bugün doğumgünü ve benim yüreğimin,içimin yarası daha çok kanıyor

meldaela

Yeni Üye
Kayıtlı Üye
17 Kasım 2009
619
1
0
İstanbul
yaklaşık 5 ay önce yazmıştım sizlere..sebepsiz terkedilişimin acısından bana destek olmuştunuz..aradan 4 aydan fazla bir zaman geçtii...bugün ise onun doğumgünüydü..ve ben kendimi tutamadım doğumgünün kutlu olsun diye,faceden msj yazdım..amacım onun bana yaptığı tüm haksızlığa tüm yalnışlara,verdiği tüm acıya rağmen onun bu özel gününü unutmayacak kadar na değer verdiğimi göstermekti..tabii bunun hiç bir anlamı yok..belkide kendimce bir bahane..şimdi ise,tşk ederim diye faceden yazdığım msja cvbı geldi..ne kadar acı ne kadar yalan..geçen yıl bu zamanlar beraber kutladığımız,gözlerine bakarak,iyiki doğdun dediğim insanla yabancı olmak..belki bazılarınız bana kızacak sitem edecek.unut,boşver diyeceksiniz..belkide msj yazdığım için,hatta,buraya bile halen onunla alakalı konu açtığım için kızacaksınız eleştireceksiniz..biliyorum..kabul ediyorum..sebepsiz terkedildim haketmediğim ayrılık yaşadım..bir açıklama bile duyamadım..ama elimde değil arkadaşlar..unutamıyorum..içimin acısı,kalbimin acısı geçmiyor..kalbim ağlıyor susmak bilmiyor..onu unutamıyorum..ZAMAN.....daha ne kadar kalbim ağlıyacak,onsuzluğun verdiği mutsuzlukla daha ne kadar savaşacağım..depresyon tedavisi gördüğümden bahsetmiştim daha önceki yazılarımda..tam biraz olsun iiyileştim diyorum,iyi olucam diyorum,tüm bu mutsuzluğumun sebebi insan yine beni karanlığa mutsuzluğa itiyor..yine depresyonun başındaki gibi sürekli ağlamalarım başladı..bu daha ne kadar böyle devam edecek...
 
Yeni bir kişi karşına çıkana kadar onu düşünmeye devam edicesin.Hayır ''başkası ile olamam,istemiyorum'' falan deme.Daha karşına çıkmadı çünkü.Daha sonra kendini bu kadar yıpratmanın ne kadar anlamsız olduğunu anlayacaksın.Hatta ne kadar aptalmışım falan diyeceksin.
 
bu acı sen onu unutmaya karar verdıgınde ortadan kalmaya baslıcak.ve bende sunu cok ıyı anladımkı çivi çiviyi soker ben 4 sene kadar bırını bekledım o baskası ıle cıkarken ben baskasına dokunamam dedım karsıma cıkan herkesı yuzune bıle bakmadan reddettım.anladımkı olmucak kabul etmek lazım bazı seylerı daha cok yenı olmus ayrılısınız benım gıbı 4 sene bekleme hayatın ucundan yakala.bende ılk zamanlar hap kullanmıstım uyuttum kendımı cunku sadece uyurken aklıma gelmıodu.mutlu olmak ıcın elınden gelenı yap=((
 
hangi acı dinmiyor ki hangi yara kabuk bağlamıyor ki.. şimdi ağla Bağir çağir, üstüne üstüne git acının.. git ki içinden aksın zehri.. içine attıkça büyür çünkü..
 
yaklaşık 5 ay önce yazmıştım sizlere..sebepsiz terkedilişimin acısından bana destek olmuştunuz..aradan 4 aydan fazla bir zaman geçtii...bugün ise onun doğumgünüydü..ve ben kendimi tutamadım doğumgünün kutlu olsun diye,faceden msj yazdım..amacım onun bana yaptığı tüm haksızlığa tüm yalnışlara,verdiği tüm acıya rağmen onun bu özel gününü unutmayacak kadar na değer verdiğimi göstermekti..tabii bunun hiç bir anlamı yok..belkide kendimce bir bahane..şimdi ise,tşk ederim diye faceden yazdığım msja cvbı geldi..ne kadar acı ne kadar yalan..geçen yıl bu zamanlar beraber kutladığımız,gözlerine bakarak,iyiki doğdun dediğim insanla yabancı olmak..belki bazılarınız bana kızacak sitem edecek.unut,boşver diyeceksiniz..belkide msj yazdığım için,hatta,buraya bile halen onunla alakalı konu açtığım için kızacaksınız eleştireceksiniz..biliyorum..kabul ediyorum..sebepsiz terkedildim haketmediğim ayrılık yaşadım..bir açıklama bile duyamadım..ama elimde değil arkadaşlar..unutamıyorum..içimin acısı,kalbimin acısı geçmiyor..kalbim ağlıyor susmak bilmiyor..onu unutamıyorum..ZAMAN.....daha ne kadar kalbim ağlıyacak,onsuzluğun verdiği mutsuzlukla daha ne kadar savaşacağım..depresyon tedavisi gördüğümden bahsetmiştim daha önceki yazılarımda..tam biraz olsun iiyileştim diyorum,iyi olucam diyorum,tüm bu mutsuzluğumun sebebi insan yine beni karanlığa mutsuzluğa itiyor..yine depresyonun başındaki gibi sürekli ağlamalarım başladı..bu daha ne kadar böyle devam edecek...[/QUOTE]


Acılarımız davetsiz misafir, biz çağırmadan giriyor hayatımıza...
Siz hayatınıza dahil olmasından rahatsız olmadığınız gibi "baş köşeye oturtmuş, izzet ikramda bulunuyorsunuz"... Önceki konunuzda da yorumlamıştık, daha evvel benzer mevzular oldu hepsinde aynı şeyi söylüyoruz, bizler değil, işin uzmanları... :delphin:
Her şey "bizim gördüğümüz kadar"... Hava kararınca kimi "Güneş battı, diyor" kimiyse "Mehtap ne güzel!" Kış gelince bazılarımız "Yine kar, yağmur, çamur!" diyor bazılarımızsa kardan adam yapıyor neşe içinde... Milyonlarca örneği var bu durumun lakin her örnekte siz "karanlık bakan" taraftasınız... Aksini iddia etmeyin zira "güzel bakan, güzel gören biri" kendine sizin kadar eziyet edemez... :delphin: Yine de aklıma şu geliyor, durumunuz çok da kötü değil aslında, düşünsenize Hayatınızın merkezine sevdiğinizi koymuşsunuz hele ki ölmemiş adam! O vakit peşinden hayatınıza son verirdiniz, anısını yaşatacağım diye olmadık şeyler yapar, siz yaşamaya çalışsanız da türlü hastalıklarla boğuşup "ebediyete intikal ederdiniz"... Oysa "o" giderek en azından sevginizin "köreltmediği" en ufak mantık zerrenize hitap etmiş ve veda etmiş size... "Sen beni bu denli sahiplendin ama ben senin değilim ve hiçbir zaman olmadım. Hayatım sensiz devam edecek" diyerek yürüyüp gitmiş. O kadar ki "herhangi biri"ne edercesine "teşekkür etmiş" mesajınıza... Görmezden geleceği biri bile değilsiniz, medeni çerçevede "günaydın, teşekkür ederim" diyeceği yüzlerce insandan biri olmuşsunuz. Bu,odaklandığınız için "can alıcı, acıtıcı" bir gerçek oysa hepimiz onlarcasına yol verdik ya da yol aldık, öylesine doğal ki... :delphin:
Can Yücel ne güzel söylemiş,
Çok sevmeyeceksin mesela. O daha az severse kırılırsın.
Ve zaten genellikle o daha az sever seni,
Senin o’nu sevdiğinden.

Cok sevmezsen, çok acımazsın.
Çok sahiplenmeyince, çok ait de olmazsın hem.
Çalıştığın binayı, masanı, telefonunu, kartvizitini…
Hatta elini ayağını bile çok sahiplenmeyeceksin.
Senin değillermiş gibi davranacaksın.
Hem hiçbir şeyin olmazsa, kaybetmekten de korkmazsın.
Onlarsız da yaşayabilirmişsin gibi davranacaksın
Bir daha bu kadar çok sevmeyin, çok sahiplenmeyin olur mu, kırılmayın bu kadar... Bu şiirler, bu sözler boşuna yazılmıyor, hepsi yaşanmışlıklarla dolu... Sizin "ateşin yaktığını anlamak için közü tutma" tecrübeniz olmuş, yaşanmışlığınıza, tecrübenize saygı duyun, boşa harcamayın, biraz daha sağlam yürüyün ve "o közü" bırakın artık, yoksa "eliniz, kolunuz neticede tüm ruhunuz ve bedeniniz" yanacak...
Son sorunuzun cevabı:
"Daha ne kadar devam edecek?"

Ben "zaman" demeyeceğim, Siz izin verdiğiniz sürece artarak devam edecek hüznünüz zira hiçbir acı, dert, biz istemedikçe tesir gösteremez... İnsanlar migreni bile placebo (etkisi olmayan ilaç) ile yenebiliyor, o dayanılmaz, feci nöbetler işe yaramaz haplarla geçiyor, tabii biz "geçeceğine inanırsak."
Geçmiş olsun... a.s
 
Ben olsam mesaj atmazdım kesinlikle. Hele bir de sebepsiz yere terk edildiğimi düşünüyorsam. Aslında hiçbir şey sebepsiz değildir; vardır bir sebebi de erkekler bu konularda sessiz kalmayı tercih ediyorlar malesef ve biz de kafamızda senaryo kurmakla kalıyoruz.
Daha 4 ay olmuş unutamayacağını düşünmen çok normal. Ben de öyle sanıyordum bugün 9 ay oldu ilişkiyi keseli ve onu artık hiç sevmiyorum. Az daha sabret yaran kapanacak. Tabi bir de onu takip etmekten ve mesaj atmaktan vazgeçmek lazım.
:delphin:
 
seni çok iyi anlıyorm aynısı benimde başımda vardı hatta nişanlımdı o benim.ben ölmeyi bile düşünmüştüm o kadar deli sevdim 7 ay boynca aradım msj attım o da geldi ama olmaycağı biliyrdk böylesi daha acı ve daha can yakıcıydı ama emin ol hiç bir acı sonsz değildir elbette canın acıyacak her şeyde her şarkıda aklına gelecek ama sen ne kadar onu aklına getrrsn o kadar aklında olr zamana bırak başkalrına şans ver seni seveni bul hakkettğn seni bulacaktr.
 
Arkadasım öncelikle cok üzüldüm gercekten seni anlıyorum bende daha önce buna benzer birsey yasamıstım ama hic arkama bakmadım agladım, sızladım ne oldu gecti gitti .. Ne acılar unutuluyor .. Buda gececek merak etme .. Evet msj atman hataymıs ..

Ama sanırım arkadas listen'de bu sahıs hala, eger öyleyse bir an önce sil onu .. Eger degilse problem yok zaten ..
 
msj atmamın hata olduğunu biliyorum arkadaşlar..ama sadece içimden geldiği gibi davrandım..bana yaptığı tüm haksızlığa karşı utansın istedim.. bana ne acılar yaşattı ve yaşatmaya devam ediyor..ben ise onun doğumgününü kutluyorum:(((ama pişamn değilim..içim vicdanım o kadar rahatkii..buna rağmen kalbim acıyor..kanıyor..ne zaman bitecek bu bilemiyorum arkadaşlar..kahrolası içimden çıkmıyor..sizlerle paylaştıkça huzur buluyorum cnm dostlarım
 
bende ondan ayrıldığımdan belli psikolojik terapi görüyorum..ilaç kullanıyorum..ama psikolojim hiç belli olmuyor..bazen iyi hissediyorum bazen ise sürekli aklımda,yaşadıklarımız..ve ağlama krizlerim oluyor..kimseylede paylaşmıyorum çünkü ailem yeteri kadar ona öfkeli zaten.sadece sizlerle paylaşıyorum ve yalnızlığımı gideriyorum içimdeki acıyı hafifletiyorum sayenizde..
 
umutlu_ol çok güzel yazmışsın, iş tamamen Bizde bitiyor.. sevdiğimiz zaman hayatımızın merkezine oturtuyoruz sevgiliyi, kendimizi unutuyoruz sonra.. Artık "Ben" deme zamanın gelmiş, taBi ki seveceksin, hangimizin ihtiyacı yok ki sevgiye.. ama sevgi kendine acı vermek demek değil, Mutlu olmak için, kendin için, evet kendi egoların için seveceksin, sen izin vermediğin sürece hiç Bir aşk acısı seni mahvedemez.. (Bu arada klavyeme çay döküldü harfler Bu yüzden irili ufaklı görüNüyor :S)
 
cnm daha önceki konumada yorum yapmıştın..ilk ayrıldığım zamanlar..seni hem adana dan hemde ben bana kendim için lazımım...iştebundan anımsadım:)bende adanalıyım..beni ne kaarda güzel anlıyorsun..çünkü sende yaşamışsın benzer şeyleri..bazen kadar kendinden hükümsüz oluyorsunki,kendi kendine sözün geçmeyebiliyor..ne kalbine,ne aklına,nede tüm benliğine...bir tarafın onu unutacaksın diye diretirken,diğer yanın ise onsuzluğun verdiği acıyla günden güne yıpranıyor..belki tüm savaşlardan galip çıkabilirsin ama en zoruda kendi kendinle savaşmak..işte o zaman yeniliyorsun illaki kendine yeniliyorsun ve bu tüm savaşlaran daha çok hasar bırakıyor..umutsuz insan ölü insandır derler..benim en büyük umudum onu unutmak..hayatımda onsuzda mutlu olmayı öğrenmek...umarım başarırım....
 
kendine ne kadar yönelirsen, kendini ne kadar seversen o kadar çaBuk kaBullenirsin.. unutmak demeyelim, çüNkü unutmayız ama canımız yanmaz.. unutmayız ama içimizde bi sızı olmaz..onu anımsatan her şey canını acıtıyor şuan, her şey gözlerini dolduruyor, ama kendini ne kadar seversen, kendi değerini ne kadar iyi algılarsan o zaman canın Böyle yanmıyor.. gülümseyerek hatırlayaBiliyorsun işte o zaman.. korkmuyorsun anılarla ceBelleşmekten.. sadece yalnızlığının tadını çıkar, kendini yeniden keşfet.. kendini yaşa.. o zaman anlayacaksın işte aslında hayatın senden ibaret olduğunu.. seni izin vermediğin sürece hiç Bir şeyin üzemeyeceğini, alt üst edemeyeceğini..terkedilişlere Bile gülüp geçeBileceğini, senden Başka her şeyin pek de önemini olmadığını, o önemi aslında senin vermiş olduğunu.. Bunları öğreneceksin işte o zaman korkmadan yaşayacaksın aşkı da dostluğu da.. Umutlu_ol arkadasımız çok iyi etmiş Can Yücel ustamızın şiirini paylaşarak.. aslında her şeyi Biz yapıyoruz, sevgi de Bizim elimizde, sevdiğimiz şeyden arınmak da.. inan Bana.. Yeter ki sen "önce Ben" diyerek Başla işe.. Sen lazımsın hayata.. Sen yükledin o anlamı eski sevgiline, yüklediğin GiBi alaBilirsin, Şuan olmasa Bile ilerde emin ol canın Hiç Bir terkedilişe yanmayacak, ahanda garantisini veriyorum sana
 
ne güzel yazmışsın..çok haklısın herşey bizim kendi elimizde ama hayatta herkesin bir hikayesi vardır..ben öyle bir zamanda tanıdımki onu,çocukluğumdan belli yaşadığım tüm olumsuzlukların ardından abimin gözlerimin önünde vefatının ardından tanıdım..şu an içim acıyor ama,tekrar onunla döndüm hayata,tekrar o güldürdü gözlerimi..yaşama sevinci verdi bana ve sanki güzel bir rüya gibi bitti..gitti hayatımdan..anne baba ayrılığı,küçük yaşta babamı kaybetmek..ardından kötü bir nişanlılık yaşadım ve bunun ardından abimi kaybetmek..belkide onun gidişi tamamen gücümü tüketti..benim gibi hayata pzitif bakan biri,şu an ilaçların esiriyim..terapi ,psikiyatri..ama biliyorum farkındayım çok daha zor durumda olan,zorluklarla mücadele eden insanlar var,hikayesi çok daha güç olanlar var..hayat mutluluk yada mutsuzluk üzerine kurulu değil..bu da geçicek biliyorum arkadaşım yinede duygularıma esir oluyorum tüm bunlara rağmen..
 
unutamiyorum, aciyor icim, bilmem asigim bunlarin hepsi kandirmaca..
kim demis unutamazsin diye? kim demis Allah askindan fazla bir Kulá ask duyacagina? kim demis kim?

lutfen silkelen ve kendine gel!
bunu kendine yapmaya hic hakkin yok!
BIRazda olsa kendine deger ver! ve o 5 aydir ''unutamadim'' dedigin sahstan baska seyler dusun,
o senin odak noktan degil, o dunyada tek degil, o senin ilgini haketmiyor.

Artik birazda olsa aklini kullan yoksa ben bi guzel dovucem seni.
yapma bunu kendine, aradan 5 ay gecmis ve sen HALA ONUNLA ILGILI YAZILAR PAYLASIYOR VE ONU DUSUNUYORSUN, PEs.
 
hayatta en Büyük hatalardan biri de "o Beni hayata döndürdü, o Bana yaşama sevinci kattı, o Benim yaşama seBeBim oldu, onun sayesinde mutlu oldum" falan giBi cümleler kurmaktır.. Böyle Bişey yok, Ben de yeni öğrendim..Hayat sadece Bizden iBaret ve yalnızca Biz kaldıraBiliriz ayağa kendimizi her düştüğümüzde. hiç kimse Bizi mutlu edemez, Hiç kimse Bize anlam katamaz, hiç kimse Bizim yaşamımızın "anlamı" olamaz.. Bütün Bunlar sensin, sensin kendini ayağa kaldıran, o sadece destek olmuştur, ama inan Bana, seni yaşama tekrar döndüren o değildi sendin, içinde çağlayan sevgiydi, sevme arzusuydu, o sadece Bir "araç" Bir "vesile" idi.. Bu sevginin kaynağı senin içinde.. sende gizli her şey.. Mutluluğunu hiç Bir zaman Hiç bir insana Bağlama.. Yaşama amacın, hayatının anlamı asla Bir insan olmasın.. o zaman kendinden uzaklaşırsın kendine ihanet edersin.. her şey sensin bunu unutma.. Ben Nişanlımdan ayrıldığımda anladım kendimi ne kadar ihmal ettiğimi.. o sanırdım Beni mutlu eden nedeni, onsuz nefes alamam onsuz yaşayamam sanırdım.. ne Büyük Bir ihanettir bu... kendimden defalarca özür diliyorum ! kendime ihanet etmışım yıllarca.. kendimden uzaklaşmış Bütün anlamım bi Başkası olmuştu.. oysa sevmek bu değil.. sevmek kendini unutmadan sevmektir, sevmek sevginle kendini keşfetmektir, sevmek önce kendini sevmektir.. işte o zaman Hiç Bir terkediliş koymaz sana.. sen hep kendinin yanındasındır çünkü.. Ben seni çook iyi anlıyorum.. ama inan Bana kendine Bir sarıl, içine Bir dön, yeniden doğmuş BeBekler gibi olacaksın.. asıl mutluluk özündedir.. asıl mutluluk kaynağımız kendi Benliğimizdir Bunu sakın unutma.. Ve sevgi kendini yeniden keşfetmektir.. önce kendini seversin sonsuz ve yoğun Bi sevgiyle, sonra hayatındaki herkese yeter Bu sevgi.. sevgi çağlarsın, ama gitmeyi tercih edenler seni Bu denli yaralamaz o zaman.. sana sen kalmışsındır zaten.. Doğduğumuzda yalnızdık, Bu hayat yolunda hayatımıza girenler olacak gidenler olacak, Bu öylesinde doğal ki.. sen yeter ki yalnızlığını sev, kendini çoook sev, Bu Bencillik değil, Mutluluk da Bizde gizli, acı da.. inan Bana.. kendinin ellerinden tut, kendini hayata Bağla, hiç kimseye ihtiyaç duymadan kendi sevginde kendini yoğur kendini yeniden doğur, Ve hayattaki en Büyük sevginin insanın kendisine duyduğu sevgi kadar yüce olamayacağı gerçeğini fark et.. Kendinin ellerinden tut Ve kendine Benim için Bir Gül Ver...
 
hayatta en Büyük hatalardan biri de "o Beni hayata döndürdü, o Bana yaşama sevinci kattı, o Benim yaşama seBeBim oldu, onun sayesinde mutlu oldum" falan giBi cümleler kurmaktır.. Böyle Bişey yok, Ben de yeni öğrendim..Hayat sadece Bizden iBaret ve yalnızca Biz kaldıraBiliriz ayağa kendimizi her düştüğümüzde. hiç kimse Bizi mutlu edemez, Hiç kimse Bize anlam katamaz, hiç kimse Bizim yaşamımızın "anlamı" olamaz.. Bütün Bunlar sensin, sensin kendini ayağa kaldıran, o sadece destek olmuştur, ama inan Bana, seni yaşama tekrar döndüren o değildi sendin, içinde çağlayan sevgiydi, sevme arzusuydu, o sadece Bir "araç" Bir "vesile" idi.. Bu sevginin kaynağı senin içinde.. sende gizli her şey.. Mutluluğunu hiç Bir zaman Hiç bir insana Bağlama.. Yaşama amacın, hayatının anlamı asla Bir insan olmasın.. o zaman kendinden uzaklaşırsın kendine ihanet edersin.. her şey sensin bunu unutma.. Ben Nişanlımdan ayrıldığımda anladım kendimi ne kadar ihmal ettiğimi.. o sanırdım Beni mutlu eden nedeni, onsuz nefes alamam onsuz yaşayamam sanırdım.. ne Büyük Bir ihanettir bu... kendimden defalarca özür diliyorum ! kendime ihanet etmışım yıllarca.. kendimden uzaklaşmış Bütün anlamım bi Başkası olmuştu.. oysa sevmek bu değil.. sevmek kendini unutmadan sevmektir, sevmek sevginle kendini keşfetmektir, sevmek önce kendini sevmektir.. işte o zaman Hiç Bir terkediliş koymaz sana.. sen hep kendinin yanındasındır çünkü.. Ben seni çook iyi anlıyorum.. ama inan Bana kendine Bir sarıl, içine Bir dön, yeniden doğmuş BeBekler gibi olacaksın.. asıl mutluluk özündedir.. asıl mutluluk kaynağımız kendi Benliğimizdir Bunu sakın unutma.. Ve sevgi kendini yeniden keşfetmektir.. önce kendini seversin sonsuz ve yoğun Bi sevgiyle, sonra hayatındaki herkese yeter Bu sevgi.. sevgi çağlarsın, ama gitmeyi tercih edenler seni Bu denli yaralamaz o zaman.. sana sen kalmışsındır zaten.. Doğduğumuzda yalnızdık, Bu hayat yolunda hayatımıza girenler olacak gidenler olacak, Bu öylesinde doğal ki.. sen yeter ki yalnızlığını sev, kendini çoook sev, Bu Bencillik değil, Mutluluk da Bizde gizli, acı da.. inan Bana.. kendinin ellerinden tut, kendini hayata Bağla, hiç kimseye ihtiyaç duymadan kendi sevginde kendini yoğur kendini yeniden doğur, Ve hayattaki en Büyük sevginin insanın kendisine duyduğu sevgi kadar yüce olamayacağı gerçeğini fark et.. Kendinin ellerinden tut Ve kendine Benim için Bir Gül Ver...

alkisalkisalkisalkisalkisalkis
 
(maniac)arkadaşım 5 ay değil yıllarca içinden atamayan,başkasını sevemeyen insanlar var arkadaşım..hem ben bana sitem edilsin diye değil,biraz olsun yapılan yrumlarla rahatlamak için paylaştım..tüm yaşadıklarımı anlattım..ne anlatmak istediğimi ya sen anlamadın,yada ben anlatamadım..yalnız beni bu denli eleştirmen çok abartı geldi bana....
 
(maniac)arkadaşım 5 ay değil yıllarca içinden atamayan,başkasını sevemeyen insanlar var arkadaşım..hem ben bana sitem edilsin diye değil,biraz olsun yapılan yrumlarla rahatlamak için paylaştım..tüm yaşadıklarımı anlattım..ne anlatmak istediğimi ya sen anlamadın,yada ben anlatamadım..yalnız beni bu denli eleştirmen çok abartı geldi bana....

Canım çok haklısın 5 ayda acı kaybolmaz elbette. Ama biraz daha zaman geçtikten sonra acın inan ki çok çok azalacak hatta bitme noktasına gelecek ve bir gün kesinlikle yok olacak zaten. Maniac'ın yazdıklarından elbette unutursun çok takma kafaya, çok üzülme anlamı çıkardım ben ve bu iyi bir rahatlatıcı olabilir diye düşündüm. Sıkma canını sen. Kimse seni daha da çok üzmek ya da sinirlendirmek için yazmıyor buraya eminim ki.yerimseniben
 
Back
X