ün,versiteden aynı evi paylştığım bir arkadaşım var. çok samimiyiz. ben iş nedeniyle onunla aynı şehire yani şyuan durduğum yere gelmiştim. 1,5 yıl beni hiç yanlız bırakmadı hep beraber gibiydik can ciğer olduk düğünümde çok ağladı evleniyorsun beni aramazsın artık eskisi gibi olamayız diye ama ben hep aradım hep hafta sonları çağırdım gittim. oda bu yaz evlendi. evlenmeden önce nişan düğün bana hiç vakit ayırmadı görüşmesekte aramasını beklerdim ama hiç aramadı hep ben aradım. neyse dedim telaşeli. sonra evlendi hala aynı. en son 3 hafta önce aradım sonra baktım aramıyor dedim bende aramıcam ama dayanamadım tekrar aradım bugün sitem ettim kırıldığımı söyledim. yoğunluğundan filan bahsetti. ama canım çok sıkıldı. bana nasıl bir telefon etme vakti ayıramıyor. evlerimiz uzak onların arabası yok hep çağırıyorum ama gelemiyor işi oluyor. ama o beni en son ramazanda iftara çağırdı çık gel hafta sonu dese gidicem onuda demiyor. çok kırgınım. kız kardeşim yok abimler uzakta heryönden. eşimin ailesinde bir ablası var onunla sık sık görüşürüm. eltimi severdim ama aramız açıldı daha doğrusu kendisine çok kırgınım ve eskisi gibi olurmuyum bilmiyorum. kendimi çok yanlız hissediyorum....dertleşmek istedim sizlerle....