- 23 Nisan 2017
- 1.032
- 1.509
- 133
- Konu Sahibi CilliSardunya
- #1
Dertlesmek fikir almak için yazıyorum çünkü artık bunaldım.
Okulum bitti mezun oldum. Iş aradım yok. Her yer tecrübe istiyor. Başvurularımdan sonuç alamadım. Rahata alışmıştım evde onun bunalımını yaşadım herkesle kavga ettim babamla birbirimize giriyorduk her gün.
Baktım olmuyo en iyisi kpss hazırlanayım dedim. Kitap parasına yetişemiyorum . Her şey para. Kendi özel ihtiyaçlarım oluyor alamıyorum. Gencim gezmek istiyorum para yok her şey para para para.. öyle bunaldım ki..
Ailemden istemeye alışkın değilim. Zorla kalmadıkça isteyemem zaten. Kendi özel ihtiyaçlarima harcayınca vicdan yapıyorum. Yeniden ünv okucam ona para yatacak 3 inde son yatırmasam mi acaba diye düşünüyorum.
Arkadaşımın düğünü var nisanda 10 saatlik bir yerde oturuyor. Gitsem para yok gitmesem olmaz. Hadi yol parasını vs hallettim bir de hediye konusu var.
Bilmiyorum her şey üzerime üzerime geliyor. Umutsuzum mutsuzum kendimi yaşlı hissediyorum. Geleceğe karşı bi beklentim kalmamış gibi.
Yoruldum. Hayatın bu kadar zor olduğunu yaşım geçtikçe her sene biraz daha anlıyorum.
Gerginim dokunsan patliyorum . Herkese karşı bi öfkem var. Biri bişey dese tersliyorum .
Evde durdukça kendime takıyorum yüzüme cildime. Kas ortasina çıkan mimik çizgime. Kısa boyuma ve fazla olmayan kiloma . Oz güvenim 0 oldu kısaca.
Her gün bir önceki günün aynısını çekiyor.
Evden birşeyler yapıyım dedim o da yok para lazım.
Bölümüm devlette var başka bir yer de ne iş yapabilirim bilmiyorum. Kendimi geliştirmek istiyorum nasıl olacak bilmiyorum. Yorgunum..
Bir sürü hayalim vardı sanki hiç biri olmayacak gibi. Biliyorum guzel şeyler zaman alır. Ama her zaman güçlü kalamıyorum işte.
Kredi kartı borcumu da ekleyim unv zamanindan devam eden ve bitmeyen
Okulum bitti mezun oldum. Iş aradım yok. Her yer tecrübe istiyor. Başvurularımdan sonuç alamadım. Rahata alışmıştım evde onun bunalımını yaşadım herkesle kavga ettim babamla birbirimize giriyorduk her gün.
Baktım olmuyo en iyisi kpss hazırlanayım dedim. Kitap parasına yetişemiyorum . Her şey para. Kendi özel ihtiyaçlarım oluyor alamıyorum. Gencim gezmek istiyorum para yok her şey para para para.. öyle bunaldım ki..
Ailemden istemeye alışkın değilim. Zorla kalmadıkça isteyemem zaten. Kendi özel ihtiyaçlarima harcayınca vicdan yapıyorum. Yeniden ünv okucam ona para yatacak 3 inde son yatırmasam mi acaba diye düşünüyorum.
Arkadaşımın düğünü var nisanda 10 saatlik bir yerde oturuyor. Gitsem para yok gitmesem olmaz. Hadi yol parasını vs hallettim bir de hediye konusu var.
Bilmiyorum her şey üzerime üzerime geliyor. Umutsuzum mutsuzum kendimi yaşlı hissediyorum. Geleceğe karşı bi beklentim kalmamış gibi.
Yoruldum. Hayatın bu kadar zor olduğunu yaşım geçtikçe her sene biraz daha anlıyorum.
Gerginim dokunsan patliyorum . Herkese karşı bi öfkem var. Biri bişey dese tersliyorum .
Evde durdukça kendime takıyorum yüzüme cildime. Kas ortasina çıkan mimik çizgime. Kısa boyuma ve fazla olmayan kiloma . Oz güvenim 0 oldu kısaca.
Her gün bir önceki günün aynısını çekiyor.
Evden birşeyler yapıyım dedim o da yok para lazım.
Bölümüm devlette var başka bir yer de ne iş yapabilirim bilmiyorum. Kendimi geliştirmek istiyorum nasıl olacak bilmiyorum. Yorgunum..
Bir sürü hayalim vardı sanki hiç biri olmayacak gibi. Biliyorum guzel şeyler zaman alır. Ama her zaman güçlü kalamıyorum işte.
Kredi kartı borcumu da ekleyim unv zamanindan devam eden ve bitmeyen
Son düzenleme:
