bi sarılıyim dedi bana..sanki ödül verir teselli eder gibi.. Şuan evli olduğum şu 1,5 yıla baktığımda iyiki çocuğum olmamış diyorum.Kendimle ilgili neler yaptım derseniz..Derse başladım sınavlara hazırlanıyorum.Mesleğimle ilgili bilg. programlarını yeniden çalışıyorum.Dönülmez bi yolda kendim için gece gündüz çalışmak zorundayım...Sırtımı güvenle yaslayacağım bi evlilik değil benimkisi...acı ama gerçek..bazı şeyleri başından sezmiştim ama insanların bu kadar fena, arkadan iş çeviren, ben iyi niyetli mazbut durdukça nasıl beni yok saydıklarını ezmeye çalıştıklarını..sen ne bilirsinki bakışlarını gördükten sonra..ben bunlar için yaşamıyorum dedim kendime...Bir yola başladım, umarımki bi çıkış yolu bulacağım....Bu evliliğin sonu nereye gider bilmiyorum ama yapayalnızda olsam ayakları yere sağlam basan çalışan kimseye minnet etmeyecek biri olmak için elimden gelen herşeyi yapacağım.
Bu arada virüse rağmen eşim haftanın 3 günü annesine gidiyor:) bende 2 gün gidiyorum genelde.Pzt. gittiysem cuma mesela..haftasonu yasaklar olunca ayy görüşemiyoruz tıkıldık eve triplerine giriyorlar:) Her konuda tavsiyelerinize açığım..Böyle bi aileyle başedebilen, benim gibi başta çok pasif davranıp sonra toparlayan oldumu aranızda..
Bazıları iyi niyet ve asaletinizi zafiyetiniz görür. Hak edene, hak ettiği kadarı.
Aileniz ne diyor?
 
Son konumu bilenler bilir devamında yaşadıklarımı anlatmak istiyorum sizlere..

Eşim ailesine gidip dolduruşa geldikten sonra bana hiç olmadık sözler etmişti..Haftanın 3 günü gittiğim ailesine neden ben olmadan tek hiç gitmedin diye hesap sormuştu benden.. bu konuyu kayınvalidemle konuşma kararı aldım belki size göre çocukça gelecek ama sürekli onların baskısı altında eşimden sözler işitmek çok ağrıma gidiyordu artık..
Her cuma aradığım gibi aradım hal hatır sorduktan sonra anne ben senle bişey konuşucam deyip konuya girdim..O akşam size geldikten sonra bana bunları söyledi siz bişey konuştunuzmu dedimm hayır biz bişey konuşmadık dedi başta..Sonra ben detay verince itiraf edip (eşimin adı x olsun) X o akşam bize gelince baktım morali bozuk sordum bende neyin var oğlum..oda demişki matemin takıntılarından bıktım..tedavi olması gerekiyor bu böyle gitmez..:) Önce şaşırdım tabii ama sonra keşke sorsaydınız anne ne takıntım varmış bende size anlatırdım dedim..başka hiçbişey demedi deyip inkar etti kayınvalidem... Ben konuyu uzaklık mevzusuna getirince ''-evet kızım sen bize geldin gelmedin demiyorum ama bizim içimize girmedinnn....hep eşinle geldin eşinle gittin...ben seni farklı beklerdim..teyzeye bile girip çıkmadın..'' (eşimin teyzesinden bahsediyor bana 2 araç uzaklıkta oturan 50 yaşlarında bi kadınla arkadaşlık etmemi beklemişler..ki ben eşimin teyzesini her cuma ararım oğlu evlendiğinde evine pastalar yapıp götürmekten tutun, gelinin ailesiyle tanışmasına kadar tüm özel şeylerinde yanlarında oldum..hep hizmetlerini yaptım.. ama bunlar yetmemiş.. görümcemi artık söylemiyor bile:)bende dedimki anne zaten haftanın 2-3 günü geldiğim bi yere bi günde tek gidiyim demeye gerek görmedim..ben bu kadarını yapabiliyorum sizin beklentinizin altında kalmış gibi cümleler kurdum..oda benim beklentim falan yok..diyerek o uçsuz bucaksız beklentilerini inkar etti..

Onlara göre bi eve gelin gelince evin tüm işini yapar kapı cam siler.misafir ağırlar.hep iç içe olurlar..Tabii benim haftanın 2-3 günü gidip orda hizmet etmem tencere tavalarına kadar yıkayıp her detayı düşünmem pek umurlarında olmamış..Her gittiğimde her hareketimin gözetlenmeside cabası..farkedersinizya hani birileri sürekli sizin davranışlarınızı gözetler..gülüşünüzden nasıl yürüdüğünüze kadar hep bi göz hapsi altında olduğunuzu düşünün.Bu arada bu konuşma tartışma havasında geçmiyor..içindekileri dökme gibi düşünün..Bi ara şunu dediğimi hatırlıyorum -Anne neden X beni dayısının geliniyle kıyaslıyor..siz o aileyle küssünüz görmüyor bile nasıl olurda o evin kızı gibi davranıyor sen uzaksın diyebilir...yine biz bişey demedik kendi farketmiştir dedi bana.:) Halbuki benim yanımda defalarca o kızı övüp yanımda eşim varken bunu yaptılar.İşte o kız çok iyi gelin sabahtan kalkar gelir kv. desine akşama kadar orda durur.çok iyidir çoook.. Tabii eşimde bunları duya duya sonunda bana pat diye herşeyi söyledi.

Takıntılı ve baskıcı olan eşim benim takıntılı olduğumu söylemiş ailesine.Kv ise kızım ben sizin kötü olmanızı istemem ama sen git doktora o zaman.takıntılı değilsende belki faydasını görürsünüz diye ekliyor..ve ben eşimin takıntılarından evde yaptığı baskılardan bahsedince haaayırr o öyle yapmaz.o önceden öyle değildi gibi savunmaya geçti.Bana çok iyi evlattır gibi laflar etti.bende iyi bi evlat olabilir ama evlilikte çok baskıcı davranıyor dedim..Bana bigün bile nakit paraya ihtiyacın varmı veriyim demeyen eşim annesinin cüzdanına para koyuyormuş:) pek düşünceli evlattır.yaklaşık 1 saat konuştuk.Konuşma sırasında kaynımın sesini duydum arkadan muhtemelen söylediklerimi duydu ve bana saydırıyordu arkadan..bende anne konuştuklarımız aramızda kalsın.kaynımın yada başkasının bilmesini istemiyorum dedim.oda yok onlar bilmez hiçbişey demezler diye savunmaya geçti fakat o günden sonra kaynım bana karşı 180 derece değişmiş vaziyette saygısız bi ifadeyle konuşuyor.Çünkü telefonda kayınvalidemle konuşmamdan rahatsız olduğunu düşünüyorum..Birde kaynımın kızarkadaşı olmadan önce ve sonraki hali inanılmaz farklı..Eşimin ailesi sürekli insanları kıyaslayan tipler işte o ondan güzel o ondan kısa veya uzun...o ondan zengin vs..bir sürü detay.ve o kızla ilgili konuşurkende benimle kıyasladıklarına eminim.Kaynım malesef daha soğuk davranıyor bu mevzulardan sonra anlamsız bi şekilde.

Ne tesadüfki annesiyle konuştuktan sonra eşim aradı ve sakin sakin konuşup akşam yemeğe çıkalımmı dedi bana konuşuruz hem..Sanki 2 gün önce bana bağıran hakaret eden o adam değil başkası..tamam dedim gittik.bana iyi kibar davranıyor gülüyor vs...bende sanki 2 gün önce o gözyaşları dökmemişçesine gülüyorum...
Bu olayın üstünden 1,5 ay geçti nerdeyse..Biliyorum bu yolun sonu yok..Eşimin ailesinin beklentileri hiç bitmeyecek ve ana kuzusu eşim her fırsatta beni harcayacak.Kayınvalidemi aradığımda soğuk soğuk teli açıp iyiyim oturuyomdeyip bana sen nasılsın diye bile sormuyor..sesinden anlıyorum.Soğuk gelinmişim ben yine aptal gibi samimi bi sesle napıyosunuz şu nasıl bu nasıl diye soruyorum..Eskiden 2-3 gün aramasam oooo hiç aramıyorsun derlerdi.şimdi alıştılar artık demiyorlar.Eşimse görümcem ve çocuklarına bağımlı olarak hayatını geçiriyor.Bazen günde 2 kez kamerayla görüşüp çocukları görüyor..Yeğenlerini sevmesi sorun değil asla ama 35 yaşına gelmiş bi adamın çocuk sorumluluğundan kaçıp eşini bir kalemde harcayıp başka şeylerle avunduğunu görüyorum..Arada bana ahh bekar olsaydım keşke ne rahattım bee gibi laflar ediyor.

Kendimi kırmızı odadaki boncuğa benzetiyorum bazen iki kişilik yalnızlığımda...hatta boncuğun eşi tarafından nasıl yalnız hissettirildiği sahneleri izlerken ağlamıştım bunu gören eşime tanıdık geliyormu sana bu sahneler dedim..oda anlamış olacakki gel bi sarılıyim dedi bana..sanki ödül verir teselli eder gibi.. Şuan evli olduğum şu 1,5 yıla baktığımda iyiki çocuğum olmamış diyorum.Kendimle ilgili neler yaptım derseniz..Derse başladım sınavlara hazırlanıyorum.Mesleğimle ilgili bilg. programlarını yeniden çalışıyorum.Dönülmez bi yolda kendim için gece gündüz çalışmak zorundayım...Sırtımı güvenle yaslayacağım bi evlilik değil benimkisi...acı ama gerçek..bazı şeyleri başından sezmiştim ama insanların bu kadar fena, arkadan iş çeviren, ben iyi niyetli mazbut durdukça nasıl beni yok saydıklarını ezmeye çalıştıklarını..sen ne bilirsinki bakışlarını gördükten sonra..ben bunlar için yaşamıyorum dedim kendime...Bir yola başladım, umarımki bi çıkış yolu bulacağım....Bu evliliğin sonu nereye gider bilmiyorum ama yapayalnızda olsam ayakları yere sağlam basan çalışan kimseye minnet etmeyecek biri olmak için elimden gelen herşeyi yapacağım.
Bu arada virüse rağmen eşim haftanın 3 günü annesine gidiyor:) bende 2 gün gidiyorum genelde.Pzt. gittiysem cuma mesela..haftasonu yasaklar olunca ayy görüşemiyoruz tıkıldık eve triplerine giriyorlar:) Her konuda tavsiyelerinize açığım..Böyle bi aileyle başedebilen, benim gibi başta çok pasif davranıp sonra toparlayan oldumu aranızda..
Önce kendine sormalısın, oraya gitmek istiyormuyum istemiyorsan insanları memnun etmek için yapmamalısın.
Ben gitmiyorum mesela aynı mahallede olmamıza rağmen, çünkü sevmediğim sevilmediğim bir ortamda olmak beni huzursuz ediyor.( Aslında çok severler beni lafta) küs değilim ama eski yaşanmışlıklarıda unutamıyorum Arkamdan küfür,hakareT,maddi manevi desteksizlik vs eşim gitmek isterse gider asla karışmam,kendileride geliyorlar hatta çat kapı, ama zorla gülemem.hayat zaten çok zor birde onları memnun etmeye heba edemem kendimi
 
Ilk mesajını okudum boyle bir konu beklemiyordum yorumlarini sevdigim bir üyesin ama evlilik konusunda konuna denk gelmemiştim.
Bu aile ile ic ice yasamak ne kadar sacma o zaman neden evleniyoruz, ogullarini evlendirmesinler o vakit
Ben olsam canim isterse ararim beklentiye girmesin kimse, yuzume soyleyecek cesareti olmayan arkamdan konusmasin hakkimda konusanlara hakkimi helal etmiyorum der net konusurdum. Kayinaileye de set cekerdim kocama da. Oyle haftada 3 kere gitmek nedir Allah askina, haftada 1 bile fazla çalışan biri icin. Elbette aile önemli baglar kopmamali ama mic mic iliskiler de yanlış
Kendi hayatını yasamayan kocasının ve ailesinin keyfi yuzunden hayatini heder eden bir profil cizdin bende.
Bosanmak istemiyorsun, katlanmak da zor geliyor ama sesin çıkmıyor herkesle iyi olma cabasi neden? Bu hayata bir kere geldik, tabii ki insanlari kırmadan da kendimizi ifade edebiliriz ama nedir bu kendini feda etme durumu? Esinle konusup sikayetleri dile getir, beklentilerim bunlar ya karsilarsin ya ayriliriz ama bana yasattiklarinin karşılığını da isterim tek basina kalmak icin evlenmedim derdim.
Bunu 8 yıldır yalniz yasayan biri olarak söylüyorum, hayatima katkisi olmayan insanin varliginin da bir önemi yoktur. Tek basina olmak, kalabaliklar icinde yalniz kalmaktan evladir.
 
Son konumu bilenler bilir devamında yaşadıklarımı anlatmak istiyorum sizlere..

Eşim ailesine gidip dolduruşa geldikten sonra bana hiç olmadık sözler etmişti..Haftanın 3 günü gittiğim ailesine neden ben olmadan tek hiç gitmedin diye hesap sormuştu benden.. bu konuyu kayınvalidemle konuşma kararı aldım belki size göre çocukça gelecek ama sürekli onların baskısı altında eşimden sözler işitmek çok ağrıma gidiyordu artık..
Her cuma aradığım gibi aradım hal hatır sorduktan sonra anne ben senle bişey konuşucam deyip konuya girdim..O akşam size geldikten sonra bana bunları söyledi siz bişey konuştunuzmu dedimm hayır biz bişey konuşmadık dedi başta..Sonra ben detay verince itiraf edip (eşimin adı x olsun) X o akşam bize gelince baktım morali bozuk sordum bende neyin var oğlum..oda demişki matemin takıntılarından bıktım..tedavi olması gerekiyor bu böyle gitmez..:) Önce şaşırdım tabii ama sonra keşke sorsaydınız anne ne takıntım varmış bende size anlatırdım dedim..başka hiçbişey demedi deyip inkar etti kayınvalidem... Ben konuyu uzaklık mevzusuna getirince ''-evet kızım sen bize geldin gelmedin demiyorum ama bizim içimize girmedinnn....hep eşinle geldin eşinle gittin...ben seni farklı beklerdim..teyzeye bile girip çıkmadın..'' (eşimin teyzesinden bahsediyor bana 2 araç uzaklıkta oturan 50 yaşlarında bi kadınla arkadaşlık etmemi beklemişler..ki ben eşimin teyzesini her cuma ararım oğlu evlendiğinde evine pastalar yapıp götürmekten tutun, gelinin ailesiyle tanışmasına kadar tüm özel şeylerinde yanlarında oldum..hep hizmetlerini yaptım.. ama bunlar yetmemiş.. görümcemi artık söylemiyor bile:)bende dedimki anne zaten haftanın 2-3 günü geldiğim bi yere bi günde tek gidiyim demeye gerek görmedim..ben bu kadarını yapabiliyorum sizin beklentinizin altında kalmış gibi cümleler kurdum..oda benim beklentim falan yok..diyerek o uçsuz bucaksız beklentilerini inkar etti..

Onlara göre bi eve gelin gelince evin tüm işini yapar kapı cam siler.misafir ağırlar.hep iç içe olurlar..Tabii benim haftanın 2-3 günü gidip orda hizmet etmem tencere tavalarına kadar yıkayıp her detayı düşünmem pek umurlarında olmamış..Her gittiğimde her hareketimin gözetlenmeside cabası..farkedersinizya hani birileri sürekli sizin davranışlarınızı gözetler..gülüşünüzden nasıl yürüdüğünüze kadar hep bi göz hapsi altında olduğunuzu düşünün.Bu arada bu konuşma tartışma havasında geçmiyor..içindekileri dökme gibi düşünün..Bi ara şunu dediğimi hatırlıyorum -Anne neden X beni dayısının geliniyle kıyaslıyor..siz o aileyle küssünüz görmüyor bile nasıl olurda o evin kızı gibi davranıyor sen uzaksın diyebilir...yine biz bişey demedik kendi farketmiştir dedi bana.:) Halbuki benim yanımda defalarca o kızı övüp yanımda eşim varken bunu yaptılar.İşte o kız çok iyi gelin sabahtan kalkar gelir kv. desine akşama kadar orda durur.çok iyidir çoook.. Tabii eşimde bunları duya duya sonunda bana pat diye herşeyi söyledi.

Takıntılı ve baskıcı olan eşim benim takıntılı olduğumu söylemiş ailesine.Kv ise kızım ben sizin kötü olmanızı istemem ama sen git doktora o zaman.takıntılı değilsende belki faydasını görürsünüz diye ekliyor..ve ben eşimin takıntılarından evde yaptığı baskılardan bahsedince haaayırr o öyle yapmaz.o önceden öyle değildi gibi savunmaya geçti.Bana çok iyi evlattır gibi laflar etti.bende iyi bi evlat olabilir ama evlilikte çok baskıcı davranıyor dedim..Bana bigün bile nakit paraya ihtiyacın varmı veriyim demeyen eşim annesinin cüzdanına para koyuyormuş:) pek düşünceli evlattır.yaklaşık 1 saat konuştuk.Konuşma sırasında kaynımın sesini duydum arkadan muhtemelen söylediklerimi duydu ve bana saydırıyordu arkadan..bende anne konuştuklarımız aramızda kalsın.kaynımın yada başkasının bilmesini istemiyorum dedim.oda yok onlar bilmez hiçbişey demezler diye savunmaya geçti fakat o günden sonra kaynım bana karşı 180 derece değişmiş vaziyette saygısız bi ifadeyle konuşuyor.Çünkü telefonda kayınvalidemle konuşmamdan rahatsız olduğunu düşünüyorum..Birde kaynımın kızarkadaşı olmadan önce ve sonraki hali inanılmaz farklı..Eşimin ailesi sürekli insanları kıyaslayan tipler işte o ondan güzel o ondan kısa veya uzun...o ondan zengin vs..bir sürü detay.ve o kızla ilgili konuşurkende benimle kıyasladıklarına eminim.Kaynım malesef daha soğuk davranıyor bu mevzulardan sonra anlamsız bi şekilde.

Ne tesadüfki annesiyle konuştuktan sonra eşim aradı ve sakin sakin konuşup akşam yemeğe çıkalımmı dedi bana konuşuruz hem..Sanki 2 gün önce bana bağıran hakaret eden o adam değil başkası..tamam dedim gittik.bana iyi kibar davranıyor gülüyor vs...bende sanki 2 gün önce o gözyaşları dökmemişçesine gülüyorum...
Bu olayın üstünden 1,5 ay geçti nerdeyse..Biliyorum bu yolun sonu yok..Eşimin ailesinin beklentileri hiç bitmeyecek ve ana kuzusu eşim her fırsatta beni harcayacak.Kayınvalidemi aradığımda soğuk soğuk teli açıp iyiyim oturuyomdeyip bana sen nasılsın diye bile sormuyor..sesinden anlıyorum.Soğuk gelinmişim ben yine aptal gibi samimi bi sesle napıyosunuz şu nasıl bu nasıl diye soruyorum..Eskiden 2-3 gün aramasam oooo hiç aramıyorsun derlerdi.şimdi alıştılar artık demiyorlar.Eşimse görümcem ve çocuklarına bağımlı olarak hayatını geçiriyor.Bazen günde 2 kez kamerayla görüşüp çocukları görüyor..Yeğenlerini sevmesi sorun değil asla ama 35 yaşına gelmiş bi adamın çocuk sorumluluğundan kaçıp eşini bir kalemde harcayıp başka şeylerle avunduğunu görüyorum..Arada bana ahh bekar olsaydım keşke ne rahattım bee gibi laflar ediyor.

Kendimi kırmızı odadaki boncuğa benzetiyorum bazen iki kişilik yalnızlığımda...hatta boncuğun eşi tarafından nasıl yalnız hissettirildiği sahneleri izlerken ağlamıştım bunu gören eşime tanıdık geliyormu sana bu sahneler dedim..oda anlamış olacakki gel bi sarılıyim dedi bana..sanki ödül verir teselli eder gibi.. Şuan evli olduğum şu 1,5 yıla baktığımda iyiki çocuğum olmamış diyorum.Kendimle ilgili neler yaptım derseniz..Derse başladım sınavlara hazırlanıyorum.Mesleğimle ilgili bilg. programlarını yeniden çalışıyorum.Dönülmez bi yolda kendim için gece gündüz çalışmak zorundayım...Sırtımı güvenle yaslayacağım bi evlilik değil benimkisi...acı ama gerçek..bazı şeyleri başından sezmiştim ama insanların bu kadar fena, arkadan iş çeviren, ben iyi niyetli mazbut durdukça nasıl beni yok saydıklarını ezmeye çalıştıklarını..sen ne bilirsinki bakışlarını gördükten sonra..ben bunlar için yaşamıyorum dedim kendime...Bir yola başladım, umarımki bi çıkış yolu bulacağım....Bu evliliğin sonu nereye gider bilmiyorum ama yapayalnızda olsam ayakları yere sağlam basan çalışan kimseye minnet etmeyecek biri olmak için elimden gelen herşeyi yapacağım.
Bu arada virüse rağmen eşim haftanın 3 günü annesine gidiyor:) bende 2 gün gidiyorum genelde.Pzt. gittiysem cuma mesela..haftasonu yasaklar olunca ayy görüşemiyoruz tıkıldık eve triplerine giriyorlar:) Her konuda tavsiyelerinize açığım..Böyle bi aileyle başedebilen, benim gibi başta çok pasif davranıp sonra toparlayan oldumu aranızda..
Iyyyy ne sacma bır beklentı .Allahım sen yardım et .
 
Bak canım sen bildiğin yoldan gitmeye devam et ama eşine ailesini sakın kötüleme belliki düşkün onlara...tam tersi anneni çok seviyorum baban harika falan de. .ama bildiğindende şaşma nasılsa alışacaklar buna ..ama fazlasını yapıp onların istediği gibi birine dönüşürsen unutma,hem yıpranır hem yaranamazsın zaman kaybı yani...onları çok seviyormuş gibi davran ama taviz verme...zamanla alışırsınız...o arada laf sokarlarsa da dinler görün ama duyma gülümse sadece...
İkinci şıkka gelirsek kaldırabilirsen boşan gitsin eğer sonunda üzülmeyeceksen...idare ederim dersen yazdıklarımı unutma
 
uzağa taşının kolayca gidip gelemeyeceğiniz bir yere gerekirse başka ilçe veya yapabiliyorsanız şehir dışı. Hem daha çok kıymetiniz biliniyor hemde eşinizle aranız daha iyi oluyor. Böyle yapıp evliliği düzelen çok insan duydum
 
Beş yıl böyle bir kocayı ve aileyi idare etmeye çalıştım. Psikolojim bozuldu en sonunda da aldatıldım birde. Beş ay olacak sanırım boşanalı inanın psikolojim düzeldi, kendimi buldum. Böyle manipüle edilerek bir ömür geçmez.
 
Hatayı en başında yapmışsınız. Artık burdan dönmek zor bence. Ararsınız da 4 5 gün gidersiniz de. Kaynanamla altı ustluyuz ki bu benim tercihim sonradan taşındım bazı planlarım vardı. Çıkmam öyle zart zurt aramam. Alıştırmaya gerek yok. Kendi anamı aramam o kadar gitmem oturmaya. Hafta 2 3 gün asla çekemem. Ama en başında ben tavrımı belli ettim belli etmekle kalmadım söyledim eşime sevgiluyken . Bak ben ana kuzusu çekemem öyleysen başlamadan bitsin dedim. O da bana o kafada biri olmadığını annesine ailesine hizmetçi değil kendisine es olammi istediğini söyledi. Ki eşim annesine nasol aşık bir insandı ilk tanistigimizda. Şimdi aramiyor bile. Annesi buna regeln çok şey yasatti bana. Hiçbirinde susmadım. Rest cektim. Annesine de oğluna da. Üniversite mezunu gencecik insanım gider başka hayat kurarım dedim hep kendime. Biz eşimle çok şey yaşadık sağlık sorunlarımız oldu. Hep yalnızdık yalnız kaldıkça bağlandık gün geçtikçe bir bütün olduk. Bazen mutluluk dgil acı birleştirir insanı. Ve acı günlerde yanında olmayanları unutmazsın. Bunalrdsn biri de annesi. Şimdi eşim arwmiyro bile. Gecen bana gelmis rahatsızdım eşim git bak çorba yap demiş. Gelmis bana oğlu atamıyormuş ben armaiyomusum dert yanıyor. Kendi anamı armaiyorum ben dedim. Oğluna da ben ara ya da arama diyemem dedim. Arasaniz gelseniz kutlu oluruz biseyler söyledi. Hiç duymadım. Oğluna yazdim ananı bana daha çok sınır edip hasta etsin diye mI yolaldin dedim. Bu kadın bana öyle şeyler yaşattı ki ben bu raddeye geldim. Hiç gözüm görmüyor artik gitsin dodlurbailiyorsa doldursun oğlunu. Çok ağlattı beni kiminde hamileyken kiminde düşük yaparken. 4 yıllık gelinim. 4 yılda bu hale getirdi. Hepimiz yasıyoruz bunalri ne yazık ki. Ama önemli olan aklını bakana getirmek. Hayat 1 kez geliyor. OnU da kayannami değil kendimi mutlu etmek için yaşarım. Bisyler yaşamadan bu kafaya gelmek çok zor. Insllah duzelir
 
Oyy şimdi baktım snein kaynana karadneizliymis. Ben de giresunluyum. Evet argo kunsuurlar eli masalıdırlar. Bir arkadsimin sevgilsii vardı karadneizli annes şöyle sonyel anlatmıştı. Bak yapma dedim ayrıl yok yakınken yapamasın sen dedim. Dinlemedi. Nişanlandı. Kaynana yüzünden nisan attı. Başka briylr evli sindi çok da mutlu
 
İyi bir mesleğin var. Biz kadınlar o kadar güçlüyüz ki aslında o ÖKÜZcükler bunu kaldıramıyor ve bizi bu psikolojik şiddetle bastırmaya çalışıyorlar. Benim eşimle 6 yıldır birlikteyiz ewlilik 4 yıl. Bir kere ya bir kere ikimiz için tartışmadık. O büyük kavgalar bizim yüzümüzden çıkmadı. Sen senden gidiyorsun. Ben yükseklisans mezunuyum. Yıllardır çalışıyordum. Gecen yıl onun tayini için işimi ailemi herseyimi bırakıp küçücük bi ilçeye gittik. İlk 8 ay hersey muhtesem. Adam gözümün içine bakıyor benim karım çok fedakar benim karım yıllarca yolumu gözledi evlenmek için benimle çok sewdiği babasını karşısına aldı. Büyük yerde büyüdü ama benim için herseyini bırakıp buraya geldi sana ne yapsam az😂😂 dedim ki ewet değişti artık uzaklaşınca 😂 düşüklerimin stresini bir kenara bırakıp çocuk düşünebiliriz dedim. anaa ne oldu anası geldi gördü gelin çocuk doğurcak diye yatıyo oğlu getiriyo 😂😂
3 ay önce ailemin yanına gelene kadar o okumuş kültürlü konuşkan girişken kadın gitmiş asalak bi insan olarak 4 kelimeyi bir araya getirebildiğim cümle kuramıyordum. Bu cahil insanların saçma sapan alınganlıkları sorunlarını düşünmekten bende kendimi onlara benzetmiştim. İlk 1 ay söylediğim tek şey GÜCÜM YOKKİ BENİM diyordum. Kızıma bakıp bakıp ağlıyordum. Kafamı toparladıkça o ÖKÜZcükten çok daha güçlü olduğumu farkettim. Onun gibi korkak değilim ben. Sana bunları anlatıyorum çocuğun yokken çok iyi düşün taşın. Bak ne diyorsun keşke nişanlıyken bitseydi. Her günümüz kıymetli. Neden o dengesizler için bizde dengemizi bozalım? Onların bizim üstümüzden egolarını tatmin etmelerine izin verip hayatı kendimize zehir edelim?
Ne guzel soyledin kaldiramayip psikolojik siddetle bastirmaya calisiyorlar 👍🏻
 
çok tanıdık bir hikayeydi :) siz elinizden gelenin fazlasını yapmışssınız . benim kv. alt katta , hergün görüşmesine rağmen oğlumu özledim diyrn bir tip. Etrafımdaki herkes ne kadar sıcak ve samimi olduğumu söylerken , kv tam tersi soğuk olduğumla ilgili örneklerle yani senin kv . gibi eşimi işledi. Eşimde şöyle yap , böyle yakınlaş diye bana öğütler verdi. '' kusura bakma kendimi kimseye sevdirmek için uğraşamam. Kimse kimseyi sevmek zorunda değil. Tam aksine çok sıcak kanlı olduğumu sende biliyorsun. İlk soğuk diyen kişi annen. Öyle görmek istiyorsa kendisi bilir. Ben bu laf sözlerle uğraşamam , sende çabalama'' diyerek kestirip attım. Araya bir set çektim mesafeliyimdir. Aramızda annessinin fitleri vardı, '' eğer ki annen yüzünden aramız bozulursa , hesabı senden değil , ailenden sorarım, ben huzursuz olup kimse evinde huzurlu oturamaz '' dedim. Evliliğimizin iyi olduğunu , daha fazla aile baskıları ile karşıma gelirse ondan soğuyup onu tamamen unutacağımı , karakterimin bu olduğunu ve onu boşayacağımı söyledim. Üzülen sen olursun , ne ablan , ne annene hiçbir şey olmaz i kimsenin düzeni bozulmaz ama kendi yuvasınının yıkılacağını söyledim. Sakın ama sakın ödün vermeyin kendinizden... yapmak istemediğiniz şeyler için boyun eğmeyin , bırakın yuvasını o toparlamaya çalışssın , ailesni o idare etsin. Benm kararlı olduğumu görünce düzeldi diyebilirm.
 
Haftada 3 kere ne ya... Baştan mesafeyi koymalıydınız. Kv‘min çok beklentileri vardı, zaten ağlar yakar zorla aynı binada oturmamızı sağladı. Oda aile ortamı istedi, yememiz içmemiz bir olsun, sık görüşüp konuşalım istedi ama bunların hiç birini yerine getirmedim. Mutfağım geç geldi, onlarda yedik ilk hafta, mutfağım geldiği gibi beraber yemeleri ayırdım. Gününde arayıp bekliyoruz diyince hiç taviz vermeden “biz yedik bile, mutfağımız var artık sağol anne” dedim. İlk başta saf rolünü oynardım, laf sokardı anlamamış gibi yapardım, sinir olurdu. 😂 Artık direk söylüyor söyleyeceğini ama onda bile yanıt vermeyip konuyu değiştiriyorum. Hepimizin tabiki takıldığı konular var ama bu hayatta kimseyi memnun edemezsiniz, eğer evliliğiniz için çabalamak istiyorsaniz, kendinizi ve eşinizi (eğer bir şans varsa) memnun edin. Eşimde zamanında çok eleştiri yapardı, kıyaslamalar yapardı, yaptığımı beğenmediği olurdu, şimdi maşaAllah hiç laf etmez. Hep hatayı kendimde arardım. Ve oda çok baskıcıydı. Birşey beğenmeyince (nadir olur) kırıcı söylemez, bende şakaya vururum çoğunlukla. Eşinize güler yüzlü davranın, ne kadar zor gelirsede annesini, ailesini kötülemeyin arkadaşların tavsiye ettiği gibi onları sevdiğinizi söyleyin. Bir müddet sonra kimin ne olduğunu kendisi anlayacak. Beraber bir hobi edinin, beraber yapabileceğiniz ortak yönünüz illa ki vardır. Spor olabilir, beraber bir dizi izlemek veya yemek yapmak olabilir. Sizinle daha güzel verimli vakit geçirdikçe aranız düzelir, evine dahada bağlanır. Arada siz ona babamla annemin hatrını sor onlara gidelim diyin veya anneniz eşinizi arasın normal konuşsun havadan sudan, anneniz haftada 3-4 arayınca nasıl gerilecek görürsünüz. Sizin durumunuzu daha iyi anlar. Yemeğinize laf edince, ah begenmedin mi bu tarifini teyzenden, annenden aldım diyin😂 taktik uygulayın. 3 kere gitmeyide bırakın, alınan alınsın soguk davranan davransın, siz görmezden gelip, gelip gitmeleri, aramaları azaltınca insanlar bu duruma alışacaklar zaten. Hepimizin kvsi tavır yapmıştır, bunu GÖRMEZDEN geleceksiniz. Sizi yönetmelerine izin vermeyin
 
sağolun geçen sürede çok şeyler oldu fırsat bulup buraya giremedim..Kayınvalidem bigün beni ve eşimi kahvaltıya çağırdı.Ben anlamadım başta ama meğer bizi yüzleştirmek için çağırmış..Benim ona anlattığım sorunlarımı eşimin yanında sen böyle yapmışsın bana göre yapmazsında...yapmışsın aranızda ne sıkıntı varsa çözün bu böyle gitmez dediğini hatırlıyorum.eşimde yanımdayken anne sen oğlum yapmaz deme gayette anlattığım şeyleri yaptı ama bazılarını hatırlamıyor bile..Gittiğimiz günşer eşimle aramız iyiydi garip bi şekilde bana iyi davranıyordu.Bu durumdan ötürü bi kriz olmadan konu kısa bi şekilde konuşuldu.Tabiki ben haksızım onlara göre.Yaşadıklarımdan şüphe eder hale geldim çok zor insanlar emin olun.Pskolagtan randevu aldım ben bi kez görüştüm bu sürede.Eşimde belliki annesiyle herşeyi konuşmuş bazı yapmadığım şeyleri abartarak anlatmış.Ben kapıları çarpıyormuşum tartışınca gibi..Oysaki o hale gelene kadar abartısız 6-7 defa aynı konudan sıkıntı yaşayıp artık yeter dediğim noktada odadan çıkışımı bu şekilde ifade etmiş.. Hislerim değişmedi..Sadece eşim biraz daha iyi davranıyor bana.Tabiki güvenim kırıldığı için en çokta ailesinin sözleri hiç affedilir olmadığı için çok üzgünüm.Biz çok iyiyiz deyip beklentileri tavan olup, oraya gittiğimde en ufak hareketime kadar gözetleniyorum..Hedef tahtasına akoymuşlar beni açığımı arıyorlar.Onlara göre oğulları çok iyi kusursuz..Hele görümcemin eşimi nasıl övdüğünü görseniz bu ne kardeş düşkünlüğü dersiniz.Çünkü eşim yeğenlerine baba gibi ilgi gösteriyor her anlamda destek onlara..ama ailesine yaranacak derken eşini hiç yerine koymuş bi insan..Yaza kadar süre tanıyorum kendime biraz daha düşünüp ya bu durumu düzelticem yada kendi yoluma bakıp bu haksızlıktan kurtulucam..
 
X