Ne alaka ya... Çektiğiniz zorlukların sebebi ben miyim ? Banane . Aman sen naz niyaz yapma ablacıgımDers çalışman gerektiği halde çalışmamanın vicdan azabıdır o. Ne fikir verelim? YKS’ye hazırlanıyormuşsun. Oturacak, çalışacaksın. Okumak için bu kadar nazlanmayın. Yeni nesili anlamıyorum. Biz bir kitap için ana babamıza yalvarıyorduk. Şimdi habire depresyon, naz niyaz.
Şinanay yavrum şinanay . Hop şinanay yavrum şinanaytelefona bakınca ağlama isteğiniz gidiyor ona kafanızı verebiliyorsanız, kapatın telefonu ders çalışın. hakikaten ne acayip bi nesil ya
Ben aynı şeyi yaşadığımda o zamanlar dışarı çıkıp yürüyüş yapardım müzikle. Böyle yeşillik sessiz yerlerde. Baya konu eksiğim vardı. Soruların yarısı yanlış çıkıyordu. Mart ayında başlayıp yuruyuslere eve gelince iki üç saat çalışıp 10 saat calismisim gibi ozumsuyordum konuyu. Hatta tüm coğrafya iki haftada bitmişti. Kendi alanimdan da sadece 1 yanlış 1 boş çıkarmıştım. Nasıl yaptım ben de bilmiyorum ama konuları anladıkça daha çok çalıştım sanırım. Bunaldım dediğim an hop yuruyus. Bir kahve ya da su al eline güzel bir sahil bul yürü. Günde dört kere ciktigimi biliyorum başta. Zamanla azaldı. Baktım son ay çıkmıyorum bile. Genç beyin her şeyi anlar. Şimdi beynim okuduğum şeyi üç dakikada unutuyor. Sen bu avantajı kullan. Üç ayda ben yaptiysam Sen hayli hayli yaparsın.
Sabredip telefondan internet ve tv den uzak durarak. Kendini kontrol edemiyorsan 3 ay hayatından geçici çıkarman gerekiyor. Üzgünüm başka çaresi yok. 3 ay kalmış alıştırma vs evresi kalmamış.Çok sıkılıyor ve bunalıyorum. Her şeyden bikmis gibiyim. Sınava {yks} hazırlanıyorum . Sınava 3 ay kaldi ama çalışamıyorum. Masaya oturasim, dışarı çıkasım, hiçbir aktiviyeyi yapasım gelmiyor . Birisi böyle göğsümün tam ortasına oturmuş gibi . Ağlamak istiyorum sürekli sanki diğerleri çok mutlu da benmi çok mutsuzum gibi geliyor . Böyle avazimin çıktığı kadar bağırıp Ağlamak istiyorum. Ders çalışmadığım zaman diken üstünde gibiyim , masaya oturdugum zaman da ağlayasım geliyor direkt elim telefona gidiyor ve saatler geçiyor. Bundan nasıl kurtulurum. Lütfen bana biraz fikir verin . Cooook sıkıldım.
Cooook teşekkür ederim . Onların zamanının sorumlusu ben miyim ki bana şikayet ediyorlar anlamadım. Eski kafa işteBizim zamanımızda şeklinde başlayan cümleler o zamanın tüm şart ve koşullarıyla ele alınmalı. Şimdiki zamanın da şart ve koşulları göz önünde bulundurulup öyle eleştirilmeli konu sahibi.
Ders çalışması gerektiğini kendisi de biliyor, oturup çalışmadığı için yardım istemeye gelmiş.
Eski yeni milleti bırak şu an bile şurda olmaman lazım :) sen kendini kurtarmaya bak akademik bir kariyer istiyorsan iyi bölüm iyi üniversite. Üç ay sıkacaksın dişini maalesef. Tv pc tablet internet hiç biri olmamalı iraden bu konuda zayıfsa. Üç ay çıkar hayatından sınavdan sonra acısını çıkarırsın :)Cooook teşekkür ederim . Onların zamanının sorumlusu ben miyim ki bana şikayet ediyorlar anlamadım. Eski kafa işte
Ben sınav olsa da olmasa da böyleyim.Çok sıkılıyor ve bunalıyorum. Her şeyden bikmis gibiyim. Sınava {yks} hazırlanıyorum . Sınava 3 ay kaldi ama çalışamıyorum. Masaya oturasim, dışarı çıkasım, hiçbir aktiviyeyi yapasım gelmiyor . Birisi böyle göğsümün tam ortasına oturmuş gibi . Ağlamak istiyorum sürekli sanki diğerleri çok mutlu da benmi çok mutsuzum gibi geliyor . Böyle avazimin çıktığı kadar bağırıp Ağlamak istiyorum. Ders çalışmadığım zaman diken üstünde gibiyim , masaya oturdugum zaman da ağlayasım geliyor direkt elim telefona gidiyor ve saatler geçiyor. Bundan nasıl kurtulurum. Lütfen bana biraz fikir verin . Cooook sıkıldım.
Seneye aile evinde " yine sınava çalışacağım, yine aynı masadayım. Diğerleri üniversiteye gitti. Ben aile evinde tıkıldım kaldım" demek istemiyorsan " yok içim sıkılıyor, bunalıyorum, geldiler bana" vs demeden çabucak kendini toparla, düzenli çalışmaya başla. Yoksa bu yaz arkadaşların üniversite okumaya başka şehre giderken arkalarından el sallarsın.Çok sıkılıyor ve bunalıyorum. Her şeyden bikmis gibiyim. Sınava {yks} hazırlanıyorum . Sınava 3 ay kaldi ama çalışamıyorum. Masaya oturasim, dışarı çıkasım, hiçbir aktiviyeyi yapasım gelmiyor . Birisi böyle göğsümün tam ortasına oturmuş gibi . Ağlamak istiyorum sürekli sanki diğerleri çok mutlu da benmi çok mutsuzum gibi geliyor . Böyle avazimin çıktığı kadar bağırıp Ağlamak istiyorum. Ders çalışmadığım zaman diken üstünde gibiyim , masaya oturdugum zaman da ağlayasım geliyor direkt elim telefona gidiyor ve saatler geçiyor. Bundan nasıl kurtulurum. Lütfen bana biraz fikir verin . Cooook sıkıldım.
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?