Dusunuyoruz galiba Pure, yani sadece bana kalsa donmek daha agir basiyor ama esim donmek istemiyor, ben duygusal bakiyorum ozellikle ailem icin donmek istiyorum cunku onlar da donmemizi istiyor, cok arada kaliyorum, esim mantikli bakiyor, senin birincil ailen ben ve cocuklar diyor ki hakli, herkes boyle bir firsat ariyor sen kaciyorsun diyor.
Hazir yeri gelmisken arkadaslara da sana da sorayim, siz olsaydiniz doner miydiniz? Isimiz gucumuz yerinde, sisteme alistik, yasam standartimiz iyi sayilir, irkciliga hic ugramadik, kotu bir olayla da karsilasmadik ama uzaklik olarak cok fena, her istediginde gidemiyorsun, ailemdeki cogu onemli olayi kaciriyorum. Bir de cocuklar bizim kulturumuzden ayri buyuyor, evde ne kadar ugrassam da okul ve cevre agir basiyor. Kendi cocugumun benimle ingilizce konusacagi aklima gelmezdi mesela.