21 yasindayim. Yanımda arkadaslarim yada sevgilim varken Dünya'da benden mutlusu yok. Ama ne zaman tek kalsam içim sıkılıyor. Canımdan can gidiyor sanki. Karalar bağlıyorum. Sevgilim elinden geldiği kadar beni yalnız bırakmıyor. Yanımda sürekli bazen haftanın 7 günü sabahtan Akşama kadar benimle. Ama herkesin işi gücü var sürekli beni avutamaz ki bu insanlar o da sıkılmış durumda artık. Kendini düzelt deyip duruyo. 30 yasinda adamım Hayatım boyunca senin arkani toplayamam diyor. Işe giriyorum ordan da çıkıyorum hemen. Bir dala tutunmadım. Çoğu zaman mutsuzum hep