Evet KK nın güzel dostları ,
Bugün benim 40.yaşımı doldurduğum gün. Biraz buruk , kırık , hüzünlü de olsa yıllar sonra ilk defa bu doğum günümde kendimi huzurlu ve mutlu hissediyorum.
Koskoca 40 yıl... Bir ömür... Boşu boşuna harcanmış , değmeyecek insanlar için yıpratılmış bir insan yaşamı... Hayatıma baktığımda koskocaman bir hiçlik ve sarmal hatalardan başka bir şey göremiyorum.
Bunca yıl içerisinde yaptığım tek doğru şeyin , verdiğim tek doğru kararın oğlumun dünyaya gelmesine izin vermek olduğunu görüyorum.
Artık beni aramayanı aramıyor , sormayanı sormuyor , kimseyi çok da umursamıyorum. Seneler boyunca sürekli kendimden ödün vererek ayakta tuttuğum tüm ilişkileri noktalandırıyorum. Hayatımdan insanlar eksildikçe daha özgür , daha huzurlu ve daha mutlu olduğumu fark ediyorum.
Özellikle bu platformda yaşça benden küçük tüm arkadaşlarıma tavsiyem yüklerinizden kurtulun :)
Bu doğum günümde de her zaman ki gibi yapayalnız olacağımı biliyorum ama bu sefer bu yalnızlık canımı yakmayacak. Akşam oğlumla bir dilim pastanın üzerine iki mum yakıp iyi ki doğmuşum diyerek kendimi kutlayacağım.
Bu konuyu da 3-5 sene sonra geldiğim noktayı görebilmek adına buraya bırakıyorum. Bakalım doğru yolda mı ilerliyorum :)